22 - “Məcməul-bəyan”, c.3, səh. 52. geniş mə’lumat almaq üçün m.e: “Ət-tibyan fi təfsiril-qur’an”, c.3, səh. 165. “Zubdətut-təfasir”, molla Fəthullah Kaşani c.2, səh. 43.
126 - Tabein və ya tabeilər Məhəmməd peyğəmbərin(səlləllahu əleyhi və alihi və səlləm) səhabələrindən sonra yaşamış və onların şagirdi sayılan habelə onlar vasitəsilə hədis nəql edən şəxslərdir. (tərcüməçi)
175 - “Zəif” və “müdəllis” hədis elmində işlənən terminlərdir. Hədis nəql edən ravilər arasında nəzəri, etiqadi və ya əməli nöqteyi-nəzərdən etibarlı olmayan şəxslər hədis elmində “zəif” adlanırlar. Yə’ni inhirafi əqidəyə milik olan və yaxud əməllərində günahlardan çəkinməyən qeyri-məqbul insanlar rical elmində “zəif” adlanırlar. “Müdəllis” isə hədisin sənədində dəyişiklik yaradan hədis naqillərinə deyilir. yə’ni hədisin sənədindəki qeyri-məqbul ravilərin adlarını gizlədib hədisin etibarını yüksəldən şəxslər belə adlanırlar. Daha geniş mə’lumat almaq üçün bax: Miqbasul-hidayə, Ər-riayə fi elmid-dirayə və Əl-vəcizə fi elmid-dirayə kitablarına.(tərcüməçi)
186 - Hədisləri bir-biri ilə müqayisə edib tutuşdurmaq.- tərcüməçi.
187 - Dəvələrin səfərə getdikləri yerin adıdır. Bax, “Əl-müncid” c.1, səh. 218 və c.2, səh. 712.
188 - Mədinə yaxınlığında məntəqə adıdır. Camaat öz müsafirlərinə orada vida etdiklərinə görə bu adla aslanmışdır. Bax, “Şərhi səhihi Müslim”, Nəvəvi c.13, səh. 14.
189 - “Əl-möcəmul-əvsət”, c.1, səh. 288.
190 - “Mizanul-etidal”, c.2, səh. 310.
191 - “Mən ləhu rivayə fi kutubis-sunnə”, c.1, səh. 502.