§ 9. Əsərdən sərbəst istifadə
Ümumi
Əvvəllərdə qeyd etdiyimiz kimi, müəlliflik qanunvericiliyi
müddəalar
(müəlliflik hüququ) müəllifin yaratdığı əsərləri fiziki cəhətdən
yox, hüquqi baxımdan qoruyur, mühafizə edir. Əsərin hü
quqi cəhətdən qorunm ası (mühafizə edilməsi) onu ifadə edir ki, müəllifin
(və ya müəlliflik hüquqlarının digər sahibinin) razılığı olmadan və müəlliflik qo
norarı (müəlliflik haqqı) verilmədən heç kəs müəllifin yaratdığı əsərdən istifadə
edə bilməz və müəllifin əsərdən istifadəyə inhisar (müstəsna) hüququ var
dır; əsərdən yalnız müəlliflə bağlanmış müqavilə əsasında, onunla razılaşdırıl
mış şərtlərlə istifadə oluna bilər. Bu, müəlliflik qanunvericiliyinin müəyyən etdi
yi ümumi qaydadır. Bununla bərabər, cəmiyyətin mənafeyi üçün, ictimai ma
raq naminə müəlliflik qanunvericiliyi bir sıra hallarda müəyyən şəxslərə icazə
verir ki, onlar müəllifin yaratdığı əsərdən onun razılığı olmadan və müəllif qo
norarı verilmədən istifadə etsinlər. Bu cür istifadəyə müəlliflik hüquq doktrina
sında (elmində) əsərdən sərbəst istifadə deyilir. Ayrı cürə də ola bilməz. Axı,
müəlliflik qanunvericiliyi (müəlliflik hüququ) belə bir prinsipdən çıxış edir ki,
m üəllifin şəxsi m ənafeyi ilə cəmiyyətin mənafeyi (ictimai mənafe) bir-bi
rinə uyğun gəlm əlidir. Müəlliflik qanunvericiliyi (müəlliflik hüququ) müəllifin
şəxsi mənafeyi ilə cəmiyyətin mənafeyini (ictimai mənafeyi) tarazlaşdırmaq
(bərabərləşdirmək) vasitəsi və alətidir.
Əsərdən sərbəst istifadə dedikdə, cəmiyyətin mənafeyi və digər ic ti
mai m əqsədlər üçün m üəllifin razılığı olmadan və ona m üəlliflik qonorarı
(m ü ə lliflik haqqı) verilm ədən əsərdən m üə lliflik qanunvericiliyində nəzər
də tu tu lan hallarda maraqlı şəxslərin istifadə etməsi başa düşülür.
Əsərdən sərbəst istifadə barədə normalar dünyanın bütün ölkələrinin müəl
liflik qanunvericiliyinə də məlumdur. Həmin normaları müəlliflik hüququ barədə
vacib beynəlxalq konvensiyalar da tanıyır (məsələn, Bern konvensiyasının 2
və 10-cu maddələri əsərdən sərbəst istifadə hallarını nəzərdə tutur)’ . Bu nor
malar beynəlxalq müəlliflik hüququnun hamılıqla qəbul olunmuş müddəaları
dır. Əsərdən sərbəst istifadə hallarını nəzərdə tutsa və tənzimləsə də sovet
dövrünün müəlliflik qanunvericiliyi həmin müddəalara uyğun gəlmirdi (Azər
baycan SSR-in 1964-cü il MM-in 490-cı maddəsi, RSFSR-in MM-in 492-ci
maddəsi və s.) Belə ki, sovet müəlliflik qanunvericiliyi əsərdən istifadə halları
nın əhatə dairəsini mühüm dərəcədə genişləndirdi. Bu cür genişləndirmə isə
sivil cəmiyyətin yol verdiyi istifadə həddini aşır və beynəlxalq standartlara ca
vab vermirdi. Sovet dövrünün müəlliflik hüquq elminin tanınmış nümayəndələri
V.A.Dozortsev, E.P.Qavrilov və başqaları ardıcıl surətdə sovet müəlliflik qa
nunvericiliyinin beynəlxalq müəlliflik hüququnun hamılıqla qəbul edilmiş müd- 1
1 Бернская конвенция об охране литературных и хцдожествснных произведений. Женева.
1990.
227
dəalarına uyğunlaşdırılmasını təklif edirdilər1.
Azərbaycan Respublikasında, Rusiya Federasiyası və digər MDB ölkələrin
də son vaxtlar müəlliflik hüququ barədə qəbul olunan qanunlar elə bil ki, alim
lərin təkliflərini nəzərə alaraq sovet müəlliflik hüququnun qüsur və çatışmazlı
ğını aradan qaldırmışdır, Məsələ burasındadır ki, müəlliflik hüququ barədə mü
asir qanunvericilik beynəlxalq müəlliflik hüququnun əsərdən sərbəst istifadə
məsələsi barədə hamılıqla qəbul olunmuş normasından çıxış edir, müəlliflik
hüququ ilə mühafizə sferasından kanaretmə və çıxartma hallarını məhdudlaş
dırır, əsərdən sərbəst istifadə hallarını beynəlxalq standartlara uyğun gələn si
vil çərçivəyə salır.
Azərbaycan Respublikasının müəlliflik hüququ barədə qanunvericilik qəti
və dəqiq olaraq əsərdən sərbəst istifadə hallarını müəyyən edir2. Həmin
halları nə genişləndirmək, nə də onlara əlavələr etmək olar.
Əsərdən sərbəst istifadə zamanı maraqlı şəxslər müəllifin razılığı olmadan
və ona müəlliflik haqqı verilmədən əsər barəsində müxtəlif formalarda sərən
cam verirlər. Bu isə onu göstərir ki, göstərilən halda müəllifin müstəsna hüqu
qu məhdudlaşır.
Yalnız qanuni surətdə açıqlanmış əsər sərbəst istifa d ə nin obyekti ola
bilər. Başqa sözlə desək, ancaq qanuni surətdə açıqlanmış əsər barəsində
sərbəst istifadə rejimi tətbiq edilə bilər. O ki qaldı açıqlanmamış əsərlərə, onlar
sərbəst istifadənin predmeti ola bilməz. Bu növ əsərlərdən yalnız müəllifin ra
zılığı ilə istifadə oluna bilər.
Maraqlı şəxslər (istifadəçilər) əsərdən sərbəst istifadə hüququndan sui-isti
fadə etməməlidirlər. Əsərdən sərbəst istifadə zamanı onlar müəllifin qanunla
qorunan mənafeyinə toxunmamalı, müəllifin şəxsi qeyri-əmlak hüquqlarını
(müəllif kimi tanınmaq hüququnu, ad hüququnu və s.) pozmamalı və onları
gözləməlidirlər.
Əsərlərdən əxsi
®u' əsərbən sərbəst istifadənin bir növüdür. Əsərdən
məasədlər ücün
sərbəst istifadənin həmin növü müəlliflik hüququ haq-
sərbəst istifadə
q|nda qanunun 17-ci maddəsində nəzərdə tutulmuş
dur.
Göstərilən növün mahiyyəti ondan ibarətdir ki, müəllifin (müəlliflik hüquqla
rının digər sahibinin) razılığı olmadan və müəllif qonorarı ödənilmədən fiziki
şəxsin qanuni dərc edilm iş əsərdən yalnız şəxsi m əqsədlər üçün b ir
nüsxə hazırlanmasına yol verilir. Bu, onu ifadə edir ki, ümumi qaydaya gö
rə, istənilən maraqlı şəxs özü üçün əsərin bir nüsxəsini hazırlaya və ondan öz
şəxsi ehtiyaclarını təmin etmək üçün istifadə edə bilər. Bəzi başqa şəxslərin
də, məsələn, yaxın qohumlar, tanış-bilişlər və ya ailə üzvlərinin də öz tələbat
larını ödəmələri üçün əsərin nüsxəsindən istifadə etmələri mümkündür.
Əsərdən sərbəst istifadənin göstərilən növü kom m ersiya m əqsədi g ü d
məməlidir, mənfəət və gəlir götürm əklə bağlı olm am alıdır. Əsərin nüsxəsi
' Məsolon, bax:
Дозорцев В.А.
Авторское правомочис//Проблсмы современного авторского
права/Отв. рсл-
М.М.Богусловский, О.А.Красавчиков.
Свердловск. 1980, с. 139-143;
Гаврилов Э.П.
Советское авторское право. М ., 1984, с. 44-46.
' « M ü ə lliflik hüqııqu vo olaqəli hüquqlar haqqında» qanunu 17-24-cü maddələri.
228
h ə r
hansı haqq əsasında üçüncü şəxslərə verilməməlidir. Ümumiyyətlə, özgə
ə s ə r i
haqq əsasında digər şəxslərə hər hansı üsulla çatdırılmamalıdır. Bunlar
ə s a s
və başlıca şərtdir. Əgər həmin şərtə əməl olunmazsa, belə hal əsərdən
ş ə x s i
məqsədlər üçün istifadəni ifadə etmir və müəlliflik hüququnun pozulması
s a y ılır.
Biz sözlə, əsərdən yalnız və yalnız şəxsi məqsədlər üçün istifadə olun
malıdır. Şəxsi m əqsədlər dedikdə isə yuxarıda göstərdiyimiz kimi, maraqlı
ş ə x s in
əsərdən öz ehtiyac və tələbatını ödəmək, təmin etmək niyyəti ilə istifa
d ə
etməsi başa düşülür. Məsələn, şəxs əldə etdiyi kitabı oxuyur, özgə əsərin
d ə n
özü üçün tərcümələr edir, lentaya yazılmış musiqi əsərinə qulaq asır və
d ig ə r
hallar əsərdən şəxsi məqsədlər üçün istifadə olunmasını ifadə edir.
Bununla belə, elə əsərlər də vardır ki, onların yalnız şəxsi məqsədlər üçün
surətinin çıxarılmasına baxmayaraq buna, yəni surətçıxarmaya ancaq müəllifin
razılığı ilə yol verilir. Bu barədə müəlliflik qanunvericiliyində birbaşa göstəriş
vardır1. Həmin əsərlərə aiddir:
• arxitektura əsərinin bina və ona oxşar tikili formasında surətinin çıxarıl
ması;
• məlumat bazalarının və ya onların əsas hissələrinin surətinin çıxarılması;
• kompüter proqramlarının surətinin çıxarılması (müəlliflik hüququ barədə
qanunun 24-cü maddəsində nəzərdə tutulan hallar istisna olmaqla);
• kitabların (tam), not mətnlərinin və təsviri sənət əsərlərinin orijinallannın
reproqrafik surətinin çıxarılması (reprosurətçıxarma).
Şəxsi məqsədlər üçün əsərdən sərbəst istifadə rejimi göstərdiyimiz və sa
daladığımız hallara tətbiq olunmur. Həmin hallarda maraqlı şəxslər tərəfindən
əsərin surətinin çıxarılmasına hökmən və mütləq müəllifin razılıq verməsi tələb
olunur. Əgər müəllif razılıq verməmişsə, belə surətçıxarma müəlliflik hüququ
nun pozulması hesab edilir.
Əsərdən sərbəst istifadənin göstərilən növü müəl
liflik hüququ barədə qanunu 17-ci maddəsinin 3-5-
ci bəndləri ilə tənzimlənir. Bu bəndlər fonoqramda
yazılmış audiovizual əsərlərin surətinin şəxsi məq
sədlər üçün çıxarılmasına (və digər əsərlərin səs-
yazmasına) həsr edilmişdir. Sərbəst istifadənin göstərilən növün müəlliflik qa
nunvericiliyinin tənzimləməsini nə ilə izah etmək olar?
Bildiyimiz kimi, audiovizual əsərlərin (kinofılmlərin, videofilmlərin, telefilmlə-
rin və s.) surəti çox vaxt xüsusi texniki avadanlığın (vasitənin) və aparatın va
sitəsilə çıxardılır. Söhbət hər şeydən əvvəl, audio və videomaqnitofondan ge
dir. Bu cür avadanlıqlar (aparatlar) müasir dövrdə demək olar ki, hər birimizin
məişətinə daxil olaraq, çox geniş yayılmışdır. Şübhəsiz, təxminən hər bir evdə
işlədilən və istifadə olunan audio və videomaqnitofonlar açıqlanmış (dövriyyəyə
buraxılmış) əsərlərin surətinin ucuz və sadə yolla çıxarılması üçün münasib və
əlverişli şərait yaradır, ona geniş imkanlar verir. Əlbəttə, belə şəraitdə əsərdən
maraqlı şəxslərin faktiki istifadə etmələrinin həddini və miqyasını müəyyənləş
dirmək praktiki cəhətdən mümkün olmur. Digər tərəfdən, mümkün olmur ki,
M üəllif qonorarı
ödəməklə əsərdən
şəxsi məqsədlər
üçün sərbəst istifadə
« M ü ə lliflik hüququ və əlaqəli hüquqlar haqqında» qanunun 17-ci maddəsinin 2-ci bəndi.
229
əsərdən istifadə olunması üzərində fərdi (şəxsi) nəzarət həyata keçirilsin.
Audio və videomaqnitofonların geniş yayılması və onlardan tez-tez hallarda
surətçıxarma üçün istifadə olunması digər tərəfdən, audiovizual əsərlərin (ki-
nofilmlərin, telefilmlərin, videofilmlərin və s.) satış bazarına mənfi təsir göstərir,
onu korlayır və pozur, habelə həmin əsərlərə olan tələbatı azaldır. Nəticədə
isə müəlliflik hüququnun, fonoqram istehsalçılarının və yayım təşkilatlarının hü
quqlarının qorunmasının səviyyəsi aşağı düşür, əsər lazımi hüquqi mühafizə
ilə təmin olunmur.
Göstərilən məsələləri həll etmək və tənzimləmək üçün Azərbaycan Res
publikasının müəlliflik qanunvericiliyi belə bir norma müəyyən edir: fonoqram -
da yazılmış audiovizual əsərlərin surətini m üəllifin razılığı olm adan çı
xarmaq olar, lakin m üəllifə hökmən və m ütləq qon ora r ve rilm ə lid ir. Bu
normanı dünyanın bir çox ölkələrinin milli müəlliflik hüququ da tanıyır. O, bey
nəlxalq sazişlərdə də nəzərdə tutulur.
Göstərilən normanın əsasını xüsusi xarakterli mexanizm təşkil edir. Bu me
xanizm müəllif qonorarının alınmasını təmin edir. Məsələ burasındadır ki,
konkret istehsalçını müəyyənləşdirmək və ondan müəllif qonorarı alınması
mümkün deyildir. Buna görə əvvəlcə istehsalçıdan və yaxud audiovizual əsə
rin surətçıxarması üçün istifadə olunan avadanlığın (audio və videomaqnito
fonların və digər avadanlıqların) və maddi daşıyıcıların idxalçısından müəllif
qonorarı alınır (maddi daşıyıcılar dedikdə, səs və videolent və kasetlər, lazer
diskləri və digərləri başa düşülür). Öz növbəsində ödənilmiş qonorar məbləği
buraxılmış məhsulun maya dəyərinə daxil edilir ki, bu da həmin məhsulun hər
bir konkret alıcı üçün qiymətinin artırılması deməkdir1. Beləliklə, ödənilmiş mü
əllif qonorarı məbləği buraxılmış məhsulun qiymətinə daxil edilərək sonradan
həmin məhsulları (maddi daşıyıcılar olan kasetləri və s.) satın alan alıcıların
hesabına kompensasiya edilir* 2.
Fonoqramda yazılmış audiovizual əsərlərin surətini çıxarmağa görə ödəni
lən (alınan) qonorar müqaviləyə uyğun olaraq yığılır və bölüşdürülür. Müqavilə
müəllif, ifaçı və fonoqram istehsalçılarının əmlak hüquqlarını kollektiv əsasda
idarə edən təşkilatla onların arasında bağlanılır. Həmin təşkilat məhz bu müqa
vilə əsasında qonorann yığılmasını və bölüşdürülməsini həyata keçirir. Göstəri
lən müqavilədə ilk növbədə, qonorarın bölüşdürülməsi qaydası müəyyən edilir.
Əgər müəyyən edilməzsə, onda qonorar aşağıdakı qaydada bölüşdürülür:
• müəlliflərə - 40%;
• ifaçılara - 30%;
• fonoqram istehsalçılarına - 30%.
Qonorarın məbləği və ödənilməsi də müqavilə ilə müəyyən edilir. Belə mü
qavilə isə ya istehsalçı ilə (və ya idxal edən şəxslə) müəllif, ifaçı və fonoqram
istehsalçıları arasında, ya da onların əmlak hüquqlarını kollektiv əsasda idarə
edən təşkilatlar arasında bağlanılır. Tərəflər razılıq əldə edə bilmədikləri hallar
da isə məsələ Azərbaycan Respublikasının Müəllif Hüquqları Agentliyi tərəfin-
Сергеев А.П.
Право интеллектуальной собственности в Российской Федерации, с. 239.
2 Гражданскос право. Том I . Учебник/Под ред.
Е.А.Суханова.
M ., 1998, с. 666.
230
dən həll olunur.
İki halda qonorar ödənilmir:
• surətçıxarma üçün istifadə olunan avadanlıq (audio və videomaqnitofon
və digər avadanlıq) və maddi daşıyıcılar ixrac edildikdə və ev şəraitində
istifadə üçün nəzərdə tutulmayan professional avadanlıq olduqda;
• göstərilən avadanlıqları fiziki şəxslər yalnız şəxsi məqsədlər üçün idxal
etdikdə.
Reprosurətini çıxarmaq yolu əsərdən sərbəst istifadə
nin başqa bir növüdür (halıdır). Müəlliflik hüququ barə
də qanunun 18-ci maddəsində ifadə olunan norma
əsərdən sərbəst istifadənin bu növünün tənzimlənmə
sinə həsr edilmişdir. Azərbaycan Respublikasının mü
əlliflik qanunvericiliyinə belə normanın daxil edilməsi heç də təsadüfi xarakter
daşımır. Məsələ burasındadır ki, müasir dövrdə elektroqrafik texnika xeyli inki
şaf etmişdir. Son zamanlar kseroks və digər texniki vasitələrdən istifadə halla
rı daha da çoxalmış, kopiya texnikasının tətbiqi nisbətən genişlənmişdir. Foto
aparatların surətçıxarma işində rolu artmışdır. Kserokslar, fotoaparatlar və di
gər vasitələr əsərin faksimile (eynən, eynilə) surətinin çıxarılmasına imkan ve
rir. Məhz bu vasitələrin geniş tətbiq edilməsi kütləvi surətdə əsərlərin reprosu-
rətinin çıxarılmasına (reprosurətçıxarmaya), onların nüsxələrinin nəzarət olun
maz dərəcədə çoxaldılmasına və artırılmasına səbəb olur. Belə hal isə müəllif
lərin hüquqları üçün ciddi təhlükə yaradır. Bunun üçün bir sıra dövlətlərin, o
cümlədən Azərbaycan Respublikasının müəlliflik qanunvericiliyi reprosurətçı-
xarma yolu ilə əsərdən istifadə barədə norma nəzərdə tutur. Bu normaya görə
müəllifin razılığı olmadan və müəllif qonorarı verilmədən, əsərin reprosurətinin
çıxarılmasına (reprosurətçıxarmaya) və bu yolla həmin əsərdən sərbəst istifa
də olunmasına yol verilir.
Reprosurətçıxarm a (və ya reproqrafik surətçıxarma) dedikdə, fotosurət-
çıxarma, kserokopiya və ya əsərin faksimile (eynilə) surətçıxarmasının digər
üsulları başa düşülür. Bu üsulların köməyi ilə yazılı və digər qrafika əsərin oriji
nalının və ya nüsxəsinin surəti çıxardılır. Reprosurətçıxarma əsərdən istifadə
üsuludur. Qanunda ifadə olunan göstərişə görə nəşretmə bu üsula aid deyil.
Yalnız müəyyən şərtlərə əməl olunduqda əsərin reprosurətinin çıxarılması
na (reprosurətçıxarmaya) yol verilir və bu, əsərdən sərbəst istifadə halı hesab
edilir. Qanunda həmin şərtlər nəzərdə tutulmuşdur.
B irin c i şərt ondan ibarətdir ki, reprosurətçıxarma kitabxana və arxiv işini
inkişaf etdirmək, tədqiqat, elmi, tədris, təhsil və maarifçilik məqsədləri üçün
həyata keçirilməlidir. Təsadüfi deyildir ki, reprosurətçıxarm anın subyekti ro
lunda yalnız kitabxanalar, arxivlər və təhsil müəssisələri (məsələn, məktəblər,
litseylər) çıxış edə bilərlər. Qanun ancaq onlara əsərlərin reprosurətinin çıxarıl
masına icazə verir.
Kitabxanalara, arxivlərə və təhsil müəssisələrinə qanun üç halda əsərin
reprosurətinin çıxarılmasına icazə verir. Birinci hal kitabxana və arxivlərdəki
müəyyən əsərin nüsxələrinin itməsindən, məhv edilməsindən və ya istifadəyə
yaramamasından ibarətdir. Buna görə də həmin nüsxələrin tamamlanmasına,
Reprosurətini
çıxarmaq yolu ilə
əsərdən sərbəst
istifadə
231
bərpa olunmasına və ya dəyişdirilməsinə ehtiyac yaranır. Bu məqsədlə kitab
xana və arxivlər əsərin reprosurətini çıxarır. Digər tərəfdən, başqa kitabxana
və arxivlərin fondlarında əsərin nüsxəsi itir, məhv edilir və ya istifadə üçün ya
ramır. Kitabxana və arxivlər həmin fondlara əsərin nüsxələrini verirlər, bu şərt
lə ki, adi şəraitdə belə nüsxələrin alınması başqa yolla mümkün olmasın.
İkinci hal tədris, elmi, tədqiqat və ya şəxsi məqsədlər üçün əsərin və ya
onun bir hissəsinin nüsxəsini əldə etmək niyyəti ilə kitabxanalara fiziki şəxslə
rin sorğu göndərməsindən ibarətdir. Kitabxanalar toplularda, qəzetlərdə və di
gər dövri nəşrlərdə çap edilmiş ayrıca məqalə və başqa kiçik həcmli əsərlərin
və ya əsərlərin qısa parçasının, ya da yazılı əsərlərin (kompüter proqramları is
tisna olmaqla) qısa hissələrinin reprosurətini çıxarır.
Üçüncü hal ümumtəhsil müəssisələrində (məktəblərdə, litseylərdə və s.)
auditoriya məşğələləri keçməkdən ibarətdir. Bu məqsədlə ümumtəhsil müəs
sisələri qəzet, jurnal, toplu və digər dövri nəşrlərdə çap olunmuş ayrı-ayrı mə
qalələrin və digər kiçik həcmli əsərlərin və ya yazılı əsərlərdən qısa parçaların
reprosurətini çıxara bilər.
İkinci şərtə görə reprosurətçıxarma gə lir (mənfəət) əldə etmək (kom
mersiya) məqsədi olmadan həyata keçirilm əlidir. Kitabxanalar, arxivlər və
təhsil müəssisələri gəlir (mənfəət) əldə etmək (kommersiya) məqsədi ilə əsər
lərin reprosurətini çıxarda bilməzlər. Əsərlərin reprosurətinin gəlir əldə etmək
məqsədi ilə çıxardılması müəlliflik hüququnun pozulması sayılır.
Üçüncü şərtə görə, yalnız qanuni əsasda çap edilmiş əsərlərin reprosurə
tinin çıxarılmasına yol verilir. Əgər əsər çap edilməmişsə, onda reprosurətçı
xarma ancaq müəllifin razılığı ilə həyata keçirilir ki, bu, əsərdən sərbəst istifa
də halı hesab edilmir.
Dördüncü şərt reprosurətçıxarma zamanı istifadə olunan əsərin müəllifinin
adının götürülmə mənbəyinin mütləq göstərilməsindən ibarətdir.
Beşinci şərtə görə isə əsərin müəyyən məqsəd üçün lazım olan həcmdə
reprosurətin çıxarılmasına yol verilir.
Əsərdən sərbəst istifadənin göstərilən növü (halı) mü
əlliflik haqqında qanunun 19-cu maddəsində nəzərdə
tutulmuşdur. Həmin maddədə əsərdən sərbəst istifa
dənin bu növünün bir neçə halı sadalanır və göstərilir.
Birincisi, sitat kim i verilm ə əsərdən sərbəst istifa
də hallarından biridir. Sitat tutalqa da adlanır. Müəlliflik
hüququnda sitat kimi vermək (sitat gətirmək) dedikdə, hər hansı müəllifin əsə
rindən müəyyən qısa parçanın başqa əsərə daxil edilməsi başa düşülür. Elmi
və tənqidi əsərlərin yaradılmasında stat vacib rol oynayır. Sitat qanuni dərc
edilmiş əsərdən, həmçinin qəzet və jurnallardan gətirilir. Özü də o, elm i, tə d
qiqat, polemika, tənqidi və inform asiya m əqsədi g üdm əlidir. Sitat məhz
bu məqsədlərə müvafiq həcmdə verilməlidir.
İkincisi, əsərlərdən misal gətirm ək sərbəst istifadə hallarından biridir. Mi
sal gətirmək dedikdə, qanuni dərc edilmiş əsərlərdən qısa parçaları istifadə et
mək başa düşülür. İstifadənin bu halı sitat kimi verilmə halından iki cəhətinə
görə fərqlənir. Birinci fərq ondan ibarətdir ki, əsərlərdən qısa parçalar göstəri
Əsərlərdən
informasiya, elmi,
tədris və digər
məqsədlər üçün
İstifadə
232
lən halda sitat kimi yox, misal qismində istifadə olunur. Qısa parçalann yalnız
tədris məqsədləri üçün istifadə olunması ikinci fərqli cəhəti təşkil edir. Belə ki,
əsərlərdən qısa parçaların misal gətirilməsi yalnız tədris xarakterli məqsədlər
güdməlidir.
Əsərlərdən misal gətirməklə istifadə üç formada həyata keçirilir, nəşr etmə
də; radio və televerilişdə; səs və videoyazmada.
Üçüncüsü, dövri nəşrlərdə çap etmək və ya kütləvi bildiriş əsərdən sərbəst
istifadənin başqa bir halıdır. Belə ki, qanuni əsasda dərc edilmiş cari iqtisadi,
siyasi, sosial və dini məsələlər üzrə məqalələrin, yaxud efirlə verilmiş eyni xa
rakterli əsərlərin qəzetlərdə, jurnallarda və digər dövri nəşrlərdə çap edilməsi
nə və ya kütləvi bildirişinə yol verilir. Belə halda müəllifin razılığı tələb olunmur.
Söhbət yalnız cari məqalə və əsərlərdən gedir. Birbaşa cari anla bağlı olma
yan məqalə və əsərlərdən yalnız müəllifin razılığı ilə istifadə oluna bilər.
Sərbəst istifadənin göstərilən halının əsas məqsədi ölkədə və dünyada baş
verən hadisələr barədə vətəndaşları operativ və geniş məlumatla təmin
etməkdən ibarətdir. Məqalə və əsərlərdən o zaman sərbəst şəkildə istifadə
oluna bilər ki, müəllif (və ya müəlliflik hüquqlarının digər sahibi) məqalə və
əsərlərin dövri nəşrlərdə çap edilməsini və ya kütləvi bildirişi qadağan etmə
sin. Qadağan edərsə, onda sərbəst istifadə halından söhbət gedə bilməz.
D ördüncüsü, cari hadisələr haqqında icmalda hadisələrin gedişində görü
lənlərin və eşidilənlərin surətinin çıxarılması və ya kütləvi bildirişi əsərdən sər
bəst istifadənin daha bir başqa halıdır. Sərbəst istifadənin bu halının əsas
məqsədi informasiyanı sərbəst şəkildə yaymaqdan ibarətdir, yəni surətçıxar-
ma və ya kütləvi bildiriş inform asiya məqsədi ilə bağlı olmalıdır. Cari hadi
sələr haqqında icmal fotoqrafiya, kinematoqrafiya, efir və ya kabel televiziyası
vasitələri ilə verilməlidir.
B e şin cisi, açıq siyasi nitqlərin, mülahizələrin, müraciətlərin, təbliğat xarak
terli fikirlərin və məhkəmənin gedişində söylənən nitqlərin dövri nəşrlərdə (qə
zetlərdə, jurnallarda və s.) çap edilməsi və ya kütləvi bildirişi əsərdən sərbəst
istifadənin başqa bir halıdır. Əsərdən sərbəst istifadənin bu halı da inform asi
ya m əqsədi gü d ür
Altıncısı, xüsusi üsullarla korlar üçün surətçıxarma əsərdən sərbəst istifa
də hallarından biridir. Xüsusi üsullara əsasən qabarıqlı-nöqtəli şrift aiddir.
Digər üsullardan da istifadə oluna bilər. Yalnız qanuni dərc edilmiş əsərlərin
surətinin çıxarılmasına yol verir. Özü də surətçıxarma kommersiya məqsədi
(gəlir götürm ək) m əqsədi güdməm əlidir.
Göstərilən hal əsərdən sərbəst istifadənin müstəqil
növlərindən biridir. Bu növlə bağlı olan məsələlər
müəlliflik hüququ haqqında qanunun 20-ci maddəsi
ilə tənzimlənir.
Əsərdən sərbəst istifadənin göstərilən halı yalnız
müəlliflik hüququ haqqında qanunda nəzərdə tutulan konkret növ əsərlərə aid
dir:
• arxitektura əsərlərinə;
• fo to qra fiya əsərlərinə;
Sərbəst giriş üçün
daim açıq olan
yerlərdə əsərlərdən
sərbəst istifadə
233
• təsviri sənət əsərlərinə.
Sərbəst giriş üçün daim açıq olan yerlərdə (məsələn, şəkil qalereyasında,
sərgidə və s.) qoyulmuş belə növ əsərlərin surətinin çıxarılmasına və ya kütlə
vi bildirişinə müəllifin (və ya müəlliflik hüquqlarının digər sahibinin) razılığı ol
madan və müəllif haqqı verilmədən yol verilir. Əsərdən sərbəst istifadənin
göstərilən növünün mahiyyəti də məhz bundan ibarətdir. Məsələn, sərgidə nü
mayiş etdirilən (göstərilən) təsviri sənət əsəri televiziya vasitəsi ilə gösterilir,
kütləyə çatdırılır (kütləvi bildiriş). Bu, əsərdən sərbəst istifadə halı hesab edildi
yinə görə müəlliflik hüququnun pozulması sayılmır.
Başqa bir misalda müəlliflik hüququ ilə qorunan arxitektura əsəri epizodları
həmin əsərin yerləşdiyi şəhər küçəsində çəkilən filmin kadrlarına düşür. Bu,
əsərdən sərbəst istifadə halı olub, müəlliflik hüququnun pozulması sayılmır və
buna görə də onun filmin kadrlarına düşməsinə müəllifdən razılıq alınması tə
ləb edilmir.
Sərbəst giriş üçün daimi açıq olan yerlərdə qoyulmuş arxitektura, fotoqrafı
ya və təsviri sənət əsərlərinin surətinin çıxarılmasına və ya kütləvi bildirişinə
iki şərtə əməl etməklə yol verilir. B irinci şərt ondan ibarətdir ki, əsərin təsviri
surətçıxarma və ya kütləvi bildiriş üçün əsas obyekt olmamalıdır. Əgər əsas
obyekt olarsa, əsərin surətinin çıxarılmasına və ya kütləvi bildirişinə yol veril
mir. ikinci şərtə görə, əsərin surətindən kommersiya məqsədi ilə (gəlir götür
mək məqsədi ilə) istifadə olunmamalıdır. Əgər olunarsa, əsərin surətinin çıxarıl
masına yol verilmir. Məsələn, müəlliflik hüququ ilə qorunan əsərin təsvirinin su
rətini poçt kartoçkasında, təqvimdə (kalendarda) və s. çıxarmaq və yaymaq ol
maz. Çünki aydın məsələdir ki, belə hallarda surətçıxarma kommersiya məqsə
di güdür və bu səbəbdən əsərdən sərbəst istifadədən söhbət gedə bilməz.
Rəsmi və diqər
Göstərilən hal əsərdən sərbəst istifadənin növlə-
mərasimlər zamanı
rindən biridir. Müəlliflik hüququ barədə qanunun
əsərlərin kütləvi ifası
21-ci maddəsi bu növ istifadənin tənzimlənməsinə
həsr edilmişdir.
Göstərilən növ sərbəst istifadənin obyekti yalnız m usiqi əsərləri ola b i
lər. Özü də musiqi əsəri qanuni surətdə dərc edilməlidir. Ancaq qanuni dərc
edilmiş musiqili əsərlərin kütləvi ifasına (sərbəst istifadəsinə) yol verilir. Demə
li, dərc edilməmiş əsər sərbəst istifadənin obyekti ola bilməz. Bunun üçün mü
əllifin razılıq verməsi tələb olunur.
Musiqi əsərindən yalnız üç yerdə sərbəst istifadə oluna bilər. Həmin yerlərə
aiddir:
• rəsmi mərasimlər;
• dini mərasimlər;
• dəfn mərasimləri.
Bu onu göstərir ki, əsərdən sərbəst istifadənin göstərilən növü rəsm i xa
rakter daşıyır.
Musiqili əsərdən sərbəst istifadənin həcmi rəsmi və dini mərasimlərin, həm
çinin dəfn mərasimlərinin xarakteri ilə şərtlənir. Başqa sözlə desək, musiqili
əsərləri belə mərasimlərin xarakterinə uyğun həcmdə kütləvi ifa olunmalıdır.
234
Məhkəmə və inzibati
məqsədlər üçün
əsərin sərbəst
şəkildə surətinin
çıxarılması
Efir yayımı
təşkilatlarının
qısamüddətli
istifadə üçün
yaratdıqları yazılmalar
Əsərdən istifadənin göstərilən növü müəlliflik hüqu
qu haqqında qanunun 2-ci maddəsi ilə tənzimlənir.
Bu maddədə göstərilir ki, müəllifin razılığı (və ya
müəlliflik hüquqlarının digər sahibinin razılığı) olma
dan və müəlliflik haqqı verilmədən əsərin məhkə
mə və inzibati işləri aparmaq məqsədilə surəti
nin çıxarılm asına yol verilir. Elə buradaca dərhal qeyd etməliyik ki, sərbəst
istifadənin obyekti qismində həm açıqlanmış, həm də açıqlanmamış əsərlər
çıxış edə bilər. Digər tərəfdən, surətçıxarma məhkəmə və inzibati işləri apar
maq məqsədi güddüyünə görə əsərdən istifadə rəsmi xarakter daşıyır.
Əsərin surəti yalnız məhkəmə və inzibati işlərin aparılması üçün lazım olan
həcmdə çıxarıla bilər.
Əsərdən sərbəst istifadənin göstərilən növü müəl
liflik hüququ barədə qanunun 23-cü maddəsi ilə
tənzimlənir. Bu maddəyə görə müəllifin (və ya mü
əlliflik hüquqlannın digər sahibinin) razılığı olmadan
və əlavə haqq vermədən efir yayımı təşkilatı efir
bildirişi hüququ aldığı əsəri qısa m üddətli istifadə
üçün yaza bilər. Bu cür yazma həm əsərin saxlanmasını təmin edir, həm də
öz verilişlərinin qrafıkini tərtib etməkdə efir yayımı təşkilatının işini asanlaşdırır.
Yazılma (yazma) yalnız dörd şərtə əməl olunduqda sərbəst istifadə halı
(üsulu) hesab edilir. Bu şərtlər müəlliflik hüququ haqqında qanunda göstəril
mişdir.
B irin c i şərtə görə, efir yayımı təşkilatı o əsəri yaza bilər ki, həmin əsər ba
rəsində o, efir bildirişi hüququ əldə etmiş olsun.
İkin ci şərtə görə, yazılma (yazma) yalnız və yalnız efirlə bildiriş üçün ol
malıdır. Özü də efir yayımı təşkilatı yazılmanı (yazmanı) ancaq öz verilişləri
üçün hazırlamalı və ondan istifadə etməlidir.
Ü çüncü şərtə görə, yazılma yalnız efir yayımı təşkilatının öz avadanlığı ilə
həyata keçirilməlidir.
D ördüncü şərtə görə, yazılma uzunmüddətli yox, qısamüddətli istifadə üçün
nəzərdə tutulmalıdır. Qanun yazılmanın saxlanmasının maksimum müddətini 6
ay müəyyən edir. Lakin bu imperativ yox, dispozitiv müddətdir. Belə ki, yazılmış
əsərin müəllifi ilə daha uzun müddət haqqında razılıq əldə oluna bilər.
Yazılma 6 ay müddətində məhv edilməlidir. Əgər yazılma müstəsna sənədli
xarakter daşıyırsa, müəllifin razılığı olmadan rəsmi arxivlərdə saxlana bilər.
Sərbəst istifadənin göstərilən halı müəlliflik hüququ
barədə qanunun 24-cü maddəsində nəzərdə tutul
muşdur, Bu hal kom püter proqramlarına və mə
lum at bazalarına aiddir. Başqa sözlə desək, sər
bəst istifadənin obyekti rolunda kompüter proqram
ları və məlumat bazaları çıxış edir.
K om püter proqram ı (EHM üçün proqram) dedikdə, maşınla oxunan for
mada ifadə edilən və müəyyən məqsədə və ya nəticəyə nail olmaq üçün kom
püteri hərəkətə gətirən sözlər, kodlar, sxemlər və başqa şəkildə təlimatlar
Kompüter
proqramlarının və
məlumat bazalarının
surətinin çıxarılması
235
məcmusu başa düşülür.
Məlumat bazası dedikdə isə materialların seçilməsinə və ya düzümünə
görə yaradıcı əməyin məhsulu olan və kompüterin (HEM-in) köməyi ilə tapıla
və işlənə biləcək şəkildə sistemləşdirilmiş məlumatların (məqalələrin, hesabla
maların, faktların və başqa materialların) məcmusu başa düşülür.
Sərbəst istifadənin göstərilən halının mahiyyəti ondan ibarətdir ki, kompüter
proqramını və ya məlumat bazasını qanuni əsasda əldə edən şəxs müəllifin və
ya müəlliflik hüquqlarının digər sahibinin razılığı olmadan və müəlliflik haqqı
vermədən kompüter proqramının və ya məlumat bazasının təyinatına uyğun
istənilən hərəkəti edə bilər. Həmin hərəkətlərin dairəsi müəlliflik hüququ barə
də qanunda göstərilmişdir.
Dostları ilə paylaş: |