Microsoft Word navoiy favoidul kibar lotin ziyouz com doc

www.ziyouz.com kutubxonasi 
332
MUSTAZOD 
Bordim bu sahar dayri fano sari urub gom, 
maxmuri shabona,
Tortar edi har lahza sabuh ahli ichib jom, 
noqusi mug‘ona.
Kim, dayri harobot arokim, bor esa maxmur, 
qo‘ptung dog‘i bo‘ldik
Ichmakka sabuh ahli bila bodai gulfom, 
bu sari ravona.
Bazm o‘rtasida piri xarobotqa maskan, 
lekin anga soqiy,
Bir mug‘bacha, ne mug‘bachakim, ofati islom, 
oshubi zamona.
Har yonki, boqib, xalqqa hasrat o‘ti yoqib, 
otashkadai ishq.
Jonlardin urub, chunki qilib jomi mayoshom 
yuz shu’la zabona.
Bazm ichra nekim turfa, mug‘anniy bori dilkash, 
lekin bori tarso,
Ham nag‘malari olibon el ko‘nglidin orom, 
ham changu chag‘ona.
Men telbani bir jom bila ayladilar mast, 
ne mastki, behush,
Andin beri bo‘ldum bu kuhan dayrda badnom, 
ishq ichra fasona.
Ish yetti chu bu yerga, Navoiy, yana zinhor 
dam urma vara’din,
Oshiq desalar, un beru may tutsalar ol kom, 
ko‘p qilma bahona. 

---

Alisher Navoiy. Favoyid ul-kibar 
www.ziyouz.com kutubxonasi 
333
MUXAMMASLAR 
 
1 
Jilva qildi dahr aro ko‘p husni bexamto yigit,
Gul kebi nozik badanlik, sarvdek ra’no yigit,
Ushbu majma’dinki, bo‘lg‘ay erdi ming zebo yigit,
Qo‘nglum oldi bir pariypaykar malak siymo yigit
Kim, bani odamda andoq bo‘lmamish paydo yigit. 
Sarkashi ablaq sekretib, davrondek ul xurshidvash,
Egnida zarkash libosi dog‘i andoqkim quyosh,
Xulqi ham xush, husni ham dilkash, o‘zi ham jur’akash,
Oti sarkash, to‘ni zarkash, husni dilkash, xulqi xush, 
Qo‘rmaduk bu nav’ mahvashi chobuku ra’no yigit. 
Ishq oshubi balosin to qilibmen ixtiyor,
Qo‘z, yuzin ko‘rgan zamonu ko‘nglum aro qolmas qaror,
Qo‘nglum o‘lsa vaslig‘a moyil bo‘lur ko‘z ashkbor,
Ishqida ko‘zu ko‘ngulning bir-biridin rashki bor,
Olloh-olloh bo‘lur ermish muncha ham zebo yigit. 
O‘tti umr ul xo‘blar shohidin ayru mohu sol,
Men qari qulg‘a visoli xud erur amri mahol.
Der: seni zor o‘ltururmen gar visol etsang xayol,
Zorlig‘lar birla o‘lmay topmag‘umdur xud visol,
Ne uchunkim, men qari quldurmen, ul mirzo yigit. 
Ul pariyvashkim, qilur sayri xiyoboni Hirot,
Qo‘zga istig‘nosi husnidin ko‘runmas koinot,
Ollig‘a yuz qo‘ysa ming zohid qilur qat’i hayot,
Yo‘lida yuz ming kuhan pir o‘lsa qilmas iltifot,
Kimsa ko‘rganmu ekin bu nav’ beparvo yigit. 
Ham ko‘zungdin ko‘ngluma har lahza ortib yuz malol,
Ham xatingdin xotirim ichra parishon yuz xayol,
Qo‘yung ichra dardu ranju mehnatim bee’tidol, 
Yo‘lung uzra ham gadomen, ham qari, ham xasta chol,
Bir boqib o‘t holima husnung zakoti, o yigit! 
Necha shayxi xonaqoh avrodida faryod etay,
Dermen emdi bosh olib dayri fano sari ketay,
Kofiri ishq o‘lg‘an el pobo‘sig‘a dog‘i yetay,
Dayr piri mazhabin tutmay, musulmonlar, netay,
Olg‘an o‘lsa naqdi imonimni bir tarso yigit. 
Ishqni afsurda jonimdin sovutsam yaxshiroq,
Zuxdu taqvo birla ko‘nglumni ovutsam yaxshiroq,

---

Alisher Navoiy. Favoyid ul-kibar