Elə bu zaman İsmayılzadənin kabinetində buruq ustaları ile mü həndislərin gurultulu müşavirəsi gedirdi. Otağı göyümtül tüstü bürü düyündən, adamların siması xəyal kimi dumanlı görünürdü. Lakin ha mını həyəcana gətirən bu kəsik və ağır hava deyil, iclasın əvvəlində İsmayılzadənin irəli sürdüyü bir m əsələ idi: ne üçün trest geridə qalır? N ə yolla trest kəsirdən çıxa bilər? Çoxları məyus oturmuşdu. Bu hal özü də geridə qalmağın nə də rəcədə ağır və dözülməz bir şey olduğunu anlamağa kafi idi. Ancaq hamı başa düşürdü ki, qaşqabaq sallamaq və köks ötürməklə işlər öz yoluna düşməyəcək. N ə üçün trest geridə qalır? - Sual qısa və aydın olduğu üçün, cavab da eyni dərəcədə qısa və aydın olmalı idi. İndi danışan gənc mühəndis idi; o ortadan ayrılmış saçlarını yata rma sığallayaraq, bütün günahı neft sənayesinə təzə gəlmiş cavanlar da görürdü. Onun fikrincə təcrübə və ənənədən məhrum olan bu gənclər yeni q ü w o deyil, yeni maneə idi. İki saatdan bəri yalnız “buyurun!” deyə iclasdakılara bir-bir söz verən və trestə gələndən bəri bütün qazıma işlərində gördüyü qüsur ları burada deyilənlərlə tutuşdurub, zehnində müəyyən nəticələr çıxa ran İsmayılzadə, bu sözü eşidərkən, özü də qoca buruq ustasından deyil, tamamilə gənc bir mühəndisdən eşidərkən, soyuqqanlılığım mühafizə edə bilməyib, yerində doğruldu. - Bir qədər izah et, yoldaş Fikrət! - dedi. -* Çünki avariyalar çox vaxt onların diqqətsizliyi, təcrübəsizliyi üzündən olur. - Gənc mühəndis saçlarının səliqəsi pozulmadığına ta mamilə əmin olduğu halda, yenə əlini başından ayırmadı. - Mən holə fərarilərin ucbatından nə qədər əziyyət çəkdiyimizi demirəm. İsmayılzadə dodaqları arasındakı papirosun tüstüsündən acışan sağ
