Ihyou ulumid-din. O’limdan so’ng. Imom G’azzoliy
www.ziyouz.com kutubxonasi
17
— Ular hech vaqosiz bo‘lishadi. Uzoqdagilar xuddi yaqin-agilardek eshitadigan ovozda
Alloh taolo ularga nido qiladi: «Podshoh Menman, Qozi Menman! Jannat ahlidan bo‘lgan
kishida jahannam ahlidan bo‘lgan kishining haqqi bor ekan, to o‘sha haq olinmaguncha,
u jannatiy jannatga kirmaydi. Do‘zax ahlidan bo‘lgan kishi ham to jannat ahlidap bo‘lgan
kishining hakqini ado qilmaguncha do‘zaxga kirmaydi. Hatto, bu haq bir tarsaki bo‘lsin,
(albatta uning uchun qasos olinadi).
— Axir biz ulug‘ va qudratli Allohning huzuriga yalang‘och,
changga belangan va hech
vaqosiz holda borsak, qanday qilib haqlarni ado qilamiz? dedik.
— Savoblariigiz va gunohlaringiz evaziga, dedilar Allohning‘ rasuli» (Imom Ahmad
rivoyati).
Ey banda, Allohdan qo‘rq! Kishilarning mollarini nohaq yo‘llar
bilan olib, ularga zulm
kilishdan, izzat-nafsiga teg‘ib, ko‘ngillarini xijil etib ko‘yishdan, muomalada xu-lqqa zarar
yetishidan saqlan. Albatta Alloh va bandasining o‘rtasida bir xoslik, yaqinlik bor.
Olamlar
Parvardigori mag‘firatli Zot, kechirimli bo‘l. Kimning zimmasida mazlumlar haki yig‘ilib
qolgan ekan, darhol tavbaga shoshsin. Mazlumlar hali haqini so‘rab, qistovga oladi. Bas,
Intiqom kuniga hozirlik ko‘r, savob amallarni ko‘paytir. Alloh va o‘zinggagina ayon
yaxigaliklarni paydo qil. Kamoli ixlos bilan qilingan bu yaxshiliklarni Allohdan o‘zga hech
kim bilmasin. Shoyad shunday amallardan biri seni Parvardigoringga yaqinlashtirar va
mo‘min do‘stlarini bandalarining haqlaridan xalos etishdek lutfiga sazovor etar.
Anas ibn Molik Rasululloh sollallohu alayhi vasallamdan shunday rivoyat qiladi:
«Payg‘ambar alayhissalom huzurida edik. U zot kuldilar, hatto kurak tishlari ko‘ri-nib
ketdi. Shunda Umar:
— Otachsham Sizga fido bo‘lsin, ey Allohning rasuli! Nima Sizni kuldirdi? — deya
so‘radi.
— Ummatimdan ikki kishi ulug‘ va qudratli Alloh qarshisida tiz cho‘kkan holda turibdi.
Biri: «Ey Rabbim, birodarimdan haqqimni olib ber» dedi. Shunda Alloh taolo:
«Birodaringning haqqini ber» deb amr qildi. «Rab-bim, hakqini qanday qilib beray,
bitta
ham savob amalim qolmadi-ku?!» dedi u. «Bitta ham savob amali qolmabdi, nima
qilasan?» dedi Alloh haqqini talab qilgan kishiga. «Ey Rabbim, gunohlarim unga
yuklansin», dedi u.
(Birdaniga Rasululloh sollallohu alayhi vasallam jim bo‘lib qoldilar), ko‘zlari to‘la yosh
edi, yig‘ladilar, so‘ngra dedilar: «Darhaqiqat, u Kunning xatari ulug‘. U Kunda odamlar
gunohlari boshqaga yuklanishga muhtoj bo‘ladilar...
Keyin Alloh taolo haqqini
birodaridan talab qilayotgan bandasiga dedi:
— Boshingni ko‘tar, jannatlarga nazar sol! U boshini ko‘tarib:
— Yo Rabbiy, kumushdan bo‘lgan baland shaharlarni, duru marvaridlar bilan
bezatilgan oltin qasrlarni ko‘ryapman. Bular qaysi payg‘ambarniki
yo qaysi siddiqniki
yoxud qaysi shahidniki?— dedi hayratlanib.
Shunda Alloh taolo:
— Kim Menga kiymatini to‘lasa, shuniki, — dedi.
— Ey Rabbim, kim ham bu qasrlarning qiymatiga ega bo‘la olardi, dedi u
umidsizlanib.
— Sen unga ega bo‘lolasan, dedi olamlar Parvardigori haqqini birodaridan da’vo
qilayotgan bandasiga.
— Qanday qilib? - so‘radi u.
— Birodaringni kechir, dedi ulug‘ va qudratli Zot.
— Ey Rabbim, men uni kechirdim! Shunda Alloh taolo dedi:
— Qani, birodaringning qo‘lidan ushla va uni jannatga yetakla!
Keyin Rasululloh sollallohu alayhi vasallam dedilar: «Allohdan qo‘rqinglar!