48
- ma'lumotlarni yig’ish, saqlash, ularni qayta ishlash va tahlil qilish usullari;
- muhim voqealarni qayd qilish usullari;
- qiyoslash usullari;
- dekompozitsiya va modellashtirish usullariga muhim o’rin beriladi.
Muammoni hal qilish, ya'ni echim variantlarini ishlab chiqish bosqichida ham
ma'lumotlarni yig’ishda qo’llaniladigan usullardan foydalaniladi. Ammo bu usullarni
qo’llashga "Nima sodir bo’ldi" va "qaysi sabablar ta'siri ostida bo’ldi" degan
muammoni hal qilishiga emas, balki "Muammoni qay tarzda hal qilish, qanday
boshqaruv usulini qo’llash lozim" degan savolga javob topish nuqtai nazardan
yondoshiladi.
Qarorni tanlash bosqichida, eng avvalo tanlash me'yor (kriteriya) larini
shakllantirishga e'tibor beriladi. Bu erda so’z ko’pincha maqsimumlashtiradigan yoki
minimumlashtiradigan maqsadli funktsiya to’g’risida boradi. Odatda bunday tanlovni
optimallashtirish deb ataladi. Optimallashtirish kriteriyalariga quyidagilar misol bo’la
oladi:
foydani, daromadni, mehnat unumdorligini, samaradorlikni
maksimumlashtirish;
harajatni, qo’nimsizlikni, unumsiz ish vaqtlari va hokazolarni
minimumlashtirish.
Qabul qilingan qarorlarning bajarilishini ta'minlash bo’yicha tadbirlar qaror
qabul qilinib, tasdiqlangandan so’ng tuziladi. Bu bosqichda qarorlar shajarasi tuzilib,
unda maqsadga erishishning barcha yo’nalish va yo’llari ikir-chikirigacha aniqlab
chiqiladi.
Dostları ilə paylaş: