Microsoft Word kimyoi saodat ziyouz com doc
Yüklə 1,55 Mb. Pdf görüntüsü
|
|
www.ziyouz.com кутубхонаси
66 og‘zimga quydi deb. Vaqtiki tong otdi, shahzoda xushiga keldi, ko‘rdiki ul uy gabr (kofir)larning dahmasi go‘ristoni ekan, ul uyqudagi xalq o‘liklar ekan, va ul chodra ostida yotgan xunuk, palid bir kampir ekan. Gulob deb gumon qilgani najosat ekan. Shahzoda ko‘rdiki hamma yog‘i najosat bo‘libdur. Yigit buni anglagach, sharmandalik va rasvoliqdan o‘lar holatga yetdi. Bu oludalik (ifloslik) birla tashqariga chiqishga andisha qildi. Aytur erdiki, bu holatdan davlatpanoh voqif bo‘lsa, sharmandalikdan holim nechuk bo‘lg‘usi deb vaxshatda o‘ltirur erdi. Podshoh o‘g‘li g‘oyib bo‘lganini anglab, arkoni davlati birla ko‘chalarni izlab, shahzodani vahima va sharmandalik birla o‘tirgan joyida topdilar. Boqgilki, ul shahzoda sharmandalikdan ne hOlta tushibdur. Bas, tongla qiyomat kuni mol-dunyo ahli dunyoning hamma lazzat va rohatlarini ushbu sifatda ko‘rgaylar. Balki andin chandon ziyoda sharmandalik va rasvolik bo‘lg‘usidurki, qiyomatning holini bu olamning misoli birla bilgali bo‘lmas. Ammo bu voqea bandaning qiyomatdagi qolidan andak namuna va nishonadur. Uchinchi otash Haq subhonahu va taoloning jamoli bo-kamoli va bezavolidan mahrum va ul saodatdan navmid (noumid) bo‘lg‘onning o‘tidurki, bu o‘tning sababi joqillik va nodonlik. Riyozat va mashaqqat tortib, ma’rifat hosil qilmagan ko‘r va johildir. Ma’rifat hosil qilish uchun mashaqqatu kulfatlar tortib, ilm o‘rgangaylar. Haqtaoloning jamoli bokamoli tajalliysidan mahrum qolmagaylar. Ravshan oyna zang bosganida jamolni ko‘rsatmas. Munga o‘xshash ba’zi toifaning dil oyinalari gunoh - ma’siyat zangidan va shahvat, lazzat g‘uboridan tiyra (xira, qora) bo‘lgandurki, ko‘rlikdan qutulolmas. Buning misoli shunga o‘xshashki, bir guruh odamlar qorong‘u kechada bir kimsasiz joyga yetgaylar, u yerda qum va tosh (shag‘al) ko‘p bo‘lg‘ay va qorong‘uda aning rangi bilinmas. Hamrohlaring senga aytg‘aylarki, toshlarda bisyor manfaatlar bordur. Shunga ko‘ra odamlar ba qadari himmat boyagi toshlardan yig‘ib Oltaylar va sen hech narsa olmag‘aysan. Va aytg‘aysanki, bu ish naqadar ahmoqlik, bunday olib og‘ir yukni ranj, mashaqqat tortish, tongla bu toshlar kerak bo‘lur yo yo‘q, ma’lum emasdur. Bas, hamrohlaring bu toshlarni havas bilan yig‘ib, ranj, mashaqatlar bilan ko‘tarib yurgaylar. Va sen ularni masxara qilib aytursanki, har kimning aqli va ziyrakligi bo‘lsa o‘zini og‘ir yuklar bilan qiynamagay. Hovliqmay, osudalik birla yengilroq (ko‘p mol, dunyo to‘plamay) tirikchilik qilgay. Va aytursanki odam ahmoq va nodon bo‘lsa o‘zini eshakka o‘xshatib, og‘ir yuklar yuklab, ranj, mashaqqatlar tortur. Bas, vaqtiki tong otsa, ko‘rarlarki ul ko‘targan toshlari la’l, gavhar yoqut erurki, har birining bahosi yuz ming dinor bo‘lg‘ay. Va bu ne’matlar toat, ibodat gavharlaridur. Va ul qavmdan hech narsa olmagan yoki juda kam yuk Oltanlar hasrat va nadomat qilg‘aylarki nima uchun ko‘proq, yuk olmadik deb. Va sen hijolatga qolursan. Hamrohlaring esa ul la’l gavharlarga hayotning halol noz-ne’matlaridan olib, shahar viloyatlarga ega bo‘lib, umrini xursandchilik bilan o‘tkazgaylar. Seni o‘zlariga qulday ko‘rurlar. Xarchand bu ne’matlardan menga ham ozroq nasiba beringlar, desang ayturlarki, «Sen tunov kuni bizlarga kulib, masxara qilar eding, bizlar bugun seni masxara qilurmiz». «Xudoi taolo sizlarga ato qilgan sharbatdan bizlarga ham bir necha qatra va yo ne’matlardan bir necha zarra sochinglar». Ahli behisht ayturlarki, «Haq taolo behishtning sharbat va ne’matlarini kofirlarga harom qildi». «Masxara qilur edinglar bizlarni, endi biz sizlarni masxara qilurmiz, siz bizni masxara qilgan kabi». Bas, bu misol behisht ne’matlaridan benasib va Haq taoloning diydoridan mahrum |