fikir vermir, siz nə üçün belə xırda işlərlə özünüzü yorursunuz? - Nə? Xırda? - deye Qüdrot az qala bağırdı. - Fəhlənin sağlamlı ğı nə vaxtdan bəri xırda iş olub? Görünür ki, sən hələ Mantaşevİn, ya da Hact Zeynalabdin Tağıyevin qanunları ilə yaşayırsan. Bir bax, bir bax! Kranı aç görüm! Bədirli yenə dilinin bəlasına düşəcəyindən qorxub dinmədi, kran lardan birini açdı. Su, kəfkirin yekə bir deşiyindən fışqıraraq töküldü, - Bu duşdur, yoxsa fantan? - deyə Qüdrət dişlərini qıcadı. - Lap bu gecə təmir elətdir, qurtaran kimi m ənə telefonla xəbər ver. Aydın oldu, yoxsa bir də izah edim? Bədirli müti bir tərzdə başım tərpətdi: - Bəli, aydındır. İsmayılzadə, Tahirlə Cəmilin yatdığı otağa girdi. Burada Səm ən dərdən başqa heç kəs yox idi. O, dalı üstündə uzanıb Tahirin adına gələn qəzeti oxuyurdu. O yenə də qəzetə, kitaba pul vermirdi. Ancaq “Qurbanəli bəy”i oxuyub məzmununu Cəmilə danışmışdı. 172 < 2 V
- Yaman xoşuma gəldi, balam, - demişdi, - Molla Nəsrəddin nə məzəli kişi imiş... Bu gündən sonra nəyini tapsam oxuyacağam. Doğrudan da o, kitabxanaya gedib üzv yazılmış gözaltı elədiyi Zivəri orada görəndən sonra daha da həvəslənib, hər gün, kitab almaq bəhanəsilə, kitabxanaya yol açmışdı. İndi o, Cəm illə ayrı-ayrı heka yələr barədə mübahisəyə belə girişirdi. Cəmi) ona artıq “Qarnı” deməkdən çəkinir, bəzən çox ciddi və ağıla batan fikirlər söylədiyini görüb, onun fitri istedadına təəccüb edirdi. Səməndər, oxuduğu heka yələrə dair özünün dediyi bəzi fikirlərə qəzet səhifələrindəki məqalə lərdə də rast gələndə, altından xətt çəkib Cəmilə göstərir: Gördün, mən deyəni yazır? M əsələ çox oxumaqda deyil, balam, yaxşı başa düşməkdədir, - deyirdi.
