www.ziyouz.com kutubxonasi
30
Demak, inson biror gunoh ishni qilmoqchi bo’lganda, uni qilmay, niyatidan qaytsa, bu
uning taqvodorligidan nishona. Bu yerda Alloh taolo shuni so’ramoqda: «Biror gunoh
ishga ro’para kelganda meni eslab, g’azabimni o’ylab o’zingni orqaga tortdingmi?»
Demak, biz ro’za tutib, haromdan chekinishni o’rganamiz. Ramazonda olganimiz iroda
tarbiyasini har kunimizga tadbiq qilamiz. Haromga qo’l uzatmaymiz, unga qaramaymiz,
uni gapirmaymiz, uni yemaymiz, haromga qadam ham tashlamaymiz.
«Men sizga amr qilgan farzlarimni buyurgan shaklda o’rniga keltirib qo’ydingizmi? Zakot
berish kerak bo’lsa, berdingizmi? Namoz o’qidingizmi?»
Masalan, Alloh taolo (aqi’mus solah) deydi: ya’ni, «Namozni to’g’ri-durust iqoma qiling!»
– deydi. (Sallus solah!) «Namoz o’qing!» – demayapti, «Namozni qoidasiga ko’ra iqoma,
barpo qiling?» demoqda. Ya’ni, chiroyli o’qing, ma’nosida kelmoqda. (Va la taznu’).
«Zino qilmang!» – demayapti. (Va la’ taqrabuz zina’). «Zinoga yaqinlashmang!» –
demoqda. Mo’’min zinoning yaqiniga ham bormaydi. Zinoga yaqinlashtiruvchi ishlarni
ham qilmaydi, u haqda gapirmaydi, unga qaramaydi. Zinodan saqlangan kishi uyatli, or-
nomusli va e’tiqodi sog’lom bo’ladi. Bularning hammasi Alloh taoloning marhamati bilan,
yordami bilan bo’ladi.
Miskin-bechoralarga, faqirlarga mollaringizdan berdingizmi? Xayru hasanot qildingizmi?
Zakot bu fazilat bo’libgina qolmay, majburiyat ham. Zakot, bu faqirning boy ustidagi
haqqi.
«Ular topgan mol-mulklarida so’raguvchi va (mol-davlatdan) mahrum kishilar uchun ma’lum haq (ya’ni zakot) bo’lgan zotlardir». Boshqa kimsaning haqqi.
Kimning haqqi bu? (Lissoili val mahrum) ...faqir va nochorlarning haqqi bor». U mol
uniki emas-ku, haqni haq sohibiga bermoqda. Chunki bu uning haqqi. Erkakmisan,
mardmisan zakotdan ko’proq beraver! Saxiylikning o’lchovi 2,5% emasku?
Hazrati Abu Bakr Siddiq qancha berdi? 2,5% berdimi? Rasululloh sallallohu alayhi
vasallam xohishlari bilan hammasini berdi. Buni ko’rgan sarvari olam so’radilar: «Ey Abu
Bakr! Ahli oilangga, bolalaringa nima qoldirding?»
«Alloh va Rasulini qoldirdim!» – dedi.
Nega? Chunki ul zot siddiqiyat maqomida edilar. Bu maqomning martabasi shunday.
Sidq bilan berdi va berganda ham hammasini berdi. Nima uchun? Chunki Rasululloh
sallallohu alayhi vasallam ham yo’qlikdan, mahrumiyatdan hech ham tashvishlanmas
edilar. Ul zot ham Payg’ambarning xos ummati bo’lgani uchun kambag’al bo’lib
qolishdan cho’chimadi.
Menda yaxshi taassurot qoldirgan bir voqeani sizga aytib bermoqchiman.
Bir badaviy Payg’ambarimiz sallallohu alayhi vasallamni ziyorat qilgani kelibdi. U bir
qishloqdan, qabiladan, cho’ldan kelgan odam. Juda ham chiroyli qo’ylarni o’tlatib
yurganlarini ko’ribdi va:
«Yo Rasululloh! Bular qanday chiroyli qo’ylar-a!» – debdi.
«Senga juda yoqdimi?» – deb so’rabdilar Rasululloh sallallohu alayhi vasallam.
«Juda ham chiroyli ekan! Juda yoqdi, yo Rasululloh!»
«Unday bo’lsa, ol hammasini» – deb aytgan ekanlar.
Biz nima qilamiz? Biz bir donasini so’yamiz yoki beramiz, yoki «Shu sonini kesib, unga