Linqvistik tipologiya
3
SÖZÖNÜ
Dünya dillərində homogen (müştərək) kök sözlərin mövcud-
luğu mütəxəssislər arasında heç də gizli, sirli və heyrətləndirici
bir hadisə kimi qarşılanmır. Müqayisəli-tarixi dilçiliyin meyda-
na çıxması ilə dillərarası müştərəkliyin səbəblərinin öyrənilmə-
sinə maraq artmağa başlamışdır. Müxtəlifsistemli dillərdə eyni-
köklü elementlərin mövcudluğu barədə çoxlu sayda tədqiqatlar
aparılmış və biri digərini təkzib edən fikir və mülahizələr söy-
lənmiş, bir çox fərziyyələr irəli sürülmüş, subuta yetirilməsi cid-
di problemlərlə qarşılaşan nəzəriyyələr yaradılmışdır. Bütün
bu
fikir və mülahizələrin,
fərziyyə və nəzəriyyələrin baş mövzusu
dillərin eyni kökdən törəməsini sübut etməkdən ibarət olmuşdur.
Elə burada da ilkin səhv addımlar atılmış və söylənilən fikirlərin
həqiqətə uyğunluğu öz təsdiqini tapa bilməmişdir. Çünki nəzərə
alınmamalıdır ki, dünyanın ayrı-ayrı
nöqtələrində yaşayan in-
sanların dilləri arasındakı müstərək elementlərin varlığı “kök
dilin” mövcudluğu üçün aldadıcı təəssüratdır. Yəni bu cür ele-
mentlərin varlığı heç də bütün dillərin eyni mənşəyə (ulu dilə)
aid olub sonradan parçalanması barədəki fikirləri məntiqi cəhət-
dən təsdiq etmir. Ancaq mövcud olanı da inkar etmək mümkün
deyildir. Məsələ bundadır ki, mütəxəssislər ən əvvəl bu sualın
cavabını tapmağa cəhd göstərməlidirlər ki, dil elementlərində,
xüsusən, kök morfemlərdə müşahidə olunan müştərəklik nədən
yaranmışdır? Bu elementlər niyə mövcuddur? Müştərəkliyin sə-
bəbi nədir? Bu suallara cavabdan sonra hansı nəzəriyyənin və
ya fərziyyənin irəli sürülməsinə rəvac vermək olar. Bu sualla-
ra cavab tapmaq vacibdir. Vacibdir ona görə ki, müştərəkliyin
mövcudluğu ümumbəşəri dil vəhdətini sübut
etmək üçün heç