Microsoft Word O'zbek adiblari doc

 
 
NE’MAT AMINOV (1937)
Hajviy adabiyotimizning yirik va iste’dodli vakili Ne’mat Aminov 1937 yil 17 iyulda Buxoro 
viloyatining Romiton tumanida temirchi oilasida tug‘ilgan. O’rta maktabni 
tugatgandan so‘ng (1954—1959 yillarda) Fayzulla Xo‘jaev nomidagi Buxoro pedagogika oliy 
bilimgohining tarix-filologiya fakultetida tahsil ko‘rdi. 
Ne’mat Aminov avval Buxoro viloyati radio eshittirish komitetida muxbir, so‘ng Sho‘ro Armiyasi 
saflarida xizmatda bo‘ldi. 1973 yilda u Toshkentga — «Mushtum» oynomasiga ishga taklif 
etiladi. Oynomada 1985 yilgacha mas’ul kotib bo‘lib ishlaydi. 1989 yilda «Sharq yulduzi» 
oynomasida bosh muharrir o‘rinbosari vazifasini bajardi. 1989 yildan «Mushtum» oynomasining 
bosh muharriridir. 
Uning dastlabki hajviyasi 1965 yilda «Ustoz a’lam?» nomi bilan «Mushtum» oynomasida bosilib 
chiqqan. Adibning birinchi hikoyalar to‘plami — «Ikki pullik obro‘» (1966) unga obro‘ keltirdi. 
Shundan keyin hajvchining «Qirq uchinchi pochcha» (1970), «Labihovuz xandalari» (1973), 
«Jigari to‘kildi» (1974), «Tilla tabassumlar» (1977), «Chinorlar qo‘shig‘i» (1984), «Yelkasiz 
polvon» (1986), «O’g‘ri mushukcha» (1987), «Qahqaha» (1987), «Yallama yorim» (1988), 
«Cholbolaning ertaklari» (1990) kitoblari bosilib chiqdi. 
Ne’mat Aminov (Shakar Dehqon) ustozlari G’afur G’ulom va Said Ahmadlar singari o‘z hajviy 
hikoyalarini og‘zaki hikoyalash san’ati ustasi hamdir. 
Ne’mat Aminovning adabiyotga hissasi haqida gapirganda uning «Yolg‘onchi farishtalar» (1976-
1984) deb nomlangan yirik satirik asari birinchi bo‘lib tilga olinadi. Asar yaxlit bir maqsadga 
qaratilgan «Yelvizak» va «Suvarak» qissalaridan iborat. 
Ne’mat Aminov o‘zining «Yolg‘onchi farishtalar» kitobi uchun 1987 yilda O’zbekiston 
Yozuvchilar uyushmasining Oybek nomidagi mukofotiga sazovor bo‘lgan. 
Ne’mat Aminovning hikoyalari rus, ukrain, belorus, tojik, turkman, ozarbayjon, gruzin, qolmiq 

---

tillariga tarjima qilingan. Bundan tashqari, polyak, bolgar, rumin, chex, mo‘g‘ul, afg‘on, uyg‘ur, 
urdu tillarida ham uning asarlari bosilgan. 
Hajviyotchi adib Said Ahmad, Sa’dulla Siyoyev, Anvar Muqimov, Anvar Obidjonlar qatoridagi 
noyob iste’dod sohibi sifatida o‘zbek adabiyoti satira va yumorini rivojlantirishda o‘zining 
munosib hissasini qo‘shib kelmoqda. Ana shu ulkan xizmatlari uchun unga O’zbekiston xalq 
yozuvchisi unvoni (1992) berildi.