Microsoft Word chingiz aytmatov birinchi muallim lotin ziyouz com doc



Yüklə 183,21 Kb.
Pdf görüntüsü
səhifə2/30
tarix13.02.2023
ölçüsü183,21 Kb.
#84129
1   2   3   4   5   6   7   8   9   ...   30
chingiz aytmatov birinchi muallim qissa

www.ziyouz.com kutubxonasi 
2
shundan. 
Lekin mening bu idrok qilganlarim bolalik xayolimning ilk taassurotini sovuta olmadi. O‘sha 
vaqtdagi hayajonlarim hali ham o‘z haroratini yo‘qotmadi, nazarimda, bu teraklar hali ham qandaydir 
bir sirni yashirgap jonli maxluqday. 
Bolalik umrimniig eng shirin orzulari shu teraklar soyasida qolib ketganday, esimga tushgan sari 
yana qayta boshdan eslagim keladi. 
O‘qishimiz tamom bo‘ldi deguncha bizlar chumchuq qidirib shu yerga kelardik. 
Chuvullashimizga mast bo‘lganday qo‘shterakning tepa shoxlaridagi yaproqlari hilpirab, bizga soya 
tashlardi. O‘sha kezlarda yoriq tovon, kaftlarimiz qovjiragan biz tentaklar teraklarga mushukday 
tirmashib chiqa boshlaganimizda chumchuqlar chirillab qolardi. Chirillashiga qararmidik! Hadeb bir 
butoqdan ikkinchisiga o‘taverib, chumchuqlar «pir» etib uchib ketgan baland butoqqa chiqqanimizda, 
ko‘z-oldimizda namoyon bo‘lgan olam manzarasini ko‘rib hayratdan damimiz ichimizga tushib 
ketardi, tutmoqchi bo‘lgan chumchuq bolalarini ham esimizdan chiqarib yuborardik. Ko‘zimizga 
kattakon bo‘lib ko‘rinib yurgan kolxoz otxonasining tepadan xuddi chigirtkaday ko‘ringaniga, 
qishloqdan nari cho‘zilib ketgan dalaning kattaligiga, yana undan nariroqdagi qancha-qancha qadrdon 
yerlar, ovulimizdagi ariqlardan boshqa tag‘in qancha-qancha kumushday tovlanib oqayotgan suvlarga 
suqlanib qarab, bu dunyoning cheti shumi yo undan narida ham shunday osmon, shunday bulutlar
shunday yerlar bormikin, deb xayol surib ketardik. O‘shanda qulog‘imizga shamol ovozi chalinsa, 
unga jo‘r bo‘lib qimirlagan yaproqlar, ko‘z ilg‘amas uzoq-uzoqlarda ajoyib va garoyib narsalar ham 
bor deganday shivirlab, betlarimizni silab erkalatardi. Yuragim duk-duk urib qinidan chiqib 
ketadiganday, qo‘shterakning shovullashiga astoydil quloq solardim. Ko‘z oldimga ertakdagiday butun 
olam kelibdi-yu, lekin bir narsa esimga kelmabdi. Bu teraklarni kim o‘tqazganu qanday umid bilan 
o‘stirganini o‘ylamabman. 
Shu qo‘shterak qad ko‘tarib turgan joyni ovuldagilar nima uchundir «Duyshenning maktabi» 
deyishardi. Birortasining moli yo‘qolib: «Hoy falonchi, g‘unajinimni ko‘rdingmi»? - deb so‘rasa, 
to‘xtab unga: «Ho‘, yuqoridagi «Duyshenning maktabida» yilqilar yuribdi, o‘sha yoqdan xabar olib 
ko‘r», – deb javob berishardi. Kattalarga taqlid qilib biz ham: «Yuringlar, Duyshenning maktabiga 
ketdik, terakka chiqib chumchuq haydaymiz», - der edik. 
Bir vaqtlar o‘sha tepada maktab bor ekan. Bizning zamonamizda bu maktabdan asar ham 
qolmaganu, lekin qo‘shterakli tepaning nomi xalq og‘zidan tushgan emas. Bolalik chog‘imda bu 
maktab o‘rnini xo‘p qidirib ham ko‘rganman. Keyinchalik: «Nimaga «Duyshenning maktabi» 
deyishadi, Duyshen o‘zi kim?» - deb qariyalardan surishtirsam, bu savolimga ular hech qizig‘i yo‘q, 
anchayin gapday qo‘l siltab javob qilishardi: «Kim bo‘lardi, shu yurgan oqsoq-qo‘y
1
Duyshen-da. 
O‘sha hurriyatdan keyin ho‘ anavi tepada eski bir molxona bo‘lardi. Duyshen “komsomol bo‘ldim”, - 
deb, o‘sha yerda maktab ochib, bola o‘qitgan. 
Maktab qayoqda deysan, anchayin bir gap-da. U vaqtlar o‘zi qiziq zamon emasmidi, xudo 
ko‘rsatmasin, uzangiga oyog‘i yetib, otning yolidan tutamlab olganlarning hammasi o‘ziga bek, o‘ziga 
xon bo‘lib qolgandi. Har kim o‘z bilganini qilardi. Duyshen ham o‘shanda miyasiga kelganini qildi-da. 
Hozir u maktabdan bir parcha guvala ham qolmagan, ilgari nomi yo‘q tepa edi. Endi «Duyshenning 
maktabi» degan nom oldi...» 
Duyshen degan kishini uncha yaxshi bilmas edim. Baland bo‘yli, burgut qovoq, salobatli odamga 
o‘xshardi. Uning hovlisi ariqning narigi tomonida, ikkinchi brigada ko‘chasida edi. Men ovulda turgan 
kezlarimda Duyshen kolxoz mirobi bo‘lib ishlardi, egarning qoshiga katta ketmonni chirmab olib, 
shatakdan chiqib qolgan, o‘ziga o‘xshash suyaklari ko‘rinib qolgan otni minib, goh-gohda o‘tib 
qolardi. Keyin qariganida pochtachilikka o‘tib ketdi, deb eshitgandim. Lekin gap unda emas. 
Komsomol deganda men o‘sha vaqtlarda ishga ham, gapga ham epchil, yalqov-poraxo‘rlarni gazetaga 
1
Оқсоқ қўй – уруғнинг номи.


Chingiz Aytmatov. Birinchi muallim (qissa) 

Yüklə 183,21 Kb.

Dostları ilə paylaş:
1   2   3   4   5   6   7   8   9   ...   30




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©azkurs.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

gir | qeydiyyatdan keç
    Ana səhifə


yükləyin