.
1918-ci ilin 30 mart və 3 aprel tarixləri
arasında Bakı Ģəhərində və Bakı quberniyasının müxtəlif bölgələrində, eləcə də
ġamaxı, Quba, Xaçmaz, Lənkəran, Hacıqabul, Səlyan, Zəngəzur, Qarabağ, Naxçıvan
və digər ərazilərdə Bakı Soveti və daĢnak erməni silahlı dəstələrinin azərbaycanlılara
qarĢı törətdikləri qırğın günüdür. Rəsmi mənbələrə əsasən soyqırımın nəticəsində 12
minə yaxın azərbaycanlı qətlə yetirilmiĢ, on minlərlə insan itkin düĢmüĢdür. Tarix boyu
azərbaycanlılara qarĢı həyata keçirilmiĢ soyqırımı lap əvvəldən rus-erməni praktik
iĢbirliyinin nəticəsi olub. Düz 88 il öncə Bakıda tarixə "mart qırğını" kimi düĢən qanlı
hadisələr baĢ verdi. Sovet dönəmində üstündən sükutla keçilən mart qırğınları 1998-cı
ildən etibarən, ulu öndərimiz Heydər Əliyevin 26 mart tarixli fərmanına əsasən, hər il
martın 31-i Azərbaycanlıların Soyqırımı Günü kimi qeyd olunur. Tarixi faktlar göstərir
ki, 31 mart əslində, 1918-1920-ci illər ərzində zaman-zaman Azərbaycanın ən müxtəlif
bölgələrində həyata keçirilən soyqırımların anım günüdür. 88 il əvvəl məhz həmin gün
bolĢevik-erməni birləĢmələri təkcə Bakıda minlərlə Azərbaycan türkünü qanına-qəltan
edib. Bundan əvvəl və sonra bu cür soyqırımlar çox törədilsə də, 1918-ci il martın 31-də
baĢ verən qətl öz miqyasına görə bunların hamısından fərqlənir... Qeyd edək ki, hələ
martın 31-nə qədər, daha dəqiqi, martın 18-21-də də Bakıda dəhĢətli hadisələr baĢ
vermiĢdi. Dörd gün ərzində Ģəhərin müsəlman əhalisi top atəĢinə tutulur, güllələnir, diri-
diri yandırılırdı. Bəzi məlumatlara görə, həmin günlərdə çox sayda müsəlman qətlə
yetirilmiĢdi. Qırğının törədilməsinin baĢlıca səbəbi Azərbaycanın müstəqilliyinin
qarĢısının alınması, Bakının mühüm iqtisadi və siyasi əhəmiyyəti ilə bağlıydı. Soyqırım
təkcə Bakı ilə məhdudlaĢmadı. ġamaxı, Quba, Xaçmaz, Hacıqabul və Salyanda da
analoji cinayətlər törədildi. Məsələn, ingilis arxivlərini öyrənən türk tarixçisi Salahi
Sonyel elə qənaətə gəlib ki, 1918-ci ilin martında 8-12 min azərbaycanlı qətlə yetirilib.
ABġ kəĢfiyyat mənbələrinə görə, həmin vaxt 60 min Azərbaycan türkü qaçqına
çevrilmiĢdi. 1918-ci ilin martında Bakıda törədilənlər Azərbaycan xalqının tarixində ən
böyük soyqırım oldu.
74
Yubilyar yazıçı və şairlər
3. Şairə Hökumə Billurinin anadan olmasının 90 illiyi (03. 03.1926-22.11.2000)
Qollarım dolana boynuna bir gün
Yenə baş qoyaram dizinə Təbriz
Həsrətdən hicrandan cana doymuşam
Doyunca baxaram gözünə Təbriz
Billuri Hökumə (Həkimə) İbrahim qızı — Azərb. şairi,
ədəbiyyatşünas, filol. e.n. (1963), Azərb. Resp. əməkdar
incəsənət xadimi (1984). Azərbaycan EA-nın Yaxın və Orta
Şərq Xalqları İnstitutunda baş elmi işçi.
Hökumə Ġbrahim qızı Billuri Cənubi Azərbaycanın Zəncan Ģəhərində dünyaya göz
açmıĢdı. Bütün uĢaqlar kimi, o da qayğısız, xoĢbəxt böyümüĢdü. Yeniyetmə yaĢına
çatanda isə hissləri, duyğuları onun düĢüncəsini dəyiĢər, təfəkküründə haqqa, ədalətə
tapınmaq kimi fikirlər oyanardı. Gənc Hökumə sevincini, kədər və intizarını poetik
formada bildirməyi bacarırdı. Cənubi Azərbaycanda milli azadlıq və demokratik
hərəkatın (1941-45) fəal iĢtirakçısı olmuĢdur. 1947-ci ildə Bakı Dövlət Universitetinin
filologiya fakültəsinə qəbul olundu. Amma ürəyindən nisgil çəkilmədi. Azərb. Dövlət
Un-tinin filol. fakültəsini (1952) və Moskvada Ġctimai Elmlər Akademiyasını (1963)
bitirmiĢdir. Yaradıcılığı məhsuldar oldu. Hökumə xanım kövrək Ģeirlər müəllifi olduğu
kimi, həm də son dərəcə mədəni, alicənab insan idi. Onun 20-yə yaxın kitabı yadigar
qalıb. Əsl ziyalı əvvəl mənsub olduğu xalqını, sonra özünü düĢünməlidir. Billuri məhz
belə qələm sahiblərindən idi. Hökumə Billuri əməkdar incəsənət xadimi fəxri adına,
müxtəlif fərmanlara, diplomlara layiq görülmüĢdür. ―Ürək dustaq oldu dərdə, fərağa‖
desə də, onun ömründən bugünümüzə daim anılan unudulmaz xatirələr yadigar
qalmıĢdır. Hökumə Billuri 22 noyabr 2000-ci ildə Bakıda vəfat etmiĢdir.Vətən həsrəti
ilə qəlbi döyünən Ģairənin el arasında məhĢur Ģerlərindən biridə ―Təbriz‖ Ģeridir.
Azərbaycan Demokrat Firqəsi MK orqanı ―Azərbaycan‖ qəzetinin baĢ redaktoru (1956-
60), Azərbaycan EA ġərqĢünaslıq Ġnstitunun baĢ elmi iĢçisi (1964 ildən) olmuĢdur.
Əsərləri: ―Mənim arzum‖ (1949), ―Mübarizə illərində‖ (1951), ―ġairin yadigarı‖
(1957), ―Səndən uzaqlarda‖ (1961), ―Səhər günəĢi‖ (1964), ―Ġstərəm‖ (1969), ―Çinar
gözləyir məni‖ (1975), ―ġerlər‖ (1980), ―Bir də bahar gəlsə‖ (1984) və s. kitabları,
―Səriyyə‖ (―Ölməz qəhrəman‖), ―Sənin həyatın‖, ―Məhin‖, ―O göylərin altında‖
poemaları. M. ġəhriyarın farsca Ģerlərini Azərbaycan dilinə, Səməd Vurğunun
―Zəncinin arzuları‖ poemasını, Cəfər Cabbarlı, Mirvarid Dilbazi, Nəbi Xəzri və
baĢqalarının Ģerlərini isə fars dilinə tərcümə etmiĢdir. Müasir Cənubi Azərbaycan
ədəbiyyatına, o cümlədən M.ġəhriyarın həyat və yaradıcılığına dair tədqiqatların
müəllifidir.
75
5.Tənqidçi, ədəbiyyatşünas Yaşar Qarayevin anadan olmasının 80 illiyi
(05.03.1936-25.08.2002)
"Ağlının, zəkasının bütün ruhunu yazdığı əsərlərinə köçürən Yaşar Qarayevin
əbədiyyətə hicrəti, bütün xalqımız, xüsusən onu şəxsən tanıyanlar, şəxsiyyəti ilə
təmasda olanlar üçün nə qədər ağır olsa da, əbədi ölümsüzlük səlahiyyətinin
təsdiqidir. Böyük ağlın gücü və əbədi ruhun məsumluğunu özündə birləşdirən
Yaşarın əsərləri bundan sonra da neçə-neçə alimlər nəslinə yol göstərəcəkdir.”
Akademik Kamal Talıbzadə
Qarayev
Yaşar
Vahid
oğlu —
tənqidçi,
ədəbiyyatşünas, 1964-cü ildən Azərbaycan Yazıçılar
Birliyinin üzvü, filologiya elmləri doktoru (1980),
professor (1985), Azərbaycan Dövlət mükafatı
laureatı (1980), Azərbaycanın Əməkdar elm xadimi
(1982), Azərbaycan Milli Yaradıcılıq Akademiyasının
həqiqi
üzvü (1990), Azərbaycan Milli Elmlər
Akademiyasının müxbir üzvü (2002).
YaĢar Qarayev 1936-cı il martın 5-də ġəki Ģəhərində xırda sənətkar ailəsində anadan
olmuĢdur. ADU-nun filologiya fakültəsində təhsil almıĢdır (1954-1958). Azərbaycan
Yazıçılar Ġttifaqının tənqid və ədəbiyyatĢünaslıq Ģurasının rəhbəri olmuĢdur (1976-
1991). "Ədəbi proses" adlı illik elmi-tənqidi məcmuənin təĢəbbüsçüsü, müəlliflərindən
biri və məsul redaktoru olmuĢdur. Respublikanın elmi və ədəbi-mədəni inkiĢafında fəal
çalıĢmıĢ, Dünya ədəbiyyatının inkiĢaf qanunauyğunluqları problemi üzrə əlaqələndirmə
Ģurasının sədri, ədəbiyyat institutu elmi Ģurasının sədri, Memarlıq və Ġncəsənət
Ġnstitutunun, Türkmənistan EA Dil və Ədəbiyyat Ġnstitutu elmi Ģurasının, Azərbaycan
Dövlət nəĢrkomu yanında redaksiya heyətinin, Azərbaycan Yazıçılar Ġttifaqı Ġdarə
Heyətinin, Mədəniyyət Nazirliyi bədii Ģurasının, "Yazıçı" nəĢriyyatının bədii Ģurasının,
"Azərbaycan" və "Ulduz" jurnalı redaksiya heyətinin, "Bilik" Cəmiyyəti rəyasət
heyətinin, ensiklopediya elmi redaksiya heyətinin üzvü olmuĢdur.Eyni zamanda SSRĠ
Yazıçılar Ġttifaqı rəyasət heyəti yanında tənqid və ədəbiyyatĢünaslıq Ģurasının,
Azərbaycan Yazıçılar Ġttifaqı M.F.Axundov adına mükafat komissiyasının üzvü idi.
"Füzuli Vəqfı" fondunun rəyasət heyətinin üzvü kimi fəaliyyət göstərmiĢdir (1994).
2002-ci il avqustun 25-də vəfat etmiĢ, Fəxri Xiyabanda dəfn olunmuĢdur.
Əsərləri: ‖Faciə və qəhrəman‖ (1965), ―Səhnəmiz və müasirlərimiz‖ (1972), ―Tənqid:
problemlər, portretlər‖ (1976), ―Poeziya və nəsr‖ (1979), ―Realizm: sənət və həqiqət‖
(1980), ‖Mirzə Fətəli Axundov‖ (1982), ‖Poeziyanın kamilliyi‖ (1985), ―Ədəbi üfüqlər‖
(1985), ―Meyar-Ģəxsiyyətdir‖ (1989), ―Xan bülbülün nağılı‖ (1994), ―Tarix: Yaxından
və uzaqdan‖ (1996) və s.
Filmoqrafiya: ―Geriyə baxmağa dəyər‖ (film, 1985), ―Sən həmiĢə bizimləsən‖ (film,
1997), ―Cavad Heyət varlığı‖ (film, 2001), ―Üç zirvənin fatehi‖ (film, 2008)
76
6.Yazıçı Fərman Eyvazlının anadan olmasının 85 illiyi (06.03.1931-26.11.1996)
Eyvazov Fərman Allahverdi oğlu- nasir, 1962- ci ildən
Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü, Azərbaycan
Jurnalistlər Birliyinin üzvü(1970)
1931 - ci il martın 6 - da Azərbaycanın Ağstafa rayonunda doğulmuĢdur. Ağstafada orta
məktəbi bitirdikdən sonra Moskvada M. Qorki adına Ədəbiyyat Ġnstitutunun nəsr
bölməsində təhsil almıĢdır(1951-1956).Ədəbi fəaliyyətə 1950- ci ildə ―Azərbaycan
gəncləri‖ qəzetində dərc olunan ―Ġlk səsim‖ Ģerilə baĢlamıĢdır. ―Drujba narodov‖
jurnalının Azərbaycan üzrə xüsusi muxbiri (1956-1957), Radio və Televiziya VeriliĢləri
Komitəsində redaktor, böyük redaktor (1961-1962) iĢləmiĢ, sonra bir müddət
yaradıcılıqla məĢğul olmuĢdur. ―AzərnəĢr‖də siyasi ədəbiyyat redaksiyasında tərcüməçi
(1965-1967), Azərbaycan Jurnalistlər Ġttifaqında yaradıcılıq Ģöbəsinin müdiri (1967-
1996) vəzifələrində çalıĢmıĢdır. Macarıstanda yaradıcılıq ezamiyyətində olmuĢdur
(1974). ―ġərəfli əməyə görə‖medalı ilə təltif edilmiĢdir. Fərman Eyvazlı 1996- cı il
noyabrın 26-da Bakıda vəfat etmiĢdir.
Kitablar: ―Mən niyə qayıtmadım‖(1961), ―Qacaq Kərəm‖ (1986), ―Qaçaq Kərəm‖
(1987), ―Qaçaq Kərəm‖ (1990) və s.
Tərcümələri: N.Nosov ―Yamaq‖ (1963), Y. Fuçik‖Radistin qutusunda üç hərf‖ (1963),
Fateh Niyazi ―Üçüncü qız‖ (1964), Y. Amadu ―Su Kinkasın qeyri adi ölümü‖ (1964),
―Yapon xalq nağılları‖ (1966), B.Rjevski ―Heyvanat parkları Ģahının səhvi‖ (1966) və s.
77
6.Ədəbiyyatşünas, tənqidçi Vəkil Hacılının anadan olmasının 80 illiyi
(06.03.1936-20.03.2008)
Hacılı Vəkil Məhəmməd oğlu (1936-2008) – tənqidçi,
ədəbiyyatşünas, 1970-ci ildən Azərbaycan Yazıçılar
Birliyinin üzvü.
Vəkil Hacılı 1936-cı il martın 6-da Gürcüstanın Borçalı (indiki
Marneuli) rayonunun Sarvan kəndində anadan olmuĢdur. Borçalı
Pedaqoji
Texnikumunda
(1951-1955), Azərbaycan
Dövlət
Universitetinin fılologiya fakültəsində təhsil almıĢdır (1955-
1960).Tələbəlik illərində xam torpaqlarda tələbə inĢaat dəstələrində
fəaliyyət göstərmiĢdir (1958).1961-ci ildə ADU–nun Avropa
ədəbiyyatı ixtisası üzrə aspiranturasına daxil olmuĢdur.
Aspiranturada akademik, Azərbaycanın xalq yazıçısı Mirzə
Ġbrahimovun rəhbərliyi ilə 1964-cü ildə namizədlik dissertasiyası müdafiə
etmiĢdir.Universitetin xarici ölkələr ədəbiyyatı kafedrasında müəllim, baĢ müəllim və
dosent iĢləmiĢdir (1965 – 1982).1978-1980-ci illərdə Türkiyənin Ġskəndərun Ģəhərində
metallurgiya zavodunda tərcüməçilik etmiĢdir.1982–ci ildən BDU–nun XX əsr rus
ədəbiyyatı və ədəbiyyat nəzəriyyəsi kafedrasının dosenti, həm də ƏdəbiyyatĢünaslıq
üzrə ixtisaslaĢmıĢ müdafiə Ģurasının elmi katibi olmuĢdur (1983–1989). Filologiya
fakültəsində xarici ölkələr ədəbiyyatı, ədəbiyyat nəzəriyyəsi, ədəbi tənqid fənlərindən
mühazirələr oxumuĢ, proqram, dərs vəsaitlərinin müəllifi olmuĢdur.Vəkil Hacılının elmi
yaradıcılığının əsas istiqamətləri xarici ölkələr ədəbiyyatı, ədəbiyyat nəzərriyyəsi, ədəbi
əlaqələr və tərcüməĢünaslıq, ədəbi tənqidi əhatə etmiĢdir. Bir çox klassik və müasir
Avropa yazıçısının yaradıcılığı haqqında Azərbaycan ədəbiyyatĢünaslığında ilk elmi
əsərlərin, o cümlədən, ġiller haqqında monoqrafik tədqiqatın müəllifi olmuĢdur.
‖Vilhelm Tell‖ adlı ilk elmi məqaləsi ADU ―Elmi əsərləri‖ndə dil və ədəbiyyat
seriyasında dərc edilmiĢdir. Həmin vaxtdan dövri mətbuatda elmi – nəzəri və tənqidi
məqalərlə çıxıĢ etmiĢdir. Ədəbiyyatın nəzəri və tarx problemlərinə, müasir ədəbi
prosesə, xarici ölkələrin ədəbiyyatına dair tədqiqatlar aparmıĢdır. Antik mədəniyyətə,
Avropa ədəbiyyatına, o cümlədən, alman romantizminə, Azərbaycan-Avropa,
Azərbaycan-rus ədəbi əlaqələrinə həsr olunmuĢ bir sıra elmi məqalələr yazmıĢdır. Bir
çox Azərbayan yazıçıları və ədiblərinin yaradıcılığına dair elmi-tənqidi məqalələri dərc
olunmuĢdur. Alman və rus dillərindən tərcümələr etmiĢ, tərcüməĢünaslığa, Avropa və
rus ədəbiyyatının Azərbaycan dilinə tərcümələrinə aid əsərlər yazmıĢdır. Müasir dövrdə
ictimai əhəmiyyət kəsb edən kulturoloji problemlərə, xüsusən, əlifba, ana dili
məsələlərinə, Borçalı türklərinin problemlərinə dair əsərlərin müəllifidir. Bir çox ədəbi
– bədii topluların tərtibçisi olmuĢdur. Xarici ölkələr ədəbiyyatına, ədəbiyyat
nəzəriyyəsinə aid mühazirələri gənc filoloqların formalaĢmasında xüsusi rol oynamıĢdır.
Əsərləri: ―Ранняя драматургия Фридриха Шиллера‖ (1964), ―XVIII əsr alman
ədəbiyyatına dair mühazirələr‖ (1967), ―Dədə Qorqud dastanlarında əxlaq məsələləri‖
(1977), ―Gəlinlik paltarının iĢığında (2005) və s.
78
12.Xalq şairi Süleyman Rüstəmin anadan olmasının 110 illiyi (12.03.1906-1989)
“Süleyman Rüstəm xoşbəxt bir insandır. Bu dünyaya gələn hər bir adam
bu dünyadan gedəcəkdir. Ancaq xoşbəxt o kəsdir ki, dünyada böyük iz
qoyur. Süleyman Rüstəm bizim ölkəmizdə, Azərbaycan xalqının həyatında
böyük iz qoyub dünyasını dəyişmiş görkəmli şəxsiyyətlərdən biridir.”
Ulu öndər Heydər Əliyev
Süleyman Rüstəm Əliabbas oğlu — şair, dramaturq,
ictimai xadim, 1934-cü ildən AYİ-nin üzvü, Azərbaycanın
Əməkdar İncəsənət xadimi (1943), Azərbaycanın xalq
şairi (1960), Stalin mükafatı (1950), II dərəcəli Azərbaycan
Dövlət mükafatı laureatı (1970), Sosialist Əməyi
Qəhrəmanı (1976)
Süleyman Rüstəm 1906-cı il martın 12-də Bakının Novxanı kəndində anadan
olmuĢdur. ADU-nun Ģərq fakültəsinə daxil olmuĢdur, 1929-cu ildə oradan Moskva
Dövlət Universitetinin ədəbiyyat və incəsənət fakültəsinə köçürülmüĢdür. Zaqafqaziya
Mərkəzi Ġcraiyyə komitəsinə üzv seçilmiĢdir (1935). Azərbaycan SSRĠ birinci çağırıĢ
Ali Sovetinə deputat seçilmiĢdir (1938), bundan sonra ömrünün sonuna qədər bütün
çağırıĢlarda deputat olmuĢdur. M. Əzizbəyov adına Azərbaycan Dövlət Akademik
Dram Teatrının direktoru (1937-1938), ―Ədəbiyyat qəzeti‖ nin baĢ redaktoru
olmuĢdur. Azərbaycan Yazıçılar Ġttifaqının Ġdarə Heyətinə, "Azərbaycan", "Kirpi"
jurnallarının və"Sovetski pisatel" nəĢriyyatının redaksiya heyətlərinə üzv seçilmiĢdir.
Yaradıcılığında siyasi lirika və sevgi Ģeirləri mühüm yer tutur. Heca və əruz vəznlərində
yazmıĢdır. Qəzəl janrına meyl göstərirdi. Onun yaradıcıllığında çox əsərləri,poemaları
və Ģeirləri aparıcı yol oynayır. Xidmətlərinə görə üç dəfə Lenin ordeni, iki "Qırmızı
Əmək Bayrağı" ordeni, Sovet Sülhü Müdafiə Komitəsinin Fəxri fərmanı və bir sıra
medallarla təltif olunmuĢdur. Azərbaycan SSRĠ Ali Sovetinin sədri olmuĢdur.1989-cu
il iyunun 10-da Bakıda vəfat etmiĢdir.
Əsərləri: ―Ələmdən nəĢəyə‖ (1927), ‖Addımlar‖ (1930), ―Səs‖ (1932), ―Yanğın‖
(1932), ―AtəĢ‖ (1932), ―ġairin səsi‖ (1934), ―Ulduzlar‖ (1934), ―Ana ürəyi‖ (1942),
―Ana və poçtalyon‖ (1943), ―Gün o gün olsun ki...‖ (1943), ―Doğma paytaxtım‖ (1953),
―Həyat nəğmələri‖ (1953), ―Ġki sahil‖ (1954), ―Lirik Ģeirlər‖ (1956), ―Dəmir addımlar‖
(1957), ―ġeirlər‖ (1959), ―GünəĢli sahillərdə‖ (1963), ―Durna‖ (1963), ―Qafurun qəlbi‖
(1970), ―Könül‖ (1970), ―Mahnılar, mahnılar‖ (1975), ―Xəzərimin səhəri‖ (1976),
―Mənim günəĢim‖ (1980), ―Ürək döyüntüləri‖ (1984), ―Təbrizim‖ (1986),
‖Azərbaycana gəlsin‖ (1988) və s.
Filmoqrafiya: Qanlı zəmi (film, 1985)
79
12.Yazıçı Əmir Mustafayevin anadan olmasının 80 illiyi (12.03.1936-2007)
Əmirin yaradıcılığında nəsrimiz üşün vacib ənənələri davam etdirməkmeyli
qüvvətlidir. Bu cəhət yazıçının “ Səndən ötrü ” romanında daha çox nəzərə çarpır.
Filologiya elmləri doktoru Azad Nəbiyev
Mustafayev Əmir Gülbala oğlu –nasir, 1974- cü ildən
Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü
Əmir Mustafayev 1936-cı il martın 12-də Azərbaycanın Qusar Ģəhərində
doğulmuĢdur.Burada 4 saylı Ģəhər orta məktəbini bitirib, BDU- nun filologiya
fakultəsində təhsil almıĢdır (1953-1958). Sonra ÜĠLKGĠ MK nəzdində olan Moskva
Mərkəzi Komsomol Məktəbində, Bakı Ali Partiya Məktəbində təhsilini davam
etdirmiĢdir. ―O gəldi‖ adlı ilk hekayəsi 1954- cü ildə ―Azərbaycan gəncləri‖ qəzetində
çap olunmuĢdur. Bu vaxtdan dövri mətbuatda müntəzəm çıxıĢ etmiĢdir. ―Azərbaycan
pioneri‖ qəzeti redaksiyasında ədəbi iĢçi, Ģöbə müdiri (1957-1969), ―Ədəbiyyat və
incəsənət‖ qəzeti redaksiyasında məsul katib (1971-1976), ―Azərbaycan‖ jurnalı
redaksiyasında məsul katib (1976-1979) vəzifələrində iĢləmiĢdir. Bir il C. Cabbarlı
adına ―Azərbaycanfilm‖ kinostudiyasında ssenarist olmuĢ, yenidən ―Ədəbiyyat və
incəsənət‖ qəzeti redaksiyasında çalıĢmıĢdır. Sonra AzərnəĢrdə bədii ədəbiyyat
Ģöbəsində müdir (1985-1989), ―Karvan‖ kitablar seriyası redaksiyasında məsul katib
(1989-1990), ―Respublika‖ qəzeti redaksiyasında baĢ redaktorun müavini (1990-1991),
―Həyat‖ qəzetində mədəniyyət Ģöbəsinin müdiri olmuĢdur (1991-1993). ―Azərbaycan‖
qəzetinin baĢ redaktoru iĢləmiĢdir (1993-2002). Onun bu fəaliyyəti dövlət tərəfindən
yüksək qiymətləndirilmiĢdir. Əmir Mustafayev ölkəmizdə "Tərəqqi" medalına
və Prezident təqaüdünə layiq görülmüĢ ilk ziyalılardandır.
Əsərləri: ―Zolaqlı çemodan‖ (1967), ―Qızıl ulduzlar‖ (1968), ―Qırovçayın payız
nəğməsi‖ (1972), ―Dağlarcanın ağ qovaqları‖ (1976), ―Ġsti külək‖ (1978), ―Qayğı yükü‖
(1979), ―Qara zolaq‖ (1981), ―Sevirsə qayıdacaq‖ (1983), ―Səndən ötrü‖ (1985), ―Gecə
zəngi‖ (1987), ―Qurd ürəyi‖ (1989), ―Ürəkdən asılan yük‖ (1990), ‖SeçilmiĢ əsərləri‖
(1991), ―Sonuncu Ģeytan‖ (1994) və s.
80
14.Yazıçı, dramaturq Nahid Hacızadənin anadan olmasının 80 illiyi (14. 03.1936)
“Nahid Hacızadə sözünün kölgəsi olan yazıçıdır.”
Jurnalist Flora Xəlilzadə
“Deyirlər, insan öz zamanının övladı olur. Burada bir həqiqət vardır. İnsan bəzən
zamanın burulğanlarında, gündəlik qayğıların məngənəsində mütiləşir, sınır,
zamanın hökmünə boyun əyərək dövrünün övladına çevrilir... Nahid müəllim
“zamanın övladı” olmaqdan üstün çıxdı”. Bəlkə elə bu məziyyətinə görə də Nahid
Hacızadə Azərbaycan ədəbiyyatının solmayan səhifələrini yazanlardan biridir. “Ölən
əsərlər” müəllifi olmamaq, həqiqətən, qələm sahibi üçün bir şərafətdir.
Filologiya elmləri doktoru, professor Qəzənfər Paşayev
Nahid Hacızadə - Ssenari müəllifi, Kino
redaktoru, Respublika Xatirə Kitabı redaksiyasının baş
redaktoru, Əməkdar mədəniyyət işçisi.
Nahid
Rəhim
oğlu Hacıyev 1936-cı il martın 14-
də Gədəbəyin Düzrəsullu kəndində
anadan
olub.
Bakıda
Azərbaycan Dövlət Universitetinin filologiya fakültəsində təhsil
alıb. Sonralar bir müddət nəĢriyyatda çalıĢsa da, hazırda
Respublika Xatirə Kitabı Redaksiyasının baĢ redaktorudur.Yazıçı ömrünü ləyaqətlə
yaĢamağı bacaran Nahid Hacızadə həm də görkəmli dramaturqdur. Onun "Ömrün
sorağında", "Ömür gözləyir bizi", "Məhəbbət yaĢadır", "Köçündən ayrılan durna"
pyesləri ġəki, Ġrəvan və Bakı teatrlarında tamaĢaya qoyulub. "Qisas qiyamətə qalmaz"
pyesi isə Azərbaycan Dövlət Akademik Milli Dram Teatrının hazırladığı ən uğurlu
tamaĢalardan biri olub. Nahid Hacızadənin əsərindəki kökə bağlılıq, vətənə məhəbbət və
bu duyğuların səhnədə uğurlu həlli idi. Nahid Hacızadənin ssenariləri əsasında həm də
30-a yaxın sənədli və bədii televiziya filmi çəkilib. Müəllifin "Son qəmin olsun,
Vətən!", "Qayalarda qalan səs" və "YaĢa, ey haqq" filmləri Qızıl Fonda daxil edilib.
Maraqlıdır ki, Nahid Hacızadə lap gənclik çağlarından poeziyaya maraq göstərib. Onun
Ģeirlərinə çoxlu sayda mahnılar bəstələnib. Çox fərəhli bir haldır ki, Nahid Hacızadə
bütün yaradıcılığı boyu doğma dilimizin keĢiyində əsl əsgər kimi dayanıb. Bu səbəbdən
də yazdıqları maraqla qarĢılanıb. Hər Ģeydən öncə, Nahid Hacızadə nasirdir. O,
ədəbiyyata 1969-cu ildə "Ulduz" jurnalında çap edilən "Lirik miniatürlər"lə gəlib. Ġlk
kitabı da 1972-ci ildə "Gənclik" nəĢriyyatında çap edilib. "Bir ana tanıyırdım" adlanan
bu əsəri ədəbi ictimaiyyət tərəfindən maraqla qarĢılandı və qədəmləri yüngül oldu.
Əsərləri: ―Bir ana tanıyırdım‖ (1972), ―Dağlar yuxuma girir‖ (1975), ―Bir ürəyin
çağırıĢı‖ (1978), ―Ömür gözləyir bizi‖ (1983), ―Məhəbbət ölüncə var‖ (1983),
―Köçündən ayrılan durna‖ (1989), ―Qərib axĢamlar‖ (1992), ―Cəmil Əhmədli ilə üç
görüĢ, ―Diplomat‖ (2000) və s.
Dostları ilə paylaş: |