well
idaresinde, Fransa da Napolyon idaresinde bir Fa
şist dönem geçirmişlerdi, ama hiçbirinde de bu Faşist dö
nem daha sonraki demokrasiye engel olmamıştır. Gelece
ğin siyaseti bakımından, siyasal olgunluktan yoksun ulus
lar en iyi kılavuzlar değillerdir.
Faşizme karşi itirazlarım, Komünizme karşı itirazla
rımdan daha basit ve bir bakıma daha temellidir. Komü
nistlerin amacını bütün olarak ele aldığımız zaman bu
amaç bana uygun geliyor:
bana uygun
gelmeyen şey,
amaçtan çok, amaca götüren yollardır. Am a Faşizm ko
nusunda, amaca götüren yollar kadar amaçtan da nefret
ediyorum.
Faşizm karmaşık bir akımdır; Alman Faşizmiyle
İtalyan Faşizmi arasında dağlar kadar fark vardır ve Fa
şizm, eğer yayılırsa, başka ülkelerde daha da başka bi
çimler alabilir. Bununla birlikte Faşizmin öyle bazı esas
ları vardır ki,
bunlar olmasa Faşizm, Faşizm olmaktan çı
kar. Faşizm antidemokratiktir. Faşizmin karakterinde
milliyetçilik ve kapitalizm öğeleri egemendir ve Faşizm,
çağdaş gelişmelerden zarar
görmüş olup da Sosyalizm ya
da Komünizm kurulduğu takdirde daha büyük zararla
ra uğramaktan korkan orta tabaka kesimlerine hitap eder.
Komünizm de antidemokratiktir, ama bir süre için, ya da
hiç değilse, gerçek politikasını veren şeyin kendi kuram
sal savları olduğu
kabul edilebildiği sürece; ayrıca, K o
münizm, ileri ülkelerde çoğunlukta olan ve Komünistler
tarafından nüfusun tamamı haline getirilmek istenen işçi
lerin çıkarlarına hizmet etmeyi amaç tutar. Faşizmin an-
ti-demokratik niteliği daha temellidir. Faşizm, devlet yö
netiminde büyük çoğunluğun mutluluğunu sağlamayı
doğru
ilke kabul etmeyip, «en iyiler» olarak belirli birey
leri, ulusları, sınıflan seçerek, yalnız bunlan düşünül
meye layık sayar. Geri kalanlar, Faşizme göre, güç kul
lanılarak seçkinlerin çıkarlarına hizmete zorlanmalıdır.
Faşizm, iktidarı ele geçirme
mücadelesi içindeyken
nüfusun hatın sayılır bir bölümüne hoş görünmek zorun
dadır. Almanya’da olsun, İtalya’da olsun Faşizm, orto-
doks Sosyalist
Dostları ilə paylaş: