Kod 097
«Mars-
Print» 2010
I FƏSİL
N
N
A
A
X
X
Ç
Ç
I
I
V
V
A
A
N
N
M
M
U
U
X
X
T
T
A
A
R
R
R
R
E
E
S
S
P
P
U
U
B
B
L
L
İ
İ
K
K
A
A
S
S
I
I
B
B
Ə
Ə
S
S
T
T
Ə
Ə
K
K
A
A
R
R
L
L
A
A
R
R
T
T
Ə
Ə
Ş
Ş
K
K
İ
İ
L
L
A
A
T
T
I
I
D
D
ü
ü
n
n
ə
ə
n
n
…
…
B
B
u
u
g
g
ü
ü
n
n
…
…
4
«Azərbaycanın qədim və zəngin tarixə,
mədəniyyətə
və
çoxəsirlik
dövlətçilik
ənənələrinə malik olan Naxçıvan diyarı
mürəkkəb və çətin inkişaf yolu keçmişdir. Orta
əsrlərdə Şərqin iri elm, mədəniyyət, ticarət və
sənətkarlıq mərkəzlərindən biri kimi şöhrət
qazanmış Naxçıvan dünya sivilizasiyasına
dəyərli töhfələr vermişdir. Naxçıvanlıların öz
fədakarlığı, işgüzarlığı hesabına Naxçıvan
yaşayır, inkişaf edir, Naxçıvanda quruculuq
işləri gedir».
Heydər Əliyev.
Naxçıvan Azərbaycanın qədim və maddi, mənəvi dəyərləri ilə
zəngin olan ərazilərindəndir. Bu torpaq Azərbayjan tarixinin
yaddaşına ululuq simvolu kimi daxil olmuşdur. Naxçıvan yaranışı
günündən mədəniyyət, sənət, ədəbiyyat beşiyi olub və dünya
mədəniyyətinə onlarla qüdrətli sənətkarlar bəxş edib. Əjəmi
Əbubəkir, Bəhruz Kəngərli, Jəlil Məmmədquluzadə, Yusif
Məmmədəliyev, Rza Təhmasib, Kazım Ziya.... kimi ədiblər,
memarlar, alimlər bu torpaqda dünyaya göz açmışlar.
Naxçıvan tarixinin möhtəşəm sütunlarından biri də Naxçıvan
musiqi mədəniyyəti tarixidir.
Bir çox sənətkarlar kimi musiqiçilər də yaşayıb-yaratdıqları
dövrün ictimai-siyasi həyatının, mədəniyyətinin, məişətinin bu
günümüzə gəlib çatmasında mühüm rol oynamışlar. Şübhə yoxdur
ki, onlar yazdıqları əsərlərində, ifaçılıq sənətində tarixi hadisələri,
qəhrəmanları, onların göstərdikləri şücaət və igidlikləri, yaşadıqları
dövrün, məkanın xüsusiyyətlərini vəsf etmiş, xalqa məhz həqiqətləri
sehirli musiqi vasitəsilə çatdırmışlar.
5
Naxçıvan musiqi mədəniyyəti onun tarixi kimi qədimdir.
Naxçıvanın musiqi sənətindən danışarkən ilk növbədə gözümüz
önündə xalq şənətkarlari, saray musiqisi, toy mərasimləri və i.a.
canlanır.
Hələ XII əsrdə dahi memar Əcəmi Əbubəkr oğlu Naxçıvani
tərəfindən yaradılan Mömünə Xatun türbəsi kimi dünya şöhrətli
mədəniyyət abidəsi o dövrdə Naxçıvanın elmindən, mədəniyyətin-
dən, insəsənətindən xəbər verir. Bəli, yalnız yüksək səviyyəli
mədəniyyəti olan bir diyarda hələ də öz gözəlliyini itirməyən bu cür
abidələr yarana bilərdi. Əlbəttə ki, belə mədəniyyətə malik Naxçıvan
torpağı, memarlıqla yanaşı bir çox sənətlərin də inkişafına təkan
vermiş, istedadlı sənətkarların
yetişməsinə mühüm təsir
göstərmişdir.
1
Ümumiyyətlə, Naxçıvan mədəniyyəti, eləcə də onun bir qolu
olan musiqi mədəniyyəti heç bir dövrdə istimai inkişafdan geri
qalmamış, əlaxsus X-XIII əsrlərdə Azərbaycanın yüksək inkişaf
etmiş mədəniyyət mərkəzlərindən birinə çevrilmişdir. Naxçıvan
musiqi mədəniyyətinin inkişafı bir çox xalqların musiqi mədəniyyəti
kimi məişət musiqisi, xalq şənlikləri, saray musiqisi ilə bağlı
olmuşdur. XI əsrdə saray məclislərində musiqiçilər sevimli xalq
qəhrəmanlarını, Naxçıvanın tarixi hadisələrini, bənzərsiz təbiətini
vəsf etmişlər. Eramızdan əvvəl V minilliyə aid olan Şərur
yallılarının, XVIII əsrdə yaşayıb-yaratmış ifaçı-bəstəkar Muradağa
Naxçıvanlının, Şərurlu saz-söz ustadı Ağ Aşıq Allahverdi
Kosacanlının bu günümüzə qədər gəlib çatan musiqisi Naxçıvan
musiqi mədəniyyətinin möhkəm sütunlarından xəbər verir. İllər ötsə
də «Naxçıvan diringəsi», Naxçıvan, Ordubad, Şahbuz haqqında saz
və aşıq havaları, «Araz», «Apardı sellər Saramı» kimi xalq
1
Naxçıvan tarixinin səhifələri. N.Tusi adına ADPU-nun mətbəəsi. Bakı, 1996
6
mahnıları, bir çox xalq rəqsləri və oyunları bu günlə səsləşən
əsərlərdir.
1
Naxçıvan diyarında ta qədimdən həm xalq musiqisi, həm də
klassik musiqi yanaşı şəkildə yayılmışdır. Musiqi mədəniyyətinin
inkişafında xalq mahnı və rəqslərinin, aşıq və muğam sənətinin
mühüm rolu olmuşdur. Mövsüm və mərasim nəğmələri –
(üzərliksalma, xanbəzəmə, duvaqqapma, zorxanaçılıq, şəbeh
tamaşaları və s.), əmək fəaliyyəti ilə bağlı nəğmələr – (qodu - qodu,
sayaçı, xırman nəğmələri) – musiqi folklorunun qədim
nümunələrindəndir.
Xalq mahnıları «Ay qız, dur gəl, sabah oldu», «Aynalı göz»,
«Çobanla qız», «Oyanmır, yatmış, oyanmır» və s., habelə toy
mərasimləri ilə bağlı haxıştalar, rəqs havaları, xüsusilə xalq
yaradıcıdığının sintetik janrı, vokal və instrumental musiqini özündə
birləşdirən yallı və yallıbaşı mahnıları ən çox Şərur bölgəsində geniş
yayılmışdır.
Xalq yaradıcılığında özünəməxsus yeri olan aşıq sənəti əsasən
Şərur, Şahbuz, Sədərək və Ordubad bölgələrində geniş yayılmışdır.
Naxçıvan aşıq mühiti Aşıq Süleyman, Xanxanım oğlu Əli,
Çobankərəli Aşıq Cəfər, Aşıq Məmmədcəfər, Aşıq Muxtar, Aşıq
Əzim, Aşıq Yusif Sədərəkli kimi ustad aşıqlar yetişdirmişdir.
2
«İfaçılıq prinsipləri baxımından qonşu mühitlərdən o qədər də
seçilməyən Naxçıvan mühiti yüzilliklər ərzində söz yaradıcılığı və
saz bəstəçiliyi sahəsində özünəməxsus uğurlar qazanaraq aşıq
sənətinin repertuar zənginliyinə qiymətli örnəklər əlavə etmişdir.
«Naxçıvani»,»Naxçıvan gülü», «Köhnə Naxçıvan», «Aşıq şərili»,
1
Nazim Quliyev «Naxçıvan musiqi mədəniyyəti tarixindən». Bakı, Elm, 1999,
s.7
2
Azərbayjan folkloru antologiyası. I jild /Naxçıvan folkloru/, Bakı, «Sabah»,
1994, s.309-326
7
«Yüngül şərili» (Naxçıvanda yerli camaat «Şərur» adını «Şəril»
şəkliində tələffüz edir. «Şərili» - «Şərura bənzər hava» anlamında
işlədilmişdir) və s. bu kimi orijinal saz havaları, «Ordubadlı Kərim»,
«Ziyad-Şövkət» dastanları, habelə regionun tarixi güzəranını əks
etdirən çoxsaylı aşıq rəvayətləri və aşıq şeri nümunələri Naxçıvanda
saz-söz ovqatının uzun bir zaman ərzində sənət mühiti şəklində
yaşadığını göstərir».
1
Bu dövrdə yaşayıb-yaradan musiqiçilər nəinki xalq şənlik-
lərində öz yaradıcılıqlarını nümayiş etdirmiş, onlar eyni zamanda
Ordubad və Naxçıvanda geniş yayılmış muğam-şeir məclislərində
iştirak edərək, muğamın sirlərinə yiyələnmiş və sənətsevərlər
arasında muğamın təbliği xüsusi əhəmiyyət kəsb etmişdir.
Heç təsadüfi deyil ki, 1920-ci ilədək professional musiqiçi
olmayan sənətsevərlər də muğam məclisləri təşkil edib, bu məc-
lislərdə muğam sənətinə böyük hörmət və ehtiramla yanaşaraq, bu
sənəti yüksək qiymətləndirərdilər. Onu da qeyd edək ki, klassik
muğam ifaçılığı, xanəndəlik və sazəndəlik sənəti əsasən Ordubad və
Naxçıvanda yayılmışdır. Musiqiçilərdən Mandi Mələk, Kəblə
Baxşəli, İdris Nağıyev, Məşədi Əbil, Sarı Heydər və başqaları
yaşadıqları dövrün mahir sənətkarları olmuşlar. Məşhur çalğıçı
Muradağa Naxçıvanlı (XVIII əsr) Türkiyə sultanı IV Muradın
sarayında musiqiçi kimi fəaliyyət göstərmişdir. O, öz zəmanəsinin
mahir çahartar musiqi aləti çalanlarından olub, bəstəkarlıq
qabiliyyətinə də malik şəxslərdən sayılıb.
Naxçıvan musiqiçilərinin digər qismi isə Azərbaycan xalq
musiqisinə yiyələnməklə yanaşı artıq not savadı almağa da çalışır və
tədricən peşəkar bəstəkarların əsərlərini öyrənərək, öz ifaçılıq
səviyyələrini daha da püxtələşdirirdilər. Bu kimi musiqiçilərin
1
Məhərrəm Qasımlı «Ozan-aşıq sənəti».Bakı, Uğur, 2007, s.193
8
inkişaf dövrünün başlanması bilavasitə 1927-1928-ci illərə təsadüf
edir. Onlar Azərbaycan bəstəkarlarının yeni yazdıqları əsərlərlə
yanaşı, qərb bəstəkarlarının əsərlərini də öyrənirdilər.
Beləliklə, Azərbaycan xalq çalğı alətlərində ifa texnikası
inkişaf edərək alətlərin imkanları daha da genişlənirdi. Bu dövrdə
Naxçıvanda ilk musiqi məktəbi açılır və gələcəkdə bu məktəb
musiqiçilərin yaradıcılıq imkanlarının yüksəlməsində müstəsna rol
oynayır. Musiqi məktəbi ilə yanaşı Naxçıvanda özfəaliyyət
kollektivlərinin yaranması da sözün əsl mənasında musiqi sənətinin
püxtələşməsində mühüm əhəmiyyət kəsb edirdi.
XIX əsrin sonu XX əsrin əvvəllərində Naxçıvanda iri həcmli
musiqi tamaşalarına maraq artır. Məhz həmin dövrdə drama və
musiqili teatr yaranır, açıq konsertlər təşkil edilirdi. XX əsrin
əvvəllərində tikilmiş Naxçıvan Dövlət Dram Teatrında Üzeyir
Hacıbəyliun «Leyli və Məcnun», «Şah Abbas və Xurşidbanu» kimi
operaları, «Arşın mal alan», «Ər və arvad», habelə Zülfüqar
Hacıbəyovun «Əlli yaşında cavan», «Evliykən subay» musiqili
komediyaları tamaşaya qoyulur. Bu da təbii ki, insanların təfəkkür
tərzinin mənəvi cəhətdən formalaşmasına müsbət təsir göstərmişdi.
Onu qeyd edək ki, bəstəkar Zülfüqar Hacıbəyovun Naxçıvan
teatrı ilə əlaqəsi 1910-cu ildə başlanır. Belə ki, o, həmin ildə ilk dəfə
Mirzəağa Əliyev, Göyərçin xanım və digər sənətkarlarla birlikdə
Naxçıvana gələrək, 1911-ci ildə yerli truppa üzvlərinin iştirakı ilə
Üzeyir Hacıbəylinin «O olmasın, bu olsun», «Ər və arvad» və
özünün «Əlli yaşında cavan» əsərlərini tamaşaya hazırlayır.
«Evliykən subay» musiqili komediyasını isə bilavasitə Naxçıvanda
olarkən yazıb qurtarır. Əsər 1912-ci ilin mart ayında Naxçıvan Dram
Teatrının səhnəsində tamaşaya qoyulur. Bəstəkar bu illərdə
Naxçıvanda Şərq musiqisindən ibarət müsamirələr də təşkil edir.
Zülfüqar Hacıbəyov dram dərnəyi üzvlərinin musiqi təliminə də
9
xüsusi diqqət yetirir, ifaçıların zövqünün inkişafına çalışır. Onun
rəhbərlik etdiyi musiqiçilər heyəti – Mənsur Sultanov (kamança),
Adil Kəngərli (tar), Heydər Təhmasib (tar), Əli Şərifov (fleyta)
Məmməd Sultanovdan (klarnet) ibarət idi.
1
Mənsur Sultanovla Adil Kəngərlinin Naxçıvan teatrının
inkişafındakı xidmətləri də unudulmazdır. Onlar teatrın gənc
həvəskarlarından ibarət musiqiçilər dəstəsi təşkil etmişdilər.
Naxçıvan teatrında oynanılan musiqili komediya əsərlərinin
tamaşalarına qadınlar da böyük maraq göstərirdilər. Truppanın
rejissoru Rza Təhmasib qadınların teatra həvəsini görüb, fəqət
onların kişilərlə bir yerdə oturmaqlarının çətinliyini nəzərə alaraq,
gündüzlər qadınlar üçün ayrıca teatr tamaşaları təşkil etməyə
başlayır. Bu dövrdə Naxçıvan qızlar məktəbinin müdiri Nazlı xanım
Nəcəfova Rza Təhmasibin köməyi ilə məktəbli qızlardan ibarət dram
dərnəyi təşkil edir. Sözsüz ki, bu Naxçıvan tarixində görünməmiş bir
hadisə idi. Dərnəyin məşqləri həm məktəbdə, həm də qadınların
maariflənməsi
yolunda
fədakarlıqla çalışan Nazlı xanım
Nəcəfovanın evində keçirilirdi. Nəhayət 1917-ci ilin noyabr ayının
12-də cümə günü teatrın binasında qadınlar üçün «Arşın mal alan»
musiqili komediyası göstərildi. Tamaşada Soltan bəyi - Süsən
Sultanova, Cahan xalanı - Gövhər Kəngərli, Süleymanı - Asya
Məmmədəliyeva, Vəlini - Xanım Vəzirova, Gülçöhrəni - Dilbər
Sultanova, Əsgəri - Günəş Kəngərli, Asiyanı - Bilqeyis Naxçı-
vanskaya və Tellini - Fatma Şeyxova ifa edirdi.
2
1930-cu ildə artıq Naxçıvanda professional bəstəkarlıq sənəti
sürətlə inkişaf etməyə başlayır. Qeyd etdiyimiz kimi, 1937-ci ildə
dahi bəstəkar Üzeyir Hacıbəylinin Naxçıvana gəlişi, 1942-ci ildə bu
1
Əli Xəlilov «Naxçıvan teatrının tarixi».Bakı, 1964, s.30
2
Lətif Hüseynzadə «Naxçıvan teatr tarixindən». Bakı, 2002, s.53
10
diyarda Tofiq Quliyevin rəhbərlik etdiyi caz orkestrinin fəaliyyət
göstərməsi, 1959-cu ildə Naxçıvan Dövlət konsert briqadasının
yaranması, bəstəkar Xəlil Cəfərovun Naxçıvan şəhər uşaq musiqi
məktəbində müəllim işləməsi və mütəmadi olaraq zəmanəmizin
məşhur dirijoru Niyazinin, görkəmli müğənnilərdən Bülbülün, Rəşid
Behbudovun, Lütfiyar İmanovun və başqa musiqiçilərin qədim
şəhərlə yaradıcılıq əlaqələri istər bəstəkarlıq, istərsə də ifaçılıq sənə-
tinin yüksəlməsinə mühüm təsir göstərməyə bilməzdi.
Ötən əsrin 20-ci illərindən başlayaraq, Naxçıvan şəhərinin
mərkəzi istirahət parkında nəfəs alətləri orkestri və Şərq üçlüyü
konsertlər verirdi. Sonralar onları xalq çalğı alətləri ansamblları əvəz
etdi. XX əsrin 30-cu illərində xalq çalğı alətləri ilə yanaşı, Avropa
alətləri də istifadə olunurdu. 1937-ci ildə Üzeyir Hacıbəylinin
təşəbbüsü ilə Naxçıvanda uşaq musiqi məktəbi açıldı. Dahi bəstəkar
məktəbə notlar və «Berlin» markalı piano hədiyyə etmişdi.
Musiqi mədəniyyətinin digər əsas inkişaf mərhələsi musiqi
təhsili və peşəkar musiqi kollektivlərinin yaranması ilə bağlı
olmuşdur.
Bu diyar Azərbaycan musiqi mədəniyyətinə Ərtoğrul Cavid
kimi gənc bəstəkar bəxş edib. Dahi Azərbaycan bəstəkarı Üzeyir
Hacıbəylinin sevimli və istedadlı tələbələrindən biri olan və vaxtıilə
bu qədim diyarda yaşayan gənc sənətkar Ərtoğrul dövrünün amansız
rejimindən xilas ola bilsəydi, şübhəsiz ki, Naxçıvan bəstəkarlıq
məktəbi daha da zənginləşərdi.
Üzeyir bəyin tələbəsi olmuş daha bir Naxçıvanlı, professional
bəstəkarlıq təhsili almış ilk musiqiçilərdən olan Məmməd
Nəsirbəyovdur. O, 1897-ci ildə XIX-əsrin sonu XX əsrin
əvvəllərində tanınmış ziyalı, istedadlı müəllim, Mirzə Cəlil Məm-
mədqluzadənin və Nəriman Nərimanovun yaxın dostu və silahdaşı
Mirzəhəsən Nəsirbəyovun ailəsində anadan olmuşdur. Onun gözəl
11
səsi var idi. Uşaqlıqdan musiqiyə çox diqqət yetirir, tez-tez
Naxçıvanda göstərilən teatr tamaşalarına gedirdi. 1910-12-ci illərdə
bəstəkar Zülfüqar Hacıbəyov Naxçıvanda işlədiyi dövrdə Üzeyir
bəyin musiqili əsərlərini tamaşaya hazırlayarkən, təsadüfən
Məmmədin səsini eşidir və onu teatra dəvət edir. Həmin gündən
Məmməd Nəsirbəyov teatrda tamaşaya qoyulan musiqili əsərlərin
gənc ifaçısı kimi tanınmağa başlayır. Lakin ilk musiqi təhsilini 1923-
cü ildə Üzeyir Hacıbəylinin Bakıda açdığı musiqi məktəbində alır.
Bu illərdə onun ailəsi Bakıya köçür və gənc musiqiçinin
yaradıcılığında yeni bir dövr başlayır. «Arşın mal alan»
operettasında Əsgər rolunun müvəffəqiyyətli debütündən sonra o,
Azərbaycan Dövlət Opera və Balet Teatrının truppasına daxil olur.
Bu gün çox az adama məlumdur ki, Pyotr İliç Çaykovskinin məşhur
«Yevgeni Onegin» operasından Lenskinin partiyasının ilk ifaçısı
məhz Məmməd Nəsirbəyov olmuşdur.
Üzeyir bəyin təkidi ilə o, Musiqi Texnikumuna daxil olur.
1937-ci ildə Moskvaya P.İ.Çaykovski adına Konservatoriyada bir
ililk təkmilləşdirmə kursuna gedir. 1938-ci ildə isə Azərbaycan
Dövlət Konservatoriyasının bəstəkarlıq fakultəsinə qəbul olan
Məmməd hələ tələbəlik illərində müəllimi Üzeyir Hacıbəyli ilə
birlikdə xalq musiqisini toplamaq üçün Azərbaycanın bir çox rayon
və kəndlərinə yollanır. Eyni zamanda o, Bakıda 3 musiqi məktəbi
açmağa nail olur. Uzun müddət bu məktəblərdən birində direktor
işləyir. Böyük Vətən Müharibəsi başlayarkən könüllü olaraq cəbhəyə
yola düşür.
1
Onun sonrakı yaradıcılıq fəaliyyəti haqqında demək olar ki,
heç bir məlumat yoxdur. Çox az mənbələrdə Məmmədin adı çəkilir.
1
L.Baqirova «Straniüı bioqrafii zabıtoy liçnosti». «Naş vek» qəzeti, 23 fevral,
2001, s.15
12
Tanınmış kamança ifaçısı Ruqiyyə Rzayevanın «
Unudulmaz əziz
müəllimim Qılman Salahov haqqında xatirələrim» məqaləsində
Məmməd Nəsirbəyov haqqında az da olsa məlumat veririlir. O,
yazır: «1926-jı ildə Bakıda Radio verilişləri təzə başlayanda musiqi
nömrələrinə çox yer verilirdi. Oxuyanları tar, kamança, qaval üçlüyü
müşayiət edirdi. Bu üçlükdə əsasən Xosrov Məlikov – tar, Qılman
Salahov – kamança, Xalıq qavalda çalırdılar. Bu verilişlərdə məşhur
xanəndələr müntəzəm iştirak edirdilər. O vaxt gənj vokalist
Nəsirbəyov Məmmədin məlahətli lirik səslə oxuduğu mahnılar çox
sevilirdi. Sonra o, bəstəkar oldu».
Biz də qısa da olsa Məmməd Nəsirbəyov haqqınca danışmağı
özümüzə borc bildik.
Bu dövrdə gənc instrumentalist musiqiçilər – Nəriman
Məmmədov, Ramiz Mirişli, Məmməd Məmmədov, Məmməd
Ələkbərov, Rəşid Məmmədov, Səfər Rəcəbov, Vahid Axundov,
Məmməd Cavadov, Bəxtiyar Kərimov və başqaları ilk əsərlərini
yaradırlar. Gənc, istedadlı musiqi ifaçıları, bəstəkarlıq sənətinə
hədsiz dərəcədə həvəsləri və qabiliyyətləri olan Nəriman Məm-
mədov 1951-ci ildə, Ramiz Mirişli isə 1959-cu ildə Üzeyir Hacıbəyli
adına Azərbaycan Dövlət Konservatoriyasının bəstəkarlıq şöbələrinə
daxil olurlar. Beləliklə, bu cəhəti Naxçıvanda professional
bəstəkarlıq sənətinin ilk mərhələsi hesab etmək olar.
1958-ci ildə Naxçıvan Dövlət «Araz» Mahnı və Rəqs ansamblı
yaradıldı. Bu ansambl yaradıcı axtarışların nəticəsində repertuar
zənginliyinə ciddi fikir verdi və yüksək səviyyəli bir kollektivə
çevrildi. Bircə faktla demək olar ki, ötən 50 il ərzində bu yaradıcı
kollektiv məhz ustad musiqiçilər - müğənnilər, rəqaslar
yetişdirmişdir. Bu baxımdan Ələkbər Ələkbərov, Əzizağa
Məmmədov, Tamerlan Bağırov, Zöhrab Axundov, Zeynalabdın
Babayev, Ramiz Məmmədov, Arif Quliyev, Məmməd Məmmədov,
13
Əkrəm Məmmədov, Ramazan Axundov, Çingiz Axundov, Elman
Əliyev, Vidadi Heydərov, Namiq Vəliyev, Oktay Məmmədov,
Ülviyyə Sultanova, Qəribə Qürbətova (Həsənova), Hünər Əliyev və
onlarala başqaları istedad və bacarıqlarıyla çoxsaylı tamaşaçıların
rəğbətini qazanmışlar.
Doğrudan da Naxçıvan Muxtar Respublikasında musiqi
sənətinin formalaşmasında «Araz» Mahnı və Rəqs ansamblının
böyük xidmətləri olmuşdur. Məhz bunun əyani nəticəsidir ki, bu
ansamblın bazası əsasında 1984-cü ildə Naxçıvan Dövlət
Filarmoniyası yaradıldı. Bu filarmoniya təbii zərurətdən – Naxçı-
vanda yetişən gənc musiqi kadrlarının bolluğundan yarandı. Bu gün
böyük bir nəğməli kollektivi birləşdirən Naxçıvan Dövlət
Filarmoniyası özünün fərəhli, sevincli günlərini yaşayır. Əsasən
istedadlı gəncləri öz ətrafında toplayan Naxçıvan Dövlət
Filarmoniyasının nəzdində xalq çalğı alətləri orkestri, kamera
orkestri, rəqs ansamblı, instrumental ansambl fəaliyyət göstərir.
Eyni zamanda 1975-ci ildə Üzeyir Hacıbəyli adına Naxçıvan
Orta İxtisas Musiqi Məktəbi (indiki Musiqi Kolleci), 1988-ci ildə
Yusif Məmmədəliyev adına Naxçıvan Dövlət Pedaqoji İnstiutunda
«Musiqi və təsviri incəsənət» kafedrası, 1996-cı ildə həmin
kafedranın bazası əsasında konservatoriya ixtisasları yaranır. Belə ki,
Konservatoriyada fortepiano, skripka, musiqişünaslıq, bəstəkarlıq,
xor-dirijorluğu, xalq çalğı alətləri, ifaçılıq ixtisasları açılır. 2000-ci
ildən burada opera studiyası da fəaliyyət göstərir.
|