XIX FƏSİL
ATILMIŞ VƏ UNUDULMUŞ ƏSƏD BƏY
Məhəmməd Əsəd bəy
Vyana, Rapallo, Florensia, Vyana
May 1935-ci-dekabr 1936-cu illər
Nəhayət, Amerika səyahəti başa çatdı...
Artıq əvvəlki iş rejiminə qayıtmaq olar...
Hələ planında oxucularına çatdırılası mövzular var...
Adamlar əvvəlcə incidiklərinə, sonra sükutu pozmaq istəmə-
diklərinə, hər şey yaddan çıxandan sonra da artıq, sadəcə, bir-birini
başa düşdükləri dili unutduqlarına görə susurlar.
Daha arvadının işləməyə həvəsi yoxdu, boyun qaçırmaq
üçün cürbəcür bəhanələr tapır, bütün günü susur, hətta, hara
getdiyini demədən evdən çıxır, bəzən gecədən xeyli keçmiş
qayıdır. Abram Nussimbaum və frau Şultesə Leonun əsəbi,
coşqun, narahat ovqatından əndişə duyurlar: çox işləyir,
bəlkə bir müddət yazı-pozuya ara versin, müalicəyə getsin,
canının qayğısına qalsın.
Amma yox, “II Nikolay: Bənövşəyi dustaq” böyük səs-küyə
səbəb olacaq; “Lenin” də o cür uğur qazanmalıdı: Leo Rza Şah,
445
Atatürk, İbn Səud, Ənvər Paşa, Böyük Pyotr, Uorren Hardinq...
haqqında yazmaq istəyir.
O günlərin birində Berlindən, Üçüncü Reyxin Yazıçılar İtti-
faqından məktub aldı: Leo Əsəd bəy Nussimbaum ittifaqın
üzvlüyündən çıxarılıb, daha kitabları reyxin ərazisində çap
oluna bilməz!
Zərbə amansız idi. Doğrudanmı hər şey bitdi? Həm də
otuz yaşı tamam olmamış, beləcə, bircə zərbəylə...
Amma yox, o yüzlərlə məqalə, onlarla kitab müəllifi olan
yazıçı-publisistdi, artıq dünyanın, az qala, yarısında tanınır,
kitablarını çap etdirməyə yer tapar...
Pima Andreaya məktub yazdı ki, ona əsərlərini çap
etdirmək üçün nəşriyyat tapmaqda kömək eləsin. Az sonra
sədaqətli dostu Milandakı “Trevers” nəşr evinin “Lenin”i
tərcümə və çap eləməyə hazır olduğu barədə xəbər göndərdi.
Rza şah haqqında əlyazmasısa hələ onların planına daxil de-
yildi...
Erika bütün bunlarla o qədər də maraqlanmırdı, ərinə
dəyən zərbəni çox sakit qarşıladı, hətta Leoya elə gəldi ki, se-
vindi: yəqin, bundan sonra yazmağa, heç olmasa, bir müddət
ara verəcək; Erika onun katibəsi yox, arvadıdı – axır ki, bunu
da başa düşər!
Əsəd bəysə sakitləşmək bilmirdi, Verner Şendelə məktub
yazır, Berlindəki dostları ilə əlaqə saxlamağa çalışırdı,
fikrincə, bu vəziyyətdən bir çıxış yolu olmalıydı.
O günlərin birində Erikanın bütün günü evə gəlmədiyini
yalnız axşam yatağa girəndə bildi: başqa vaxt olsaydı, yəqin,
Binks və Coydan xəbər tutardı, amma indi buna həvəs gös-
tərmədi. Səhərsə arvadının bəzi əşyalarını yerində görməyib
cəld paltar dolabını açdı, ildırım vurmuş kimi quruyub qaldı:
Erika getmişdi!
Ola bilməz! Leo Erikanı sevir, uşaqları olmasa belə, ondan
ayrılmaq fikrinə düşməyib, bəlkə, öz yazı-pozusuyla ona bir
qədər əziyyət verib, ruhi vəziyyətilə onu qorxudub, amma
446
bütün bunlar ötüb-keçəri şeylərdi, Leo makinaçı-katibə dəvət
eləyər, Erikadansa çəkə bilməz. Amma bir həqiqəti dərk
eləmirdi: başqa adamlar olmadan keçinməyin mümkünlüyünü gü-
man eləyənlər bərk yanılırlar; başqalarının onsuz keçinə bilməyə-
cəklərini güman eləyənlərsə daha artıq yanılırlar...
Qəfildən yadına Rene Fülep-Miller düşdü: şübhəsiz, Erika
onun yanındadı! Deməli, bu vaxtacan aralarında nəsə varmış,
Rene evlərinə ona görə Heddisiz gəlirmiş, Leo redaktə işlərilə
məşğul olanda qonaq otağında, ya da eyvanda təkcə qəhvə,
yaxud viski içmir, həm də sevgiylə məşğul olurlarmış.
Frau Şultenin narahatlığının səbəbini indi dərk elədi. Dayə
dəfələrlə ona demişdi:
“Bilirsənmi, Leo, sən işləyəndə arvadının onunla bu qədər
vaxt keçirməsi mənim heç xoşuma gəlmir”.
“Narahatlığa əsas yoxdu, heç nə olmaz, – onda arxayınca-
sına dillənmişdi. – O evlidi, həm də qoca kişidi”.
Bu xəbərdarlığı atasından da almış, təxminən eyni cavabı
vermişdi. Onda Erikanın xəyanət eləyəcəyini ağlına da
gətirməmişdi. İndisə dərhal tanışlarının köməyilə Renenin
evini axtarıb tapdı: hə, düşündüyü kimidi, Rene də yoxa
çıxıb, Heddi də onun Erikayla qaçdığına inanır, çünki arala-
rında nəsə baş verdiyini çoxdan duyubmuş.
Əsəd bəy özünün səfeh vəziyyətə düşdüyünü hiss eləyir,
o vaxt atasının elədiyi xəbərdarlığı beynində dolandırırdı.
Əlbəttə, Erikanı öz həmfikri, katibəsi, redaktoru saymaqda
səhvə yol verdi, o sadəcə, qadını kimi qalmalıydı, çünki bü-
tün bunlarla məşhur bir yazıçıya ərə getmək üçün məşğul
olurdu, məqsədinə çatandan sonra katibəlik də, ədəbi iş də
ondan ötrü artıq yükə çevrilmişdi. Leo bunu vaxtında niyə
dərk eləmədi?
Sevdiyin adama görə qürurunu itirmək, qürurun üzündən sev-
Dostları ilə paylaş: |