Qadimgi Gretsiya diniy tizimi
Qadimgi Gretsiya diniy tizimi antik madaniyatning tarkibiy qismi
sifatida boshqa qadimgi dinlar kabi uzoq rivojlanish bosqichidan o‘tgan.
Bu davlatda diniy tizim Qadimgi Sharq sivilizatsiyalaridan o‘zgacha shart-
sharoitlarda yuzaga kelgan va rivojlangan. Gresiyada Misr va
Mesopotamiyadagi kabi yirik daryolar bo‘lmagan. Xo‘jalikning asosini
tashkil etuvchi agrar sohada ekin maydonlari lalmikor yerlar bo‘lib,
ularning asosiy qismi xususiy mulkdorlarga qarashli bo‘lgan.
Mamlakatning siyosiy tuzumi klassik qulchilik munosabatlariga
asoslangan shahar-davlatlardan tashkil topgan. Ma’lumki, Qadimgi
Gretsiyadan farqli o‘laroq, Qadimgi Sharqda qullar hech qachon asosiy
ishlab chiqaruvchi kuch bo‘lmagan.
Birinchi bo‘lib Qadimgi Gretsiyada davlatni demokratik boshqarish
shakli paydo bo‘lgan. Keyinchalik cheklangan demokratiya deb ba-
holangan davlat boshqaruv shakli, garchi juda ko‘p kamchiliklari bo‘lsa-
da, aholining ma’lum bir qismiga keng huquq va erkinliklar bergan.
Cheklangan demokratiya odamlarning o‘z ichki qobiliyatlari va is-
te’dodlarini namoyon qilishlari uchun Sharq davlatlaridagiga nisbatan
keng imkoniyatlar yaratgan. Insonning oliy qadriyat ekanligi to‘g‘risidagi
g‘oya paydo bo‘lgan va rivojlantirilgan. Yuqorida qayd etilgan
xususiyatlar mamlakat diniy tizimida o‘z aksini topgan.
46
Qadimgi Gretsiya diniy tizimi rivojlanishini ikki bosqichga bo‘lib
o‘rganish mumkin: birinchi bosqich miloddan avvalgi III ming yillikning
oxiridan II ming yillikning oxirlarigacha bo‘lgan davrni qamrab oladi.
Birinchi bosqich Minoy (miloddan avvalgi III ming yillikning oxiri –
miloddan avvalgi II ming yillikning birinchi yarmi) va Axeya (miloddan
avvalgi 1500 – miloddan 1100 ) .
davrida diniy qarashlar, ibtidoiy din shakllarining
. Diniy ta’limotda
jonli g‘ayritabiiy ega deb tasavvur qilish, xudolarni
yarim odam, yarim hayvon qiyofasida , vositasida
ta’limotni tushuntirish qo‘llanilgan. voqeliklari
qatorida ! ". # $
, Yerdan paydo .
Diniy qarashlarda % zaminni unga grek jamiyatida
! matriarxatning ta’siri kuchli ekanligi va !& xo‘jalikning
asosiy tarmog‘iga aylanganidan dalolat beradi. ' ijtimoiy hayotda
ibtidoiy din shakllarining ta’siri qanchalik kuchli bo‘lmasin, qudratli
xudolarga sig‘inish uzil-kesil qaror topgan va keng yoyilgan. *
xudolar tabaqalarga bo‘linmagan. Keyinchalik Krit orolining yirik shahar-
davlat atrofida birlashtirilishi (miloddan avvalgi III ming yillikning oxiri)
natijasida xudolar darajasida ham tabaqaviy bo‘linishlar boshlangan. Zevs
xudosi (grekcha
zeus
– yorug‘ osmon degan ma’noni anglatadi; osmon,
yorug‘lik, momaqaldiroq va chaqmoq ) bosh xudo va Minoy pod-
sholarining ajdodi sifatida ulug‘lana boshlangan. Xudolar asosan odam
(antropomorf) & $ yarim , yarim hayvon (zoomorf) qiyo-
falarida tasvirlangan. Tabiat voqeliklarida g‘ayritabiiy mavjudotlar (yarim
xudolar) mavjudligiga ishonish saqlanib qolgan.
Bu davrning diniy tizimida totemistik tasavvurlarning ta’siri kuchli
bo‘lgan. Afsonalarga , ! !$ asos-
lari davlat hokimiyati & . +%
qo‘shilishlaridan . / tasviri
& joylarda .
Miloddan avvalgi XV asrdan boshlab Qadimgi Gretsiyaning katta
qismini Axeya qabilalari bosib olgan. Shuning uchun miloddan
XV miloddan asrdan XI asrgacha bo‘lgan muddat Axeya davri deb
ataladi. Axeya qabilalari bosib olingan xalqning ilg‘or madaniyatini,
jumladan dinini yo‘q qilib tashlamaganlar. Axeyaliklar greklar diniy
tizimini qabul qilganlar. Ayni paytda o‘zlarining xudolaridan ham voz
47
kechmaganlar. Natijada xudolarning vazifalari o‘zgargan va yangi xudolar
yuzaga kelgan. Shu vaqtdan e’tiboran hosildorlik va uzumchilik xudosi –
Dionis, dengiz xudosi – Poseydon, savdo-sotiq xudosi – Germes, urush
xudosi – Aresga sig‘inish boshlangan. Ularning xudolar orasidagi mavqei
mustahkamlangan va keyinchalik ular Olimpiya xudolari qatoriga
kiritilganlar.
Qadimgi Gretsiya diniy tizimi rivojlanishining ikkinchi davri
miloddan avvalgi XI asr oxirlaridan boshlangan. Bu Gomer («Iliada» va
«Odisseya» dostonlarining muallifi) davri deb ataladi. Gomer davrining
boshlanishi Qadimgi Gretsiyada asilzodalar (aristokratiya) hokimiyatining
vujudga kelishi va mustahkamlanishi davriga to‘g‘ri keladi. Asilzodalar
hokimiyatining mustahkamlanishi davrida diniy tizimda umumxalq
xudolari guruhi ajralib chiqqan. Greklar ularni «Olimpiya xudolari» deb
ataganlar. Olimpiya xudolari guruhining shakllanish davri uzoq vaqt
davom etgan va miloddan avvalgi VI–V asrlarga kelib bu jarayon uzil-
kesil yakunlangan. Olimpiya xudolari o‘n ikkita xudodan iborat bo‘lib,
ularga Zevs boshchilik qilgan. U asilzoda xudolar Aid (o‘liklar podsholigi
xudosi), Poseydon (dengiz xudosi) va boshqalarga tayanib dunyoni
boshqargan. Zevs boshchiligidagi bosh xudolar guruhi umumxalq xudolari
sifatida tan olinsa-da, aholi orasida juda ko‘p mahalliy xudolarga sig‘inish
an’anasi saqlanib qolgan.
Xudolar shu vaqtdan boshlab odam qiyofasida tasvirlana boshlagan.
Ular kishilarga nafaqat tashqi qiyofasi bilan o‘xshagan, balki oziq-ovqat,
kiyim-kechak, mehnat va urush qurollari kabilardan foydalangan,
hashamatli qasrlarda yashagan, odamlardek tug‘ilgan va insonlardagi
illatlarga ham ega bo‘lgan. Xudolar odamlardan faqat ilohiy qudrati va
boqiyligi bilan farq qilgan. Insonlar xudolarning qahrini keltirmaslikka va
ularning e’tiborini qozonishga harakat qilib, hashamatli ibodatxonalar
qurganlar, juda ko‘p qurbonliklar keltirganlar va xudolar sharafiga boshqa
ko‘plab diniy marosimlar o‘tkazganlar.
Miloddan avvalgi VI–V asrlarda quldorlik shahar-davlatlarining
yanada rivojlanishi diniy ta’limotning mohiyatini o‘zgartirgan. Diniy tizim
shahar-davlat fuqarolarining qullar ustidan hukmronligini
mustahkamlagan, uning grek jamiyatidagi ahamiyatini himoya qilgan. Shu
davrdan boshlab, jamiyatda hunarmandchilik va savdo-sotiqqa homiylik
qiluvchi xudolarning ijtimoiy nufuzi ortgan. Ularning vazifalari o‘zgargan.
Shahar-davlatga homiylik qiluvchi xudo ayni paytda hunarmandchilikka
va savdo-sotiqqa ham homiylik qiladigan bo‘lgan. Jamiyatning o‘rta va
quyi tabaqalari orasida Olimpiya xudolarini asilzodalarning homiysi va
48
ular hokimiyatining himoyachisi ekanligiga doir qarashlar
mustahkamlangan. Ular Olimpiya o‘zlarining mahalliy xudolariga
sig‘inishni davom ettirganlar.
Qadimgi Gretsiyada kohinlar ijtimoiy mavqeining o‘ziga xosligi bilan
ajralib turganlar. Ular ijtimoiy hayotda alohida tabaqani tashkil etmaganlar
va asosan ibodatxonadagi ishlarni boshqarish bilan shug‘ullanganlar. Diniy
marosimlarga odatda davlat xizmatchilari yoki faylasuflar rahbarlik
qilganlar. Greklar kohinlarni xudolarning o‘zlari tanlashlari kerak deb
hisoblaganlar. Shu bois kohinlar da’vogarlar orasidan qur’a tashlab
aniqlangan va ibodatxonalarda yashaganlar. Ibodatxonada bir yoki bir
necha kohin bo‘lgan. Ibodatxona qaysi xudoga bag‘ishlab qurilganligiga
qarab, erkak yoki ayol kohinlar xizmat qilganlar. Kohinlarning turmushini
tartibga soluvchi umumiy qoida ham ishlab chiqilmagan. Ayrim
ibodatxonalarda ayol yoki erkak kohinlarning turmushga chiqishi yoki
uylanishi taqiqlangan bo‘lsa, ayrimlarida ularning albatta oilali bo‘lishlari
talab qilingan. Kohinlarga davlat ish haqi to‘lamaganligi sababli, ular
asosan ehsonlar hisobidan yashaganlar. Ularga ibodatxonalarda xudolarga
qurbonlik qilingan chorva mollarining go‘shtini iste’mol qilish, terisi,
shoxi va tuyoqlarini bozorda sotishga ruxsat berilgan. Ibodatxona davlat
xazinasini va xususiy qimmatbaho narsalarni saqlaganligi uchun haq
olgan. Odatda kohinlarni moddiy turmushi jihatidan o‘rta tabaqa
vakillariga kiritish mumkin.
Diniy tizimda qahramonlarga sig‘inish, ular sharafiga qurbonliklar
qilish marosimi mavjud bo‘lgan. Greklar Vatan uchun jonini qurbon qilgan
kishilarni qahramonlar deb atashgan. Afsonalarda odatda xudo bilan
odamning nikohidan tug‘ilgan qahramonlar to‘g‘risida hikoya qilinadi.
Ular o‘z Vatanining shon-sharafi uchun jangda jasorat ko‘rsatganlar,
yurtdoshlarini turli xavf-xatarlardan himoya qilganlar. Bunday kishilar
vafot etganlaridan keyin ularning el-yurt uchun qilgan xizmatlari
taqdirlanib, xudolar qatoriga qabul qilinganlar. Qahramonlar xudo
bo‘lganidan keyin ham o‘z yurtiga homiylik qilishni davom ettiradi, deb
hisoblangan.
Greklar Vatan uchun qurbon bo‘lgan kishilarni e’zozlash bilan
fuqarolarda vatanparvarlik tuyg‘usini shakllantirishga, yurtning tinchligi,
ravnaqi va porloq kelajagi uchun qayg‘uradigan komil insonlarni
tarbiyalashga harakat qilganlar.
Qadimgi Gretsiyada taqdiri azalga, odamlar va hatto xudolarning ham
taqdiri oldindan belgilanganligiga ishonish mavjud edi. Diniy rivoyatlarga
ko‘ra, hatto qudratli xudolar ham o‘z qismatini o‘zgartira olmaganlar.
49
Taqdiri azal barchaning ustidan hukmronlik qilgan. Odamlar va
xudolarning taqdirini moyralar (grekcha
moira
– qismat, taqdir degan
ma’nolarni anglatadi) to‘qigan.
Taqdiri azalga ishonish bashoratchilikning keng yoyilishiga sabab
bo‘lgan. Greklar biron muhim ishni boshlashdan oldin bashoratchining
fikrini bilishga harakat qilganlar. Bashoratchilar turli usullardan foydalanib
voqea-hodisalarni oldindan aytib berishga harakat qilganlar. Bu ish bilan
asosan kohinlar shug‘ullanganlar. Ular ko‘proq qurbonlik qilingan
hayvonning ichki a’zolari joylashuvi va holatiga qarab bashorat qilish
usulidan keng foydalanganlar. Bunday usul xaruspitsiya (etrusk tilida
Dostları ilə paylaş: |