Microsoft Word Sadi Gulustan doc
Yüklə 1,13 Mb. Pdf görüntüsü
|
|
3. Hekayət
Gördüm bir zahid eşq içində yanır, nə səbr edə bilir, nə dərdin açır. Çox əziyyət çəkir, çox məzəmmət eşidir, lakin fikirindən dönməyir və deyirdi: Şer Əlimi üzmərəm mən ətəyindən, Bir iti qılıncla vursan da məni. Axı səndən başqa ümidim yoxdur, Qaçsan bil taparam yenə də səni – Bir dəfə onu danlayıb dedim: –Səlis əqlinə nə olmuşdur ki, xəsis nəfsin ona üstün gəldi? Bir az fikrə getdi, sonra dedi: Şer Haraya girərsə eşqan sultanı, Alar iradədən tabü–təvanı. Çirkaba qərq olan biçarə məgər, Dünyada heç təmiz yaşaya bilər? 4. Hekayət Birisi gönlünü vermiş, canından keçmişdi. Lakin göz dikdiyi yer qorxulu, getmək istədiyi yer təhlükəli idi: hazır kükə deyildi ki, əl atıb götürsün, xam cücə deyildi ki, tez tora düşsün. Beyt Puluna baxmazsa nazənin dilbər, Qızılın torpaqla olar bərabər. Yenə nəsihət edərək ona dedilər: – Bu sevdadan əl çək, çoxları bu xam xəyala düşmüş, lakin gör necə olmuş, nə hala düşmüşlər?! 160 Nalə çəkib dedi: Şer A dostlar etməyin mənə nəsihət, Ki, mənim gözlərim ondadır fəqət, Cəngavər məhv edər zorla düşməni, Yar isə naz ilə öldürür məni. O necə məhəbbətdir ki, can qorxusundan canandan əl çəkəsən?! Şer Sən əgər özünü unutmamışsan, Sənin aşiqliyin yalandır demək. Dost ilə birləşmək mümkün deyilsə, Onun arzusuyla öləsən gərək. Beyt İmkan tapsam tutaram ətəyindən nigarın, Yoxsa gedib ölərəm, qapısında o yarın. Onun işləri ilə maraqlanan, qayğı göstərib səhhətinin hayına qalan yaxın adamları çox səy göstərdilar, öyüd verdilər, yalvardılar, yaxardılar, xeyri olmadı. Beyt Təbibim deyir ki, səbr eylə, dayan, Bu həris nəfs isə dözməyir bir an. Şer Bilirsənmi nazlı dilbər bir gecə, Aşiqanə pıçıldadı gizlicə. Belə diqqət verirkən sən özünə, Heç qiymətim görünərmi gözünə? Nağıl edirlər ki, onun aşiq olduğu şahzadəyə xəbər çatdırdılar ki, 161 çoxdandır xoş təbiətli, şirindil bir cavan bu tərəflərə gəlib–gedir, gözəl sözlər danışır, mənalı söhbətlər edir. Deyəsən qəlbində bir məhəbbət, başında bir sevda var. Şahzadə başa düşdü ki, cavanın gönlünü çalmış, onu öz bəla girdabına salmışdır. Tez ata minib o tərəfə getdi. Cavan uzaqdan şahzadənin gəldiyini gördükdə ağlayaraq dedi: Beyt Qatilim yenə də gəlib dayandı, Sanki qurbanına ürəyi yandı. Şahzadə cavanı xoş dindirdi, kefini soruşdu, adı, yeri, sənətilə maraqlandı, çavan dostluq dəryasına elə qərq olmuşdu ki, nəfəs almağa taqəti, cavab verməyə qüdrəti olmadı. Beyt Əzbərdən bilsən də Quranı inan, Çaşsan əlif, bey də çıxar yadından. Şahzadə dedi: –Nə üçün mənimlə danışmırsan mən də dərvişəm, dərvişlərlə oturub–duranam, hətta onlara qulağı sırğalı bir qulam. Bu zaman məhbubunun nəvazişindən qüvvət alan cavan başını dostluq dəryasının dalğaları arasından çıxararaq dedi: Beyt Səninlə bir məkanda olmaq bir əmri–mahal, Sən sözə dil açanda olar mənim dilim lal. Bunu dedi, bərkdən bir nərə çəkdi və canını haqqa təslim etdi... 5. Hekayət Son dərəcə gözəl bir şagird var idi, insan taiəti gözəlliyə meyl etdiyi üçün müəllim də ona mail olmuşdu. Ona görə başqa şagirdlərə etdiyi əziyyət və tənbehi ona rəva 162 görməzdi. Təklikdə rast gələndə isə ona belə deyərdi: Şer Ey mələk, mən sənə elə valehəm, Ki, bütün varlığım çıxıb yadımdan. Kipriyin qəlbimə oxlar atsa da, Mən kiprik vurmayıb baxaram heyran. Bir dəfə şagird ona dedi: –Dərsimə nəzər yetirdiyin kimi, tərbi- yəmə də fikir ver ki, xoşuna gəlməyən şeyləri düzəltməyə çalışım. Dedi: – Ey oğlan, sən bunu başqalarından soruş, o gözlə ki, mən sənə baxıram, hünərdən başqa bir şey germürəm. Şer Bədxahın gözləri çıxsın dünyada, Görür nöqsan kimi hər hünərini. Varsa yetmiş eybin bircə hünərin. Dost ancaq görər o bir hünərini. Yüklə 1,13 Mb. Dostları ilə paylaş:
|