partiyalarının hakimiyyəti dövründə qiymətlər 80% qalxdı, real
əək haqqı 10 % aşağı düşdü. Ölkədə işsizlik artdı. Sənaye
istehsalı 4,5% aşağı düşdü. Bütün sənaye sahələrində gerilik
müşahidə olundu. 1982-ci ilin sonunda əmək qabiliyyətli
əhalinin 4%-i, yəni 180 min adam işsiz idi.
Siyasi mübarizə də kəskinləşdi. Tətil hərəkatı artdı.
İstehsal obyektlərinin 85%-i iflic vəziyyətində idi. 1909-cu
ildən sonra birinci belə ciddi əmək konflikti yarandı. Lakin
tezliklə kompromis əldə edildi. Vəziyyətin mürəkkəbliyi
riksdağı 1980-ci ilin avqustunda sessiya çağırmağa məcbur
etdi. Feldin hökuməti «sərt qənaət» proqramını irəli sürdü.
1982-ci il sentyabrın 17-də parlament seçkilərində
burjua partiyaları məğlubbiyyətə uğradılar. 1982-ci ilin
oktyabrında U.Palma sosial-demokratlar və bitərəflərdən ibarət
hökumət təşkil etdi. Birinci vəzifə ölkəni iqitsadi böhrandan
çıxartmaq idi. «Əməkçilərin fondu»nun təşkil edilməsi
haqqında qanun layihəsi təklif edildi. Burjua partiyaları bu
qanun layihəsini rədd etdilər. Onların fikrincə, bu İsveçin
«sosialisləşdirilməsi» demək idi. Əslində bu vəsait yığmaq
məqsədini daşıyırdı. Həqiqətdə isə hökumət «sərt qənaət»
siyasətini davam etdirirdi. 1983-cü ildən tədricən
iqtisadiyyatda canlanma baş verdi.
1985-ci ilin sentyabrında keçirilən parlament seçkilərində
yenə də sosial-demokratlar qələbə qazandılar. Seçkilər göstərdi
ki, xalq hakimiyyəti burjua partiyalarına vermək istəmir.
U.Palmenin 1986-cı ildə öldürülməsindən sonra partiya və
hökumətin lideri İ.Karlsson oldu.
80-ci illərdə antimüharibə hərəkatı gücləndi. 1982-ci ilin
mayın 15-də Höterberqdə sülh tərəfdarlarının iri etiraz
nümayişləri oldu. 100 min adam iştirak etdi. Stokholmda
«Sülh-marşı 1982» başladı, Helsinki-Moskva – Minskə qədər
davam etdi. 1985-ci U.Palme beynəlxalq Lenin mükafatına
layiq görüldü. O bu mükafatı xalqlar arasında sülhü
möhkəmlətməkdəki xidmətlərinə görə aldı.
334
Beynəlxalq məsələlərdə İsveç təcavüzkar dairələri
müdafiə etmədi. İsveç Mərkəzi Avropada nüvəsiz zona
yaratmaq təşəbbüsü ilə çıxış etdi. 1984-1986-cı illərdə
Stokholmda etibarın, təhlükəsizliyin və tərkisilahın
möhkəmləndirilməsi tədbirləri ilə əlaqədar konfrans keçirildi.
İsveç 1982-ci ildə İsrailin Livana, 1983-cü ildə ABŞ-ın
Qrendaya təcavüzünü, Çilidə Xuntalın hakimiyyətini pislədi.
İsveçin xarici siyasətinin mərkəzində ölkənin təhlükəsizliyi
məsələsi dururdu. 1981-ci ilin iyunun 3-də İsveç Şimali
Avropa ölkələrinə məsləhət gördü ki, Şimali Avropada nüvəsiz
zona təşkil etsinlər və gələcəkdə bütün Avropa qitəsini atom
silahından azad zona etsinlər. Polşa və Əfqanıstan məsələsində
İsveç SSRi-nin yox, Qərbin mövqeyini müdafiə etdi. Bundan
başqa 1981-ci ilin oktyabrında Sovet sualtı qayıqlarının İsveçin
su ərazisində görünməsi ilə əlaqədar İsveçdə bəzi dairələr
Sovet hərbi təhlükəsini uydurdular. SSRİ ilə İsveç arasında
ancaq 80-ci illərin ortalarında münasibətlər normallaşdı. 1985-
ci ildə Rıjkov İsveçə getdi. 1986-da baş nazir Karlsson SSRİ-
yə gəldi. İsveç 1995-ci ildən Avropa Şurasının üzvü oldu.
1998-ci ildə keçirilən parlament seçkilərində Sosial-
demokratlar yenə də qələbə qazandılar. U.Personun başçılığı
altında sosial-demokrat hökuməti təşkil edildi. İsveçdə əhalinin
həyat səviyyəsi yüksəkdir. Ölkədə yaxşı təşkil edilmiş sosial
müdafiə sistemi vardır. O, Avropada işsizlik səviyyəsi ən aşağı
olan ölkələrdən biridir. İsveçlilərin hamısının azad mənzilləri,
şəxsi avtomobilləri, məzuniyyətlərini xaricdə keçirmək
imkanları var. Sosial-demokratlar parlamentdə və siyasi
meydanda əhəmiyyətli mövqelərini qoruyub saxlayır, onun
liderləri isə «İsveç modeli»nin gələcəyinə inanırlar.
335
FİNLANDİYA
Finlandiya İkinci dünya müharibəsindən sonrakı ilk
illərdə.İkinci dünya müharibəsi dövründə Finlandiya Hitler
koalisiyasının tərəfində idi. 1944-cü ilin sentyabrın 19-da SSRİ
və Böyük Britaniya ilə saziş bağladı və müharibədən çıxdı.
Müharibə nəticəsində ölkənin kənd təsərrüfatı 30% azaldı.
Müharibədən sonra ölkədə siyasi dəyişiklik baş verdi.
Faşist təşkilatları, müharibə dövrünün fövqaladə qanunları ləğv
edildi. FKP açıq fəaliyyətə başladı. Mütərəqqi qüvvələrin
birləşməsində 1944-cü ilin oktyabrın 24-də yaradılmış Fin
demokratik ititfaqı mühüm rol oynadı. Bu dövrdə təşkil edilmiş
Gənclərin və qadınların Federasiyası da onun tərkibinə daxil
oldu. Ölkədə Finlandiya Həmkarlar ittifaqının Mərkəzi
birliyinin rolu da artdı.
Bu dövrdə ölkədə ən nüfuzlu partiyalardan biri olan
Finlandiya sosial-demokrat partiyasının nüfuzu xeyli gücləndi.
1945-ci ilin əvvəllərində onun sıralarında 30 min adam var idi.
Barışıq əldə edilidkdən sonra Finlandiyada U.Kastrenin
başçılığı ilə hökumət təşkil edildi. 1945-ci ilin noyabrının 12-
də onu Paasikivi əvəz etdi. O, Aqrarilər İttifaqı partiyasının
üzvü idi (o cümlədən Kekkonen də bu partiyanın üzvü idi).
1945-ci ilin fevralında başlıca müharibə canilərinin
müəyyən edilməsi üzrə Təhqiqat komissiyası yaradıldı.
1945-ci ilin martında keçirilən parlament seçkilərində
Mütərəqqi qüvvələr qələbə çaldılar. Aprelin 17-də Paasikivinin
başçılığı ilə yeni hökumət təşkil edildi. 1945-ci ildə parlament
torpaq qanununu bəyəndi. 1953-cü ildə kəndlilər 2054 min ha
torpaq aldılar.
Xarici siyasətdə böyük dəyişiklik baş verdi. 1945-ci ilin
avqustun 6-da SSRİ ilə Finlandiya arasında diplomatik
münasibətlər bərpa edildi.
1946-cı il martın 4-də Mannerheym prezident
vəzifəsindən istefa verdi. Martın 9-da bu kürsüyə Paasikivi
əyləşdi. Yeni hökumətə FSDP-nin sədri Mauno Pekkala
336
başçılıq etdi. Qısa müddətdə hökumət sosial vəziyyətə aid 20
qanun qəbul etdi. 1947-ci ilin yazında hökumət gizli silah
anbarlarının təşkilatçıları üzərində məhkəmə prosesinə başladı.
İrticaya məxsus 1300 anbar aşkar edildi.
1947-ci ilin fevralın 10-da antifaşist ititfaqın 10 ölkəsi
Finlandiya ilə sülh müqaviləsi bağladı. 1946-da Sovet
hökuməti Finlandiyanın təzminat ödəməsi müddətini 2 il
uzatdı. Hər il onun miqdarı 1,5 dəfə azaldıldı. 1948-ci ildə isə
onun miqdarı 50% azaldıldı. 1948-ci ilin aprelin 6-da SSRi ilə
Finlandiya arasında dostluq əməkdaşlıq və qarşılıqlı yardım
haqqında müqavilə bağlandı.
Sağ qüvvələr Pekkala hökumətinin daxili və xarici
siyasətinə qarışmağa başladılar. Onlar hökuməti iqtisadi
çətinlikləri aradan qaldırmamaqda günahlandırır, antikom-
munist əhval-ruhiyyəni qızışdırır, belə bir şayə yayırdılar ki,
güya kommunistlər çevriliş etmək istəyirlər. 1948-ci ilin
mayında sosial-demokratlar və aqrarilər hökumətdə qalmaqdan
imtina etdilər. 1948-ci il mayında keçirilən parlament
seçiklərində FSDP 11 mandat itirdi. Aqrarilər 56 yer, sosial-
demokratlar 54 yer aldılar. Finlandiyada birpartiyalı sosial-
demokrat hökuməti təşkil edildi. Baş nazir Faqerholm oldu.
Yeni hökumət «üçüncü yol» platformasını irəli sürdü. SSRİ ilə
ticarət azaldı, ABŞ-la isə genişləndi. Mütərəqqi təşkilatların
fəaliyyəti məhdudlaşdırıldı. Müharibənin günahkarları həbsdən
buraxıldı. Mühafizəedici polisiya təşkil edildi. O, burjuaziyanın
mənafeyini müdafiə edirdi. Faşist təşkilatçıları yenidən
dirçəlməyə başladılar. Kommunistər və digər mütərəqqi şəxslər
dövlət müəssisələrindən qovuldular.
40-cı illərin sonunda iqtisadi vəziyyət 1941-ci illə
müqayisədə 2 dəfə pisləşdi. 1949-cu ilin yayında meşə sənaye-
sinin 5 min fəhləsi tətil etdi.
Finlandiya XX əsrin 50-60-cı illərində. 1950-ci ilin
əvvəllərində keçirilən prezident seçkiləri ilə əlaqədar siyasi
mübarizə kəskinləşdi. 1950-ci ilin fevralın 1-də Paasikivi
337
yenidən prezident seçildi. Baş nazir isə Aqrarilər ittifaqının
sədri Kekkonen oldu. 1951-ci ilin yanvarında aqrarilərdən və
sosial-demokratlardan ibarət hökumət təşkil edildi. 50-ci illərdə
Finlandiyada 19 hökumət böhranı olmuşdu. 1956-cı ilin
əvvəllərində keçirilən prezident seçkilərində yenidən mübarizə
başlandı. Paasikivi yaşına görə namizədliyini irəli sürmədi.
Kekkonen prezident seçildi. O, da Paasikivi kimi SSRi ilə
dostluq siyasətini davam etdirirdi ki, bu da tarixdə «Paasikivi-
Kekkonen xətti» adlanır.
1958-ci ilin iyulunda parlament seçkiləri ilə əlaqədar
mübarizə kəskinləşdi. 1958-ci ilin avqustunda sol sosial-
demokrat Faqerholm başda olmaqla hökumət təşkil olundu.
Onun tərkibinə İsveç və Fin xalq partiyalarının nümayəndələri
daxil oldular. Yeni hökumət demokratiya və sülhsevər
siyasətdən əl çəkmək xəttini götürdü. Lakin bu mütərəqqi
qüvvələrin böyük narazılığına səbəb olduğu üçün 1959-cu ilin
aprelin 13-də Faqerholm istefaya getdi. FSDP-də parçalanma
baş verdi. Onun mövqeyi zəiflədi.
50-ci illərin sonu 60-cı illərin əvvəllərində iqtisadi
canlanma başladı. İxrac sahələrinin sənaye məhsuları artdı.
Kağız və ağac emalı sənayesinin məhsulları çoxaldı.
Maşınqayırma və gəmiqayırma sahəsində modernizasiya baş
verdi. 60-cı illərdə iqtisadiyyat daha sürətlə inkişaf etdi. Milli
ərzaq məhsulları istehsalı orta hesabla ildə 5%, sənaye
məhsulları istehsalı isə 7% artdı. İstehsalının mərkəzləşməsi və
təmərküzləşməsi başlandı. Ölkədə 75% sənaye kapitalına
sahiblik edən 20 varlı ailə 50 iri firmaya rəhbərlik edirdi. Fəhlə
sinfinin və muzdlu işçilərin sayı artdı.
1962-ci ilin martında prezident seçkilərində sağ quvvələr
məğlub oldular. Ölkə prezidenti yenə də Y.K.Kekkonen
seçildi. Sağların siyasəti nəticəsində 1963-cü ildə FSDP-nin
sədri V.Tanner istefaya getdi Partiyanın yeni sədri Paassio
oldu, o mötədil qanada məxsus idi.
338
1966-cı ilin martında parlament seçiklərində FSDP digər
Dostları ilə paylaş: |