Filmoqrafiya: Sevilin bacıları (film, 1971), Muğan qızı (film, 1972), ġamama (film,
1973), Uzunömürlü ağaclar (film, 1974), Tələbə avtoqrafları (film, 1976), Bəxtiyar
Vahabzadə (film, 1987), Qayalarda qalan səs (film, 1995), Yurd yeri (film, 1994),
Ġstiqlal Ģairi (film, 1996) və s.
81
15.Şair, tərcüməçi İsa İsmayılzadənin anadan olmasının 75 illiyi
(15.03.1941-14.07.1997)
“Onun şair taleyi relslər üzərində maneəsiz hərəkətdə olmayıb.”
Xalq şairi Məmməd Araz
İsmayılzadə İsa Mustafa oğlu — şair, tərcüməçi, publisist,
1969-cu ildən Azərbaycan Yazıçılar İttifaqının üzvü,
Azərbaycan Lenin komsomolu mükafatı laureatı (1980)
Ġsa Ġsmayılzadə 1941-ci il martın 15-də Gürcüstanın Qarayazı rayonunda anadan
olmuĢdur. Burada orta məktəbi bitirdikdən sonra ADU-nun filologiya fakültəsində
təhsil almıĢdır (1958-1963). Ədəbi fəaliyyətə tələbəlik illərində "Aprel çiçəkləri" (1959)
almanaxında və ―Azərbaycan gəncləri‖ qəzetində (19 iyun 1961-ci il) çap etdirdiyi ilk
Ģeri ilə baĢlamıĢdır. O, Qardabanidə orta məktəbdə müəllim (1963-1964), Azərbaycan
Dövlət Televiziya və Radio VeriliĢləri Komitəsində redaktor, Azərbaycan Sovet
Ensiklopediyası BaĢ redaksiyasında elmi redaktor (1966-1968), "Ədəbiyyat və
incəsənət" qəzeti redaksiyasında ədəbi iĢçi, Ģöbə müdiri, baĢ redaktorun müavini,
―Ulduz‖ jurnalı redaksiyasında Ģöbə müdiri (1968-1981), "Azərbaycan" jurnalı
redaksiyasında baĢ redaktorun müavini vəzifələrində iĢləmiĢdir (1981-ci ildən ömrünün
sonunadək). Eyni zamanda Azərbaycan Televiziya və Radio VeriliĢləri ġirkətinin
musiqili veriliĢ baĢ redaksiyasında (müqavilə ilə) musiqi mətnləri Ģöbəsinin müdiri kimi
fəaliyyət göstərmiĢdir (1994-cü ildən). ġeir və poemaları keçmiĢ SSRĠ xalqlarının
dillərinə, habelə bir sıra xarici dillərə tərcümə edilmiĢdir.Öz yaradıcılığında poetik
tərcüməyə də xüsusi diqqət vermiĢ, sosialist ölkələri yazıçılarının Moskvada keçirilən
birinci Beynəlxalq simpoziumunda (1977), Asiya və Afrika ölkələri yazıçılarının
Yurmalada keçirilən seminar-müĢavirəsində (1978) iĢtirak etmiĢdir. 1997-ci il iyulun
14-də vəfat etmiĢdir.
Əsərləri: ‖Ulduzların ad günü‖ (1968), ‖ĠĢıqlı yarpaqlar‖ (1972), ―Torpaq nəğməsi‖
(1977), ‖Ömrümdən keçən qatar‖ (1980), ―Salam, Yer kürəsi‖ (1982), ‖Anamla söhbət‖
(1985), ―Yelləncəkdə yellənən külək‖ (1985), ―Gedim anamdan soruĢum‖ (1987), ―Bir
ömürlük gecə (Ģeirlər və poemalar)‖ (1989), ―SeçilmiĢ əsərləri‖ (1991), ―Vurağan,
tutağan, yatağan‖ (1992) və s.
Filmoqrafiya: Qarabağ bülbülləri (film, 1977), Belə bir Ģəhər var (film, 1982), Bəyin
oğurlanması (film, 1986), Ġntizar (film, 1986) və s.
82
15.Şair Ələkbər Salahzadənin anadan olmasının 75 illiyi (15.03.1941-04.09. 2013)
Ələkbər Salahzadə milli söz səntimiz üçün eləcə 60-cılar adlandırılan nəslin bir
tanınmış ismi yox, ən yeni dövrün ədəbi salnaməsində yaddaqalan şairlərdən biridir.
Ələkbər Salahzadə — şair, tərcüməçi, 1968-ci
ildən Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü, Rəsul Rza
adına mükafat laureatı (2002), Əməkdar incəsənət
xadimi (2005)
Məmmədsalahlı Ələkbər Baba oğlu – 1941-ci il martın 15-də Qonaqkənd (indiki Quba)
rayonunun Cimi kəndində anadan olmuĢdur. Orta məktəbi Qonaqkənddə baĢa
vurub ADU-nun filologiya fakültəsində təhsil almıĢdır (1958-1963). Ədəbi fəaliyyətə
orta məktəbdə oxuduğu illərdən baĢlamıĢ, illər keçdikcə dövri mətbuatda çıxıĢ
etmiĢdir. "Azərbaycan" jurnalının ədəbi iĢçisi, "Tərcürmə saatı" radio jurnalının
Ģtatdankənar
redaktoru
olmuĢdur
(1965-1967). Azərbaycan
Sovet
Ensiklopediyasında dil,
ədəbiyyat,
incəsənət
redaksiyasında
elmi
redaktor
(1966), "Gənclik" nəĢriyyatında tərcüməçi, sonra poeziya üzrə redaktor (1968-
1976), Azərbaycan Yazıçılar Ġttifaqındabədii ədəbiyyatın təbliği bürosunun direktor
müavini (1976-1989) iĢləmiĢdir. Sonra "Ulduz" jurnalında poeziya Ģöbəsinin müdiri
(1989-1992), redaktor vəzifəsində çalıĢmıĢdır (1992-2004). Hazırda "Qobustan"
jurnalının baĢ redaktorudur (2004-cü ildən). 60-cı illərdən fəal ədəbi fəaliyyətə
baĢlamıĢdır. Bədii tərcümə ilə də ardıcıl məĢğul olur. Əsərləri xarici ölkə xalqlarının
dillərinə çevrilmiĢdir. 100-dən çox essesi, məqaləsi çap olunub. Radio-pyesləri, 20-dən
artıq uĢaq nağılı vardır. "Kölgədən qorxan" (1983) ġəki, "Yayın qıĢ gecələri"
(1985) Sumqayıt,
"Nağaraçı naxırçı" (1987) pyesləri Ağdam Dövlət Dram
Teatrında tamaĢaya qoyulmuĢdur. 60-cı illərdən fəal ədəbi fəaliyyətə baĢlayan Ə.
Salahzadə bədii tərcümə ilə yanaĢı, 100-dən çox essenin, məqalənin də müəllifidir.
Radio-pyesləri, 20-dən artıq uĢaq nağılı var. "Kölgədən qorxan", "Yayın qıĢ gecələri",
"Nağaraçı naxırçı"pyesləri tamaĢaya qoyulub. Ələkbər Salahzadə 04. 09. 2013- cü ildə
vəfat etmiĢdir.
Əsərləri: ―BeĢ yarpaq (Ģeirlər və poema)‖ (1968), ‖Od hevkəli (Ģeirlər və poema)‖
(1970),‖Gözlər baxır dünyaya (Ģeirlər və poemalar)‖ (1979), ―Xatirə çiçəyi (Ģeirlər və
poema)‖ (1982), ―Yerimiz bir, göyümüz bir (Ģeirlər və poemalar)‖ (1986), ―Od odası
(Ģeirlər və poemalar)‖ (1989), ―Yanıltmaclı əlifba‖ (1995) və s.
Tərcümələri (ruscadan): A.Tarkovski. Gözəl Gülayim haqqında povest (1970), Pyatras
Svirka, Tülkünün kələyi (1970), A.Platonov. Dörd hekayə (1971), Lorens Sterin,
Fransaya və Ġtaliyaya sentimental səyahət (1973), A.V.Sofranov. Vida poeması (1980)
83
18.Şair, tənqidçi, ədəbiyyatşünas İsmayıl Vəlibəyli (Öməroğlu) anadan olmasının
65 illiyi (18.03.1951)
“İsmayıl Vəlibəylinin şeirlərində ana təbiət obrazlı görümünü tez tapır. Ona görə də
bu şeirlər ilk oxunuşdaca gözlərimiz önündə sərrast lövhələr yarada bilir”.
Qara Namazov
İsmayıl Ömər oğlu Vəliyev - Yazıçı-publisist, filologiya
elmləri doktoru, BDU-nun Kitabşünaslıq və nəşriyyat işi
kafedrasının professoru, Azərbaycan Milli Elmlər
Akademiyası Nizami adına Ədəbiyyat İnstitutu Xarici
ölkələr ədəbiyyatı və ədəbi əlaqələr şöbəsinin baş elmi işçisi,
qəzetçi-yazar
Ġsmayıl Ömər oğlu Vəliyev 1951-ci il martın 18-də Qərbi
Azərbaycanın Allahverdi rayonunun Böyük Ayrım kəndində
anadan olmuĢdur. 1970-1975-ci illərdə Azərbaycan Dövlət
Universitenin jurnalistika fakültəsinin əyani Ģöbəsində təhsil almıĢdır. 1971-ci ildən
Azərbaycan Radio və Televiziyası ilə əməkdaĢlıq etmiĢ, on ilə yaxın "Bulaq" folklor
verliĢinin daimi müəlliflərindən biri olmuĢdur. Onun hazırladığı verliĢlərin bir çoxu
radionun "Qızıl fond"unda saxlanılmaqdadır. Bundan əlavə, "Zəka" radio elmi
proqramının uzun illər ssenari müəllifi və aparıcısı olmuĢdur. Televiziyanın vaxtilə
populyar olan "Ġdrak" proqramı da Ġ.Vəliyevin ideyası əsasında yaradılmıĢ və uzun
müddət onun müəllifliyi və aparıcılığı ilə "Ata yurdu" verliĢi uzun müddət efirə
getmiĢdir.Ġsmayıl Vəliyev bədii yaradıcılığa 1965-ci ildə "Azərbaycan pioneri"
qəzetində dərc etdirdiyi kiçik sənədli hekayə ilə baĢlamıĢdır. O vaxtdan uĢaqlar üçün Ģer
və hekayələr yazmıĢ, "Pioner" jurnalında və baĢqa mətbuat orqanlarında da xeyli nağıl
və hekayələri dərc olunmuĢdur. Onun uĢaq hekayələri beynəlxalq təĢkilatların mükafat
və qrantlarına layiq görülmüĢdür. Ġ.Vəliyev publisistika və tərcümə iĢi ilə ardıcıl məĢğul
olur. Qədim Ģumerlərin məĢhur "BilqamıĢ dastanı"nı, "Avesta"dan parçaları, Qədim
Misir ədəbiyyatı nümunələrini, türk, rus, bolqar, litva, ukrayna, türkmən və baĢqa
dillərdən bir sıra elmi və bədii əsərləri tərcümə etmiĢdir.
Əsərləri: ‖Ömrün yaĢıl yarpaqları‖ (1978), ‖Ədəbi portret və xarakter‖ (1981),
‖Mənim odum, ocağım (Ģeirlər və poemalar)‖ (1983), ―Bəxtıma düĢən dünya‖ (1990),
‖Dünya susur, tarix susmur‖ (1994), ―Azərbaycanın siyasi partiyaları və ictimai
təĢkilatları‖ (1995), ―Qaçqınlıq‖ (1996), ―Qızılqaz əfsanəsi‖ (1996), ‖PiĢik balasının
oyunları‖(1996), ―Sarı buğda‖ (1996), ―Zalım pələng və nəğməli quĢ‖ (1996), ―Zalım
padĢahla oğlu‖ (1996), ―Qara gündəlik. 1990-cı il yanvar hadisələri‖ (1997),
―Azərbaycan soraq kitabı‖ (1997), ―Burulğanlar içində‖ (1997), ―Ġnsan: həyatda və
sənətdə‖(1998),‖Yerlə göyün arasında (Ģeirlər)‖ (1998), ―Ədəbiyyatda insan
konsepsiyası. Tarixi təĢəkkülü, inkiĢaf mərhələləri (monoqrafiya)‖ (1999), ―Payız
yagıĢları (seçmə Ģeirlər)‖ ( 2001), ―Sevgi dünyam (Ģeirlər)‖ (2001), ―GünəĢin rəngləri
(Ģeirlər)‖ (2001), ―Ədəbi-bədii və uĢaq kitablarının redaktəsi (ali məktəb tələbələri üçün
dərslik)‖ (2002), ―Heydər Əliyev və türk dünyası‖ (2003), ―Bədii söz və insan‖ və s.
84
18.Şair Böyükağa Qasımzadənin anadan olmasının 100 illiyi (18.03.1916-1957)
Qasımov Böyükağa Məmməd oğlu – şair, tərcüməçi,
1939-cu ildən Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü
Böyükağa Qasımzadə 1916-cı il martın 18-də Bakı quberniyası Bakı qəzasının MaĢtağa
kəndində xırda sahibkar-dəmirçi ailəsində doğulmuĢdur. Atası Məmməd kiĢi 1903-cü
ildə Bakıya köçüb xırdavat dükanı sahibi, sonra adi fəhlə olmuĢdur. Böyükağa
yeddiillik məktəbi Bakıda bitirib fəhlə fakültəsində (1932), sonra isə sənaye institutunda
(1937) təhsil almıĢdır.Ədəbi yaradıcılığa 30-cu illərdə baĢlamıĢ, ilk Ģerlərini
məktəblilərə həsr etmiĢdir. Onun ilk kitabı – "Murad" poeması 1937-ci ildə çapdan
çıxmıĢdır. APĠ-nin dil və ədəbiyyat fakültəsini bitirmiĢdir (1937-1941). Ġkinci Dünya
müharibəsinin ilk günlərində səfərbərliyə alınmıĢ, hərbi məktəbdə kursant, 1941-ci ilin
dekabrında Cənub cəbhəsində atıcı rotasının komandiri, siyasi Ģöbənin təlimatçısı,
Zaqafqaziya cəbhəsində "DöyüĢçü" qəzeti redaksiyasında məsul katib iĢləmiĢdir (1942-
1945). Xüsusi tapĢırıqla Ġrana göndərilmiĢ (1945-1946), sonra təyyarəçilik məktəbində
xüsusi qrupda siyasi rəhbər, hərbi klubda rəis vəzifələrində iĢləmiĢdir (1947-1948).
Ordudan tərxis ediləndən sonra "Ədəbiyyat qəzeti"ndə incəsənət Ģöbəsinin müdiri
(1948-1950), daha sonra "Azərbaycan" jurnalında poeziya Ģöbəsinin müdiri (1953-
1957) olmuĢdur. A.S.PuĢkin, N.Nekrasov, N.V.Qoqol, T.ġevçenko, Ġ.Franko, M.Bajan,
P.Tıçina kimi sənətkarların və bir sıra xarici ölkə yazıçılarının poetik əsərlərini doğma
dilə çevirmiĢdir. Füzulinin "Yeddi cam" əsərini, M.F.Axundovun "PuĢkinin ölümünə
ġərq poeması"nı farscadan, "Sasunlu David" eposunu ermənicədən tərcümə etmiĢdir.
Azərbaycan Dövlət NəĢriyyatında bədii ədəbiyyat Ģöbəsinin müdiri olmuĢdur (1951-
1952). Sonra bütün qüvvə və bacarığını yaradıcılıq iĢinə vermiĢdir. Böyükağa
Qasımzadə 1957-ci il avqustun 29-da 41 yaĢında vəfat etmiĢdir.
Ə
sərləri: ―Murad‖ (1937), ―ġirin sözlər‖ (1939), ―Anarsan məni‖ (1945), ―Bahar
Ģəfəqləri‖ (1949), ―Əsərləri‖ (1961), ―ġirin sözlər‖ (1966), ―SeçilmiĢ əsərləri‖ (1976) və
s.
85
21.Xalq şairi Səməd Vurğunun anadan olmasının 110 illiyi (21.03.1906-1956)
"Səməd Vurğun böyük alim, filosof, Azərbaycan Elmlər Akademiyasının
təsisçilərindən, yaradıcılarından, təşəbbüsçülərindən biridir. O, Azərbaycan elminin,
ədəbiyyatşünaslığının inkişafında çox əvəzsiz xidmətlər göstərmişdi".
Ulu öndər Heydər Əliyev
Səməd Vurğun — görkəmli Azərbaycan şairi, Azərbaycanın
ilk xalq şairi (1956), Azərbaycan SSR əməkdar incəsənət
xadimi (1943), iki dəfə Stalin mükafatı laureatı (1941, 1942)
və 2 dəfə Lenin Ordeni kavaleri, Azərbaycan Yazıçılar
İttifaqının sədri (1941-1948), Azərbaycanın Xarici Ölkələrlə
Mədəni əlaqə Cəmiyyətinin sədri, Azərbaycan SSR EA-nın
akademiki (1945) və vitse-prezidenti (1954-1956)
Səməd Yusif oğlu Vəkilov 21 mart 1906-cı ildə Qazax
qəzasının Yuxarı Salahlı kəndində bəy nəslinə mənsub ailədə
anadan olmuĢdur. 1934-cü ildə Ģairin "Könül dəftəri" və 1935-ci
ildə "ġeirlər" adlı kitabları nəĢr olunmuĢdur. ġair, Azərbaycan poeziyasının dilini bir
çox əcnəbi sözlərdən təmizləyərək, Azərbaycan ədəbiyyatını və dramaturgiyasını yeni
əsərlər hesabına zənginləĢdirmiĢdir. Yalnız 1935-ci ildə Səməd Vurğun 7 poema və
100-ə yaxın Ģeir yazmıĢdır. 1934-cü ildə yazılmıĢ "Azərbaycan" Ģeiri Azərbaycan
ədəbiyyatının incilərindəndir. Bu Ģeirdə Ģair öz vətəninin qədim tarixi, təbii gözəlliyi,
nemətləri, xalqın xeyirxahlığı, açıqürəkliyi və qonaqpərvərliyini tərənnüm etmiĢdir.
1956-cı il may ayının 27-də Ģair gözlərini əbədi yumdu. ġair may ayının 30-da
Bakıda Fəxri Xiyabanda dəfn edilmiĢdir.
Əsərləri:
Komsomol poeması (1933), Muradxan (1933), Xumar (1933), Lökbatan
(1933), Kənd səhəri (1933), Ölüm kürsüsü (1934), Macəra (1935), Acı xatirələr (1935),
26-lar (1935), Qız qayası (1935), Aslan qayası (1935), Bulaq əfsanəsi (1935), Dar ağacı
(1935),Ölən məhəbbət (1935),Talıstan (1935), Üsyan (1936), Bəsti (1937),Yazla qıĢın
dəyiĢməsi (1937), Ayın Əfsanəsi (Aybəniz) (1941), Hürmüz və Əhriman (1943),
Bakının dastanı (1944), Zəncinin arzuları (1948), Muğan (1948-1949), Aygün (1950-
1951), Zamanın bayraqdarı (1952) və s.
Dram əsərləri:Vaqif (1937), Xanlar (1938-1939), Fərhad və ġirin (1939-1941), Ġnsan
(1945), ġairin həyatı, Ġki sevgi (1940-1941).
Tərcümələri:‖Yevgeni Onegin‖, A.S.PuĢkin (1936),‖Pələng dərisi geymiĢ pəhləvan‖,
ġota Rustaveli (1936), ‖Leyli və Məcnun‖, Nizami Gəncəvi (1939), Taras ġevçenko ,
Maksim Qorki , Ġlya Çavçavadze, Cambul Cabayevin əsərləri
Haqqında yazılmış əsərlər : Adilxan Bayramov, ―YaĢayan ömür‖, Bakı, ―ĠĢıq‖, 1990,
Filmoqrafiya : Yeddi oğul istərəm... (film, 1970), Səməd Vurğun (film, 1976), Nə
yaxĢı ki, dünyada Səməd Vurğun var (film, 1976), Vurğun ocağı (film, 2003), Monoloq
(film, 1987), Hər Ģey olduğu kimi. BeĢinci film. RəĢid Behbudov (film, 2000), Qəmbər
Hüseynli (film, 2007), Üç zirvənin fatehi (film, 2008).
86
21.Yazıçı, publisist Nurəddin Babayevin anadan olmasının 95 illiyi
(21.03.1921-25.09.1991)
Nurəddin Həsən oğlu Babayev (1921-1991) — görkəmli
yazıçı-jurnalist,
alim,
professor,
publisist,
Azərbaycanda
Jurnalistika
fakültəsinin
əsas
yaradıcılarından biri və ilk dekanı, yaşadığı dövrün
incəsənət xadimləri sırasında uca zirvə tutmuş sənətkardır.
Nurəddin Babayev Azərbaycan yazıçilar ittifaqının üzvü,
oçerk və publisistika şurasının sədri, 1954-cü ildən SSRİ
yazıçılar ittifaqının üzvü, oçerk və publisistika şurasının
üzvü, Jurnalistlər ittifaqının üzvü və idarə heyətinin
katibi, Əməkdar incəsənət xadimi, Əmək və müharibə
veteranı, onlarla mükafatlar laureatıdır.
Nurəddin Babayev 1921-ci il mart ayının 21-də Gəncə Ģəhərində anadan olmuĢdur.
Ziyalı ailəsində böyümüĢdür. ADU-nun (indiki BDU-nun) filologiya fakultəsinə daxil
olmuĢdur. 1943-45-ci illərdə "Kommunist" qəzeti redaksiyasında Ģöbə müdiri,
"Azərbaycan
müəllimi" qəzetində redaktor müavini, 1953-cü ildən isə
"UĢaqgəncnəĢrdə" baĢ redaktor və eyni zamanda olduqca geniĢ və məhsuldar
müəllimlik fəaliyyəti ilə məĢğul olmuĢdur. 1969-cu ildə alim,yazıçılarımız və Nurəddin
Babayevin səyləri baĢda olmaqla universitetdə "Jurnalisitika" fakultəsi yaradıldı.
Ömrünün sonuna qədər öz misilsiz pedaqoqik, jurnalistika, yazıçılıq məharəti və
təcrübəsi ilə tələbələri ilə bölüĢür, onların elmi, mədəni sahədə möhkəmlənməsinə Ģərait
yaratmıĢ və dövrünün əsərləri, məqalələri ən çox çap olunan yazıçısı
olmuĢdur.Nurəddin Babayevin yaradıcılığı olduqca çoxĢaxəli xarakter daĢıyır. Nurəddin
müəllimin bir sıra əsərləri rus, alman, ingilis, fransız, ispan, polyak, bolqar, macar və s.
dillərə tərcümə olunmuĢdur. Ədəbi fəaliyyətə 1939-cu ildə baĢlamıĢ, bundan sonra
məqalə, oçerk və hekayələri tez-tez müxtəlif qəzetlərdə dərc edilirdi."Əbədi
qəhrəmanlıq" adlı ilk kitabı 1945-ci ildə çap olunmuĢdur. Onun ədəbi yaradıcılığında
gənclərin təlim-tərbiyəsinə həsr edilmiĢ əsərləri xüsusilə diqqətə layiq olub, çox
qiymətlidir. Nurəddin Babayevin bu kitabları gənclər üçün stolüstü kitab olmaqla yanaĢı
hər bir zaman, hər bir gənc üçün tərbiyəvi, əxlaqi nəsihətlərlə, vacib və əvəz olunmaz
əsl həyat təcrübəsi ilə zəngin xəzinələrdir. 1991-ci il sentyabr ayının 25-i dahi pedaqoq,
jurnalist və yazıçı Nurəddin Babayev uzun sürən xəstəlikdən sonra vəfat etdi.
Əsərləri: ―Böyük arzular‖ (1943), ―Ölməz qəhrəman‖ (1945), ―Xəzərin sahilində‖,
―Böyük kədər‖, ―Bir gəncin romantikası‖ (1948-1949), ―Bir gecənin faciəsi‖, ‖Həyat
yollarda‖, ―Odlu günlərin qəhrəmanı‖, ―Müəllimin xatirələri‖, ―Məhəbbət körpüsü‖,
―Əbədi qəhrəmanlıq‖ (1945), ―Bacılar‖ (1949),‖Bahar övladları‖ (1959), ‖Ürəklər bir
olanda‖ (1961), ‖Zərif duyğular‖ (1963), ‖Biz Azərbaycandanıq‖ (1965), ‖Oğluma
məktublar‖ (1966), ‖Qəhrəmanların izi ilə‖ (1968), ‖Səni unutmuruq‖ (1970), ‖Qızlar,
sözüm sizədir‖ (1972), ―Ulduzlar sönmür‖ (1975), ―Qızlar söz istəyir‖ (1977),
‖Ürəyimdə sözüm var‖ (1980), ―Açıq söhbət‖ (1982), ―Elə yaz ki..‖ (1985), ‖Gəlin,
kiĢilikdən danıĢaq‖ (1986), ―Babam-nənəm, atam-anam və biz‖ (1988) və s.
87
21.Yazıçı İsa Hümmətovun anadan olmasının 85 illiyi (21.03.1931-11.11.1990)
Hümmətov İsa Rüstəm oğlu - nasir, 1963-cü ildən Azərbaycan
Yazıçılar Birliyinin üzvü, Azərbaycan Jurnalistlər
Birliyinin üzvü (1958), Əmək veteranı (1988)
Ġsa Hümmətov 1931-ci il martın 21-də Qərbi Azərbaycanın Vedi rayonunun Bayburt
kəndində anadan olmuĢdur. Burada ibtidai məktəbi bitirib Yerevanda pedaqoji
texnikumda, sonra isə APĠ-nin dil və ədəbiyyat fakültəsində təhsil almıĢdır (1949-
1954). Əmək fəaliyyətinə "Azərbaycan müəllimi" qəzeti redaksiyasında baĢlamıĢdır.
Əvvəlcə müxbir, sonra Ģöbə müdiri iĢləmiĢdir (1954-1960). Azərbaycan Dövlət
Televiziya və Radio VeriliĢləri ġirkətində redaktor, "AbĢeron" qəzeti redaksiyasında
məsul katib, "Maarif" nəĢriyyatında və AzərnəĢrdə redaktor (1961-1978), "Yazıçı"
nəĢriyyatında böyük redaktor iĢləmiĢdir (1978-1990). "Moruqlu budaq" adlı ilk
hekayəsi 1958-ci ildə "Azərbaycan pioneri" qəzetində çap olunmuĢdur. Azərbaycan
Jurnalistlər Birliyinin nəĢriyyat üzrə ilk təĢkilat katibi olmuĢdur. "BeĢilliyin qalibi"
diplomu və döĢ niĢanı ilə təltif edilmiĢdır. Ġsa Hümmətov 1990-cı il noyabrın 11-də
Bakıda vəfat etmiĢdir.
Əsərləri: ―Ətirli çiçəklər‖ (1959), ―Atanın həsrəti‖ (1960),‖ Nənə, əlini mənə ver‖
(1964), ―Ehtiyat qapıçı‖ (1966), ―Nazilə‖ (1968), ‖Muğanın fəxri‖ (1969), ―GünəĢi
qabaqlayanlar‖ (1971), ―Mövlud ayı‖ (1971), ―Həyatımın mənası‖ (1973), ―Araz
çağlayan yerdə‖ (1976), ―Baba yadigarı‖ (1977), ―Dünyanın bəzəyi‖ (1979), ―Ġki
məhəbbət‖ (1981), ―Çinar əfsanəsi‖ (1983), ―ġeytanın qurbanları‖ (1987) və s.
88
21.Yazıçı Nemət Veysəllinin anadan olmasının 75 illiyi (21.03.1941)
Nemət Veysəlli portret və oçerklərində sənət adamlarının gördüyü işləri geniş təhlil
etməklə yanaşı, həm də sənətkarları kamil oxucu imtahanından keçirir və onları daha
ciddi işləməyə ruhlandırırdı. Onun seçdiyi mövzular və “həmsöhbət olduğu
qəhrəmanları” Azərbaycanın sənədli nəsrində, publisistikasında seçilirdi.
Veysəlli Nemət Bayramalı oğlu — Azərbaycan Yazıçılar
Birliyinin (1985) və Azərbaycan Jurnalistlər Birliyinin (1978)
üzvü. Beynəlxalq Avrasiya Mətbuat fondunun diplomuna
(1993-1994), ―Qızıl qələm‖(1994) mükafatına layiq
görülmüşdür.
Azərbaycan ədəbiyyatında öz imzası ilə seçilən, yazdığı əsərləri ilə
oxucular arasında böyük hörmət qazanan qələm sahiblərindən biri
də Nemət Veysəllidir. Nemət Bayramalı oğlu Veysəlli 1941-ci il
martın 21-də Qaryagin rayonunun (indiki Füzuli) Yuxarı Veysəlli
kəndində anadan olub. Azərbaycan Dövlət Universitetinin jurnalistika (1965-1971)
fakültəsini bitirib. Azərbaycan Yazıçılar (1985) və Jurnalistlər Birliyinin (1978)
üzvüdür. ―Sehrkar səslər, əfsanəvi rənglər‖, ―Sular qovuĢan yerdə‖ ―Hər Ģeydən uca‖,
―Düzlərin ağ iĢığı‖,―Evimiz yuxuma girir‖ ―Salamat görməyimə Ģadam‖, ―Haran
ağrıyır, Vətən?‖, ―Sənsiz keçən illər‖, ―Bəylər bəy‖, ―Həyat sevən insan‖,―ġəhərlər,
evlər, naxıĢlar‖,―YaĢ həddinə görə‖, ―Piyadaların döyüĢü‖ adlı bədii-publisistik
kitablarının müəllifidir. Publisistin ―Sehrkar səslər, əfsanəvi rənglər‖ adlı kitabında
sənət adamlarının həyat və yaradıcılıqları ilə bağlı bir-birindən maraqlı yazılar
cəmlənmiĢdir. Nemət Veysəlli portret və oçerklərində sənət adamlarının həyatını,
onların yaradıcılıqlarını, gördüyü iĢləri geniĢ təhlil etməklə yanaĢı, müasirliyin əsas
mahiyyətini üzə çıxarmağa və canlandırmağa fikir verir. Həyatda çox Ģey dəyiĢsə də,
yazıçı-publisistin özü üçün qəbul etdiyi meyarlar dəyiĢmir. Onun əsas mövzusu və
qəhrəmanı da dəyiĢməz qalır. Bu – Vətəndir. O, vətəninə xidmət edən əsgər-yazıçıdır.
Dostları ilə paylaş: |