AZƏRBAYCANIN BEYNƏLXALQ MÜNASİBƏTLƏRİ VƏ QEYRİ-
NEFT SEKTORUNUN İNKİŞAFINDA BU AMİLİN ROLU
Rövşən QULUYEV
Azərbaycan Dövlət İqtisad Universiteti
Rovshan950@gmail.com
AZƏRBAYCAN
Muasir şəraitdə beynəlxalq aləmdə baş verən iqtisadi, siyasi,sosial və digər sahədə hadisələr onu
söyləməyə əsas verir ki, bu proseslərdən təcrid olunmuş formada fəaliyyət göstərmək qeyri
mümkündür. Yəni hər bir ölkə çalışır ki , elə bir dayanıqlı və davamlı iqtisadi siyasət yürütsün ki,
mövcud vəziyyətdə inkişafı ləngitmiş olmasın.
Azərbaycan Respublikası dövlət müstəqilliyini qazandıqdan sonra onun xarici iqtisadi siyasətinin
mühüm istiqamətlərindən birini beynəlxalq maliyyə-kredit və iqtisadi qurumlarla əlaqələr təşkil
etmişdir. Ötən dövr ərzində bu sahədə kifayət qədər iş görülmüşdür. Azərbaycan, demək olar ki, bütün
nüfuzlu beynəlxalq qurumlara, o cümlədən 1992-ci ildə Beynəlxalq Valyuta Fonduna, Dünya Bankına,
Avropa Yenidənqurma və İnkişaf Bankına, İslam İnkişaf Bankına, 1999-cu ildə Asiya İnkişaf Bankına
üzv qəbul olunmuşdur.
Siyasi istiqlaliyyət əldə edildikdən sonra Azərbaycanın iqtisadi inkişafının əsas məsələlərindən
biri xarici iqtisadi əlaqələrin düzgün istiqamətdə qurulması zərurəti olmuşdur. Azərbaycan hazırda
dünyanın 84 ölkəsi ilə qarşılıqlı iqtisadi-ticarət əlaqələrinə malikdir. Ölkənin iqtisadi potensialı,
xammal və mineral ehtiyatlarla zənginliyi, təbii şəraiti və əlverişli iqtisadi-coğrafi mövqeyi əmək-
daşlıq imkanlarını artırır.
Göstərilən faktlar son illər xarici iqtisadi fəaliyyət sahəsində baş verən struktur və keyfiyyət
dəyişikliklərinə əyani sübutdur və eyni zamanda, Azərbaycan dövlətinin beynəlxalq iqtisadi
inteqrasiya əlaqələrinə qoşulmasının nümunəsidir.
Xarici ölkələrlə iqtisadi əməkdaşlıq Azərbaycanın milli iqtisadiyyatının çoxşahəli inkişafının
təmin etmək üçün böyük üstünlüklər verir. Məhz buna görə Azərbaycanın milli iqtisadiyyatının
formalaşması şəraitində xarici ölkələrlə qarşılıqlı iqtisadi əlaqələr və bu əlaqələrin inkişafı böyük
əhəmiyyət kəsb edir.
Azərbaycan Respublikasının xarici iqtisadi münasibətlərinin əsas xüsusiyyəti beynəlxalq,
regional və yerli xarakterli iqtisadi təşkilatlara daxil olmaq və bununla da ictimai həyatın bütün
sahələrində bu təşkilatlara inteqrasiya olunmaqdır. Müstəqillik bərpa etdikdən sonra (1991-ci ilin
oktyabr ayının 18-ində) Azərbaycanın ilk əməkdaşlıq münasibətləri əldə etdiyi beynəlxalq iqtisadi
təşkilatları aşağıdakılardır:
İslam Konfransı Təşkilatı (İKT) – 8 dekabr 1991-ci il;
İqtisadi Əməkdaşlıq Təşkilatı (EKO) – fevral 1992-ci il;
Beynəlxalq Valyuta Fondunun və Beynəlxalq Yenidənqurma və İnkişaf Bankı – 1992 - ci il;
Qara dəniz İqtisadi Əməkdaşlıq Təşkilatı (QİƏT) – 1993-cü il;
Ümumdünya Ticarət Təşkilatı (keçmiş QATT) müşahidəçi statusunda 1993-cü il;
Müstəqil Dövlətlər Birliyi (MDB) – 1993-cü il;
Avropa Şurası – 25 yanvar 2001-ci il.
Azərbaycan dünyanın müsəlman respublikalarından biri olduğu üçün bir neçə beynəlxalq islam
təşkilatlarına da üzv olmuşdur. Bunlardan ən nüfuzlusu və daha çox iştirakçı üzv ölkələrin sayına görə
bütün islam dünyası ölkələrini (28 ölkə) özündə birləşdirən İslam Konfransı Təşkilatıdır (İKT). İslam
Konfransı Təşkilatı müstəqillik əldə etdikdən sonra Azərbaycanın inteqrasiya oldunduğu ilk regional
səviyyəli təşkilatdır.Bu əlaqə islam ölkələri ilə iqtisadi münasibətlərin inkişafına təkan verir.
Azərbaycan demokratiya və iqtisadi inkişaf naminə təşkilat olan GUAM təşkilatının üzvü və
yaradıcılarından biridir. Təşkilatın digər üzvləri Gürcüstan, Moldova və Ukraynadır. GUAM 1997-ci
il, oktyabrın 10-da yaranmışdır. Azərbaycan dövlətinin dünya iqtisadiyyatına inteqrasiyasında İqtisadi
Əməkdaşlıq Təşkilatının (EKO) da xüsusi rolu vardır. Azərbaycan dövləti Qara dəniz İqtisadi
Əməkdaşlığının (QİƏ) təsisçilərindən biridir. Azərbaycan 20 sentyabrından MDB üzvü olmuşdur.
Azərbaycan Respublikası 1992-ci ildən Beynəlxalq Valyuta Fondunun və Beynəlxalq Yenidənqurma
IV INTERNATIONAL SCIENTIFIC CONFERENCE OF YOUNG RESEARCHERS
791
Qafqaz University 29-30 April 2016, Baku, Azerbaijan
və İnkişaf Bankının üzvüdür. BVF-nun Bakı şəhərində nümayəndəliyi fəaliyyət göstərir. Ölkəmiz
xarici ölkələrə neft, neft məhsulları və avadanlıqlar, pambıq lifi, tütün, spirtli içkilər (şərab), soyuducu
və kondisionerlər, əlvan metallar və kimya məhsulları göndərir, əvəzində isə ərzaq məhsulları (yağ,
un, şəkər, taxıl, sitrus meyvələr), avtomobil və sənaye avadanlıqları, metal və meşə materialları,
yüngül sənaye malları (parça, paltar, ayaqqabı), mineral gübrə və məişət əşyaları alır. Azərbaycan
gələcəkdə xammal əvəzinə daha çox hazır sənaye məhsulları ixrac etməyi planlaşdırır . Azərbaycanın
bölgədə siyasi sabitliyin, təhlükəsizliyin, iqtisadi inkişafın təmin edilməsi üçün təşəbbüskarlığı və
xarici siyasətdə açıq və çevik fəaliyyəti digər ölkələrlə ikitərəfli münasibətlərin güclənməsinə müsbət
təsir göstərir. Prezident İlham Əliyevin bu barədə mövqeyi aydın və qətidir: “Azərbaycanın yolu
birmənalıdır. Biz bütün ölkələrlə ikitərəfli formatda qarşılıqlı maraq, qarşılıqlı hörmət, bir-birimizin
işinə qarışmamaq prinsiplərini üstün tuturuq və görürük ki, hətta bəzi hallarda bir-birilə o qədər də
yaxın münasibəti olmayan ölkələrlə də Azərbaycanın münasibətləri yaxşıdır”. Respublikamızın xarici
dövlətlərlə ikitərəfli münasibətlərin inkişafında idxal-ixrac əməliyyatları mühüm rol oynayır. Bu,
ölkələrarası münasibətlərin, iqtisadi əlaqələrin genişlənməsində mühüm amillərdəndir.
Məlum olduğu kimi ölkə rəhbəri yeni iqtisadi diversifikasiya modeli , Azərbaycanın neftsiz
iqtisadiyyat qurulması istiqamətində fəal iqtisadi siyasət yürüdülməsini daima ön plana çəkir.
Beləliklə , Azərbaycan xarici beynəlxalq təçkilatlarla sıx inteqrasiya etməklə həm iqtisadi,həm
sosial və digər sahələrdə məqsədyönlü addımlar atmaqdadır.
NEW ECONOMIC ORDER: CHINA’S FINANCIAL EXPANSION
THROUGHOUT THE WORLD CASE: SOUTH CAUCASIAN STATES
Mari JAVAKHISHVILI
Ivane Javakhishvili Tbilisi State University
mari.javakhishvili@outlook.com
GEORGIA
Giorgi KHIDESHELI
Ivane Javakhishvili Tbilisi State University
giorgixidesheli@gmail.com
GEORGIA
Since the second half of the 20
th
century China’s socialist market economy was the remarkable
example of “miracle” which made the latter as the world's second largest economy by Gross Domestic
Product. According to the data of 2015, the GDP of China is the amount of $11.2 trillion. The
mentioned economy success was caused by several reasons: voracious involvement in the international
trades, abound of foreign direct investments, seeking the new technologies from transnational
corporations and development of the scientific research centers, cheap labor, the low currency of
Chinese Yuan, political stability and the export oriented industrial policy. In 2009 China became the
world's largest exporter of goods and it surpassed the United States. It is considerable, that the China’s
outward direct investment (ODI) includes almost every region of the world and it stands at around 120
billion US dollar. The index of ODI upsurges year to year, for example in 2014 it was raised by 10%
compared to 2013. Considering all the information mentioned above, China’s influence on world’s
economic processes is increasing gradually. Therefore, China reinforces its capability of being world’s
possible economic hegemon.
We will try to explain China’s economic expansion throughout the world with the help of
Hegemonic Stability Theory by George Modelski. The later emphasizes on the leading states’ role in
developing of international economy. The hegemon is responsible for liberal and stable economy,
coordination between all members and establishment of joint rules. Furthermore, the leadership of
superior state is associate with the globalizations of markets, the intensification of international trades,
circulations of capital and increased number of transnational corporations. the hegemon possesses as
economic as political power which spread on the entire world.
According to Hegemonic Stability Theory it is obvious that the hegemon has capability to
establish world economic order. China’s economic expansion includes almost every part of the world
and diverse sphere of interests, so we choose the particular case in order to shorten our research field.
We decided to select the region of south Caucasus and figure out how China establish and reinforce
IV INTERNATIONAL SCIENTIFIC CONFERENCE OF YOUNG RESEARCHERS
792
Qafqaz University 29-30 April 2016, Baku, Azerbaijan
the economic ties with it. The aforementioned business relations with South Caucasian states might be
considered as the way China tries to become a significant player in the region, where other powerful
countries, for example Russia, Turkey or even Iran, are interested in strengthening of their economic
or political positions. Also, the “New Silk Road”, from Chine to the UK, crosses two South Caucasian
states: Azerbaijan and Georgia. Without any hesitations this global project will change the “economic
weather” in the region, and the later will gain new meaning.
The second part of our paper will be dedicated to China’s economic activities in Azerbaijan,
Armenia and Georgia. We will try to examine the trading relations between those countries and
People’s Republic of China. In addition to this variable, we will analyze China’s direct investments
and significant economic projects in the South Caucasus region. For example, Armenia and
Azerbaijan are focus on Chinese investments in energy sector while Georgia seeks the new
opportunities in order to deepen its economic cooperation with China and create sustainable economic
and political environment for possible Free Trade Area.
The paper’s main argument is the following: China’s economic influence on the south Caucasian
states has increased for the recent years. Hence, the main argument our research question is the next
one: what economic factors maintain China’s economic expansion in the South Caucasus region? As
for hypothesis: when the new economic power appears in the particular region, it causes the new
redistribution of economic influence between existed leading financial actors, by the using of the
intensification of trade relations, direct investments and new economic projects. Our independent
variable is the redistribution of the economic influence among region’s dominant economic powers
and the dependent variables are frequency of trading relations, the amount of direct investments and
important projects.
Although we have already selected our theoretical framework, Hegemonic Stability Theory, we
still consider it quite important to review phenomenon of economic hegemon. Furthermore, we will
use the method of case study in order to research China’s economic activities in Azerbaijan, Georgia
and Armenia. Also, we will try to expose some connection between variables with the purpose of
proving or denying of our hypothesis. Besides, we will pursue some significant data from distinguish
ongoing literature, research reviews, experts’ opinions and statistics.
As a possible result of our research we expect to validate our theoretical framework in accordance
with our case. We suppose that in the end of our work, it will be clarified in which fields do we face
China’s increasing economic influence in the South Caucasus region. Also we will figure out what
kind of anticipation and benefits do the both sides have from the economic cooperation. Finally, we
will be able to observe how China is being formed as an economic hegemon in the aforementioned
region.
AZƏRBAYCAN VƏ İNDONEZİYA ƏLAQƏLƏRININ TƏŞƏKKÜLÜ,
MÜASİR İKİTƏRƏFLİ ƏLAQƏLƏRİN ƏSASLARİ
Gəzənfər KAZIMOV
mega.dronqo@mail.ru
AZƏRBAYCAN
Azərbaycan Respublikası müstəqillik qazandıqdan sonra müstəqil olaraq dünyanın bir çox
ölkələri ilə istər siyasi, iqtisadi, istərsə də mədəni əlaqələrini inkişaf etdirmək yolunda mühüm
addımlar atdı. Azərbaycan Respublikasının yaxın-uzaq qonşularıyla, eyni zamanda Cənubi –Şərqi
Asiya ölkələri, o sıradan İndoneziya, Cənubi Koreya, Malayziya və digər ölkələrlə qurulan çoxtərəfli
əlaqələr dövlətimizin dünyaya intreqrasiyasında əsas xətlərdən birini təşkil edir. Azərbaycan və
İndoneziya əlaqələrinin yaranma zərurətinin əsasları, təşəkkülü, inkişaf istiqamətləri və digər
məsələləri araşdırma obyektinə çevirərkən bir neçə ümumi ortaq məsələlərə diqqət yetirmək lazımdır.
Azərbaycan-İndoneziya əlaqələrinin muasir vəziyyətindən bəhs edərkən qeyd edək ki, ötən əsrin
ortalarında, hələ Azərbaycan Sovet Birliyinin tərkibindəykən qurulan əlaqələrin məzmununda din
birliyi mühüm amil kimi önə keçdi. Azərbaycan İndoneziya əlaqələrinin tarixinə nəzər yetirdikdə
IV INTERNATIONAL SCIENTIFIC CONFERENCE OF YOUNG RESEARCHERS
793
Qafqaz University 29-30 April 2016, Baku, Azerbaijan
məlum olur ki, bu əlaqələr hələ XX əsrin ortalarında hərarətli bir şəkildə inkişaf tempini qorumuşdur.
İndoneziyanın ilk prezidenti Əhməd Sukarno keçmiş SSRİ-yə rəsmi səfər etmiş, müsəlman
respublikalarında olmuşdur. Özbəkistana və Azərbaycana səfərlər edən Əhməd Sukarno çıxışlarında
müsəlman xalqlarına, o sıradan Azərbaycan xalqına olan səmimi, dost münasibətini ifadə etmişdir.
Ulu Öndər Heydər Əliyev cənabları ölkənin xarici siyasətində Şərq siyasətinə xüsusi diqqət
vermiş, Azərbaycan-İndoneziya münasibətlərini daima diqqətdə saxlamışdır. 1995-ci ilin 2 fevralında
İsveçrəyə səfəri zamanı Azərbaycan Prezidenti cənab Heydər Əliyevin İndoneziyanın sənaye və ticarət
naziri S.Xartarto ilə görüşü reallaşmışdır.
Azərbaycan Respublikasının müstəqilliyini ilk tanıyan ölkələrdən biri İndoneziyadır. Belə ki,
Azərbaycan Respublikası 1991-ci ildə müstəqilliyini elan etdiyi ilin 28 dekabrında İndoneziya
müstəqilliyimizi tanımışdır. “İki ölkə arasında diplomatik əlaqələr 24 sentyabr 1992-ci ildə
qurulmuşdur. 17 fevral 2004-cü ildə İndoneziyanın Azərbaycandakı səfiri (iqamətgahı Türkiyədə
olmaqla) Amin Rianom öz etimadnaməsini Azərbaycan Respublikasının Prezidenti cənab İlham
Əliyevə təqdim etmişdir. 1 fevral 2006-cı il tarixində Azərbaycan Respublikasının İndoneziya
Respublikasındakı Səfirliyi, 2 dekabr 2010-cu il tarixində isə İndoneziya Respublikasının Azərbaycan
Respublikasında Səfirliyi fəaliyyətə başlamışdır.
Dövlət səviyyəsində qarşılıqlı səfərlər, parlamentlərarası münasibətlər və s dövlət qurumları
səviyyəsində işgüzar səfərlər və görüşlər, iki ölkə arasında əməkdaşlığın inkişaf istiqamətlərini
müəyyənləşdirməkdə mühim amillərdir. Azərbaycan-İndoneziya parlamentlərarası əlaqələr üzrə işçi
qrupuna Bəxtiyar Əliyev, İndoneziya-Azərbaycan əməkdaşlıq üzrə işçi qrupuna Nabiel Fuad Al
Musavva rəhbərilik edirlər. Parlamentlərarası dostluq qruplarının fəaliyyəti qarşılıqlı münasibətlərin
inkişafında mühüm əhəmiyyətə malikdir. İkitərəfli əməkdaşlığın qurulmasında, görüşlərin həyata
keçirilməsində beynəlxalq təşkilatların, BMT (Birləşmiş Millətlər Təşkilatı)-nin, İƏT (İslam Əmək-
daşləq Təşkilatı-nın, BETT (Beynəlxalq Ekoloji Təhlükəsizlik Təşkilatı)-nın, Dünya Bankı və Bey-
nəlxalq Valyuta Fondunun və onun parlament şəbəkəsinin rolu müstəsnadır.
Azərbaycan Respublikası ilə İndoneziya Respublikası arasında Diplomatik münasibətlərin
qurulması haqqında Birgə Kommünike, Azərbaycan Respublikası Xarici İşlər Nazirliyi və İndoneziya
Respublikasının Xarici İşlər Departamenti arasında Əməkdaşlıq və Məsləhətləşmələr haqqında
Anlaşma, Azərbaycan Dövlət Teleqraf Agentliyi və İndoneziya Milli Xəbər Agentliyi arasında
informasiya mübadiləsi sahəsində Əməkdaşlığa dair Anlaşma Memorandumları, Diplomatik və
Xidməti pasportlara malik olan vətəndaşların vizasız gediş-gəlişi haqqında, İqtisadi və Texniki
Əməkdaşlıq haqqında Sazişlər müstəqillik dövründə imzalanmışdır.
İki ölkə arasında yüksək səviyyəli siyasi münasibətlər həm ikitərəfli, həm də çoxtərəfli
platformada əlaqələrin xarakterini müəyyənləşdirir, iqtisadi, humanitar, mədəniyyət sahələrində də
əməkdaşlıq üçün potensial kimi çıxış edir. Bu gün istər Azərbaycan, istərsədə Indoneziyanın ədalətli
və müasir cəmiyyət kimi dövlətçilik prinsipləri öz tarixi kökləri əsasında qorunur, milli mənəvi
dəyərlərin üzərində milli və bəşəri ideallara doğru irəliləyir. Ölkələrimizin milli birliyə, demokratiya,
sosial ədalət prinsiplərinə dayanan dövlətçilik siyasəti bu günkü və gələcək tərəqqi yolunun təməlidir.
Dövlətçilikdə ümumi maraqlar, iqtisadi inkişaf potensialı, mənəvi birlik kimi məsələlərin əsasında
qurulub inkişaf edən Azərbaycan-İndoneziya münasibətlərinin bu günü və gələcəyi göz önündədir.
Sağlam təməllərlə qurulan əməkdaşlıq tərəfdaş ölkələrin gələcək münasibətlərinin də göstəricisidir.
IV INTERNATIONAL SCIENTIFIC CONFERENCE OF YOUNG RESEARCHERS
794
Qafqaz University 29-30 April 2016, Baku, Azerbaijan
21 -Cİ ƏSR DİPLOMATİYASI: REALLIQLAR,
ÇƏTİNLİKLƏR VƏ ÇIXIŞ YOLLARI
Rəşad ƏLƏKBƏROV
Yaxın Şərq Universiteti
resad.alekberov@gmail.com
AZƏRBAYCAN
İngilis dilinin Oksford lüğətinə əsaslanaraq H. Nikolson “diplomatiya” anlayışına belə tərif verir:
“Diplomatiya – danışıqlar vasitəsilə beynəlxalq münasibətlərin aparılmasıdır.” Fransız diplomat və
dövlət xadimi Şarl Moris de Taleyrana görə diplomat: “Həqiqəti gizlədən, yalanı uydurandır.”
Diplomatiya öz tarixi inkişaf dövrü ərzində hakim olan beynəlxalq əlaqələr sistemindən, bərqərar olan
dünya siyasi – iqtisadi nizamından, mövcud olan beynəlxalq əlaqələr və xarici siyasətin inkişaf
xəttindən, dünya siyasi xəritəsində olan və formalaşmaqda olan güc aktorlarından asılı olaraq şəkildən
şəkilə düşmüşdür. Mahiyyət etibarilə diplomatiya bir sənət və fəaliyyət sahəsi kimi öz özəyini qoruyub
saxlasa da, məqsədə nail olmaq üçün istifadə olunan üsul və vasitələrdə, tətbiq olunan metodlarda
yenilik və əlavələrdən istifadə olunmuşdur.
“Klassik” və ya digər adıyla “köhnə” diplomatiya adlanan diplomatiya növü Avropada yerləşən
dövlətlər arasında mövcud olan əlaqələr sistemi üzərində qurulmuş və 1 - ci dünya müharibəsinə qədər
öz mövcudluğunu qoruyub saxlamışdır. “Klassik” diplomatiyanın əsas səciyyəvi cəhəti hərbi gücə və
gizliliyə verdiyi önəm olmuşdur.
1-ci dünya müharibəsinin yekunu ilə əlaqədar olaraq çağırılan 1919 – cu il Paris sülh konfran-
sında, bəşəri sülh və təhlükəsizliyə töhfə vermək məqsədilə ABŞ Prezidenti Vudro Vilsonun tərtib
etdiyi “Ön dörd müddəa”sı avropalıları inandırmağa çalışırdı ki, artıq beynəlxalq münasibətlər sistemi
“qüvvələrin tarazlığı” konsepsiyası üzərində yox, “xalqların öz müqəddəratını təyin etmə” prinsipin-
dən çıxış edərək qurulmalı, avropalıların təhlükəsizliyi hərbi ittifaqlardan deyil, kollektiv fəaliyyətdən
asılı olmalı, həmçinin bu günə qədər tətbiq olunan diplomatiya məxfi deyil açıq olmalı, qazanılan
diplomatik uğurlar açıq əldə edilən razılaşmalara əsaslanmalıdır.
Əlavə olaraq diplomatiya sadəcə diplomatiya ilə məşğul olan mütəxəssilərin təsiri altında
olmayıb, daha geniş kütlənin ixtiyarına verilməliydi. “Yeni” diplomatiya adını alan diplomatiya artıq
ictimaiyyətə açıq olmalıydı.“Yeni” diplomatiya 1- ci dünya müharibəsinin sonundan etibarən peyda
olmuş, iki qütblü dünyanın bərqərar olduğu “Soyuq müharibə” illərində beynəlxalq əlaqələr sisteminə
hakim olmuş və Sovetlər İttifaqının dağılmasına qədər mövcud olmuşdur.
“Soyuq müharibə”nin başa çatması və Sovetlər İttifaqının dağılması ilə əlaqədar olaraq bey-
nəlxalq əlaqələr sistemi yeni forma və şəkil almışdır. Beynəlxalq əlaqələr sisteminin yeni aktorları
olan beynəlxalq və regional təşkilatlar, qeyri hökümət təşkilatları, transmilli korporasiyalar, qeyri
hökümət təşkilatları dövlətlərin xarici siyasətinə göstərdiyi təsirlə kifayətlənməmiş, yeni beynəlxalq
əlaqələr sisteminin qurulmasına, yeni dünya siyasi – iqtisadi nizamının formalaşmasına öz töhfələrini
vermişdir.
Yaşadığımız dünyanın qloballaşması, insan hüquq və azadlıqlarının beynəlxalq əlaqələrdə
getdikcə artan önəmi, ictimaiyyətin dövlətlərin xarici siyasətindəki effektiv təsiri, müstəmləkəçiliyin
aradan qaldırılması və müstəmləkə zülmünə məruz qalan xalqların “öz müqəddəratını təyin etmə
prinsipi”, radikal ekstremist qruplaşmaların mövcudluğu, terrorizmin beynəlxalq sülh və təhlükəsizlik
üçün əsas təhdid formalaşdırması, ölümcül xəstəliklərin, kütləvi qırğın silahların artması ilə əlaqədar
olaraq “qlobal diplomatiya” deyilən diplomatiya növü tətbiq olunmağa başlamışdır. Qeyd edilən bütün
məsələlər “qlobal” diplomatiyanın vacibliyini zəruri etmişdir.
Artıq heç kəsə sirr deyil ki, yaşadığımız dünyada güclü olan tərəf informasiyaya sahib olan
tərəfdir. Dövlət sərhədlərinin formal xarakter daşıdığı bir şəraitində, sosial medianın dövlətləri təşkil
edən cəmiyyətlər üzərindəki effektiv təsiri “internet diplomatiyası” və ya “vətəndaş diplomat”lar kimi
adlanan diplomatiya növünün tətbiqinin vacibliyini zəruri edir.
Texnika və texnologiyanın inkişafı, informasiya əldə etməyin asandlığı, çeşidli və bol
informasiya - dövlətləri baş verən proseslərin fonunda öz siravi vətəndaşlarını diplomatiya ilə bağlı
qərarvermə mexanizminə cəlb etmək məsələsini aktual edir.
|