Mustaqil ishi mavzu

Sodda gapning predikat xarekteriga ko’ra tiplari.

Gap bilan fikr o‘zaro dialektik aloqadir. Gapda fikr ifodalanadi. Fikr doim gap orqali shakllanadi. Demak, gapni o‘rganar ekanmiz, uni fikr bilan bog‘lab tekshirishimiz kerak.

Gap ma’lum fikrni ifodalash bilan birga, har xil his-tuyg‘ularni ham ifodalaydi. Biroq bu emotsiyalar fikr bilan bog‘liq holda ro‘y beradi. Demak, gap intellektual (aqliy) holatni ham ko‘rsatadi.

Gapning xarakterli belgilari predikativlik va intonatsiya ekanligi bizga ma’lum. Bu belgilar gap tushunchasining asosi, gapning shakllantirish vositasidir.

Har bir gapning reallik bilan bog‘liqligi haqida biror fikr, xabar bayon qilish gap mundarijasining voqelik bilan bog‘liq ekanligini ko‘rsatadi. Bu hodisa-gap mundarijasining real voqelik bilan aloqadorlik hodisasi predikatsiya sanaladi. Gapni predikatsiya shakllantiradi. Bu grammatik kategoriya-umuman gapga xos xususiyat. Predikativlikni kesim ko‘rsatadi. (Bordi. Student edim): kesim umumiy predikativlik ma’nosini konkret modallik, zamon, shaxs kategoriyalari orqali ifodalaydi. Predikativlikni shakllantirishda intonatsiyaning ham ishtiroki bor: intonatsiya gapga xos bo‘lgan universal vositadir. Anglashiladiki, predikativlikni ifodalash gapning paradigmasi-predikativlikni bildiruvchi butun formalari sistemasi bilan bog‘liq.

Gap fikrni ifodalaydi, ma’lum maqsadni bayon qiladi. Bu hodisa, birinchidan, shu gapdagi fikrning borliqqa munosbaati, ikkinchidan, so‘zlovchining sub’ektiv munosabati – modallik (reallik, gumon, taxmin, istak kabilar) bilan, zamon va shaxs bilan bog‘lanadi.

Gapni shakllantiruvchi, gapning asosi bo‘lgan predikativlik hodisasi, odatda, so‘zlarning predikativ qo‘shilishi bilan ifodalanadi. (Ega va kesimning o‘zaro munosbati: Bola yugurdi. Bola yosh kabi) Lekin predikativlik tabiiy, bir so‘zdan iborat bo‘lgan gaplarda ham mavjud. (Qor! Tun. kabi) Bir so‘zdan iborat gaplardan konkret gap bo‘lagini topib bo‘lmaydi. Demak, predikativlik bunday gapga butunicha xos bo‘ladi. Bularning hammasida, shubhasiz, intonatsion tugallik bor. Bundan gapda predikativlik bilan intonatsion tugallikning birgalikda harakat qilishi, bir-biriga moslashgan bo‘lishi anglashilib turadi. Intonatsiya predikatsiyani ifodalash vositalaridan biridir, bu hol ham gapning eng asosiy belgisi predikativlik ekanligini ko‘rsatadi.

So‘zlarning predikativ qo‘shilishi orqali gap hosil bo‘lishi (Suv tiniq kabi) bu konstruksiya hamma vaqt tugal fikrni ifodalaydi, degan xulosaga olib kelmaydi. Ba’zan bunday tugallik uchun boshqa elementlar ham talab qilinadi, lekin shunda ham, baribir, gapning konstruktiv asosi predikativ qo‘shilmadir. Bu qo‘shilma gapda hech qanday elementga tobe bo‘lmaydi, balki boshqa elementlarni o‘ziga tobelaydi, demak, u absalyut xokimlikka egadir. Bu qo‘shilma – predikat birlik-gapning hamma belgilarini: nutqning fikr anglatadigan, xabar bildiradigan eng kichik, yaxlit birligi ekanligini, boshqa predikativ birliklar, shuningdek, sodda gap va qo‘shma gap sostavidagi sodda gapga o‘xshash qismlar boshqacha xususiyatlarga ega bo‘ladi. Misollarni chog‘ishtiring: Sohibjon-mashhur paxtakorning o‘g‘li. Otasi pensiyaga chiqqan. – Otasi pensiyaga chiqqan Sohibjon sodiq farzand ekanligini ko‘rsatish uchun ishga astoydil kirishdi.

(Ikkinchi misoldagi otasi pensiyaga chiqqan qo‘shilmasi Sohibjon bo‘lagiga tobe-uning aniqlovchisidir) Predikativlik hodisasi orqali gap so‘z birikmasidan, predikativ qo‘shilma predikativ bo‘lmagan qo‘shilmadan aniq farqlanib turadi: yosh bola (voqelikka munosabat: reallik, real emaslik, istak kabi ma’nolar, ma’lum maqsad, zamon munosabati ko‘rsatilmagan; intonatsion tugallik yo‘q-bunda fikr ifodalanmaydi) – Bola yosh (predikatsiya ifodalangan: voqelikka munosabat ko‘rsatilgan – tugallik, zamon munosbaati, gapga xos intonatsiya). Yosh bola va bola yosh qo‘shilmalarining analizi shuni ko‘rsatadiki, bularning har ikkalasida ham predmet va belgi tasavvurlarining munosabati ifodalangan, lekin ikkinchisida predmetning belgisi predikativlik yo‘li bilan ko‘rsatilgan, paytga munosabat ifodalangan.

Predikatsiyaning asosiy belgilaridan biri tasdiq – inkordir. Bu tasdiq – inkor tilda turlicha ifodalanadi. Umuman, predikatsiya turli vositalar bilan: predikativ formadagi fe’llar, kesimlilik affikslari orqali (Bording. Studentsan. To‘g‘ri, student edi kabi), so‘zlar tartibi, intonatsiya, gapning har xil strukturasi bilan ifodalanadi (Bahor! Bu – uchuvchi. Paxta oppoq kabi). Gap predikativlik shakliga ega bo‘lgan eng kichik birlikdir. Predikat gapning tuzilish va mazmuniy markazi sanaladi.

Tilshunoslar predikat tushunchasi haqida munozarali fikrlarning ilgari surmoqdalar. Shuningdek, uning gap mazmuniy tuzilishi va markazidagi tutgan o‘rni haqidagi mulohazalar ham turli xil. Ayrim tilshunoslar predikatga mantiqiy tushuncha sifatida qarasalar, ba’zilari grammatik tushuncha sifatida qaraydilar. Keyingi yillarda tilshunoslikda semantikaning yuqori pog‘onaga ko‘tarilishi natijasida tilshunoslar predikatga mazmun nuqtai nazaridan qaray boshladilar.

Predikat ham semantik, ham mantiqiy, ham grammatik tushunchadir. Semantik tushuncha sifatida predikat har qanday sintaktik qurilmaning nominativ asosi, uning yadrosi. Grammatik tushuncha sifatida predikat o‘zi boshqarib kelayotgan sintaktik elementlarning markazi. Logik tushuncha sifatida fikrning sub’ekt belgisini bildiruvchi qism.

1. Mantiq shunoslikda sub’ekt va predikat tushunchasi keng qo‘llaniladi. Mantiqshunoslikda mantiqiy ega sub’ekt, mantiqiy kesim – predikat deb yuritiladi. Sub’ekt va predikat tushunchasi mantiqshunoslikda hukm bilan chambarchas bog‘liq. Sub’ekt oldingi hukmlardan aniq bo‘lgan belgilarni, predikat esa yangi belgilarni ifodalaydi. Har bir hukm uchun ega va kesimning zarur bo‘lishi uarning alohida-alohida bo‘lgan ahamiyatini inkor etmaydi.

2. Demak, mantiqiy sub’ekt tushunchasi hukmning boshlang‘ich nuqtasi bo‘lsa, predikat tushunchasi yangi ma’lumot beruvchi markazdir. Mantiqshunoslikdan farqli ravishda tilshunoslikda predikat grammatik va semantik tushunchadir. Sub’ekt predikat munosabatida predikat yetakchi o‘rinni egallaydi. Predikat predikativlik shaklini olib, gapni grammatik jihatdan shakllantiradi. Predikat gapda predmetning belgisini bildiruvchisi, muayyan vaziyat haqidagi belgisini bildiruvchisi, muayyan vaziyat haqidagi tasdiq yoki inkor kommunikatsiyasini beruvchi markaz vazifasini bajaradi. Bu fikrdan shu narsa oydinlashadiki, predikativlik shaklini olgan predikat sintaktik sathda kesim vazifasini bajaradi. Predikat vazifasida fe’l hamda ot (keng ma’noda) kelishi mumkin. Fe’l o‘zining leksik-grammatik xususiyatiga ko‘ra kesim vazifasida qo‘llanishga juda mos so‘z turkumidir.

3. Chunki fe’l o‘zida zamon, modallik, shaxs va kommunikativlik kategoriyalarini birlashtira oladi. Shuning uchun ham tilshunoslar fe’lga predikat nuqtai nazaridan qaraydilar. Masalan, Salima maktabga bordi gapida fe’l predikat kesim vazifasida qo‘llanib, sub’ektning harakat belgisini ifodalamoqda. Bundan tashqari, kesim o‘tgan zamonni shaxsni, tasdiq va xabarni ham anglatmoqda.

Fe’l predikat va ot predikatning o‘zaklari boshqa boshqa bo‘lsa ham, umumiy holatda bir maqsadga xizmat qiladi. Ularning orasidagi farq unchalik katta bo‘lmaydi.Ot predikat jarayonni yoki aniq vaziyatni ifodalasa, fe’l predikat aniq harakatni ifodalaydi. Demak, ot predikat ham fe’l predikat singari bo‘sh o‘rinlarini to‘ldirib yoyiq gap hosil qila oladi. Ot predikatlar xuddi fe’l predikat kabi gapning mazmuniy hamda grammatik markazini tashkil qila oladi.