Mübariz Yusifov 66 götürür. Bu nəzəriyyəyə görə köksözlü dillər dünya dillərinin
inkişafında ən ilk və ibtidai bir mərhələdir. Flektiv dillər isə dil-
lərin inkişafının ən yüksək mərhələsini təşkil edir. İnkorporla-
şan dillər isə gah köksözlü, gah da aqlütinativ dillərlə bir sıraya
daxil edilir. Bu nəzəriyyənin əsas motivi bundan ibarətdir ki,
dillər mərhələ-mərhələ inkişaf edib flektivizmə - sonuncu yerə çatır. Həm də bu nəzəriyyədə dillərin inkişaf mərhələsi ondan
istifadə edənlərin təfəkkür səviyyəsi ilə eyniləşdirilir. Belə ki,
məsələn, köksözlü dillər ibtidai mərhələ kimi nəzərdə tutuduğu
üçün bu dillərdə danışan əhalinin təfəkkürünün də az inkişaf et-
diyi nəzərdə tutulur. Eyni zamanda, aqlütinativ və inkorporlaşan
dillərin daşıyıcılarının da təfəkkürünün az inkişaf etdiyi iddia
olunur. Flektiv dillərin daşıyıcılarında isə təfəkkürün çox inkişaf
etdiyi barədə səhv fikirlər göstərilir. Əlbəttə ki, bu nəzəriyyə əs-
lində dil diskriminasiyasından başqa bir şey deyil. Ona görə də
özünə haqq qazandıra bilmədi.
Bu nəzəriyyənin tərəfdarlarından olan İ.İ.Meşşaninov dünya
dillərini hətta erqativliyə və nominativliyə görə iki qrupa bölür-
dü. Erqativlik, yəni təsirlik halın olmaması Qafqaz-iber dillərinə
xasdır. Belə cüzi xarakterə görə dilləri qruplara bölməyin də cid-
di əhəmiyyəti yoxdur. Ancaq onu da nəzərə almaq lazımdır ki,
dil tipologiyasını dörd sistem üzrə fərqləndirməyin özündə də
natamamlıq vardır. Çünki, əvvəla, bütün dünya dillərinin qurulu-
şu tam öyrənilməmişdir. İkincisi, dillərin quruluşunda qarşılıqlı
müştərəkliklər mövcuddur. Üçüncüsü, tipoloji bölgüdə morfolo-
ji quruluş əsas meyar kimi nəzərə alınmışdır. Dördünccüsü, heç
bir qrupa daxil edilməyən dillər də mövcuddur. Məsələn, erməni
dili, bask dilləri, bruksa (verşin) dilləri, Yapon, rukyu, Koreya,
ayn dilləri də bu qəbildəndir.
Dilçilk tipologiyasının öyrənilməsini dərinləşdirdikcə dün-
ya dilləri arasında daxili, sirli, gizli, üstü zaman-zaman örtülmüş
müştərəkliklərin açılması imkanı əldə edilə bilir.