2.2. Ko’p bolalik oilalarda shaxslararo munosobatlarning psixologik
muammolari
Odatda ko’p bolali deb, 5 va undan ortiq bolaga ega bo’lgan oilani tushunish
an’anaga aylangan. Lekin hozirda bu holat juda kam uchraydi, ayniqsa, G’arbiy
Evropa mamlakatlari, jumladan, Rossiyada deyarli sanoqlidir. Respublika “Oila”
ilmiy-amaliy markazining 90-chi yillar oxirida o’tkazgan tadqiqotlarida qishloq
aholisining har uchtasidan bittasi ko’p bolali, ya’ni, 5 va undan ortiq bola
bo’lishiga tarafdor bo’lib, ma’lumot bergan bo’lsa, bugungi kunga kelib, atigi 0,6-
0,7 % aholigina oilada bolalar soni ko’p bo’lishiga qarshi emas, lekin real
turmushda ham 5 va undan ziyod farzand ko’rayotgan oilalar soni keskin
qisqargan.
Ilgari, ya’ni sobiq sho’rolar davrigacha bo’lgan paytlarda ayollarning bola
tug’ishi soni haqiqatan ham ko’p bo’lgan, lekin u bolalarning aksariyati perenatal
davrdayoq nobud bo’lgan, buni hech bir rasmiy organlar qayd etmagan.
Muallifning
shaxsiy
izlanishlariga
ko’ra,
arxivlarda
bunday
statistika
yuritilmaganligi ham aniqlangan. Chunki sharoitning og’irligi, onalarning tibbiy
savodsizligi tufayli onalar o’limi ham, chaqaloqlar va kichik yoshli bolalar o’limi
ko’rsatkichlari ham aslida juda yuqori bo’lgan.
Sho’rolar davrida bu masalaga yondoshuv o’zgargan. Mustamlaka
mamlakatlarning serfarzandligi va bolajonligidan foydalanib, qo’shimcha ishchi
kuchi va resurslarni ko’paytirish maqsadida ko’p bolali oila hukumat tomonidan
qo’llab-quvvatlanadigan bo’lib qoldi. Hattoki, 6 tadan ortiq farzand ko’rgan onaga
“Qahramon ona” nishoni ham berilar edi. Lekin onalikni va bolalikni muhofaza
qilish bo’yicha deyarli hech qanday choralar ko’rilmaganligi oqibatida, baribir,
onalar o’limi ko’rsatkichi ham, bolalar o’limi ko’rsatkichi ham yuqori bo’lgan.
Faqat bu haqda rasman gapirilmas, statistika o’ta maxfiy edi. YuNISEF tashkiloti
42
monitoringi natijalariga e’tibor bersak, 1989 yildan 2010 yilgacha bo’lgan muddat
oralig’ida mamlakatimizda olib borilayotgan kuchli ijtimoiy himoya siyosati
tufayli chaqaloqlar o’limi 2,5 barobarga (1000 ta tirik tug’ilgan chaqaloq hisobidan
1989 yilda 38,1 va 2010 yilga kelib, 16,7 miqdorga kamaydi, 2009 yilda bu
ko’rsatgich yanada pastladi), onalar o’limi ham qariyb ikki barobardan ziyodga
kamaydi (mos ravishda 100000 tirik tug’ilgan bolaga nisbatan 42,8 – 1989 y.; 26,9
– 2010 y.)
1
.
Shuni ta’kidlash joizki, zamonaviy oila a’zolari hech nimaga qaramay, oilada
kam sonli (bizda o’rtacha 2-3 ta) bolani tarbiyalashga bog’liq ustanovkalarga ega.
Psixologik tadqiqotlar ko’p bolali oila a’zolarining psixodiagnostik testlardagi
ko’rsatkichlari boshqalarnikiga nisbatan past ekanligini ko’rsatdi. Bu ularning
intellektual va ijobiy rivojlanishi ko’rsatkichlariga, ijtimoiy adaptasiyasi va
salomatligiga ko’proq taalluqlidir. Amerikalik tadqiqotchilar ko’p farzandli
oilaning salbiy oqibatlariga ko’proq e’tiborni qaratadi, lekin ularning ko’pgina
xulosalari bizning muhitimiz, bola tarbiyalash an’analarimizga mos emas. Bizda
nekluar oilada ko’p farzandni tarbiyalash mushkulligi to’g’risidagi tasavvur bor,
lekin katta bo’lmagan oila sharoitida 3-4 ta va undan ortiq bolani tarbiyalashdagi
qator ijobiy tajriba va xulosalar ham yo’q emas.
Nima bo’lganla ham shuni ta’kidlash joizki, zamonaviy o’zbek oilalarida ham
reproduktiv ustanovkalar o’zgargan va yoshlar, hattoki, ota-onalar ham katta
oilaning tashvishlarini yaxshi tasavvur etadilar. Oila tarbiyasida umuminsoniy
qadriyatlar bilan milliy qadriyatlarni uyg’unlashtirish oilaning barcha a’zolari
tarbiyalanganlik darajasini oshirishning muhim omillaridan biridir.
O’zbekistonda oila, onalik va bolalikni ijtimoiy muhofaza qilish, ularning har
tomonlama kamol topishi va farovonligi uchun shart-sharoitlar yaratish davlat
tomonidan kafolatlanadi. Shu o’rinda oila borasida davlat siyosatining shu tarzda
qonunan kafolatlangan, maqsadga yo’naltirilgan tarzda olib borilishi zarurati
nimalarga asoslanadi, degan o’rinli savol paydo bo’ladi.
Davlat tomonidan oila siyosati, uning bazasini mustahkamlash siyosatining
1
Социальный мониторинг. – М.: “Инноченти”, 2011. – С. 67.
43
olib borilmasligi ushbu noyob ijtimoiy instittutning boshqa ijtimoiy instittular
qatoridan munosib o’rin ololmasligiga olib kelishi va buning oqibatisifatida oila va
nikoh munosabatlari bo’hronga uchrashi, insonlar o’rtasidagi munosabatlarga
zarba berilish, turli muammolar ko’payib, yosh avlod tarbiyasining dastlabki
o’chog’ida ma’naviy inqirozlar kuzatilishi mumkin. mumkin. Shuning uchun
muttasil taraqqiyot va xalq farovonligiga erishish yo’lidan sobit qadamlik bilan
boradaigan jamiyat va undagi davlat tizimlari oilaning mustahkam va barqaror
bo’lishidan, avlodlararo vorislik yo’qolib ketmasligidan manfaatdordir.
Shunday qilib, Oila siyosati – bu davlat organlari, siyosiy partiyalar, jamoat
tashkilotlari, NNT larining shaxs va jamiyat manfaatiga mos keladigan oila deb
atalmish er-xotin va ularning ikki va undan ortiq farzandlaridan iborat ijtimoiy
tuzilmani har tomonlama qo’llab-quvvatlash va himoya qilishga qaratilgan
faoliyatidir. Bu oilaviy turmush tarzini barqarorlashtirish, har bir insonning o’z
oilasi va shajarasi bo’lishi istagini ro’yobga chiqarish uchun aholini qo’llab-
quvvatlash siyosatidir. Uning tom ma’nosi shundaki, davlat va jamiyat to’liq
oilalarning imkon darajasida ko’p bo’lishidan, unda avlodalraro vorislik,
shajaralarning bardavomligi, yoshlarning oila va nikohni qadriyat sifatida e’tirof
etishidan yurt tinchligi, Vatan taraqqiyoti va xalq farovonligi ta’minlanishiga
ishonchini bildiradi.
E’tirof etish joizki, mustaqillik yillarida O’zbekistonda oila institutini amalda
mustahkamlash borasida talay ijobiy ishlar amalga oshirildi. Eng avvalo oila va
nikoh munosabatlarini takomillashtirishning qonuniy bazasi yaratildi. 1998 yilda
qabul qilingan “Oila Kodeksi”da ushbu munosabatlarning barcha jabhalari
reglamentasiya qilingan.
Bundan tashqari, O’zbekiston Respublikasi Oliy Majlisi tomonidan qabul
qilingan boshqa qator Kodeks va qonunlarda ham bevosita oila a’zolarining,
jumladan, xotin-qizlar va bolalarning manfaatlari himoya qilingan. Misol
tariqasida quyidagilarni keltirish mumkin:
• O’zbekiston Respublikasining Fuqarolik kodeksida oila a’zolarining
mulkiy munosabatlari, ularning ulushlari, merosxo’rlik, vorislik huquqlari;
44
• O’zbekiston Respublikasining Mehnat kodeksida farzandi bor ayollarga
tadbiq etiladigan imtiyozlar, fuqaro sifatida barcha oila a’zolarining mehnat qilish
huquqlari;
• O’zbekiston Respublikasining Uy-joy kodeksida mulk sifatida uy-joyga
ega bo’lish huquqlari;
• “Fuqarolarning davlat nafaqa ta’minoti to’g’risida”gi qonunda oilaning
kattalari hamda mehnat yoki salomatligi tufayli nafaqaxo’r bo’lganlarning ijtimoiy
himoyasi;
• “Aholini ish bilan ta’minlash to’g’risida”gi Qonun (1998) da ko’p bolali,
nogiron bolasi bor bo’lgan oilalarga beriladigan imtiyozlar, kvotalarni taqdim etish
tartiblari va h-zo;
• “Fuqarolar sog’lig’ini saqlash to’g’risida”gi Qonunda (1995 y.) oilada
xotin-qizlarning salomatligi, jumladan, reproduktiv salomatlikning davlat
tomonidan muhofaza etilishi tartiblari;
• “Xotin-qizlarga beriladigan qo’shimcha imtiyozlar to’g’risida”gi Qonunda
farzandi bor hamda og’ir mehnat sharoitida ishlaydigan ayollarga beriladigan
imtiyoz va qo’shimcha imkoniyatlar borasidagi qoidalar o’z ifodasini topgan.
Qonunlarning amaldagi ijrosi mustaqillik yillarida qabul qilingan va
amaliyotga joriy etilgan O’zbekiston Respublikasi Prezidentining Farmon va
Farmoyishlari, O’zbekiston Respublikasi Vazirlar Mahkamasining o’nlab qarorlari
asosida ta’minlanadi, ularda aynan oilaning ijtimoiy-iqtisodiy salohiyatini
mustahkamlash, kam ta’minlangan oilalar sonining oila a’zolari bandligini
ta’minlash, mehnat huquqlarining kafolatlanishi orqali kamaytirish choralari
belgilangan. 1994 yildan buyon qabul qilinayotgan va amalda muvaffaqiyat bilan
ijrosi ta’minlanayotgan Davlat dasturlarida ko’p bolali va kam ta’minlangan
oilalar, onalik va bolalikning davlat tomonidan muhofaza etilishi o’z aksini
topmoqda. Bularning eng muhimlari:
• Prezidentimizning “O’zbekiston xotin-qizlar qo’mitasini qo’llab-
quvvatlash borasidagi qo’shimcha chora-tadbirlar to’g’risda”gi Farmoni (25 may
2004 y.) va Vazirlar Mahkamasining Farmon ijrosini ta’minlash bo’yicha 299-chi
45
sonli qarori;
• “Fuqarolarga xizmat ko’rsatish uchun birvaqtlik yordam pullari
to’g’risida” Vazirlar Mahkamasining qarori(2002 yil);
• “Oliy o’quv yurtlarida to’lov-kontrakt asosida tahsil olish uchun
umumta’lim kreditlarini taqdim etish to’g’risida” Vazirlar Mahkamasining qarori
(2001 yil);
• “Bolalik oilalarni ijtimoiy qo’llab-quvvatlashni kuchaytirish bo’yicha
chora-tadbirlar to’g’risida” Vazirlar Mahkamasining qarori (1996 yil);
• “Ishlayotgan nafaqaxo’rlarga nafaqalarni to’lash to’g’risida” O’zbekiston
Respublikasi Prezidentining qarori (1995);
• “Kam ta’minlangan oilalarni ijtimoiy himoyalashni tashkil qilish
masalalari haqida” Vazirlar Mahkamasining qarori (1994 yil);
• “Yosh oilalarni moddiy va ma’naviy qo’llab-quvvatlashga doir qo’shimcha
chora-tadbirlar to’g’risida”gi O’zbekiston Respublika Prezidentining 2007 yil 18
maydagi Farmoni va boshqa o’nlab Farmon, normativ hujjatlar va qarorlarni
keltirish mumkin.
Yurtimizda oilani mustahkamlash borasidagi davlat siyosatining afzalligi
shundaki, davlat oilaning o’ziga xos suveren tuzilma sifatida qadrlaydi, uning ichki
ishlariga aralashmaydi, lekin u yoki bu sabablarga ko’ra, oilada ba’zi qiyinchiliklar
paydo bo’lgan bo’lsa, mahalliy o’zini-o’zi boshqarish organlari, mahalla
qo’mitalari, unda faoliyat yuritayotgan jamoatchilik komissiyalariga murojaat qilib
orqali fuqarolar o’z manqaatlarini himoya qilishlari va davlatning madadiga
erishishlari mumkin.
Ikinchi tomondan, oila ikki oilaning, unda tarbiyalanayotgan ikki yoshning
ixtiyoriy kelishuvi, tanlovidan hosil bo’lgan ittifoq bo’lgani uchun ham ushbu
jarayonlarga ham aralashmaydi, chunki bu shaxsiy muammo. Lekin davlat
fuqarolarning “erkin nikohlari”ga, xohlagan paytda xohlagan inson bilan o’zi
bilganicha nikohga kirib yoki kirmay yashashiga befarq bo’la olmaydi. Chunki bu
jamiyatning ahloqiy tomirlarini kesishi mumkin. Shuning uchun turli xil oilani
qo’llab-quvvatlovchi tuzilmalar borki, ular oila-nikoh borasidagi nohaqliklar
46
bo’lgan sharoitda, oilada bir yoki bir necha a’zoning insoniy manfaatlari
tahqirlangan sharoitda, farzandlar ota-onasining nojo’ya harakatlari tufayli
ko’chada qolib xavfi paydo bo’lganda o’zining jamoatchilik tashkilotlar, jumladan,
xotin-qizlar komissiyalari,
yarashtirish komissiyalari, “Oila”
markazlari,
oqsoqollar orqali bu kabi salbiy holatlarning oldini olish va bartaraf etish bo’yicha
aniq chora-tadbirlar ko’radi, kerak bo’lsa, ularni xukumat dasturlari yoki qarorlari
asosida mustahkamlaydi.
Oilaning musathkam va barqaror bo’lishi uning a’zolari salomatligiga, ota-
onalikka psixologik jihatdan tayyorligiga bevosita bog’liq bo’lgani uchun ham
mamlakatimizda bu borada aniq mexanizmlar ishga solingan. Jumladan,
O’zbekiston Respublikasi Vazirlar Mahkamasining nikohlanuvchi shaxslarni tibbiy
ko’rikdan o’tkazish to’g’risidagi 365-sonli qarorining amalda joriy etilishi,
akademik liseylar va kasb-hunar kollejlarida o’qitilayotgan “Oila psixologiyasi”
kurslarining uzluksiz ta’lim tizimiga kiritilganligi kabilarning davlat tomonidan
moliyalashtirilayotganligi ham fikrimizning dalilidir. Ko’pchilik nikohlarni baxtli
ham baxtsiz ham deb atash mushkul, chunki ularda er-xotinlarning bir-birlarini
sekin-asta tarbiyalab borishlari va taqdir taqozosi bilan bora-bora munosabatlar
chuqurlashib, tushunish hissi va do’stona munosabatlar sayqal topib, u hattoki,
romantik muhabbat darajasiga ko’tariladi.
Nikoh modeli. Oila va nikoh bo’yicha ko’plab mutaxassislar Z.Freyd va
A.Adlerning g’oyalarini ma’qullagan holda shuni ta’kidlaydilarki, oila qurayotgan
yosh kelin-kuyovlar o’zlari anglamagan ravishda o’zlari tarbiya topgan oilalarining
modelini yangi oilaga tadbiq eta boshlaydilar.
Ota-ona oilasi Z.Freydning psixoanalitik nazariyasi mos keladi. Unga
muvofiq, bola o’zi katta bo’lgan oilasidagi o’z jinsiga mos ota yoki ona obraziga
o’zini identifikasiya qilib, hayoti mobaynida ko’rgan-kechirganlarini xatti-
harakatlarida takrorlaydi, qarama-qarshi jins vakili bo’lmish ota-onaning obrazi esa
turmush o’rtog’ini tanlashni belgilaydi. Agar ushbu obraz ijobiy bo’lgan bo’lsa,
masalan, qiz bola uchun otasi ideal, namunali tuyulsa, kelajakda shu qiz o’z
turmush o’rtog’i bilan kelishib yashashga moyil bo’ladi. Mobodo obraz salbiy
47
bo’lsa (ota ichuvchi yoki bevafolik qilib tashlab ketgan), unga o’xshamagan
insonni qidiradiyu, aslida topgan taqdirda ham u bilan kelishib yashashiga o’zi
ham ishonmaydi, ruhiy iztirobda bo’ladi, ko’p ikkilanadi. Agar o’zi o’sib
ulg’aygan oila kichik bo’lsa, istiqbolda u ham aynan detosentrik, kichik oila
qurishga intiladi.
Opa-singil, aka-inilik munosabatlariga asoslangan oila modeli A.Adler
g’oyalari ta’sirida ishlab chiqilgan. Unga ko’ra, er-xotin aloqalari mustahkam va
barqaror bo’lishi uchun ikkasi o’z munosabatlari jarayonida akalari yoki opa-
singillari bilan bo’ladigan hamkorlik, liderlik, hukmronlik, mas’uliyat,
g’amxo’rlik, tobelik kabi qator munosabatlarini ro’yobga chiqarishlari lozim
(sibling yondashuv). Bu aloqalarning bir ko’rinishi shundayki, unda er va xotin
bir-biriga akaday, singilday u yoki bu munosabatlardagi kemtikliklarni to’ldirib
borishlari mumkin (komplementar nikoh). Bu bizdagi munosabatlarga ham xos
bo’lib, ko’pgina o’zbek oilalarida xotin erini “aka” deb atasa, er birinchi farzand
tug’ilgach, xotiniga to’ng’ich farzandning ismini aytib murojaat qiladi. Bu holat
ayniqsa, er o’z oilasida singillarining akasi bo’lgan bo’lsa, yoki xotin ham o’z
navbatida ota-onasining uyida akalarning singlisi bo’lgan bo’lsa komplementar
tarzda uyg’unlik kashf etadi, ular oilaviy munosabatlarda kim ustun, kim tobe kabi
muammolarga duch kelmaydilar. Agar xotin o’z oilasida biriga singil, biriga opa
bo’lib katta bo’lgan bo’lsa, u yoki bu tajriba eri bo’lgan munosabatlarda qisman
komplementar vazifani bajaradi. Nihoyat, agar er o’z oilasida to’ng’ich farzand va
xotin ham o’z oilasida to’ng’ich bo’lgan bo’lsa, unda er-xotin munosabatlari
nokomplementar nikohga to’g’ri keladi, ya’ni, ular teng mavqeli bo’lgani uchun
odatda o’zaro munosabatlarida liderlik va o’zaro adaptasiya holatlari muayyan
qiyinchiliklar va muammolar bilan kechadi, tez-tez bir-biriga nimalarnidir da’vo
qiladigan, o’z fikrini uqtirish va amalga oshirishga moyillik kuzatiladi. Odatda
bunday nikoh ikki ziyoli inson o’rtasida tuzilgan bo’lsa, ular baxtli bo’lishlari
mumkin, ayniqsa, hozirgi davrda, lekin o’zaro til topishib, ko’nikib ketishlariga
anchagina vaqt, sabr-toqat kerak bo’ladi.
Ota-onasining oilasida ko’rgan-kechirganlari bolaning bo’lg’usi oilasi, undagi
48
er-xotin munosabatlari, farzandlar tarbiyasi, qarindosh-urug’lar bilan bo’ladigan
murakkab o’zaro aloqalarning qanday kechishini belgilovchi muhim omildir.
Ushbu omilning ta’sirini batafsil o’rgangan olimlardan biri N. Pezeshkian bo’lib, u
bunday ta’sirchanlikning 3 jihatini alohida ajratadi:
•
turli stresslarga nisbatan munosabat;
•
hissiyotlarga beriluvchanlik va uning oqibatlari – ijtimoiy xatti-
harakat me’yorlari;
•
oilaviy munosabatlar.
Pezeshkian ota-ona oilasida ko’rgan-kechirganlari ta’sirida turlicha stresslarga
hozirjavoblikning to’rt xil tipik usullarini, yo’llarini ajratadi: Avvalo, bu – tana
reaksiyalari yoki vujud bilan javob berish bo’lib, u turli psixosomatik kasalliklar
yoki holatlarga nisbatan inson vujudining javobi (masalan, uyqu, kayf bo’lish,
ochlik yoki to’qlik kabi) sifatida namoyon bo’ladi. Bunda masalan, ota-ona
oilasida urf bo’lgan xazil-xuzul, aytishuvlar orqali u yoki bu zarar etkazuvchi
tangliklarning oldini olish tajribasi nazarda tutiladi.
Faoliyat ham stressning oldini olish vositasi sifatida muallif tomonidan ikki
yo’nalishda bo’lishi mumkinligi qayd etiladi. Masalan, birinchisi – ishga
mukkadan ketish orqali stressni echish bo’lsa, ikkinchisi – u yoki bu sohadagi
yutuqlar va qo’lga kiritilgan natijalar orqali o’zini-o’zi tinchlantirish, tangliklardan
“qochish”ni anglatadi.
Muloqot yoki bevosita muomala shaklida odam ko’proq turli suhbatdoshlarni
topib, ular bilan kirishib ketish orqali yoki aksincha, o’zini yolg’izlikka mahkum
etish orqali stressni engillatish usuli bo’lsa, oxirgi yo’l – xayolga berilish, ya’ni,
real harakatlarni ramziy taassurotdagi obrazlar bilan almashtirish hisobiga
tangliklardan uzoqlashishdir.
Hissiyotlarga berilish hamda uni ijtimoiy xatti-harakat normalariga
muvofiqlashtirish – bu ko’rgan-kechirgan hissiyotlar va xulq namunalari
to’g’risidagi tasavvurlar. Pezeshkian bevosita hissiy-emosional normalarga sevgi-
muhabbatni, ishonch, umid, sabr-qanoat, o’zgalarga e’tiborli bo’lish, o’zgalar bilan
yaqin samimiy munosabatlarga kirisha olish, e’tiqodlilik, diniy hissiyotlarni
49
kiritadi. Bunday hissiyotlar odatda ota-onasi, yaqinlari, aka, opalar, uka-singillar
bilan o’zini identifikasiya qilish, o’zini ular bilan solishtirish, o’xshashlikka intilish
jarayonida shakllanadi. Aynan shu sababli inson kimgadir ishonishga, samimiy
muruvvat ko’rsatishga o’rganadi. Oila muhitida boshdan kechirgan hissiyotlar
oqibati bo’lmish xatti-harakatlar normalariga esa bir so’zlilik, saranjom-sarishtalik,
ozodalik, samimiyat, adolatlilik, intiluvchanlik, tejamkorlik, sadoqat, ishonch,
xalollik kabilar kiradi. Pezeshkian, ayni emosional sohalarda er-xotin o’zaro
munosabatlarining o’xshamasligini er-xotin nizolarida asosiy nizo keltirib
chiqaruvchi sabab, deb hisoblaydi. Xatti-harakat normalaridagi kelishmovchiliklar
ham muhim, lekin ular psixoterapevtik amaliyotda biroz yumshoqroq hisoblanadi.
Ijtimoiy va oilaviy munosabatlar. Bola tajribasining asoslaridan biri undagi
ota-ona oilasi ta’sirida shakllanadigan ijtimoiy fe’l-atvordir. Ya’ni, o’zaro ishonch,
o’zini-o’zi baholash, Men-konsepsiyasi ota-onasi, aka-ukalari, opa-singillari
ta’sirida bola ongida shakllanadigan hislatlardir. Bola ota-onasining o’zaro
muloqotlariga qarab, umri mobaynida kuzatib, bilib-bilmay ularga taqlid qilib,
tinchlik – xotirjamlikda, o’zaro hamjihatlikda yashashga o’rgansa, aka-uka, opa-
singillariga qarab, jamiyatdagi murakkab o’zaro muomala holatlarida o’zini
qanday tutishga o’rganadi, hayotning ma’nosini tushunib boradi, dunyoqarashi,
dunyoviy hamda diniy e’tiqodlarining shakllanishi ham ayni shu munosabatlar
ta’sirida ro’y beradi.
Er-xotin munosabatlari avvalo adaptasiya, ya’ni bir-biriga asta-sekin ko’nikib,
moslashib borish jarayonidan boshlanadi, zero, ularning har biri yangi muhitga,
yangi ro’zg’orga o’z oilasida orttirgan shaxsiy tajribasi, oila to’g’risidagi ijtimoiy
tasavvurlari bilan kirib keladi. Natijada ota-onasi oilasida olgan tajribaning bir
qismidan voz kechgani holda, yangi munosabatlar uchun yangi fazilatlarni o’zida
tarbiyalay boshlaydi.
|