Savol va topshiriqlar
1. Oligofrenopsixologiya fanining rnaqsad, vazifalari, metodlari
nimalardan iborat?
2. Sharq mutafakkirlarining psixologik qarashlari.
3. Oligofrenopsixologiya fanining rivojlanish tarixi.
4. Oligofrenopsixologiyafaniningboshqafanlarbilanbog'liqligini
chizmada ko'rsating.
19
II bob. AQLI ZAIF O 'QU V CH ILA RN IN G B ILISH
FAOLIYATI
2.1. Aqli zaif o'quvchilarning idroki
Idrok — bu inson analizatori yoki analizatorlar sistemasiga bevo-
sita ta’sir etuvchi, narsa va hodisalarning butunligicha yoki ularning
turli xususiyatlari o'zaro aloqasining shakllanish jarayonidir. Idrok
turli sezgilar asosida shakllanadi.
Psixologiyada idrok quyidagilarga ajratiladi: ko‘ruv, eshituv, tak-
til, ta’m bilish va hid bilish.
Idrokning barcha turlarida harakatlanish sezgirligi muhim o'rin
tutadi, biroq bularni inson ko'pincha idrok etmaydi. Idrok etish-
da nutq katta rol o‘ynaydi. Narsa va hodisalarning so‘zlar bilan
ta ’riflanishi, ular orasidagi mavjud o‘zaro aloqa ta’minlanishini, ab-
straksiyasi va umumlashtirilishi idrok etilayotganlarning mazmuni-
ni ochishga yordam beradi.
Idrokning obyektiv faoliyati inson faoliyatining ilgarilanganli-
gidir. Shu bilan birga faoliyat, amaliyot idrokning rivojlanishiga,
harakatlarning to‘g‘ri va to‘la aks etishiga yordam beradi.
Aqli zaif bolaning ruhiyati o‘ziga xos sistemani aks ettirib, turli
nuqsonlar va rivojlanishda orqada qolishlar to ‘laligicha faoliyat
ning ruhiy jarayonlariga ta ’sir etadi. Bu holat idrokka ham taal-
luqlidir.
Aqli zaif o'quvchilarning ko'ruv idroki. Hozirgi kunda eng ko‘p
o‘rganilgani aqli zaif o‘quvchilarning ko‘ruv idroki hisoblanadi. Bu
— ko'rish analizatori boshqalariga nisbatan atrof-olam haqidagi tur
li xil axborotlarni olishga yordam beradi. Eksperimental psixologik
uslublarning ishlab chiqilganligi tegishli ahamiyat kasb etadi.
Ko£rish orqali idrok etish — juda murakkab ish bo‘lib, bu jara-
yonda ko‘pgina qo‘zg‘atuvchilar ko‘zga o‘z ta’sirini ko'rsatadi.
Idrok etishda analiz qanchalik aniq bo‘lsa, sezish shunchalik si-
fatli, kuchli va to‘la, aniq bo‘lib ular qo‘zg‘atuvchilarda differensial
aks ettiriladi.
Sharhlash psixologiyasi — katta, murakkab, oligofren bolalarga
nisbatan yaxshi o‘rganilmagan bir muammodir. Kuzatishlar kichik
20
sinflarning aqli zaif o‘quvchilarining atrofni sharhlash imkoniyat-
lari juda past, bu ularning xulqiga ham ta ’sir qiladi.
Aqli zaif o‘quvchilarning ko‘ruv idroki qator o‘ziga xos xususi-
yatlar bilan xarakterlanib, bular atrof-olam va uni o‘rganishga ta’sir
ko'rsatadi. Bu xususiyatlarga obyektni ko‘rishni idrok etishning
sekinlashishi kiradi. Tajribalarning ko‘rsatishicha, bolalarga yaxshi
tanish boigan rangli rasmlarni davomiyligi 22 millisekund vaqtni
tashkil etgan paytda ko'rsatganda, aqli zaif bolalar bularning biror-
tasini bilmagan va to‘g‘ri ayta olmagan. Ommaviy umumiy o‘rta
ta ’lim maktabining I sinf o‘quvchisi shunday sharoitda ko‘rsatilgan
rasmlarning 57% ni to‘g‘ri aytadi va taniy oladi.
Kuzatish muddatini 42 millisekundga cho'zganda aqli zaif bo-
lalardan 55% javoblarni eshitish mumkin. Bunday sharoitda ular
ning sogiom tengdoshlarining 95% to‘g‘ri javob qaytaradi. Ko‘rib
turganimizdek, aqli zaif bolalarga soglom bolalarga nisbatan tanish
narsalarni tanib olishi uchun uzoqroq, ya’ni ko‘proq vaqt kerak. Bu
oligofrenlarga xos boigan analiz va sintez jarayonining sekinlashi
shi bilan xarakterlanadi.
Maxsus tekshiruvlar shuni ko‘rsatadiki, aqli zaif o'quvchilarga
berilgan masala qiyinlashganda, ularda sensor axborotni qayta ish-
lash ancha sekinlashadi.
Olingan tahlil natijalari aqli zaif bolalar bilan olib boriladigan
korreksion pedagogik ishlarda qo‘1 kelishi mumkin.
Aqli zaif o‘quvchilarning maktabda o‘qish yillarida ularning
ko‘ruv idroki sezilarli darajada tezlashadi. Shunday qilib, III sinf
o‘quvchilariga 22 millisekund vaqtda ko'rsatilgan rasmlarda 27%
to ‘g‘ri topiladi. (Ommaviy m aktabning III sinf o‘quvchilari 100%
natija beradi.) Amm o bu vaqtni 42 millisekundga cho‘zganda
100% natija beradi. Ushbu m aium otlar oligofrenlarning ko‘rib
idrok etishi tezlashgani haqida xabar beradi, ammo bu III sinf
o‘quvchilari uchun yetarlicha sekinlashgan. Aniqlanishicha, aqli
zaif bolalarning ko‘rilishi sodda b o ig an narsalarni idrok etishi
tezlashib, narsalarning ko‘rinishi murakkablashsa, ularning idrok
etishlari sekinlashadi.
Shunga ko‘ra, murakkab shakllar ko‘rish analizatorining anali-
tik-sintetik faoliyatida hali ham sodda ko‘rinishlarda aks etadi.
21
Sog‘lom bolalarga nisbatan aqli zaif bolalar atrof vaziyatga ko‘z
yugurtirib chiqqanda kam narsalarni idrok etadi. Bu ularga atrof-
muhit bilan tez tanishishga, m a’lum bir predmetni, hodisani ajratib
olishni qiyinlashtiradi.
Aqli zaif o'quvchilarga ko'ruv idrokining torligi ham xarakter-
lidir. 0 ‘quvchilar, ayniqsa, kichik sinf o‘quvchilari bir vaqtning
o'zida me’yordagi kabi emas, balki 8—12 ta katta bo'lmagan buyum-
larni, eng kamida 4—6 ta katta bo'lmagan buyumlarni ko‘ra oladi
(l.M . Solovyev).
Aqli zaif o'quvchilarning ko'ruv idroki qisqaligi atrof borliqni
o'rganish imkoniyatlarini kamaytiradi. Bu bilan ba’zi o'quvchilarni
o'qishga o'rgatishdagi qiyinchiliklarni tushuntirish mumkin.
Aqli zaif bolalarning ko'ruv idrokining yana bir xususiyati yetar
licha differensiallanmaganligi: ular har doim ham ranglarni ajrata
olmaydi, atrofdagi obyektlarni, ularga xarakterli bo'lgan qismlarsiz
ajratadi. Masalan, birinchi sinf o'quvchilari oq, qora, to'q qizil, to'q
ko'k ranglarini ajratishadi. Ammo och rangli, ularga o'xshashlarini
ajrata olmaydilar. Chunonchi, ko'p hollarda ko'k va siyohrang,
olovrang va qizil ranglarni ajrata olmaydilar. I ll sinfga kelib oli-
gofren bolalarning rang ajratish xususiyatlari aniqlanadi. Uning
aniq ko'rinishlari ba’zi o'quvchilarda saqlanib qoladi.
Aqli zaif o'quvchilarda rang ajrata olmaslikning asosiy sabablari,
anglash faoliyatida ranglarni sezish xususiyatining pasayganligi nuq
soni asosiy rolni o'ynaydi.
O'tkazilgan qator tajriba natijalariga ko'ra aqli zaif o'rta maktab
o'quvchilari orasida rang ajrata olmaslikning sababi uni idrok etishda
emas, balki hamma ranglarning nomlarini bilmasligida. O'quvchilar
u yoki bu rangni ancha to'q bo'lgan hollarda aytishadi.
O'quvchilar och tusli rangning nomini aytmoqchi bo'lganlarida,
ular o'zgacha nom bilan ataydilar. Masalan, och ko'kni ular «ko'kish
— yashil» yoki «yashil sariq» deyishadi. Boshqa hollarda ular «bu-
naqamas», «ular boshqacha» iboralarini qo'llashadi. Kichik sinf-
lardagi o'quvchilar ranglarni adashtirishadi, masalan, siyohrangni
olovrang, olovrangni binafsharang va boshqalar. O'quvchilarda te
gishli obyektlarga xos ranglarni ajrata olmasligi, borliqni anglash
ko'nikmasini kamaytiradi.
22
Aqli zaif o‘quvchilarning ko'rish o'tkirligi pasaygan bo‘ladi. Ular
sog‘lom tengdoshlariga nisbatan, och fondagi narsalarni qiyinchi
lik bilan ajratishadi. Ko'rish o'tkirligining sustligi ularga bir-biriga
yaqin turgan narsalarni ajratishda o‘quvchilar ularni ko'pincha 1
ta katta obyekt sifatida qabul qiladi. Ko‘rish o‘tkirligining pastligi
bolalarda atrof-olam haqida tasavvurlarning yaxlitligiga, birligiga,
aniq formalarga ega emasligiga, ba’zi narsalar ularning ko‘z ostidan
tushib qolishiga olib keladi.
Ko‘rishning bu xususiyati kichik maktab o'quvchilarida ko'rib tur
gan narsalarning unga tegishli bo'lgan qismlarining ko'rinmasligiga
olib keladi. Bu asosan, qo'l mehnati darslarini mustaqil bajarganda bi-
linadi, o'quvchilar ishlarini bo‘sh bajaradilar. Yasagan ishlari umuman
olganda namunaga o'xshamaydi. Shunga qaramay ular o‘z ishlaridan
qanoat hosil qilib o'zlarini maqtaydilar va yaxshi va a’lo baholar olish-
ni xohlashadi. Bunday baholash oligofren bolalarga tegishli bo‘lib, o'z
mehnatlari va namuna o'rtasidagi farqni anglay olmaydilar. Aqli zaif
kichik maktab o'quvchilarining narsa va hodisalarni o'zlaricha tanib
idrok etishi ularning ilgari egallagan ko'nikmalarida aks etgan. Oli
gofren o'quvchilar uchun ko'rganlarini umumlashtirish xosdir. Shunga
qaramay, birinchi sinf o'quvchilari olmaxon bilan mushuk, soat bi
lan kompas o'rtasidagi farqni ajrata olmaydi. Ular nuqtayi nazarida
sog'lom tengdoshlariga nisbatan, masalan, geometrik figuralardan
kvadrat va to'g'ri to'trtburchaklarni, ular orasidagi farqni bilmagan
holda bir guruhga mansubligini bildiradilar.
Aqli zaif bolalarda ko'ruv idrokining differensiallanmagan-
ligi tanish obyektlarini sharhlash paytida aniq kuzatiladi.
Masalan, 1-sinf o'quvchilariga qalamni ko'rsatib, ulardan nimani
ko'rayotganlarini so'ralganda bolalar predmet nomini aytishadi va
o'z javoblarini noto'g'ri hisoblashadi. O'quvchilarni davomini kuza-
tishga yo'naltirilganda, ular uning rangini va qalamning ishlatilishi
haqida gapirishadi, ammo uning qalinligi, uzunligi, qirralarining
mavjudligi, bir tomonning ochilganligi, qirralarining bir tomonida
yozuvning borligiga ahamiyat berishmaydi. Normal rivojlanayotgan
bolalar bularni o'zlari bilib aytishadi. Bu ma’lumotlar aqli zaif bo
lalarning lug'at boyligining kambag'alligidan dalolat beradi. Biroq
o'quvchilar bu sifatlarni, noaniq yoki noto'g'ri javobga ishora qilib
23
ham aytmaydilar. Bu bolalar lug'atida tegishli so‘zlar mavjud emas-
ligidan dalolat beradi.
Aqli zaif o'quvchilar uchun ko'ruv idrokini boshqa sharoitlarga
moslashtirish qiyin. Agar kichik sinf o'quvchilariga tepasi va tagiga
ega predmetlarni 180 gradusda ag'darsa bularni umuman boshqa
narsalar deb idrok etishadi. Rasmda ko'rsatilgan tarelka ustidagi
piyolani ag'darganda o'quvchilar uni shlyapa, qo'ziqorin deb ayti-
shadi. Aqli zaif bolalar biron narsa-buyumning nomini aytib darrov
boshqasiga o'tib ketishadi, ularda shu buyumga qiziqish, uni yax-
shilab ko'rishga bo'lgan intilishlari yo'q. Aqli zaif bolalarga nisbatan
sog'lom bolalarda to'nkarilgan obyektni tanish jarayoni kuzatiladi.
Ba’zi bolalar, avval ko'z yugurtirib chiqib noto'g'ri javob aytisha-
di. So'ng uni yaxshilab ko'rib chiqib alohida qismlarini topib, uni
qo'ziqorin emas, balki ag'darilgan piyola deb aytishadi.
Fazoda mo'ljal olish inson aktivligining muhim turlaridan
biridir. U faoliyatning ko'pgina yo'nalishlari uchun kerak. O'tgan
asrda aqli zaif bolalar bilan shug'ullangan shifokorlar va pedagoglar,
ularning fazoda sust moslashishini kuzatganlar. Fazoviy buzilishlar
aqli zaif bolalarda uchraydigan, eng ko'p tarqalgan va ko'p uchray-
digan nuqsonlardan hisoblanadi.
Fazoni idrok etish har xil nuqsonli a’zolarning turli xil inter-
modal aloqalariga asoslanadi. Fazoda komponentning to'liqligi
ko'zga ta’sir etayotgan turli funksiyalarga bog'liq: uning o'tkirligiga,
perseptiv maydonga, ko'z o'lchagichga, negaki aqli zaif bolalar bu
darajaga yetmaydi (T.N.Belovina).
Psixologlar sog'lom bolalarda fazoni o'rganishning 3 asosiy
bosqichini ajratishadi. Shundan birinchisi bolada harakatlanishning
paydo bo'lishi, fazoda faol o'rnini egallash, shu bilan boshqalarni
ko'rishga qulay bo'lgan holatni egallash. Ikkinchisi, predmet —
harakatlarini egallash bilan bog'liq bo'lib, ular obyekt xususiyat
larini va fazodagi o'zaro aloqasini kengaytirib o'rganishga turtki
bo'ladi. Uchinchi bosqich nutq rivojlanishidan boshlanadi, so'zda
fazoviy kategoriyalarni aks ettirish va umumlashtirishning paydo
bo'lishi.
Aqli zaif bolalarda ham fazoni bilishning uch asosiy bosqichi
o'zgacha tartibda, ammo juda kech muddatlarda o'tadi. Ular o'z
24
tengdoshlariga nisbatan ancha yuqori yoshlarda harakatlanishni
o'rganishadi, bu ularni atrof — fazoni idrok etishini kechiktiradi.
Aqli zaif bolalarga xos bo‘lgan uyatchanlik va harakatlar koor-
' dinatsiyasining kamligi, bolaga nisbatan yaqinda turgan narsalar
\ bilan ko'rib tanishish shakllanishiga teskari ta ’sir ko'rsatadi. Aqli
zaif bolalarga maqsadsiz harakatlanishning predmet harakatlarida
shakllanish kamchiliklari va ortda qolishlari xos. Ularda sinkeneziy,
tonik harakatlanish kuzatiladi. Yuqori shakllardagi motor harakat
lanishning rivojlanmasligi predmet harakatlanishni egallashni tor-
mozlaydi, bu o'z o'rnida aqli zaif bolaning atrof-muhitda mo'ljal
olishiga xalaqit beradi. Shuning uchun, ikkinchi bosqich fazoni
o'rganish cho'zilib ketadi va orqaga suriladi.
Aqli zaif o'quvchilar uchun orqada qolish va nutq rivojlanishi
ning o'zgachaligi ularning fikrlashi bilan bevosita bog'liq, ayniqsa
so'z — mantiqiy fikrlashi. Aqli zaif o'quvchilar o'zlarining nutqlarida
kelishik qo'shimchalarini va bog'lovchilarni noto'g'ri va tushunmay
ishlatadilar, bu tushunchalarni to'g'ri belgilash va umumlashtirishni
bilmasliklaridan darak beradi. Boladagi nuqsonli rivojlanish so'z —
mantiqning to'liq bazasini ta ’minlamaydi.
Maktabgacha bo'lgan davrda psixikaning xususiyatlari fazoviy
* idrok qilish shakllanishining barcha bosqichlarida muhim boiib, u
aqli zaif bolalarda kam ifodalangan. Maktab ta iim i davrida rasm,
geografiya, qo'l mehnati va kasbiy ta iim darslarida ularning fa-
zoda mo'ljal olish nuqsonlari yaqqol ko'zga tashlanadi. Shunday
qilib, o'quvchilar daftarning varag'ida, sinf xonasida, jismoniy tar
biya zalida, hovlida qiynalib mo'ljal oladilar. Ko'pincha ta ’limning
boshlarida harflarni qatorlarga yozishmaydi, duch kelgan joyga
yozib qo'yishadi, daftarda materialni kerakli tartibda joylashtira
olmaydi. Obyektlarni tasvirlashganda, ularning kattaligini sezilar-
li kattalashtirib yuborishadi, ularni chapga yoki o'ngga surib yu-
borishadi (T.N.Golovina, l.A.Groshenkov). O'qituvchining rasmni
qayerga joylashtirish haqida (pastki burchak, o'rtada, o'ng tomonda)
so'z bilan ta’riflashi ayniqsa murakkab vazifa berilganda (tepadagi
o'ng burchak) o'quvchilarda qiyinchilik tug'diradi. Jismoniy tarbi
ya darslarida ham bunday dalillarni keltirsa boiadi, o'quvchilarga
tartib bilan turish va zalda berilgan yo'nalish bo'yicha harakatla-
25
nish murakkablik qiladi. Aqli zaif yuqori sinf o'quvchilari mehnat
darslarida andozalarni to‘g‘ri joylashtirishga qiynalishadi. Ko'pincha
ular buni yaxshi uddalay olishmaydi.
Boshlang‘ich sinf aqli zaif o'quvchilarning idrok qilishlarining
boshqachaligi, ularni sujetli rasmlarni tomosha qilganlarida bilinadi.
O'quvchi sujetli rasmni tomosha qila turib, undagi buyumlarni to'g'ri
ayta olishi va joylashishini aniqlashi, personajlarni aniqlab olishi,
ularni qanday aloqalar bog'lab turishi, sharoitni tushunishi kerak.
Sujetli rasmni tushunishi idrok qilinayotgan tasvirning analiz
va sintez qilish sifatiga bog'liq. Agar bunday fikrlash jarayonlari
to'liq bajarilmasa, qator hollarda — noto'g'ri ro'yobga chiqariladi.
Ta’Iimning boshlang'ich bosqichida aqli zaif bolalar rasmni ko'ra
turib, ko'zga ko'ringan obyektlarni betartib sanashga tushishadi.
Ular birlamchi va ikkilamchi obyektlarni ajratishga qiynalishadi
(I.I. Budnitskaya, I.M. Solovyov, M.M.Stadnenko). Bunda bolalar
ajratgan obyektlarini ma’noviy guruhlarga umumlashtirmay, ular
ning umumiy mazmunini idrok etishga urinishadi. Buni hattoki,
sujetli rasm sodda va o'quvchilarga tushunarlidek bo'lgandan ham
ko'rish mumkin. Masalan: «Birinchi marta birinchi sinfga» ras-
mini ko'ra turib, o'quvchilar tasvirdagi qiz kiyimlarining ko'pgina
qismlarini sanashadi, ammo uning qo'lida portfeli borligini, kalen-
dardagi «1-sentabr» yozuviga, o'quvchi qizning maktabga ketayot-
ganligiga ishora ham qilishmaydi (N.M.Stadnenko).
Normal rivojlanayotgan boshlang'ich sinf yoshidagi o'quvchilar
qisqa muddat ichida sujetli rasmni ko'ra turib, tanish predmetlami
nomlashadi va ajratishadi. Aqli zaif boshlang'ich sinf o'quvchilari esa
ko'pincha rasmlarni topib olishda va obyektni tasvirlashda xatoga yo'l
qo'yishadi. Bu ularning bilim olish saviyasining pastligidan dalolat
beradi. Noto'g'ri analiz qabul qilinayotgan tasvirni tanib olishga ham
ko'maklashadi. Rasmda ko'rsatilgan alohida obyektlarni to'g'ri tanlab
olishga to'g'ri shakl ajratish katta ahamiyat ko'rsatadi. Faqat shaklgina
predmetlarni analiz va taqqoslashda yetakchi belgi hisoblanadi. Aqli
zaif o'quvchilar umumiylikni differensiyalashda, alohida va birlikda,
tekshiruvni davom ettirishda, shakllarni ajratishda qiynalishadi. Ular
ga fragmentarlik, idrok etishning kambag'alligi, analiz jarayonlarining
sust yo'nalganligi va taqqoslamaslik xos (T.N. Golovina).
26
Aqli zaif o'quvchilar uchun fazodagi obyektlarning o'zaro alo-
qasini aniqlash ham qiyin masaladir. Ko'pgina qiyinchiliklar tas-
virdagi tegishli belgilarni idrok qila olmaslik, tushunmaslikdan kelib
chiqadi. Hayratlanarlisi shuki, uzoqdagi narsalar rasmda kichraytib
tasvirlanadi. Ba’zi obyektlar oldingi qatorda turganlarining qismlari
bilan to'sib qo'yilgan bo'lishi mumkin. Masofa chizilayotgan rasm-
larning aniq chegaraga, intensiv ranglarga ega emasligiga soyalarning
ishlatilganiga, tasvirlarning kichrayganiga ham ta’sir ko'rsatadi.
Qator hollarda rasmdagi predmetning kichraytirilgan tasviri aqli
zaif o'quvchilarni uni uzoqlashganini tushunishga olib kelmaydi.
Agar yugurib ketayotgan kuchukning panjasi qarshisida turgan
egasining oldida ko'rinmay qolganida aqli zaif o'quvchilar rassom
kuchukni xato tasvirlaganini: unda 3 ta panja emas, 4 ekanligini
aytishadi.
O'quvchilar rasmni unda tasvirlangan predmetning farqiga, bi
rinchi, ikkinchi, orqa plandagiga ahamiyat berishmaydi. Bu ularga
bir qatordagidek tasavvur beradi. O'quvchilar uchun sujetli rasm
dagi holatni to'laligicha anglash, personajlar o'rtasidagi aloqa va
munosabatlarni aniqlash qiyin. Bunda alohida tasvirlangan perso-
najlarni tanib olish katta ahamiyatga ega. Masalan: o'quvchilarga
dasturxonda o'tirgan ona va bola rasmi ko'rsatilgan. Bu yerda ona
choy ichib o'tiribdi, o'g'li esa his-hayajon bilan unga muhim bir
narsani imo-ishoralar bilan tushuntirayapti. Devorda rasm osilib
turibdi. Polkada soat turibdi.
Qayd qilinishicha o'quvchilar rasmdagi personajlarni ajratib
tanim ay global tushunganda (qiz va bola sifatida) unda rasm-
ning sujeti bunday kechadi: «Qiz va bola choy ichib o'tirishibdi»
yoki «Qiz dasturxonda o'tirib choy ichayapti, bola soatga qara-
yapti». Bu ifodada bolaning ko'tarilgan qo'li xato ifodalanib, imo-
ishora sifatida emas, balki chiroqni yoqishga bo'lgan harakatdek
ko'riladi. Agar onani bir ayol, bolani esa begona sifatida ko'rishsa
o'quvchilarninu tasviri bunday bo'ladi: «Ayol va bola dasturxonda
o'tirishibdi». Ammo agar ayolda onani, bolada o'g'lini ko'rishsa
rasmning to'g'ri interpretatsiyasi yuzaga keladi. «Ona o'g'li bilan
choy ichayapti. O'g'li o'qishdan qaytib keldi. Onasiga qiziq narsa
haqida gapirib berayapti».
27
Aqli zaif o'quvchilarning sujetli rasmni anglab yetishi ko'pincha
uning mazmuni va kompozitsiyasiga bog‘liq. Obyektlar soni ko‘p
bolganda, markaziy obyekt bo‘lmagan obyektlar uchraganda, per-
sonajlar va ularning tashvishlari shu holatni ham butunligicha qabul
qilishni qiyinlashtiradi. Bunda o'quvchilar egallagan bilimlari, ular-
dan foydalana olishi, diqqatni jamlab rasmni uzoq tomosha qilishi
asosiy rolni egallaydi.
Olingan ma’lumotlar shundan dalolat beradiki, aqli zaif
o'quvchilar bilan maxsus ta’lim olib borilganda ularning nutqi va
fikrlashi, boshqa psixik jarayonlari, ko‘rib idrok etishi yaxshilana-
di, vaholanki, qilingan ishlar sezgi nuqsonlarini korreksiyalashga
yo'naltirilgan bo'ladi.
Aqli zaif o'quvchilarning taktil idroki. Insonda idrokning asosiy
turlaridan biri teri-tuyish hisoblanadi. Sezgi sistemasi teri-tuyishni
shakllantirishni ta’minlaydi, u o‘z ichiga teri (taktil, harorat) va
kinestetik analizatorlarini oladi. Teri-tuyish organi qo‘l hisoblana
di. Teri-tuyish orqali boshqa analizatorlardan olinadigan axborotlar
aniqlashadi, kengayadi va chuqurlashtiriladi. Bundan tashqari, ba’zi
obyektlarning alohida xususiyatlari ko'rish, eshitish va hid bilish
bilan idrok etishga bo‘ysunmaydi. Bularga buyumning harakati,
uning og‘irligi, fakturaning ba’zi sifatlari kiradi va boshqalar. Ularni
aniqlash uchun teri-tuyish zarur.
Psixologiya sohasida o‘tkazilgan tadqiqotlarga ko‘ra, obyektni
idrok qilishning qator xususiyatlaridan, masalan, silliq yoki g'adir-
budur yuzani insonning ko‘rish sistemasi emas, balki qo'li yaxshi-
roq sezadi.
Olingan m a’lumotlarga ko‘ra, ikki sezgi sistemasi — ko‘rish va
teri-tuyish (taktil) birgalikda yuqori natijalar beradi.
Aqli zaif o'quvchilarning teri-tuyishni o'rganish muammosi tadqi-
qotchilar diqqatini tortmagan va bu sohada yetarlicha ma’lumotlar
berilmagan. Ushbu kategoriyadagi o'quvchilarning teri-tuyish orqali
idrok qilishini ko‘rib chiqib, V.l. Lubovskiy shunday xulosaga kelgan,
tempning tushunishi va axborotni qayta ishlashda obraz va tushun-
chalarning to'liq shakllanmaganligi barcha anomal bolalarga xos.
Ushbu holatni aqli zaif bolalarga nisbatan olganda R.B.Kaffema-
nas idrok etishning qiyinlashishi, bilish faoliyatining yetarli emas-
28
ligi barcha oligofren bolalarda uchrab, ularning ko‘rgazmali-obraz
fikrlashi qiyinlashadi deb ta ’kidlaydi. Obrazlar bilan ish olib bor-
ganda ko‘pgina o'quvchilar katta qiyinchiliklar sezishadi. Shuning
uchun obrazlarni shakllantirish davomida turli xildagi axborotlarni
ko‘proq jalb etish kerak. Obyektni ko‘rish va eshitish orqali idrok
etishda qisman teri-tuyishni ham ishlatish foydali.
Bu holat insonning hamma sezgi organlari o‘zaro aloqadorligi,
neyrofiziologik va psixologik tadqiqotlarining yangi ma’lumotlari
bilan tasdiqlanadi. Birortasi ishdan chiqsa, boshqalarida ham bu-
zilishlarni kuzatish mumkin.
Aqli zaif bolalarning teri-tuyish bilan idrok etishini eksperi
mental o‘rganish bo‘yicha 2 ta tadqiqot ishi mavjud. Ulardan biri,
A.P. Gozova tomonidan bajarilgan bo‘lib, o‘quvchilarga yaxshi ta
nish bo'lgan obyektlar, katta buyumlar va to‘g‘ri shakllar orqali teri-
tuyish xususiyatlarini yuzaga chiqarishdan iborat. Katta buyumlarga
mumdan qilingan nok, fayansdan qilingan idish, yog‘och piramida
yoki, yelim (plastmassa) eshakcha kirgan. Xuddi shu predmetlar
yelimdan yassi shaklda yasalgan.
Aniqlanishicha, katta yassi buyumlarni to‘g‘ri tanib olish soni
o'qitish jarayonida oshib boradi. Oligofren bolalar yassi buyumlarga
nisbatan, keng sigim li predmetlarni osonroq o‘zlashtiradilar. Bu yassi
tasvirlarning qator teri-tuyish belgilaridan xoli ekanligiga asoslanadi.
Bundan tashqari o'quvchilar mustaqil yassi buyumlarni konturi orqali
o'rganib, olingan m aium otlarni analiz va sintez qilishlari kerak.
A.P. Gozova ma’lumotiga ko‘ra, 1-sinf aqli zaif o'quvchilari teri-
tuyish orqali katta sig‘imli materialni o‘zlashtiradilar. Bunda nok
va idishni — shisha, piramidani — yog‘och deyishadi. Ba’zi bolalar
yassi nokka aniqlik kiritam an deb, uni «rezinka» yoki «kvadrat-
cha» deb atashadi. Beshinchi sinf o‘quvchilarining 20% javoblarida
m a’lum bir buyumning borligiga ishora qilinadi: «Qandaydir plast
massa». Ba’zi obyektning shakliga qarab qo‘shimchalar kiritishadi
«oyna», «aylana», «kurakcha».
Ushbu tadqiqotlarda ishtirok etgan sogiom bolalarda, aqli zaif-
larga nisbatan shakllarni aniq nomlashadi.
Ikkala guruh o‘quvchilari o'rtasidagi katta farq yaqqol bilinadi.
Sogiom bolalarga nisbatan, intellektida nuqsoni boigan bolalarda
29
ko'proq va qo'polroq xatolar uchraydi. Masalan, beshinchi va yet-
tinchi sinf o'quvchilari eshakni tuya yoki olmaxon, deb tanishadi.
Bunday xatolar umumiy o'rta ta’lim maktabida 5-sinfdan bosh-
lab kuzatilmaydi. Shuni aytish kerakki, o‘rta va yuqori sinflarda
o‘qiydigan oligofren o'quvchilarda teri-tuyish faoliyatining notekis
natijasini ko'rish mumkin bo'lib, ular to'g'ri javoblar bilan bir qa-
torda qo'pol xatolarga ham yo'l qo'yadilar.
Aqli zaif bolalar o'rganayotgan obyektlarning 1 ta yoki 2 ta asosiy
bo'lmagan belgisiga asoslanishadi. Ma’lumki, bunday o'rganish
natijalari ko'pincha xato hisoblanadi.
R.B. Kaffemanasning keyingi yillarda olib borgan izlanish-
lari A.P.Gozova tomonidan olingan m a’lumotlarni aniqlashtiradi
va tasdiqlaydi. Muallif aqli zaif o'quvchilarga teri-tuyish orqa
li (ko'rmasdan), tekis chiziqlardan tashkil topgan, oddiy relyefli
shakllar bilan tanishishni taklif etgan. So'ng, ko'zlari yordamida
xuddi shunday shakllarni cho'plar yordami bilan yasashlari kerak
bo'lgan.
Aniqlanishicha, bu turdagi mashqlar hattoki katta sinf
o'quvchilarining qo'llaridan kelmaydi. Hatto kichik sinf o'quvchilari -
ning hammasi ham, teri-tuyish orqali shakllar bilan tanisha olmay
di. Ko'pgina bolalar predmetni qo'llarida ushlab turib, hech qanday
teri-tuyish harakatlarini bajarishmaydi. Kattalar tomonidan yordam
berilmasa, shakllarni o'rgana olmaydi. Katta sinf o'quvchilarida
xaotik, impulsiv, ortiqcha shoshqaloqlik harakatlari kuzatildi va bu
o'rganilayotgan predmetga nisbatan aniqlik kiritmaydi.
Shuni aytish kerakki, berilgan shaklning to'liq obrazini yaratish-
da ko'pincha qo'l harakatlarining bir-biriga bo'ysunmasligi xalaqit
beradi. Ular alohida ma’lum bo'lmagan, ajratilmagan belgilariga
asoslanishadi, bunda ko'pincha informativ belgilar o'zlashtirilmay
qolinadi.
Tahlil natijalari shuni ko'rsatadiki, o'g'il bolalar qizlarga nisba
tan mashqlarni muvaffaqiyatli bajarishadi.
R.B. Kaffemanasning fikricha, aqli zaif bolalarda teri-tuyish
orqali idrok etishning rivojlanishi uchun, dars va darsdan tashqari
vaqtlarda ko'proq e’tibor berilsa muvaffaqiyatga erishilardi. Al-
batta, bu korreksion ishlarda foydali bo'lib, maxsus maktab
30
bitiruvchilari joylashadigan turli ishlab chiqarish korxonalaridagi
m ehnat teri-tuyish orqali idrok etishning rivojlanganligini talab
etadi.
Aqli zaif bolalar idrokini o‘rganish to‘g‘ri tashxis qo‘yish uchun
«Etalonlar metodikasi», «Rasmda kim yashiringan», «Raqamli kod-
lash» metodikasi, «Yetishmaydigan qismlarni top» nomli uslubiyat-
dan foydalanish tavsiya etiladi.
Dostları ilə paylaş: |