97
boqimandaligiga barham berish, munosib turmushni ta’minlaydigan ish
topish imkoniyati uchun fuqaro bilan davlatning baravar mas’uliyati;
— mehnat samaradorligini oshirish yo’lida uni sarflash tarmoqlari,
sohalar, kasblar va hududlar o’rtasida ishchi
kuchining erkin harakati;
— yangicha mehnat sababi, tadbirkorlik va xodimlarning yuqori
unumli mehnat qilishdan kuchli manfaatdorligi;
— bozor iqtisodiyotining salbiy oqibatlarini mehnatkashlar
manfaatini ko’zlab, aniq maqsad bilan yumshatib borish.
Bu xususiyatlar ish bilan bandlikning yangi sifat xususiyatlarini
belgilab beradi, ularning shakllanishiga tegishli ish bilan bandlik sifati mos
kelishi lozim. Biz ish bilan bandlik siyosatini qo’yilgan
maqsadlarga
erishish uchun jamiyatning ijtimoiy-iqtisodiy rivojlanishiga bevosita va
bavosita ta’sir ko’rsatish choralari majmui sifatida qarab chiqamiz. Bunda
ish bilan bandlik siyosatining maqsadlari ish bilan bandlikning normativ
holatini aks ettirishi kerak, hozirgi kun muammolarini hal qilish bilan
bunday holatga erishish mumkin.
Ish bilan bandlik siyosati bir necha darajaga egadir:
umumdavlat
(makrodaraja), mintaqaviy va mahalliy darajalar. Ish bilan bandlik
siyosatining barcha darajalari yagona ish bilan bandlik kontseptsiyasi bilan
birlashgan bo’ladi, bu kontseptsiya iqtisodiy rivojlanishning qabul qilingan
tipini aks ettiradi.
Makrodarajadagi ish bilan bandlik siyosati ijtimoiy bozor
iqtisodiyotidagi
ish
bilan
bandlikning
asosiy
xususiyatlarini
shakllantirishga: fuqarolarning mehnat qilish huquqini amalga oshirish va
yuqori turmush darajasiga erishishning zarur sharti bo’lgan ish bilan to’liq
bandlikni ta’minlashga qaratilgandir. Ma’lumki, bozor iqtisodiyoti
boshqaruv usullarida iqtisodiyot
samaradorligini oshirishga, xo’jalik
yuritish sohasi iqtisodiy jihatdan maqsadga muvofiq bo’lmagan ish
o’rinlarini siqib chiqarishga, ishlab chiqarish samaradorligini oshirish va
aholining iste’mol talabini qondirish uchun ishchi kuchini qayta
guruhlarga bo’lishga qaratilgandir. Bunday sharoitda ish bilan to’liq
bandlikka ko’maklashish strategik maqsad bo’lib qoladi.
Eng yaqin taktik maqsad ish o’rinlariga bo’lgan talab va taklifning
balanslanishidir. Bunga faqat ishchi kuchiga bo’lgan
talab va taklif
balansli bo’lishiga erishish shartlariga kompleks yondashuv bilan erishish
mumkin. Ko’pincha bu muammoni hal qilishda ommaviy ishsizlikning
oldini olishning zarur sharti bo’lgan ish o’rinlari tizimini rivojlantirishga
e’tibor beriladi.
98
Aholining ish o’rinlariga bo’lgan talabining pasayishiga, uning ayrim
guruhlarining haddan tashqari ish bilan bandligiga barham berish, buning
uchun bolali ayollar, ishni o’qish bilan qo’shib olib borayotgan yoshlarga,
pensionerlarga ijtimoiy yordam ko’rsatish dasturini
takomillashtirishga
mehnat unumdorligini oshirishni jadallashtirish sharoitida ish bilan to’liq
bandlikni ta’minlashning zarur sharti deb qaralishi kerak. Bu erda gap
mehnat resurslarini mehnat sohasi, o’qish va ish bilan ixtiyoriy bandlik
sohalari o’rtasida ijtimoiy va iqtisodiy jihatdan qayta guruhlarga bo’lish
haqida bormoqda.
Ish bilan bandlik sohasini demokratlash,
mehnat kishisini ozod
qilish ish bilan bandlikning qattiq tartibga solingan shartlaridan voz
kechish, mehnatga qobiliyatli aholining turli guruhlari shaxsiy manfaatlari
bilan kasb imkoniyatlarini baravarlashni bildiradi. Tadbirkorlik yoki
bajaruvchilik faoliyati, davlat xizmatini yoki o’z tijorat ishlarini ma’qul
ko’rish butun mehnatga qobiliyatli davr mobaynida yoki uning ayrim
bosqichlarida ishlash, mehnat rejimining turli-tumanligi —
bularning
hammasi fuqarolarning xilma-xil kasbiy manfaatlarini qondirish uchun
zarurdir. SHu sababli ish bilan bandlik sharoitlarining xilma-xilligiga
o’tish qanchalik faolroq amalga oshirilsa, yuqori unumli mehnatning
yangicha mehnat sababi shunchalik tez paydo bo’ladi va ish bilan to’liq
bandlikni ta’minlash imkoniyati kengayadi.
Dunyoda bozor iqtisodiyoti rivojlangan biror mamlakat yo’qki, unda
ish kuchiga bo’lgan talab va taklif muvozanatiga
mehnat sohasida
moslashuvchanlikni— to’liq ish vaqtiga ega bo’lmagan mehnat rejimini,
alohida bo’lingan ish o’rinlarini va hokazolarni keng tatbiq etmasdan turib
erishib bo’lsin. Misol uchun SHvetsiyani oladigan bo’lsak, u erda mehnat
qilish huquqini amalga oshirish muammosi muvaffaqiyatli hal etilmoqda,
ishlovchi ayollarning 45 %ga yaqini to’liq bo’lmagan ish vaqtida mehnat
qiladi.
Dostları ilə paylaş: