183
İrs yetibdi Zeynəbə qüssələrim, müsibətim,
Dərgəhim odlanan
günü oldu mənim qiyamətim,
Zeynəbimin qiyaməti ərseyi-Kərbəladadır.
Zeynəbin zəban halı (nöhə)
Sirişgim oldu nisyan
tək bu səhradə rəvan,
qardaş,
Oyan, köç eyləyir Zeynəb
bu çöldən nagiran,
qardaş,
Quru yerdə yatan qardaş – oyan qardaş, oyan
qardaş!
Oyan əhvalıma bir bax əlimdə ixtiyar olsun,
Görəm sənsiz cahanı bu
məkanda tirə tar olsun,
Rəva bilmə bacın bu ayrılıqdan əşgbar olsun,
Oyan yorğun qatarı sal yola, ey mehriban qardaş,
Quru yerdə yatan qardaş – oyan qardaş, oyan
qardaş!
Əlimdə çarə yox qardaş qəmilə əşgbar oldum,
Bu çöldə səbrilə mən naqəyə axır süvar oldum,
Gəlyədin sən özün
dildə nə qədri intizar oldum,
Gözüm yolda qalıb giryan, ürəkdə yox təvan,
qardaş,
Quru yerdə yatan qardaş – oyan qardaş, oyan
qardaş!
Ayırdı bülbülü
güldən sitəmlə firqeyi-kafir,
Düçari-nari-hicranda gülüstanda solan güllər.
Oyan bir Zeynəbi dindir səni cani Əli Əsğər,
184
Fəda
ol cismə ki, xarə cəfa eyliyib nəhan qardaş,
Quru yerdə yatan qardaş – oyan qardaş, oyan
qardaş!
Qətligah (rövzə)
Saət o saət oldu, məqsudə çatdı ləşgər,
Fülkün-nicati-ümmət qudalə saldı ləşkər,
Güşvari-ərş aldı ağuşə tirü-xəncər,
Ya ləytəna turabən səsləndi ərşi-davər,
Üz qoydu əhli-məna yeksər Minayə ğəlsin.
Göndərdi Zülcənahı xərgahi-tahiratə,
Miqati-eşqi gördü şayəstə əs-səlatə,
Qan aldı dəstəmazın, naz eylədi Fəratə,
Razü-niyazın etdi Xəllaqi-kainatə,
Haqq aşiqi çox istər həmdü-sənayə gəlsin.
Qan laxtası gözündə, qəlbində ox yarası,
Doldurdu qətlgahı ya Rəbbəna sədası,
Həml etdi müşkülatı ümmət gerəh-guşası,
Ya Rəbb o sən bu əbdün və əhdimin vəfası,
Xoşdur bərat Cənnəti əhli-vilayə gəlsin.
Dostları ilə paylaş: