56
Bir zum harsillab turdi-da, to‘satdan yig‘lab yubordi.
– Man yurtning haqiga suvalgan tom tagida turmayman! – Shunday
dedi-yu, supa labiga borib, ters o‘tirib oldi.
Hammamiz qaytadan tomga chiqdik. Suvoq qilishdan ko‘ra loyni
ko‘chirish qiyin bo‘larkan. Bitta qoldirmay, qirtishlab, tomdan tushirdik.
Paqirlab tashib, ko‘chadagi loyhandaqni to‘ldirib qo‘ydik.
Oradan yillar o‘tib, kampir ko‘z yumganida tumonat odam uni o‘sha
ko‘chadan so‘nggi manziliga ko‘tarib bordi.
Ko‘cha tuprog‘i iliq edi… Mayin edi…
(O‘. Hoshimov)
Dostları ilə paylaş: