ETNOPSİXOLOGİYA 86
Heterostereotiplər (hetero-stereotypes) başqa, yad qrupa
(etnos, xalq, millət) aid olan ümumiləşmiş təsəvvürdür.
Atribusiya (attribution) özümüzün və ya başqasının
davranışının səbəbi haqqında hasil etdiyimiz qənaətdir.
Etnik stereotiplər sosial mühitin heykəltaraşı kimi qrupun və
ya fərdin davranışında “artıq” olanı yonub “təmizləyir, onu
müvafiq mühitə daha asanlıqla uyğunlaşmasını təmin edir. 3.2. Etnofərqləndirici əlamətlər etnosentrizm Etnosentrizm (yun. Ethnos tayfa, qrup, xalq; lat.centrum
mərkəz, cəmləşmə) etnopsixologiyanın təhlil vahidi olub, onun
istifadə etdiyi əsas anlayışlardan biridir. Etosentrizm anlayışını
elmə ilk dəfə 1883-cü ildə avstriya sosioloqu İ.Qumploviç
gətirmişdir, amerikan alimi U.R.Semner isə 1906-cı ildə həmin
anlayışdan geniş surətdə istifadə etmişdir. U.R.Semner hesab edir
ki, etnosentrizm fərdin hər şeyin mərkəzində öz qrupunu qoyması
və ətrafda baş verən hadisələri onunla ölçməsi və ona istinad
edərək qiymətləndirməsi meylidir. Etnosentrizm fərdin və ya
qrupun ətraf mühitdə baş verən sosial hadisələri aid olduğu qrupun
norma və dəyərləri əsasında qavraması, qiymətləndirməsi və
münasibət bəsləməsindən ibarət olan hadisədir. Bu zaman fərd aid
olduğu mədəniyyətin dəyər və normalarını ideal və daha düzgün
hesab edir, ona uyğun gəlməyənləri isə gerilik, elmdən,
mədəniyyətdən uzaqda olan, vəhşilik kimi qiymətləndirir. Etalon
kimi müxtəlif vasitələr götürülə bilər: din, dil, ədəbiyyat, geyim,
mətbəx, oyunlar və s.
Etnosentrizm sosial-psixoloji hadisə olub-qruplararası
münasibəti əks etdirir. Əksər hallarda bu termin neqativ məna kəsb
edir və bir insanın təsirinə məruz qaldığı sosial mühitin diktəsinə
uyğun olaraq başqa insanı başa düşməmək kimi izah olunur.
Sovetlər dönəmində sovet tədqiqatçıları etnosentrizmi-neqativ
sosial hadisə hesab etmiş və onu millətçilik və rasizimlə
eyniləşdirmişlər. Etnosentrizmi yalnız neqativ aspektdən qavramaq
və izah etmək heç də düzgün deyildir. Çünki, etnosentrizm normal