Nizamidə azorbaycançılıq
ədalət yayılmışdır. Nizami sənət baxımından olduğu kimi,
hikmət
nöqteyi-nəzərindən
də
«iskəndərliyi»
idealizə
etmişdir. Bu yolla o, bəzən anarxronizmə də yol vermişdir.
Məsələn, İsknədəri bir müsəlman kimi Kəbə ziyarətinə
gətirmiş, bir türk və ya qafqazlı kimi onu ruslarla
vuruşdurmuş,
Bərdə
hökmdarı
gözəl
Nüşabəni
«ms
vəhşilərinin əsarətindən» onun əli ilə qurtarmışdır».1
İskəndərin dövrü eradan üç əsr əvvəlki tarixə aiddir.
Bərdə döyüşü isə eranın 944-cü ilində baş vermişdir.
Bədiiləşdirmə üçün bu zaman fərqi şərt deyildir. Əsas məsələ
burada Nizaminin vətənpərvərlik duyğusu, vətən sevgisidir
ki, şair bunu bədiiləşdirmə ilə ifadə etmişdir. Ona qalmış olsa,
tarixdə heç Nüşabə hakimiyyəti də yoxdur. Böyük sənətkarın
vətənpərvərlik və vətəndaşlıq borcu o olmuşdur ki,
Azərbaycanın qədim və zəngin guşələrinin birində müstəqil,
azad, xoşbəxt, firavan bir ölkənin mövcudluğunu bədii dillə
tarixiləşdirmişdir. Bu olduqca təqdirəlayiqdir və Nizami
tədqiqatçıları da bu təqdirəlayiq motivin heç vaxt ziddinə
getməmiş, onu bir daha təqdir etmişlər. Lap Nizaminin öz dili
ilə desək,
Çox incəlik gəzsək axtarsaq yəni
Yalana aparar sözün yüyəni.
Yazdığım sözlərə verməsəm zivər
Yenilik verməz o köhnə nəğmələr.
Qələmə gərəkdir elə söz almaq
Şüurdan, ağıldan olmasın uzaq
Parlaq inci kimi düzülən sözlər
Ağıla sığmazsa, yalana bənzər
Doğruya azacıq bənzəyən yalan
Yaxşıdır yalana bənzər doğrudan.
İ, I, 2004, 57.
1
Məmməd Əmin Rəsulzadə. Azərbaycan şairi Nizami. Bakı, Azərbaycan Dövlət
Nəşriyyatı, 1991, s. 130-131.
|