181
i
va
j
resurslar almashinuvining chekli normasi quyidagicha aniqlanadi:
)
,...,
,
(
)
,...,
,
(
2
1
1
2
1
'
n
x
n
x
j
i
x
x
x
f
x
x
x
f
x
x
j
i
(3)
Bunday tenglamalar izokvant tenglamalari (xarajat
kombinatsiyalari turlicha
bo‗lganda bir xil darajadagi xarajatlar) deyilib, ishlab chiqarish darajasidan bir resurs
xarajatini boshqa resursning chiqarish va xarajat darajasi funksiyasi tarzida ifodalash
yo‗li bilan keltirib chiqariladi, ya‘ni:
)
,...,
,
,
(
2
1
''
n
i
x
x
x
y
f
x
(4)
bunda
''
f
- funksionaldir.
Izoklinallar tenglamasi mahsulot chiqishining ortishi uchun xarajatlar
kombinatsiyasidagi o‗zgarishlarning yo‗nalishini ko‗rsatadi:
k
x
x
j
i
,
(5)
bu yerda
k
- qayd qilingan miqdor.
Amaliy hisob-kitoblar resurslarning optimal kombinatsiyalarini topish uchun
eng chekli samaradorliklar nisbati ular narxining nisbati bilan qiyoslanadi, shuning
uchun
k
qo‗llanayotgan resurslar narxining nisbatini ifodalaydi.
Qaror qabul qilish bo‗yicha tavsiyalar ishlab
chiqishga taalluqli amaliy
xarakterdagi tadqiqotlarda tadqiqotchi yuqorida ko‗rsatilgan iqtisodiy ko‗rsatkichlar
asosida qo‗llanilayotgan resurslarning optimal miqdori va strukturasini aniqlashi
lozim. Ishlab chiqarish funksiyalari, shuningdek, resurslarni tumanlar yoki ishlab
chiqarish tarmoqlari o‗rtasida taqsimlashda ham qo‗llanilishi mumkin.
Cheklangan
resurslarni (masalan, o‗g‗it, kapital qo‗yilmalar va h.k.) tarmoqlar yoki xo‗jaliklar
o‗rtasida taqsimlashda Lagranj ko‗paytuvchilaridan foydalanib, ishlab chiqarishning
regression tenglamalari sistemasi tuziladi.
Ishlab
chiqarish
funksiyalarining
apparati
matematikaning
boshqa
metodlaridan farq qilib, ba‘zi afzalliklarga ega: funksiya va argument o‗rtasidagi
aloqalar aniqroq bayon qilinadi; har bir resurs sarfining samaradorligi, shuningdek
uning funksiyaga absolyut va nisbatan «musaffo» ta‘siri ko‗rsatiladi.
182
Ishlab chiqarish funksiyasining turlari.
Ishlab chiqarish
funksiyasining afzal
turini tanlash ham murakkab masaladir. Ishlab chiqarish funksiyasining turi iqtisodiy
jarayon xarakteriga ko‗ra o‗zgaradi. So‗nggi muammoning murakkabligi ishlab
chiqarish funksiyalar konkret turlarini o‗rganishni talab qiladi.
Iqtisodiy faoliyatni yakunlovchi ko‗rsatkich (yalpi ijtimoiy mahsulot, tarmoq
mahsulotining yalpi yoki sof milliy daromadi) foydalanilayotgan resurslar hajmiga
bog‗liq bo‗lib, bunday bog‗liqlik agregatsiyalangan
ishlab chiqarish funksiyasi
yordamida tasvirlanishi mumkin
P
=
P
(
x
1
,
x
2
,...,
x
n
), bunda
R
- funksiya iqtisodiy
faoliyat natijasi;
x
i
- ishlab chiqarishda foydalanilgan
i
- resursining hajmi,
i Q
.
Ishlab chiqarish funksiyasi uzluksiz va differensiyalanadi deb tushuniladi.
Funktsiyalarning o‗sishi iqtisodiy omillarning o‗sishiga bog‗liq:
)
(
,
1
x
i
i
i
n
i
i
p
(6)
bu yerda:
i
- funksiyaning
i
- resursi bo‗yicha elastiklik koeffitsientidir. Ya‘ni,
P
x
x
P
i
i
i
.
Iqtisodiyotning ishlab chiqarish imkoniyatlari
vaqtning berilgan har bir
momentida ikki guruh omillar, ya‘ni, ishlab chiqarishning turli resurslar sarflari va
mahsulot chiqarish o‗rtasidagi bog‗liklikda ifodalanuvchi texnologik sharoitlar bilan
aniqlanadi.
Ishlab chiqarishning takror ishlab chiqariladigan vositalari ayni vaqtda ham
mahsulotlar va ham resurslar hisoblanadi. Shuning uchun
barcha turdagi resurslarni
ikki kichik to‗plamga ajratish mumkin.
Q
1
- takror ishlab chiqariladigan resurslar,
i
1
Q
1
;
Q
2
- takror ishlab chiqarilmaydigan resurslar,
i
2
Q
2
.
Umumiy ishlab chiqarish funksiyasi - bu ishlab chiqarish doirasining ichki
ekstremal xususiyatlarga ega bo‗lgan o‗ziga xos moddiylik modelidir.
Ishlab chiqarish funksiyalari
P
=
P
(
x
1
,
x
2
,...,
x
n
), mahsulot chiqarishning barcha
resurslar sarfiga bog‗liq maksimal mumkin bo‗lgan hajmini ifodalaydi.
183
Ishlab chiqarish funksiyalarining ikki asosiy tipi: bir-birining o‗rnini bosuvchi
resursli ishlab chiqarish funksiyalari hamda bir-birini to‗ldiruvchi resursli ishlab
chiqarish funksiyalari tiplari mavjud.
Ishlab chiqarish funksiyalari ham statistik va optimizatsion holatlarda tuzilishi
mumkin. Birinchi
usulning mohiyati shundaki, unda ishlab chiqarish funksiyalari
sarflar va mahsulot chiqarish nisbatlari haqidagi kuzatishlarga qayta ishlov berish
asosida tuziladi. Ikkinchi holatda esa funksiyalarning turi va parametrlari
optimizatsion vazifalarning o‗zgaruvchi parametrlardagi yechimini umumlashtirish
natijasida aniqlanadi.
Dostları ilə paylaş: