ƏDƏBİYYAT
3. Morier, James. Ayesha, the Maid of Kars. Complete in one volume. London: Richard Bentley, New Burlington Street,
1846.
4. Morier, James Justinian. The Oxford Companion to English Literature. Seventh Edition. Edited by Dinah Birch. Oxford
University Press: 2009.
İNGİLİS DİLİ POSTKOLONİAL MÜHİTDƏ BƏDİİ ƏDƏBİYYATIN DİLİ KİMİ
Mahirə HACIYEVA
Azərbaycan dillər Universiteti
mhacieva@hotmail.com
Dil sadəcə ünsiyyət vasitəsi deyil, dil xalqın mədəni tarixinin vacib elementi olaraq bu mədəniyyəti yaradan və yaşadan
ictimai və mədəni hadisədir. Dil, mühakimə həm Foukoldun tərif etdiyi kimi güc və zəbt etmə üçün taktika, həm də
Baxtinin tısvir etdiyi kimi idealogiyanın ifadəsidir. Məhz buna görə də həm kolonial işğal zamanı həm də koloniyaçılara
qarşı mübarizədə dil müstəsna əhəmiyyətə malikdir. Kolonializm siyasətinin tərkib hissəsi olaraq ingilis dilinin tədris
olunması yerliləri əqli koloniyalaşmaya məruz qoydu və bununla da yerli ənənələrə müəyyən dərəcədə yadlaşan nəsil
yetişdirməklə xalqların mədəni tarixində nəsillər arası boşluq yaratmış oldu. Ngugi Va Thionqo bu prosesi “zehnin
koloniyalaşdırılması” adlandıraraq, kolonial sistemin süqutundan sonra ingilis dilinin keçmiş koloniya dövlətlərində ədəbi
dil kimi istifadə olunmasına qarşı çıxaraq Bill Aşkroftun təsvir etdiyi “ləğv etmə” yolunu seçir.
Postkolonial mühitdə dilin istifadəsi zamanı baş verən ikinci bir proses olaraq Bill Aşkroft “ mənimsəmə” prosesinin
getdiyini yazır. Bu zaman ingilis dili rədd olunmur, əksinə yerli mühitə uyğunlaşdırılaraq transformasiyaya uğrayır və
ingilisdilli postkolonial ədəbiyyatda dil mərkəzdən gələn standard formasını dəyişərək yerli təcrübəyə və mühitə
uyğunlaşdırılmış şəkildə istifadə edilir. Ngugi Va Thionqo nəzərə almır ki, İngilis kolonializminin xalqların tarixində
buraxdığı bir çox qaranlıq səhifələrə baxmayaraq, sosial və mədəni prosesin tərkib hissəsi kimi İngilis dili nəinki bir xalqın,
müxtəlif ərazilərdə yaşayan bir çox xalqların müştərək mədəniyyətinin bir hissəsinə çevrilmişdir. Bill Aşkroft post-kolonial
mühitdə ingilis dilinin doğma dil olduğu məskunlaşdırılmış kaloniyalarda istifadə edən monoqlossik, ikidilliliyin sosial
səviyyədə qəbul edildiyi Hindistan və Pakistan kimi ölkələrdə yaşayan diqlossik və Karib adalarında müxtəlif dialektlərin
qarışımından yaranan poliqlossik tip olmaqla üç tip lingvistik cəmiyyəti fərqləndirir. Tipindən asılıı olmayaraq artıq bu
cəmiyyətlərdə istifadə olunan ingilis dili yerli mühitə uyğunlaşmışdır, Hindistan, Pakistan kimi multukulturalist cəmiyyətin
yaşadığı ölkələrdə bir çox səviyyədə vahid dil statusunu hələ də saxlamaqdadır və bu dili ana dili kimi qəbul edərək yerli
dillərlə bu dil vərdişlərini rahatlıqla bir biri ilə əvəz edən, hibritləşmiş mədəniyyətə malik yeni bir nəsil yetişmişdir.
Xalqların, mədəni irslərin bir bir bili ilə sıx təmasdan qaynaqlandığı postkolonial mühitdə mədəni saflıq axtarmaq
məntiqsızidir, bu mühitdə mədəni sərhəd bəzən kəskinləşir, bəzən əriyərək yox olur, bəzən də hibridləşərək mədəni və milli
ikidişlık yaradır və buna görə də postkolonial ədəbiyyatı birləşdirən əsas cəhət hibridlik və sinkretiklik kimi elementlərdir.
Postkolonial ədəbiyyatın dili koloniyaçıların dili, gəlmə dil olsa da milli və mədəni mənsubiyyət yabançı dildə əriyib
yox olmur, əksinə bədii dili transformasiyaya uğradaraq, yeni ifadə vasitələri ilə zənginləşdirərək bəzən məqsədyönlü ,
|