- 35 -
harakat qiladi va bir yo'la kuch va ton urg'usi mavjud bo'ladi. Masalan, norvej,
dat, island, shved tillari shunday urg'uga ega. Rus, o'zbek, ingliz, nemis tillarida
dinamik urg'u, grek tilida – miqdor urg'usi, yapon, dungon, koreys, xitoy, serb tal-
larida ton urg'usi bor.
Urg'uning o'rniga ko'ra turg'un va turg'un bo'lmagan urg'u farqlanadi. Ma-
salan, fin va chex tillarida urg'u doim so'zning birinchi bo'g'iniga, fransuz va
ko'pgina turkiy tillarda so'zning oxirgi bo'g'iniga, polyak tilida esa, orqadan
ikkinchi bo'g'inga urg'u tushadi. Turg'un, lekin har xil bo'g'inlarga tushuvchi
urg'u rus, ingliz va itolyan tillarida mavjud. Biroq rus tilida urg'u ko'chma va er-
kin bo'lib, so'z formasining o'zgarishi bilan urg'u o'z o'rnini o'zgartiradi: водá,
вод, водянойva h.k.
Har bir tilda chet tillardan kirgan so'zlar o'z urg'usini saqlab qolishi yoki
shu qabul qilgan tilning qoidalariga asosan talaffuz etilishi mumkin. Odatda
urg'uli va ochiq bo'g'inlardagi tovushlar urg'usiz va yopiq bo'g'inlardagi
tovushlarga qaraganda cho'ziqroq talaffuz qilinadi. Co'zning fonetik alohidaligi
urg'uli va urg'usiz qismlarning, xususan bo'g'in hosil qiluvchi elementlarning
ulanishi yordamida amalga oshiriladi. Urg'u yordamida so'zning biror bo'g'ini
faqat ajratib aytilmay, balki uning boshqa qismlari va urg'usiz bo'g'inlari urg'uli
bo'g'in atrofiga birlashtiriladi. Urg'u prosodika yoki supersegmental fonetikaning
asosiy elementlaridan biridir.
Dostları ilə paylaş: