Neriman Qurban indd
Yüklə 2,37 Mb. Pdf görüntüsü
|
|
ünsiyyət qurmaqda çətinlik çəkmirlər. Ümidsizlik məqamlarında
belə ünsiyyət həm də qaçılmaz olur. Az sonra onillərin dostları kimi şirin söhbətə girişmişdilər, bir-biri barədə məsləhət bildikləri məlumatlardan xəbərdar idilər. Muhəmməd Əsəd bəy Şərq məsələləri üzrə ekspertdi, filan kitabların müəllifidi, bir müddət İtaliyada yaşamaq fikrinə düşüb; Əhməd Cəmil Tripolida anadan olub, ərəb hüquqlarının müdafiəçisidi, Qahirədən vacib görüşlərdən qayıdır, bir müddət İtaliyada dincəlmək istəyir. Demədiklərisə, onları narahat eləmirdi, tezliklə aşkara çıxsa belə, ünsiyyətlərinə o qədər də təsir göstərməyəcəkdi – özlərinə rəva gördüklərini başqalarına ba- ğışlamağı da bacarırlar. Əslində, Vakko Bella Tripolidə doğulmuş italyan idi, gəncliyində İtaliya ordusunun ehtiyat zabiti olmuşdu, sonra Əhməd Cəmil ibn Yusif Məzhər adı altında, guya islam dinini qəbul eləyib, Cəmil Vakka Mazzara kimi tanınmış, ərəblərin hüquqlarının müdafiəçisinə çevrilmiş, Qahirədə məskən sal- mış, bir çox dələduzluqlarda iştirak eləmiş, narkotik ticarətinə qoşulmuş, faşizm təbliğatı aparmış, partladıcı maddələr əldə eləyib satmışdı. Cəmi bir neçə ay əvvəl – fevralda Misir polisi əməllərinə görə bu təhlükəli şəxsi ölkədən çıxarmalı olmuş- du. Əhməd Cəmil yol uzunu əlaqələrini qura-qura Romaya gəlib çatmışdı. İndi Əsəd bəyə müalicə üçün Pozitanoya getməyi məsləhət görür. Əhməd Cəmilin Pozitanoda dostları çoxdu: orda yığış- mış mühacirlər arasında müştəriləri də var, tezliklə ona baş çəkər, dostlarıyla tanış eləyər. Pozitano Salerno yaxınlığında Amalfitano sahilində şahanə dəniz mənzərəsi olan kurort şəhəridi, mütləq Əsəd bəyin xoşuna gələcək. Niyə də yox?!. Onsuz da ona Pozitanonu məsləhət görmüşdülər. Leo-Əsəd bəy çək-çevir eləmədən razılaşdı, yalnız Salernoda yazı makinası, radioqəbuledici almalı, bir müddət işləməlidi, beynində yazmaq istədiyi bir əsər var, onu kağıza köçürənə qədər dinclik tapmayacaq.
525 Amma yeni dostu Əsəd bəy barədə gəzən şayiələrdən na- rahat idi, ölkədə yəhudilərə münasibətdən xəbərdar oldu- ğundan onu ayıq salmağı da unutmadı: sinyor Əsəd bəyin mənşəyi, soy-kökü şübhə doğurmamalıdı, düşdüyü yerlərdə müsəlman kimi qeydə alınsa, daha təhlükəsiz olar; məsələn, atası xan nəslindən olan İbrahim Arslan oğludu; lazım gəlsə, Əhməd Cəmil qohumluqlarını sübut eləyən “faktlar” da üzə çıxarar... Qıçının ağrısı yenə dözülməz olmuşdu. Əhməd Cəmilin apardığı tanış həkim də uzun-uzadı müayinədən sonra eyni qənaətə gəldi: “Əsəb sisteminizin pozulmasından ola bilər. Mən dəniz sahilində bir müddət dincəlməyi məsləhət görərdim. Məsələn, Pozitanoya getsəniz, faydalı olar”. Centile də, Əhməd Cəmil də Pozitanonu məsləhət görmüşdülər, deməli, qismətində o şəhər varmış. Əhməd Cəmillə uzun illərin dostları kimi ayrıldılar, əmin idilər ki, tezliklə Pozitanoda görüşəcəklər... İyulun əvvəlləriydi, Leo Əsəd bəy o nəticəsiz görüşdən qa- yıdanda qəfildən izləndiyini duydu. Otelə dönən küçənin tinində elektrik dirəyinə söykənib “qəzet oxuyan” kişi gözaltı onu süzdü, cəld qəzeti qatlayıb plaşının cibinə soxdu, təxminən on addım geridə, guya, küçə reklamlarına baxa- baxa arxasınca gəlməyə başladı. Leo həyəcanını boğub geri boylanmadan otelə girdi, cəld otağına qalxdı, təngnəfəs halda pəncərəyə cumub pərdənin arasından aşağı boylandı – həmin tip aşağıdaydı, yenə qəzet “oxuyurdu”. Leonun şübhəsi qal- madı: onu izləyirlər, burdan mümkün qədər tez getmək la- zımdı, yoxsa həbsdən qurtula bilməyəcək. “Nə olub, oğlum?” – Frau Şulte onun həyəcandan rəngi qaçmış üzünə baxdı. “Yığışıb hazır durun, gedəcəyik”, – Leo, az qala, pıçıltıyla danışırdı. Həmin tip qaranlıq düşənəcən otelin qarşısında gəzindi. Aradabir pərdəni azca aralayıb ona göz qoyan Leo zənnini bir 526 də yoxlamaq istədi, işığı söndürüb qaranlıqdan aydın görünən meydançaya baxdı. Xəfiyyə, görünür, onun yatdığı- nı güman elədi, dincəlmək fikrinə düşüb küçə aşağı getdi. Cəmi on dəqiqədən sonra Leo Əsəd bəy oteldə haqq-hesab kəsib frau Şulteylə tamam əks tərəfə üz tutdu. Tində taksi saxladıb dəmiryol vağzalına sürməyi tapşırdı... Təxminən iki saatdan sonra Reco di Kalabriaya gedən qa- tarda oturmuşdular. Salernoya tez çatmaq, Pozitanoda rahat- lanmaq istəyirdi... |