Mübariz Yusifov
110
miləşdirən anlayış
kəsiklik, yumruluq, dəyirmilik mənasındadır.
Həmin keçid əsasında köy və göy sözləri də yaranmış dır.
Nəzərə aldıqda ki,
göy sözünün tarixi mənbələrdə
kök vari-
antı var, onda
kök və
göy sözlərinin əlamətinin
k-g səs dəyişmə-
si olduğunu qəbul etmək olar.
Kök sözündən
hündürlük, dəyirmilik anlayışını
bildirən
kökə,
köklük, göy (gök) kökündən isə
göy (səma) kimi sözlər
yaranmışdır.
Q-k keçidindən yaranan
qun-kün köklərindən
qunc (kənar,
qıraq),
qundaq (bələk, bürülü əşya)
kündə (yumur-lanmış xəmir)
və
künc (guşə) kimi sözlər əmələ gəlmişdir.
Q-k keçidi əsasında yaranan sözlərə
qul-köl kökləri əsasın-
da formalaşmış aşağıdakı kimi sözləri də aid etmək olar:
qul
(hüquqsuz insan)
kölə (əsir kişi),
qula (xəbərçi),
qulluqçu (xid-
mət edən işçi)
kölgə (əşyanın əks olunması).
Dil- diş samitlərinin
t-d, t-ç, t-ş, d-s, d-y, d-ç, ç-s, c-s, d-s,
s-y, s-h, q-s, ğ-s, d-ş keçidləri üzrə də müəyyən sözlər yaranmış-
dır. Onlardan aşağıdakıları nümunə göstərmək olar:
Tiş-diş köklərindən tişəmək (dəyirmanın daşını diş-diş et-
mək),
tişək (dəyirmanın daşını un üyütməyə hazırlamaq),
diş-
lə (arabanın çıxıntı hissəsi),
dişləmək (dişlə qoparmaq);
tala
(qarət)-
dala (dalamaq),
tağar (ölçü) –
dağar(cıq) (un, taxıl saxla-
nan dəri),
tovar (yük)-
dovar( qoyun);
tik (ucalt)-
dik (hündür),
ta-
lan (etmək)
çalmaq (oğurlamaq, qarət etmək);
tilov (balıq tutmaq
aləti)-
cilov (atın başına keçirilən yüyən),
taq(qıltı)- şıq(qıltı);
dürt-
sürt; dumbuz-yumruq; dumbuz-çumbuz (bir bel ağzı nəmli yum-
ruvari torpaq);
dev(ir),
çev(ir);
dön(dər)-
çov(ğun);
cər(gə)-
sır(a);
cır(ıq)-
sır(ıq);
dır(naq)-
çır(maq);
cır(ıq)-
yır(tıq);
çox-yox(lamaq;
çal(xala)-
sil(kələ),
sıx(maq)-
zıx(çalamaq),
diş-şiş və s.
Dodaq samitlərinin
r-f, b-v, m-v keçidlərinə uyğun olaraq
aşağıdakı kimi sözlər düzəlmişdir:
pır(ıldamaq)-
fır(ıldamaq),
bur(maq)-
vur(maq),
mır(ılda)-
vır(ılda) və s.