O’qitish kattadan bolaga bilimlarni oddiy uzatilishiga keltirmasligi kerak.
Tarbiyachi birinchi navbatda bolalarning matematik bilimlarga qiziqishlarini, matematik qobilyat–mustaqil fikrlash, umulashtirish qobilyatini, abstraksiyalashni, fazoviy tasavvur va hakazolarni, shuningdek, matematik bilim, malaka va ko’nikmalarni mustaqil egallash va qo’llay olish imkonini rivojlantirish kerak.
Butun matematika o’qitish taqqoslash asosida quriladi.
Taqqoslash asosida bolalarda juft, butun va qism, uzun-qisqa, chapga-o’nga kabi qarama-qarshi tushunchalar shakllanadi.
Taqqoslash sharoitini, bu aqliy harakatni rivojlantirib, sekin-asta qiyinlashtirib borish muhim.
Bolalar buyumlarni bir xil belgilari bo’yicha har xil rejada taqqoslashni mashq qiladilar, bunda oldin buyumlarni juftlab taqqoslashni, keyin esa bir necha buyumni birdaniga taqqoslashni va ularni u yoki bu belgilari bo’yicha guruhlashni (masalan, geometrik figuralarni shakllari, ranglari va h.k. bo’yicha taqqoslashni) o’rganadilar.
Bolalarning qo’llanmalar bilan ishlashlarining ma’lum sistemasini tashkil qilishda tarbiyachining roli harakatlarning bajarilishi jarayonida zarur yordam berish, tashabbusni, mustaqillikni rag’batlantirishdan, bolalarni xulosalarga olib kelishdan iborat.
Tushunarli, aniq ifodalangan vazifani qo’yish bolalar tafakkurini faollashtirishning zaruriy shartidir.
Vazifa qo’yish xarakteri bolalarning yosh xususiyatlari bilan ham, matematik masala mazmuni bilan ham aniqlanadi.
Tarbiyachi bolalarga yangi harakatlarni ko’rsatadi va tushuntiradi, shu bilan birga, u yo’l qo’yilishi mumkin bo’lgan xatolarning oldini olishga harakat qiladi. Buning uchun harakat texnikasini (tekshirishga, ustiga qo’yishga, yoniga qo’yishga doir) sinchiklab ishlab chiqish muhim ahamiyatga ega. Tarbiyachi mashg’ulotga tayyorlanar ekan, oldindan bolalarga nimani ko’rsatish, nimani tushuntirish va bolalar mustaqil ravishda nima qila olishlarini ham chuqur o’ylab,
