MəRSİYƏLƏR ƏBDÜLHÜseyn axundzadə

Vəfalı yaralını (sinəzən) 
Dolanır kənari-Fəratidə, tapa bir yaralı-yaralını, 
Görə qardaşın tökə göz yaşın, oyada vəfalı 
yaralını, 
Bacısından istədi mərkəbi, səsini alanda 
vəzirinin, 
Qədəmin rikaba qoyanda şəh, ələmin görərdi 
əmirinin, 

---

95 
Yıxılıb gedincə ələm yerə, itiribdi rəddini şirinin, 
Nə o qanlı pərçəmini görər, nə də məşgi xali 
yaralını. 
Nə qədər ki, səslir əxa, əxa, eşidə dübarə sədasını, 
Kömək istir aləmi-qeybidən, çağırır haraya 
anasını, 
Anacan Hüseyninə əl yetir, gülünün pozublar 
səfasını, 
Əyilib belim baxıram yerə, tapam ol vəfalı 
yaralını. 
Kömək etdi Fatimə nagəhan, tapıb inkisarilə 
qardaşın, 
İki qol yol üstə görüb əvvəl, ələyib üzarına göz 
yaşən, 
Dalısıyca hey dolanıb tapa, kəsik əllərin yaralı 
başın, 
Nə görüb o qollarillən bir az , yıxılıb aralı 
yaralını. 
Götürübdü başdan əmmaməsin, dedi ey haman 
şərəf danış, 
Görürəm biaz rəməqin qalır, eyləmə bu vəqti 
tələf, danış, 
Bilirəm dalınca anam gəlib, aparır behiştə tərəf, 
danış, 
Çağırar cinanə cihadidən, bəli zülcəlalı yaralını. 
Bu da fəzl həqdi ki, istədi, çıxa yaddan 
Əkbərimin qəmi, 

---

96 
Eylə yanmadım qəmi-Əkbərə, bu qəmilə dağladı 
sinəmi, 
Dur ayağa xeyməyə bir gedək, gözü yolda qoyma 
Səkinəmi, 
Görə bəlkə gözləməyə qızım, daxi mahi sali 
yaralını. 
Xətərati-cəng budur ki, ox dəyə bəndi-qəlbə, qılın 
başa, 
Yara Əkbərinkidi bir qılın, başına dəyib oturub 
qaşa, 
Başına sənin baxan az qalır deyə şüşədir toxunub 
daşa, 
Belə hala kim salıb ey Xuda, bu başı bəlalı 
yaralını. 
Dönə daşa toxme-vəfa əgər, hər ürəkdə hasilə 
gəlməsə, 
Qızılın əyarını kim bilər, məhəki müqabilə 
gəlməsə, 
Qəmü-qüssə bülbülü lal edər, gül əgər gülüb dilə 
gəlməsə, 
Eylə zövqilə gətirib dilə, o şəhin vüsalı yaralını. 
Dedi ey muradi-qəm, nəfəsi müqəddəsi kimiya, 
Neçə ildi təşnə müridim, belə xalisanə və biriya, 
Əlini çək indi bu gözlərə, sən ey aləmin gözünə 
ziya, 
Səni yoxsa görməsə öldürər, bu əsfəli hali 
yaralını. 

---

97 
Niyə indi səndən ürək sözün eyləyim 
nihan,gedirəm, Hüseyn, 
Məni öz xəcalətim öldürür, ürəyimdə qan 
gedirəm, Hüseyn, 
Ölürəm, vəfalı Səkinədən eylə nagiran 
gedirəm,Hüseyn, 
Su deyəndə hərdəm utandırır hərəmin maralı 
yaralını. 
Eylə yaxşı xidmət edib sənə, qəm odunda 
yanmadı qardaşın, 
Özü səslədi gələsən vəli, ayağa duranmadı 
qardaşın, 
Xəcil oldu axır ömrüdə, başına dolanmadı 
qardaşın, 
Odu inzicarilə öldürür, bu qəmi məlalı yaralını. 
Bu məsəldi Şimri sitəmgərin işi məhşərin günü 
səhlidi, 
Belə hiss olur ki, o zalımın qəmi yoxdu düşmən 
əhlidi, 
Vay o şəxsə Münzəvi, düşməni gözü bağlı, aləti 
cəhlidi, 
Verə Şam Zeynəbin adına, qoya dəstxali yaralını. 

---

98