Microsoft Word Sadi Gulustan doc

 
 
Birdən ölüm yatağına yatdı, ayağı  əcəl torpağına batdı, 
evlərindən qalxan fəraq naləsi göyə dayandı, qəlbim od tutub yandı. 
Bir neçə gün qəbri üstdən ayrılmayıb, fəraqi haqqında bir şer yazdım. 
O cümlədən dedim: 
 
Şer 
 
Ayağına batan zaman əcəlin sərt tikanı, 
Kaş başımı öz əlilə qoparaydı bu fələk. 
Ta ki, gözüm görməyəydi sənsiz qalmış cahanı, 
Məzarına mənəm gələn başıma gül tökərək. 
 
Şer 
 
O gözəl ki, heç bir qərar tutmadan, 
Gül nəstərən bəsləyəydi hər zaman. 
Öz gülünü soldurdu bu zəmanə, 
Torpağında bitirdi vəhşi tikan. 
 
 Dilbərin fərağından sonra and içdim, nə  qədər sağam bir daha 
eyş fərşini açmayam, ömrümün sonuna qədər işrət məclisinə qədəm 
basmayam. 
 
Şer 
 
Dəniz fayda verərdi çox olmasaydı tufanı, 
Gül söhbəti xoş olardı olmasaydı tikanı, 
Tavus kimi nazlanırdım dünən vüsal bağında 
Bu gün isə qıvrılıram ilan tək fərağında 
 
19. Hekayət 
 
 
177
 
Ərəb  əmirlərindən birinə Leyli və  Məcnun  əhvalatını danışaraq 
dedilər: 
 –Məcnun elm–fəzilət sahibi olmasına baxmayaraq, əqlini itirib 
çöllərə düşmüşdür. 
 
Əmr etdi ki, Məcnunu tapıb onun hüzuruna gətirsinlər. Məcnunu 
gətirdilər. Əmir onu danlayaraq dedi: 
 
–Şərəfli insan sifətində nə nöqsan gördün ki, heyvan xasiyyətini 
qəbul edib, adamlarla ünsiyyətdən əl çəkdin? 
Məçnun ağlayaraq cavab verdi: 
 
Beyt 
 
 Onu  sevdiyimə gülənlər ki, var, 
 Kaş yarı bir dəfə görəydi onlar! 
Hər kəs axtarırsa mənim eybimi, 
 Kaş yarın hüsnünü görəydi bir an. 
 Onun  camalına olaraq heyran. 
Əlini kəsəydi bir turunc kimi. 
 
 
Məcnunun sözlərinin düzgün olub–olmadığını öyrənmək, bu 
qədər fitnəyə  səbəb olan bir gözəli görmək məqsədilə  əmir Leylini 
çağırtdırmağı  əmr etdi. Bütün ərəb tayfalarını gəzib Leylini tapdılar 
və onu əmirin sarayına gətirdilər.  Əmir Leylini gözdən keçirdi, 
qarayağız, arıq bir qız gördü, xoşuna gəlmədi, onun hərəmxanasında 
olan  ən axırıncı  kəniz gözəllikdə Leylidən qat–qat üstün idi. Ona 
görə  də artıq Leyliyə  əhəmiyyət vermədi. Məcnun bunu hiss edib 
dedi: 
 –Leylinin 
gözəlliyini dərk etmək üçün, ona Məcnunui gözü ilə 
baxmaq lazımdır. 
 
Şer 
 
Yar kuyindən gələn səsi göyərçinlər eşitsə, 
Mənim kimi fəğan edib inildəyər onlar da. 
Ey dostlarım, mənə tənə vuranlara deyiniz, 
Ki, dərdimi duymaq üçün duyğu yoxdur oilarda. 
 
Şer 

---

 
178
 
Sağlamlar nə bilir nədir dərdü ğəm, 
Dərdimi anlayar dərd çəkən həmdəm. 
Arı nəştərini dadmayana sən, 
Arıdan nə üçün söhbət edirsən? 
Olmasa əhvalın bizim tək əgər, 
Halımız sənə bir əfsanə gələr. 
Ağrımı özgəyə bənzətmə sən də, 
Duz onun əlində, yarasa məndə. 
Şer 
Sən bilməzsən məndə olan əhvalı, 
Mənim dostum öz həmdərdim olmalı. 
Ta söyləyim dərdimi o həmdərdə, 
İki odun yaxşı yanar bir yerdə.