Reja: 1. Blum taksonomiyasi va uning adabiyot o„qitishdagi ahamiyati. 2. O„quvchilarni fanga qiziqtirish: motivatsiya 3. Darsni rejalashtirish va dars bosqichlari Bugungi kunda ta‘lim standartlari rivojlangan Buyuk Britaniya, Germaniya,
Amerika kabi mamlakatlarning ilg‗or tajribalarini, sinovdan о‗tgan yondashuvlarini
milliy ta‘limga olib kirish о‗qitish va о‗rganish sifatini о‗sishida, adabiyot
darslarining samaradorligini oshirishda va sohani jahon standartlariga mos
rivojlanishida muhim faktorlardan biri bо‗lib xizmat qiladi. Jumladan, Britaniya
ta‘lim muassasalarida о‗quvchilarni ijodkorlik, faollik, fikrlash qobiliyatini
rivojlantirishga xizmat qiladigan turli xil nazariya va konsepsiyalardan foydalaniladi.
Mana shunday nazariyalardan biri Blum taksonomiyasidir. 1950 yilda Benjamin
Blum tomonidan ishlab chiqilgan mazkur modelning eng muhim jihati turli ehtiyoj va
qobiliyat, dunyoqarash, tafakkur egalari bо‗lgan о‗quvchilarni dars jarayonlarida bir
xil tarkibda va bir xil faollikda ishtirok etishlarini ta‘minlaydi hamda asosiy e‘tibor
badiiy asarni о‗rganish bosqichlariga qaratiladi.
1956 yilda Amerikalik olimlar Benjamin Blum
(Benjamin Bloom) , Maks
Englhart
(Max Engleheart) , Edvard Furst
(Edward Furst) , Uolter Hill
(Walter Hill) va Devid Krasvol
(David Krathvol) tomonidan yaratilgan
ta‟limiy maqsadlar taksonomiyasi (aksar adabiyotlarda Blum taksonomiyasi deb yuritiladi) fanni
o‗qitishda maqsadlarni
soddadan murakkabga va
aniqdan mavhumga qarab
rejalashtirish uchun xizmat qiladi.
Blum taksonomiyasida
kognitiv ko‗nikmalar (bilish, tushunish, tanqidiy fikrlash
va muammolarni hal qilish bilan bog‗liq ko‗nikmalar)
