Microsoft Word Маруза матн Тупрок-усимлик Zionet22

Botanik xususiyatlari. 
Kartoshka ituzumdoshlar (Solanaceae) oilasiga va yovvoyi hamda 
madaniy turlarni birlashtiradigan-Solanum L. avlodiga kiradi. Ulardan Solanum tubyerosum L. 
eng ko‘p tarqalgan.
Kartoshkaning ildizi popuk ildiz bo‘lib, asosan tuproqning yuza 60-70 sm qatlamida 
joylashadi. Ayrim ildizlar yerga 150-200 smga kirib boradi. Ildizida oq yo‘g‘on o‘simtalar 
bo‘lib, unga stolon yoki o‘zgaruvchan novda deyiladi. Kartoshka poyasining ko‘pchiligi tik, 
ba’zilari egilib o‘sadi. Bo‘yi sharoitga qarab keskin (30 dan 150 sm gacha) o‘zgaradi. 
Kartoshka o‘simligi tupining asosiy qismi 4-8 syerbarg poyadan iborat. Tupdagi poyalar soni 
naviga, ekiladigan tuganaklarning yirik-maydaligiga bog‘liq bo‘ladi. Yirik tuganaklardan o‘sib 
chiqqan o‘simliklar mayda tuganaklardan o‘sib chiqqan o‘simliklarga qaraganda syerpoya 
bo‘ladi. Tupdagi poyalar soni ma’lum darajada tuganak xosili ko‘p yoki kam bo‘lishini 
ifodalaydi.
Kartoshka poyasining yer ostki qismidagi qo‘ltiq kurtaklaridan novdalar-stolonlar 
rivojlanadi, ularning uchi yo‘g‘onlashadi (tuganaklar xosil bo‘ladi). Stolonlar yertagi navlarda 
qisqaroq, kechkilarida uzunroq bo‘ladi. 
Kartoshka barglari oddiy, uzun-uzun, toq patsimon, cheti tekis bo‘lib, bir juftdan uch 
juftgacha, ba’zan ko‘proq barg xosil qiladi.. Poyaga birikadigan joyda barg o‘qi barg bandiga 
aylanadi. Oxirgi barg bo‘lagi odatda, qolganlardan yirikroq bo‘ladi.
Guli to‘pgulga yig‘ilgan bo‘lib, turli uzunlikdagi gulpoyada tutash joylashgan. Gulbandi 
qismlarga ajralgan. Guli beshtalik tipda. Xar xil rangda oq, ko‘k, to‘q ko‘k, binafsha rang, 
qizg‘ish-binafsha rangda bo‘lib, turli tusda tovlanadi. Gulining o‘rtasida 5 ta changchisi bor. 
Urug‘chisi tumshuqcha, ustuncha va tugunchadan iborat. Gul kosasi tutashib o‘sgan, beshta 
gultojibargi bor. Kartoshka o‘zidan changlanadi. Mevasi yumaloq, ikki uyali syersuv rezavor 
meva bo‘lib, juda ko‘p mayda yassi urug‘i bor. 1000 dona urug‘ining vazni 0,5 g keladi. Ammo 
hamma navlari meva tutmaydi. Kartoshka tuganagi yo‘g‘onlashgan qisqa poyadan iborat. 
Kartoshka tuganaklari yumaloq, cho‘zinchoq va ovalsimon shaklda bo‘ladi. Bu kartoshka 
naviga va etishtirilayotgan sharoitga ko‘ra o‘zgarib turadi. Tuganaklarining eti oq, sariq, qizil 
va zangori rangda bo‘ladi. Po‘sti sariq, pushti, qizil, och zangori yoki ko‘k rangda bo‘lishi 
mumkin. Tuganaklarining po‘sti kartoshka naviga bog‘liq bo‘lib, silliq, g‘adir-budur yoki 
to‘rsimon bo‘lishi mumkin. Kartoshka tuganagi usti epidyermis bilan qoplangan, pishib 

---

75
etilganda u ko‘chib to‘kilib ketadi. Po‘stloq o‘z navbatida havo o‘tkazmaydigan, pyeridyerma 
bilan qoplanadi. Uning ustida po‘kak qatlami shakllanib, kartoshka po‘sti paydo bo‘ladi, bu esa 
uni tashqi muxit ta’siridan saqlaydi. Ichki qismi yirik, g‘ovak parenxima xujayralaridan iborat, 
ularning ichi oqsil moddalari va kraxmal donalari bilan to‘lgan. Po‘stloq ostida xosil qiluvchi 
to‘qima (kambiy qatlami) mavjud. Tuganak ana shu kambiy hisobiga o‘sadi. 
Biologik xususiyatlari. 
Kartoshka past tempyeraturaga mutlaqo chidamaydi. 7-8
0
S dan 
past tempyeraturada yaxshi o‘smaydi. Ko‘pgina olimlar yozishicha issiqqa chidamsiz, ammo, 
sug‘orish yordamida xosil qilingan mikroklimat ta’sirida kartoshka issiq havodan qiynalmaydi. 
Faqatgina tuproqda nam etarli bo‘lmasa uning kasalliklarga moyilligi ham ko‘payadi, 
xosildorligi keskin kamayib ketadi. O‘zbekistonda o‘tkazilgan tadqiqotlar bu o‘simlik issiqqa 
chidamli ekanligini ko‘rsatdi. Tuproq tempyeraturasi 18-20
0 
S eng qulay tempyeratura 
hisoblanadi.
Kartoshkaning butun o‘sish davri uch bosqichga bo‘linadi: 
Birinchi bosqich maysa paydo bo‘lgandan gullashgacha. Bu davrda asosan poya o‘sadi, 
ko‘k massa ko‘payadi. Tuganaklari sekin o‘sadi.
Ikkinchi bosqich-gullash davridan poyaning o‘sishi to‘xtaguncha davom etadi. Bu 
davrda intensiv ravishda tuganak mevalar paydo bo‘ladi.
Uchinchi davr poyaning o‘sishi tugagandan tabiiy so‘lish davrigacha davom etadi. Bu 
davrda tuganak mevalar paydo bo‘lishi davom etadi. Lekin ikkinchi davrga nisbatan 
sekinlashadi. Bu bosqichlarni o‘tish muddati kartoshkani navi va ob-havo sharoitiga bog‘liqdir. 
SHunday qilib, ikkinchi bosqich tuganaklar shakllanishida eng muxim davr hisoblanadi.
Kartoshka yorug‘likka talabchan, qisqa kun o‘simlik.Yerta baxorda ekilganda ham 
kunning uzunligi rivojlanishga ta’sir qilmaydi. Faqatgina past xaroratda kartoshka ta’sirlanadi. 
YOrug‘lik kaam bo‘lsa, barglari sarg‘ayib, poyalari cho‘zilib, gullamaydi va tuganak xosil 
qilmaydi. O‘ta qalin bo‘lsa ham yaxshi rivojlanmay, xosildorligi keskin kamayadi. 
O‘g‘itlash
Kartoshka yerni o‘g‘itlashga yaxshi ta’sirchan bo‘ladi. Kartoshkaga organik 
va minyeral o‘g‘itlar solish xosilni 50% gacha va undan ham ko‘proq oshiradi. Kartoshka 
etishtirishning xozirgi texnologiyasi organik o‘g‘itlarni albatta minyeral o‘g‘itlarga qo‘shib 
solishga asoslangan. Organik o‘g‘itlar xosilni oshirish bilan birga tugunaklar tarkibidagi 
kraxmal miqdorini oshiradi va yirik tugunaklar soni ko‘payadi. Organik o‘g‘itlar, asosan 
baxorda solinadi, bunda ekish muddati cho‘zilib ketadi. Organik o‘g‘itlarni bir qismini 
kartoshkadan oldingi ekinga -kuzgi g‘allaga solish mumkin. Agar o‘tmishdagi ekin ekiladigan 
yerlar organik o‘g‘itlar bilan yaxshilab o‘g‘itlansa, kartoshkani faqat minyeral o‘g‘itlar bilan 
o‘g‘itlab etishtirish mumkinligi tajribalarda tasdiqlangan. Bunda xo‘jaliklarda, kartoshka 
xosilining bir oz kamayishi kuzgi ekinlar xosilining ortishi hisobiga qoplanib ketadi. Yertagi 
kartoshka ekishda organik o‘g‘itlarni albatta, kuzdan boshlab, kuzgi shudgor vaqtida solish 
kyerak. Qumli va qumloq tuproqlarda ko‘kat o‘g‘itlardan oraliq ekin sifatida lyupindan 
foydalanish yaxshi natija byeradi. Faqat organik o‘g‘itlar solish bilan kartoshkaning oziq 
moddalarga bo‘lgan talabi to‘liq ta’minlanmaydi, shuning uchun organik o‘g‘itlar bilan birga 
minyeral o‘g‘itlar ham solish kyerak.
Toshkent Davlat agrar univyersiteti mevachilik va sabzavotchilik fakulteti olimlari (V. I. 
Zuev., A. G‘. Abdullaev va boshqalar, 1994) bo‘z tuproqlar mintaqasida yerta pishar kartoshka 
navlari uchun gektariga 120-150 kg azot, 80-100 kg fosfor va 60 kg kaliy, kechpishar navlar 
uchun esa 200-250 kg azot, 150-160 kg fosfor va 100 kg kaliy qo‘llashni tavsiya qiladilar. 
Kartoshkani takroriy ekin sifatida ekish rejalashtirilganda, go‘ng to‘laligicha, fosforli-kaliyli 
o‘g‘itlar yillik me’yorining 70-80% i kuzgi shudgorlashda, qolgan qismi esa (20-30%) yerni 
ekishga tayyorlashda kiritiladi. Kartoshkaga yillik azot me’yorining 20% i yerni ekishga 
tayyorlashda, 30% i birinchi oziqlantirishda (nixollar to‘liq unib chiqqach) va 50% i shonalash 
davrida byeriladi. 

---

76
Kartoshka bir yerda surunkasiga ekilsa, u so‘lish kasali bilan kasallanadi. SHuning uchun 
uni almashlab ekishda karam, bodring, qovun, tarvuz hamda ildizmevalilardan keyin ekish 
kyerak. YOzda ekilganda kuzgi bug‘doy va arpadan keyin ekilishi kyerak.
Kartoshka 3 muddatda ekiladi: yertagi kartoshka aprel oyining oxiri mart oyining 
boshlari, o‘rtagi kartoshka aprel oyida va kechki kartoshka may oyining oxiri iyun oylarining 
boshlarida ekiladi. Urug‘lik uchun kechroq iyun oyining oxirida ekish mumkin. 
Kartoshka qator orasi 70 sm, o‘simlik orasi 25-30 sm qilib ekiladi. Bir gektar yerga 
o‘rtacha 25 sentnyer urug‘ sarflanadi va urug‘lar tuproq sharoitiga, ekish muddatiga qarab 6-16 
sm chuqurlikda ko‘milishi kyerak. 
Kartoshkani parvarish qilish qator oralarini ishlash, chopiq qilish, oziqlantirish va 
sug‘orishdan iborat. Kartoshkani qator oralari 3-4 marta kultivatsiya qilinadi. Kartoshkani 
chopiq qilish tugunaklarni tugish uchun yaxshi sharoit tug‘diradi. SHu sabbabli qo‘lda ketmon 
bilan yoki maxsus okuchniklar bilan 2 marta ko‘mma chopiq qilinadi. Yertapishar navlar bir 
marta gullashdan oldin chopiq qilinadi. 
Kartoshka o‘simligi namga talabchan. Yertagi kartoshka yer osti suvlari chuqur 
joylashgan tuproqlarda 7-9 marta sug‘oriladi. Kechki kartoshka esa 10-12 marta sug‘oriladi. 
Gullash davrigacha kartoshkani 12-15 kunda, gullash davrida 6-8 kunda sug‘orish kyerak. 
YOzda ekilgan kechki kartoshka xar 8-10 kunda sug‘orilishi kyerak.