sari oqib kelgani kabi, odamlar o‘z uylaridan sohil
sayin oqib kelardilar. Donishmandlar usturlob bi
lan kunning eng yaxshi soatini topishdi-da, shoh
xalqi bilan xayrlashib: «Ey qavmim, siz barchan-
giz hurmatimni sadoqat bilan qildingiz.
Endi esa
men bilan ayrilish alamini chekyapsiz. So'zlarimni
yaxshilab eshiting: necha vaqt menga ko'z tuting.
Mulk, mol-dunyoga voris bolib qoluvchi narsala-
mi tayinlab, belgilab qoldim. Mening yozgan raqa-
mlarimdan birov chiqa ko'rmasin. Hadislarimni
ko'nglingizga joylab olib,
salomat boling, yaxshi
qoling. Duoda bizni goh-gohida yod etib turinglar.
0 ‘z xizmatingizni yaxshi bajaringlar!».
Bu so'zlarn i eshitgan xalqnin g faryodi,
shovqin-suroni osmonga yetdi.
Shohning mehri-
bonlik bilan aytgan so'zlarini eshitgan ahli Rum
yuzlaridan yosh daiyosini oqizib, uni ko'pdan ko‘p
duo qildilar: «Agar bahr-u bar aro qilsang maqom,
necha kim firoqingda g‘am yegabiz, ne yoroki, yax-
shi-yomon degabiz.
Bisoti tarab jilvagohida bol,
qayonkim esang, Haq panohida bo‘l.
Dostları ilə paylaş: