www.elmler.net
-
Virtual İnternet R
esurs M
ərkəzi
Faiq Ələkbərov Milli ideologiya probleminə tarixi-fəlsəfi baxış (II hissə)
122
122
və istismara məruz qalanların hamısı fəhlədir. Burada milli və
dini inanclara toxunulmur. Burada əsas məsələ fəhlənin insanlıq
qürurunun tapdalanmasıdır ki, Sabir onları buna qarşı çıxmağı və
haqlarına nail olmaq üçün mübarizəyə səsləyir.
Ancaq «müsəlman» anlayışında yalnız insanlıq deyil, həm
dini, həm də həmin coğrafiyada yaşayan türk millətinin milli
kimlik qüruru var. Özü də bu müsəlman 19-cu əsrdə meydana
çıxan fəhlə sinfi deyil, onun böyük bir tarixi və mədəniyyəti var.
Bu mənada, «müsəlman» və «fəhlə»nin tənqidi eyni formada ola
bilməz. Başqa sözlə, fəhlədə və müsəlmanda oyadılacaq qürur
hissinin insanlıq və yırtıcı heyvanla, xortdanla müqayisəsi çox
düşündürücüdür. 100 il əvvəl olduğu kimi bu günün özündə və
gələcəkdə də də haqları əlindən alınmış fəhləyə eyni sözləri
demək, bu cür formada mübarizəyə səsləmək olar. Ancaq müsəl-
manlarla bağlı ümumilişədirilərək bu cür sözlər demək 100 il
bundan əvvəl olduğu kimi, indi də yanlış olardı. Çünki «müsəl-
man» demək yalnız müsəlmanlığı qəbul etmiş insanlar anlamını
ifadə etmir, «müsəlman» həm də bir dinin adıdır. Yəni İslam
dinini qəbul etmiş müsəlman, eyni zamanda onun rəmzidir.
Bəlkə də, hardasa fəhləni «axmaq kişi» adlandırmağa haqq
qazanırmaq olar, ancaq yırtıcı heyvanın, xotdanın, cinin, «xarici
mülkündə də hətta gəzib, çox tühaf insan»ın müsəlmandan üstün
olmasına yox.
Sabirin «müsəlman» kimliyi ilə yanaşı, türklüyü ifadə
edən «qafqazlı» kimliyinə münasibətdə də radikallığa yol
vermişdi: «Əqrəb kimi neştər gücü var dırnağımızda, İslam
sussuz olsa, su yox bardağımızda, Hər küncdə min tülkü yatıb
çardağımızda, Min hiylə qurub, rütbəvi ikram alarız biz,
Qafqazlılarız, yol kəsiriz, nam alarız biz! [197, 113]. Fikrimizcə,
şair həmin dövrdə müsəlmanların-qafqazlıların (türklərin)
|