marksizm deb nomlangan nazariy yo‗nalish
o‗zlarining nazariyasida jamiyat taraqqiyotiga tabiiy-tarixiy jarayon deb
qarab, ijtimoiy-iqtisodiy formatsiyalar, ularning iqtisodiy tuzumi,
tarkibiy qismlari, vujudga kelish, rivojlanish va boshqasi bilan almashish
sabablari to‗g‗risidagi ta‘limotni hamda qo‗shimcha qiymat nazariyasini
yaratdilar.
XIX asrning oxirgi choragidan iqtisodiyot nazariyasining yangi
yo‗nalishi
«ekonomiks» vujudga kela boshladi. Avvalo, aytib o‗tish
kerak, mazkur yo‗nalish klassik ilmiy yo‗nalishning asosiy belgilariga
ega edi. Birinchidan, ushbu yo‗nalish tadqiqotchilari iqtisodiyotni tadqiq
etishda bilish usullarining keng doirasiga tayanishadi. Ular birinchi
bo‗lib xo‗jalik jarayonlarining miqdoran o‗zaro bog‗liqliklarini
aniqlashda matematik usullardan, iqtisodiy psixologiya usullaridan
foydalanishdi.
Ikkinchidan
«ekonomiks»
vakillari
iqtisodiyot
nazariyasining predmeti sifatida insonlar o‗rtasidagi tashkiliy-iqtisodiy
munosabatlarni qarashdi (klassiklarda ijtimoiy-iqtisodiy munosabatlar).
Ne‘matlar doiraviy aylanishida asosiy va belgilovchi bo‗lib bozorga oid
ayirboshlash bitimlari tan olindi.
Iqtisodiyot nazariyasi predmetining yangicha talqini xo‗jalik
yuritishning bozor tizimi to‗g‗risidagi
marjinalizm deb atalgan butun
bir ta‘limotga olib keldi. U inglizcha so‗zdan olingan bo‗lib, oxirgi,
qo‗shilgan degan ma‘noni beradi. Uning asoschilari Avstriya iqtisodiy
maktabining namoyondalari (Karl Menger, Fridrix fon Vizer, Bem-
Baverk va boshqalar) bo‗lib, ular tomonidan qo‗shilgan tovar
nafliligining, qo‗shilgan mehnat yoki resurs unumdorligining pasayib
borish qonuni degan nazariyalar ishlab chiqildi. Marjinalizm nazariyasi
12
aniq olingan tovarga bo‗lgan talab va uning narxi o‗rtasidagi bog‗liqlik
va o‗zaro ta‘sirini tahlil qilishda keng qo‗llanildi.
Iqtisodiyot nazariyasining yangi yo‗nalishi