Qadimgi Xitoy dini
Miloddan avvalgi II ming yillikning boshlarida Qadimgi Xitoy dini
vujudga kelgan. Qabila ittifoqi davlatga o‘sib o‘tishi natijasida hukmron In
qabilasining homiysi Shandi bosh xudo sifatida qabul qilingan. Qudratli
xudolarga sig‘inish urug‘-qabila dinlari negizida shakllanganligi sababli
unda totemiz va animizmning ta’siri kuchli bo‘lgan. Xitoyliklar Shandini
ulug‘ ajdod sifatida qadrlaganlar. U elat farovonligining himoyachisi,
ajdodlar an’analariga amal qilinishining nazoratchisi sifatida mazkur tar-
tibni buzganlarni jazolagan. Odamlar unga o‘z kundalik muammolarini hal
etishda ko‘mak so‘rab sig‘inganlar. Shandining ulug‘ ajdod sifatidagi
vazifasi keyinchalik ajdodlar ruhiga sig‘inishning mamlakatda keng
yoyilishiga shart-sharoit yaratgan.
Miloddan avvalgi XI asrda Xitoyda Chjou sulolasining hukmronligi
davrida Shandiga e’tiqod Osmon xudosi va ajdodlar ruhiga sig‘inish bilan
almashgan. Shu bilan birga, hukmdorning Osmon xudosi bilan nasliy
53
bog‘liqligi g‘oyasi vujudga kelgan va Xitoy «osmonosti imperiya» deb
ataladigan bo‘lgan.
Osmon xudosi borliqni belgilovchi o‘zgarmas koinot tartibini
ifodalaydi. Koinotda amal qiluvchi tartib jamiyatda axloq normalarida
namoyon bo‘ladi. Fozillikka intilish Osmon qonuniyatlariga amal qilish
bilan ayniylashtirilgan. Bunda kishining asosiy vazifasi Osmon bilan
to‘g‘ri munosabatda bo‘lish, jahoniy tartibga mos kelishdir. Jahoniy tartib
borliqda, tabiatda o‘zini namoyon qiladi. Zero, borliq va tabiat ilohiy
mukammallikning bir ko‘rinishi ekan, inson bu tartibni buzishga haqli
emas. Kishi tabiat bilan uyg‘un yashashi, undagi mukammallikka intilishi
kerak. Tabiatdagi mukammallikka intilish odamlar o‘rtasidagi
munosabatlarga ta’sir etgan. Xitoyliklar har bir odamda ijtimoiy ahvolidan
qat’i nazar mukammallik mavjud deb qaraydilar.
Qadimgi Xitoy dinining xususiyatlaridan yana biri shundaki, kohinlar
tabaqasi jamiyatda kuchli mavqega ega, lekin bu yerda kohin va davlat
xizmatchisining vazifasi bir bo‘lgan. Chunki imperator Osmon xudosining
yerdagi vakili, birinchi kohin sifatida diniy marosimlarni bajarish
vazifasini davlat xizmatchilarining zimmasiga yuklagan. Ularning asosiy
vazifasi davlatning barqarorligini ta’minlash bo‘lganligi sababli Osmon
xudosiga sig‘inish rasmiy-byurokratik mazmun kasb etgan.
Shandi, Osmonga va ajdodlar ruhiga sig‘inish Qadimgi Xitoy
madaniyatining asosi vazifasini bajargan. Ularning asosida daosizm va
konfutsiylik diniy-falsafiy ta’limotlari shakllangan.
Qadimgi Xitoy diniy falsafiy ta’limotlardan biri daosizmdir. U falsafiy
ta’limot sifatida miloddan avvalgi VII asrda vujudga kelgan. Miloddan
avvalgi IV–III asrlarda diniy ta’limot sifatida mustahkamlangan. Daosizm
ta’limotning asoschisi – mutafakkir murabbiy Lao-sz=.
Mazkur diniy ta’limotning asosini Dao to‘g‘risidagi qarashlar tashkil
etadi. Dao – borliq, koinot to‘g‘risidagi qonun, dunyoning universal
birligi, ilohiy absolut (lotincha
absoluts
– cheklanmagan, so‘zsiz,
shubhasiz degan ma’nolarni anglatadi, borliqning abadiy ibtidosi)dir.
Daoni hech kim yaratmagan, borliq undan boshlanadi va unga qaytadi.
Dao ilohiy ibtido va ayni bir vaqtda ilohiy «yo‘l»dir. Dunyodagi
barcha narsa va hodisalar, jumladan buyuk Osmon ham shu yo‘ldan
boradi. Baxtga erishishni orzu qiladigan barcha odamlar shu yo‘ldan
borishi, Daoni anglashi va unga qo‘shilishi kerak. Odam mikrokosm, Dao
makrokosm va abadiydir. Uning o‘limi bu ruhning tanadan ajralib chiqishi
54
va makrokosmga singib ketishidir. Odamning vazifasi ruhning jahon
tartibi bilan qo‘shilib ketishiga harakat qilishdan iborat. Bunga
quyidagicha erishiladi.
Dao ta’limotiga ko‘ra, Dao yo‘liga De kuchi xosdir. De orqali har bir
kishida Dao namoyon bo‘ladi. De odamlarni maqsadga erishishlarida
faollikka undamaydi. De ularni tabiat tartiblarini buzishdan saqlaydigan
faolsizlikka chorlaydi. Odam o‘zligini anglashdan borliqni bilish sari
boradi. Daoning ideali – tabiat bilan uyg‘unlikda, uning maromiga monand
yashaydigan kishilar.
Doasizm Qadimgi Xitoy diniy tizimining diniy mistik sohasi
rivojlanishiga katta hissa qo‘shgan bo‘lsa, konfutsiylik diniy e’tiqoddagi
hayotiylik, ijtimoiylik va axloqiylik jihatlarini rivojlantirishda katta
ahamiyatga ega bo‘lgan. Konfutsiylikning asoschisi Qadimgi Xitoy
mutafakkiri Kun-sz=dir.
Konfutsiy qarashlarini shogirdlari bilan o‘zaro suhbatlarda bayon
qilganligi sababli yozma manbalarni qoldirmagan. Uning g‘oyalarini
shogirdlari va do‘stlari yozib borgan. Mazkur hujjatlar asosida keyinchalik
«Lun’-yuy» («suhbat va mulohazalar») nomli kitob chop qilingan.
O‘sha davrda davlatda o‘zaro urushlar kuchayib, ijtimoiy barqarorlik
yo‘qolgan. Shu bois Konfutsiy jamiyatni mustahkamlashning diniy-
axloqiy asoslarini ishlab chiqishga, ijtimoiy barqarorlikka esa qadimgi
e’tiqod va an’analarni qayta tiklash bilan erishishga intilgan. Mutafakkir
kishilarni osmonga va ajdodlar ruhiga sig‘inishning ilgarigi ahamiyatini
qayta tiklashga da’vat etgan.
Qadimgi an’analarga ko‘ra, dunyo tartibli va o‘zaro aloqador abadiy
ibtido bo‘lib, bir xil qonuniyatlar asosida spiralsimon rivojlanadi. Odam
o‘zaro aloqador va tartibli olamda o‘z o‘rnini topishi kerak. Buning uchun
u mukammallikka intilishi zarur. Konfutsiy mukammallikka intiluvchi
«ideal kishi» to‘g‘risidagi g‘oyani ishlab chiqqan. Olam bilan hamohang
yashashga qodir bo‘lgan insonni «olijanob er», uning antipodini «past
kishi» deb atagan. Ideal kishiga quyidagi beshta sifat xos: hissiylik, burch,
bilim, me’yorni bilish hissi va ishonch.
Olijanob inson burch va qonunga itoat etadi. Past kishi «yog‘li» joyni
egallashga va ko‘proq foyda olishga intiladi. Birinchisi o‘ziga ikkinchisi
odamlarga talabchandir. Olijanob inson to‘g‘risida uning mayda ishlariga
qarab baho berib bo‘lmaydi, lekin katta ishlarni unga ishonib topshirish
55
mumkin. Past kishiga katta ishlarni ishonib topshirib bo‘lmaydi, uning
mayda ishlariga qarab xulosa chiqarsa bo‘ladi. Birinchisi odamlar bilan
kelishib yashaydi, lekin ularga taqlid qilmaydi. Past kishi boshqalarga
ergashadi, lekin ular bilan kelishib yashay olmaydi. Olijanob insonga
xizmat qilish oson, lekin uni xursand qilish qiyin, chunki u zaruratdan
shodlanadi. Ikkinchisini xursand qilish oson, lekin unga xizmat qilish
qiyin. Olijanob inson insonparvarlik va zarurat sababli o‘limga tik boradi,
ammo past kishi umrini o‘z joniga qasd qilish bilan yakunlaydi. Olijanob
inson uch narsadan: Osmon amridan, buyuk insonlardan va aqlli
so‘zlardan qo‘rqadi. Past kishi Osmon amrini bilmaydi va undan
qo‘rqmaydi, amali katta aqlli odamlardan nafratlanadi, ularning
maslahatlariga amal qilmaydi
2
.
Barqaror jamiyat to‘g‘risidagi g‘oyalar ijtimoiy tartibotning asosiy
tamoyilini ishlab chiqilishiga asos bo‘lgan. Ota otaligini, farzand
farzandligini, hukmdor hukmdorligini, xizmatchi xizmatchiligini qilsin,
ya’ni har bir kishi o‘z vazifasi va huquqini bilsin hamda talab qilingan
ishni bajarsin. Jamiyat shu asosda yuqori (boshqaruvchi) va past
(mehnatkash) tabaqalarga ajratilgan. Tabaqalar o‘rtasidagi tafovut nasl-
nasabi, davlati bilan emas, balki bilimi va fazilatlari bilan belgilangan. Bu
past tabaqa vakillarining iste’dodi va fazilatlari bilan mansab
shohsupasidan imperatorgacha ko‘tarilishiga imkon bergan. Xitoy tarixida
past tabaqa vakillarining imperator taxtini egallab, o‘z sulolasiga asos
solgan yoki davlat boshlig‘i lavozimiga ko‘tarilganligi to‘g‘risida ko‘plab
misollar keltirish mumkin.
Konfutsiylikda ajdodlar ruhiga sig‘inish marosimlari asosiy o‘rinni
egallagan va ularning aniq bajarilishiga katta e’tibor berilgan. Marosim
orqali har bir kishi koinotning cheksiz oqimida o‘z o‘rnini topadi, deb
hisoblangan.
Diniy etikada «syao» ta’limoti qabul qilingan. Unga ko‘ra, har bir
farzand ota-onasini hurmat qilishi va doimo ularga sodiq qolishi talab
qilinadi. Oqil farzand ota-onasi kim bo‘lmasin, ulardan voz kechishga
haqli emas. Xitoy diniy rivoyatlarida ota-onasi och qolganda, ularga
tanasini kesib, undan taom tayyorlab bergan farzandlar to‘g‘risida hikoya
qilingan.
2
: * $ $: . . . 1. – ., 1972. –
. 170.
56
Ajdodlar ruhiga sig‘inish va «syao» ta’limoti oilaviy qadriyatlarning
jamiyatda mustahkamlanishiga yordam bergan. Oila jamiyatning negizini
tashkil qilgan va shaxs manfaatlaridan oila manfaatlari ustun qo‘yilgan.
Oilaviy munosabatlarni tashkil etishda hissiyot, tuyg‘ular muhim emas.
Muhabbat o‘tkinchidir. Uning yo‘qligi er-xotinning asosiy burchi
hisoblanuvchi ko‘p farzandli bo‘lish va ularga tarbiya berish vazifasining
bajarilishiga xalaqit bermasligi lozim.
Ajdodlar ruhiga sig‘inishning muhim jihatlaridan biri – kattalarga
so‘zsiz bo‘ysunish. Har qanday katta kishiga, ota-ona, davlat xizmatchisi
yoki hukmdorga kichik, xodim yoki fuqaro so‘zsiz itoat etishi lozim.
Yoshlarni kattaga ko‘r-ko‘rona bo‘ysunishi fozillik hisoblangan.
Xulosa sifatida qayd etish lozimki, hozirgi davrda konfusiylik Xitoyda
oldingi mavqeini yo‘qotgan bo‘lsa-da, diniy e’tiqod sifatidagi ahamiyatini
saqlab qolgan.
Dostları ilə paylaş: |