Ishlarni ommani boshqarishga keng ko‘lamda jalb qilish, kengash va maslahatlar orqali bajarilishini talab qiladi.
2.
Ierarxiya prinsipi
Boshqarshning pog‘onaligiga asolanadi. Bu bir tomondan, markaziy, ikkinchi tomondan esa, viloyat, shahar va tumanlar darajasidagi davlat hokimiyati hamda boshqaruv idoralarining vazifalarini aniq belgilanishini talab qiladi. Samarasiz boshqaruv bo‘g‘ilari qanchalik ko‘p bo‘lsa, boshqaruv jarayoni shunchalik chigallashadi.
3.
Rejalashtirish prinsipi
Boshqarish bo‘g‘inlari o‘rtasidagi taraqqiyot nisbatlarini aniqlaydi, shartnomalarning bajarilishini tashkil qiladi va nazorat qiladi.
4.
Yakkahokimlik prinsipi
Boshqarish tayinlangan shaxs tomonidan bajarilib, ynga boshqariladigan ob’ekt, uning mol-mulki, pul mablag‘lari ishonib toshiriladi.
YAkkahokimlik boshqarishda qatiy tartib va mehnat intizomini ta’minlaydi. Bunda “Ko‘plashib muhokama qilmoq keragu, lekin mas’uliyat yakka bir kishida bo‘lmog‘i kerak” degan prinsip amal qiladi.
