Mehdi HÜseyn s e ç IL m iş ƏSƏRLƏRİ

oxuyan olmayacaq.
Səməndər bu kitab söhbətindən lap təngə gəldi.
- Eh, bəsdi, mən ölüm. Oxudum oldum sən, bunun xeyri nədir,
axı?
- Xeyri? Çox xeyri var. Əgər kitab oxusaydın, bilərdin ki, çox ye­
məyin cibə ziyam var.
Bunu deyib şaqqıltı ile gülən Cəmil, nəhayət stolun arxasından
qalxıb Tahirə yanaşdı:
- Tez ol, çörəyini ye! Bu gün trestə gedək, senin m əsələni danı­
şaq, - dedi və tumboçkanın aşağı gözündən bozumtul çəkmə şotkası­
nı çıxarıb, bayırda çəkməsinin tozunu aldı. O içəri girəndə, Səməndər
təzə bir xəbər də söylədi,
- H ə Cəmil, dünən Lətifəni gördüm. Parkda gəzirdi. Lap yaxından
baxdım, yaman xoşuma gəldi, balam. Ancaq yanında bir oğlan da vardı.
Deyəsən qız böyük yerdən yapışıb. Əşi, sən fəhlə babasan, olın qabar­
lı, üst-başın da mazutlu. O yəqin incinardan-zaddan axtarıb tapar.
Cəmil, dostunun bu yersiz zarafatını bəyənmədi. Lətifə barədə heç
də düşünmədiyini və ona qarşı könlündə ən cüzi bir meylin də olma­
dığım bütün otaqdakılara bir də hiss etdirmək istədi:
- Əşi Lətifənin mənə nə dəxli? Allah vara lap gedib üzünü dənizə
atsm. Amma mənim fəhləliyim ə, nahaq sataşırsan ha? Bu il fəhləyəm,
canıma cəfa basıb oxuyaram, beş-altı ildən sonra olaram mühəndis.
Bunun da bir çətinliyi var? H ələ heç on səkkiz yaşım tamam olmayıb...
> E > 26 C 2 V
- O, duruxdu və Səməndərin sözləri Tahiri həvəsdən salmasın deyə
əlavə etdi: - Mədəndə işləməyin bir faydası da budur ki, sən bir yerdə
ayaq döymək istəsən də olmur, gərək öyrənəsən, irəli gedəsən. Bura­
da işlər qəribə qurulub; sən istəsən də, istəməsən de oxumağa, öyrən­
m əyə məcbursan;
Süffədəkİ ət parçalarından birini götürüb yağlı çörəklə yeyən tahir
Cəmilin yavaş səslə, lakin inam v e ehtirasla dediyi bu sözləri dinlə­