2003–
cü İraq müharibəsi
İraqın zenit, raket kompleksində kütləvi qırğın silahların
olmasının yoxlamaq üçün TŞ-nın 687 saylı qətnaməsinə əsasən
BMT-
nin xüsusi komissiyası yoxlama aparmalı olsa da, 1998-ci
ild
ə İraqda heç nə tapmayıb geri qayıtdı.
1998-ci ild
ə ABŞ-ın İraqda apardığı əməliyyat “Səhrada
tülkü” adlanırdı. 2001-ci ilin 11 sentyabr terror aktından sonra
ABŞ Əfqanıstanda Talıban rejimini devirmək üçün hərbi əmə-
liyyata başladı. 2002-ci ildə Taliban rejimi devrildi. ABŞ İraqa
yenid
ən beynəlxalq müfəttiş göndərilməsini tələb etdi. 2002-ci
ild
ə Səddam Hüseyn buna razılıq verdi: Lakin axtarış heç bir nəticə
verm
ədi. Hadisələrin gedişi göstərirdi ki, İraqla sülh mümkün deyil.
ABŞ dünyaya sübut etməyə çalışırdı ki, İraqda S. Hüseyn
rejiminin qalması planetdə sülh üçün təhlükəlidir. ABŞ-ın özünün
bir sıra komissiyası təsdiq etdi ki, İraqda bakterioloji silah yoxdur.
2003–cü ild
ə C. Buş öz hökumətinə, “qlobal sürətli zərbə”
konsep
siyasının hazırlanması haqqında sərəncam verdi.
2003–
cü ilin fevralı 5–də ABŞ–ın dövlət katibi K. Pauell
BMT T
əhlükəsizlik Şurasına İraqın silahları haqqında məruzə
t
əqdim etdi. Məruzədə İraqın kütləvi qırğın silahları hazırlaması
haq
qında təkzibolunmaz sübutlar öz əksini tapmışdı. ABŞ İraqa
qarşı hərbi qüvvədən istifadə olunmasını tələb edirdi. Lakin
MAQATE–
nin baş katibi Əl Baradeinin məruzəsində deylirdi ki,
İraqda nüvə silahı yoxdur. BMT Təhlükəsizlik Şuarsında Çin,
Rusiya, v
ə Fransa İraqa qarşı hərbi qüvvə tətbiqinin əleyhinə çıxış
edir
di. ABŞ–la BMT Təhlükəsizlik Şurası arasında ziddiyyətlər
k
əskinləşdi və ABŞ İraqa qarşı müharibəyə başlamaq üçün BMT
T
əhlükəsizlik Şurasının mandatını ala bilmədi.
1991–ci il müharib
əsinin başqa uzun müddətli nəticələrindən
biri d
ə 687 saylı qətnamədə nəzərdə tutulduğu kimi İraqda döyüş
aviasiyasının uçuşunu qadağan edən hava zonasının yaradılması
idi. Bu zonalar ölk
ənin cənubu və şimalında Səddam rejimi tərə-
find
ən kütləvi təqiblərə məruz qalan kürdləri və şiələri qorumaq
209
üçün t
əşkil edilmişdi. Zonanın qorunması işi ABŞ və Böyük Bri-
taniya aviasiya t
ərəfindən həyata keçirilirdi.
1990–
cı illər ərzində kütləvi qırğın silahlarının ləğvi prosesi
dövrü olaraq ç
ətinliklərlə qarşılaşırdı. Bu isə İraq hakimiyyətinin,
xüsussi komissiya il
ə əməkdaşlıq etməyi arzulaması idi. Digər
probleml
ər də mövcud idi. 1993–cü ilin yanvarında ABŞ, Böyük
Britaniya v
ə Fransanın Hərbi Hava Qüvvələri ölkənin cənubunda
yerl
əşən hava - raket kompleksinin mövqelərini üzrə iki raket
bomba z
ərbəsi vurdular. Halbuki müttəfiqlərin aviasiyası üçün təh-
lük
ə uçuş olmayan zonalardan ola bilərdi.1998–ci ilin dekabrında
İraqın əməkdaşlığa etirazından sonra ABŞ və Böyük Britaniyanın
beyn
əlxalq müfəttişləri İraqa qarşı “Səhrada tülkü” hərbi əməliy-
yatını həyata keçirdi. O qurtardıqdan sonra İraqın müdafiə sistem-
l
ərini ABŞ–Böyük Britaniya təyyarələri müntəzəm olaraq bom-
balamağa başladı. Bu yerli əhali içərisində xeyli itkilərə səbəb
oldu. İraq səmasında silahlı pozuntular mütamadi olaraq 1998–ci
ilin dekabrında 2003–cü ilin mart ayına qədər davam etdi. Bu
pozuntular 2002–
ci ilin ortalarından sonra daha da artdı.
Birinci d
əfə İraqa qarşı ABŞ–ın hərbi əməliyyatının
mümkünlüyü haqqında 2001–ci il 11 sentyabr terror aktından sonra
kütl
əvi informasiya vasitələrində təkliflər irəli sürülməyə başladı.
Bununla bel
ə terror aktından sonrakı birinci aylarda C.Buş(kiçik)
inzibati idar
əsində Əfqanıstandakı Taliban hərəkatına qarşı hərbi
əməliyyata başlamaq düşünülürdü. 2002–ci ilin əvvəllərində tali-
banlar m
əğlubiyyətə düçar oldular və hakimiyyətdən kənar edil-
dil
ər. ABŞ 2002–ci ilin ortalarında İraqa beynəlxalq müfəttişlərin
qa
yıtmasını tələb etdi.
Böy
ük Britaniyanın baş naziri E. Bller 2002–ci ilin aprelində
artıq öz ölkəsinin İraqa qarşı gələcək müharibədə iştirakını ilə ra-
zılaşdığını bildirdi.İrqa müfəttişlərin gəlməsi ətrafındakı vəziyyəti
yay–
payız aylarında ABŞ–İraq böhranını daha da kəskinləşdirdi.
ABŞ–ın təzyiqi altında BMT TŞ–nın qəbul etdiyi 1441 saylı (2002,
noyabr)q
ətnaməsi ilə Səddam Hüseyn nəhayət, ölkəyə beynəlxalq
müf
əttişlərin gəlməsi ilə razılaşdı. Komissiya İraqda müharibə
başlandığı dövrdəki vəziyyət haqqında dinləyicilərə məlumat
ver
ərkən Böyük Britaniya kəşfiyyatçısı Con Sours elan etdi ki, İraq
210
münaqişəsinin sülh yolu ilə həlli nəticədə Rusiyanın mövqeyinin
n
əticəsi olaraq mümkün deyildi. Rusiyanın İraqla əlaqədar ticarət
maraqlarından irəli gələn narahatlıq Rusiyanın BMT–nin TŞ–da
S
əddam Hüseyn rejiminə qarşı “ağıllı sanksiya” irəli sürmək
t
əklifini verməsi ilə əlaqədar idi.
2002–2003–cü ilil
ərdə ABŞ administrasiyası böyük səy
hesabına Səddam Hüseyn rejiminin beynəlxalq ictimaiyyət üçün
t
əhlükə yaratdığını sübut etməyə çalışırdı.İraq kütləvi qırğın silah-
ları istehsalı etməkdə və beynəlxalq terrorçu təşkilatlarla ilk növ-
b
ədə “ Əl - Qaida” ilə əməkdaşlıqda günahlandırıldı.
ABŞ kəşfiyyatının verdiyi məlumatlar bir–birinə zidd idi.
2002–
ci ilin sentyabrın 18–də MKİ–nin (Mərkəzi Kəşfiyyat
İdarəsi) direktoru C. Tenet C.Buşa məlumat verirdi ki, Səddam
Hüseyn
ə yaxın dairələrin məlumatına görə İraqda kütləvi qırğın
silahları yerləşdirilməmişdir.Bu məlumat konqresə verilmədi və
b
əyənimədi. 2002–ci ilin əvvəllərində MKİ Nigeriyada ABŞ–ın
keçirmiş səfiri Cozef Reidson belə bir məlumat təhqiq etməyə
başladı ki, guya İran Nigeriyadan uran alır. Təhqiqat apararaq
Uilson bel
ə bir nəticəyə gəldi ki, bu müqaviləni təsdiq edən heç bir
fakt yoxdur. Bütün bunlara baxmayaraq C.
Buş mütəmadi olaraq
qeyd edirdi ki,
İraq Nigeriyadan uran alır.
2004–cü ild
ə isə Pauel etiraf edirdi ki, onun söylədiklərinin
çoxu d
əqiq deyildir və hərdən saxtalaşdırılmış idi. O deyirdi :“Mən
2003–
cü ilin fevralında MKİ–nin mənə verdiyi ən yaxşı məlumatı
t
əqdim edirdim. Çox təəssüf ki, müəyyən müddət keçdikdən sonra
m
ənbələr düzgün və dəqiq deyildir. Bu əvvəlcədən
planlaşdırılmışdı və səhv idi. Mən buna dərindən kədərlənirəm və
t
əəssüf edirəm”.
T
əhlükəsizlik Şurası İraqa qarşı silah işlədilməsinə sanksiya
verm
ədi. ABŞ və müttəfiqləri BMT Nizamnaməsini pozdular.
Böyük Britaniyanın 2002–ci ilin iyulunda Böyük Britani-
yanın leyborist hökumətinin müşavirəsinə həsr edilmiş və 2005–ci
ild
ə nəşr edilmiş “Dauninq–Strit” memorandumunda göstərilirdi
ki
, “Buş Səddamı hərbi yolla yıxmaq istəyirdi, lakin o bunu terro-
rizm v
ə kütləvi qırğın silahı ilə əlaqələndirirdi.2002–ci ilin
oktyabrında ABŞ konqresi bu məsələ ilə əlaqədar qətnamə qəbul
211
etdi. Eyni zamanda ABŞ hərbi hissələri İran körfəzi regionunda
yerl
əşdirildi.Hərbi əməliyyatların 2003–cü ilin yanvar və fevra-
lında başlanması nəzərdə tutulurdu.Eyni zamanda İraqda komissiya
qadağan edilmiş silahların axtarışını davam etdirildi. Missiyanın
r
əhbəri Hans Blinks şikayət edirdi ki, İraq axtarışların keçiril-
m
əsində xoşagəlməz hallar yaradır. Gözlənilən hərbi əməliyyatlar
bir sıra ölkələrin ictimai və siyasi xadimləri, o cümlədən Fransa
prezidenti J.
Şirak, AFR kansleri Herhard Şröder və RF prezidenti
V. Putin t
ərəfindən qəti pislənilirdi. Müxtəlif ölkələrdə müharibə
əleyhinə kütləvi nümayişlər keçirilirdi.
ABŞ–ın mülki məsuliyyət mərkəzi jurnalistikanın müstəqil-
liyi uğrunda Fondla birlikdə apardıqları tədqiqatın gedişində hesab-
la
mışdılar ki, 2001–ci ilin sentyabrından 2003- cü ilin sentyabrına
q
ədər İraq haqqında ABŞ rəhbərliyi 935 məlumat elan etmişdir.
Bundan başqa, Rusiya kəşfiyyatı öyrənmişdir ki, 2001–ci ilin 11
sentyabrından İraq müharibəsinə qədər İraq hakimiyyət orqanları
ABŞ əleyhinə yönəldilmiş terror aktı həyata keçirməyi
planlaşdırmışdılar. Həmçinin ABŞ da İraqda dövlət çevrilişinə və
S. Hüseynin q
ətlinə hazırlaşırdı.
Bir sıra ölkələrdən, o cümlədən NATO xətti ilə İngiltərə,
İspaniya və s. kimi müttəfiqlərdən yardım alan ABŞ 2003–cü ilin
martın 20 də İraqa qarşı müharibəyə başladı. Mərkəzi Kəşfiyyat
İdarəsinin Yaxın Şərq üzrə keçmiş məsləhətçisi Kennt Pollak 2002
ci ild
ə nəşr olunmuş “ Tufanın yaxınlaşması: İraqa müdaxilənin
əsaslandırılması” adlı kitabında yazmışdı:”Əgər indi S. Hüseynin
kütl
əvi qırğın silahını yaratmasının qarşısı alınmasa, tezliklə İraq
əlçatmaz olacaq. Diktatorun təhlükəsizliyi İraqın nüvə bombası və
ya dig
ər kütləvi qırğın silahı ilə təmin ediləcək”.
Aparıcı Qərbi Avropa ölkələri əvvəlcə İraqa qarşı müha-
rib
ədə NATO xətti ilə əsas müttəfiq olan ABŞ–ın müdafiə etmə-
dil
ər.ABŞ–ı müdafiə etməməsində hər bir Avropa ölkəsinin öz
s
əbəbləri var idi. Lakin tədricən Avropa ölkələri ilə ABŞ arasında
müharib
ə ilə bağlı mübahisə aradan qalxdı.
ABŞ dövlət katibi K. Pauell “İraq problemi” üzrə öz tərəf-
darlarını “arzu edilənlərin koalisiyası” (the colaition of illing)
adlan
dırmışdı. 49 ölkə ABŞ–ın İraqdakı müharibəsini müdafiə et-
212
mişdi. ABŞ əhalisinin 70%-i (respublikaçıların 93%, demokratların
50% - i) hökum
ətin siyasətini dəstəkləyirdi.ABŞ–ı dəstəkləyən
ölk
ələrdən biri Azərbaycan Respublikası idi.Azərbaycan həm də
Əfqanısatndakı antiterror koalisiyasına qoşulmuşdu.
S. Hüseyn rejimi qısa müddətə və asanlıqla darmadağın
edildi. 2003–cü ilin aprelin 9–
da antiterror koalisiyasının qoşunları
Bağdada daxil oldu, mayın 1–də ABŞ prezidenti C. Buş San–Di-
yeqo rayonunda yerl
əşən “Avraam Linkoln” adlı aviasiya daşıyan
g
əmidə çıxış edib İraqda müharibənin əsasən başa çatdığını bil-
dirdi. İraq prezidenti S. Hüseyn həbs və edam edildi.
İraq müharibəsi (2003–cü ilin martın 20–dən 2010–cu ilin
sentyabrın 1–dək)ABŞ silahlı qüvvələrinin və onun müttəfiqlərinin
S
əddam Hüseyn rejimini devirmək üçün İraqa soxulması ilə
başlamışdır.
İraqda hərbi əməliyyat 2003–cü ilin mart ayının 20–də baş-
ladı. “Onun kodu”, “İraqın azadlığı” adlanırdı. Hərdən onu səhv
ola
raq “Şok və əsmə” də adlandırırlar. Lakin bu ad daha çox hərbi
doktrinaya aiddir. Bu doktrina 1996–
cı ildə İraqla bağlı olaraq ve-
ril
mişdir.
D
əniz piyadAları Bağdadın darvazasında Səddam Hüseynin
saraylarından birinə 2003–cü ilin aprelin 9 –da daxil oldular.
1991–
ci il İran körfəzindəki müharibədən fərqli olaraq bu
hadis
ədən 12 il keçdikdən sonra, demək olar ki, ABŞ və onun müt-
t
əfiqləri quruda hücuma başladılar.Onlar uzunmüddətli hava kom-
pa
niyası aparmadılar. Bunun üçün plasdarm Küveyt oldu. Koalisi-
ya komandanlığı şimal cəbhəsi də təşkil etməyi məsləhət görürdü.
Lakin buna
əhəmiyyətli dərəcədə Türkiyə parlamentinin etirazı da
mane oldu.
Parlament ABŞ qoşunlarının ölkədə yerləşdirilməsinə
icaz
ə vermədi. ABŞ və Böyük Britaniyanın beş diviziyası İrqaın 23
divizyası tərəfindən ciddi müqavimətlə qarşılaşdı. İraq Hərbi Hava
Qüvv
ələri tam hərəkətsiz idi. Aprelə yaxın ABŞ qüvvələri Bağ-
dadın yaxınlığında yerləşdilər. Aprelin 9 –da İraqın paytaxtı döyüş-
süz tutuldu. S
əddam Hüseynin bütün heykəlləri dağıdıldı. Bütün
bunlar çoxlu dünya telekompaniyaları tərəfindən efirdə göstərildi.
Şimal istiqamətinə hərəkət başlandı. Aprelin 15–də ABŞ–ın
qoşunları Tiqriti tutdular, hərbi əməliyyatların aktiv fazası başa
213
ça
tdı. Tədricən Bağdad və İraqın digər şəhərlərini tüfeylilik dalğası
bürüdü. Müv
əqqəti hakimiyyətsizlik şəraitində çoxlu şəxsi evlər,
mağazalar və dövlət idarələri qarət edildi. Ayyarım ərazisində
koalisiyanın itkisi 172 nəfər oldu. Onlardan 139 nəfəri amerikalı,
33 n
əfəri Böyük Britaniyalı idi. Bu dövrdə İraqın itkisi haqqında
d
əqiq məlumat verilmirdi.Tədqiqatçı Karl Konnetanın verdiyi
m
əlumata görə, hücum zamanı 920 İraq hərbi qulluqçusu və 7300
mülki şəxs həlak olmuşdur.1991–ci ildə verilən itkidən bu
müharib
ədəki itki iki dəfə çox idi.Londonda çıxan “Hardian”
q
əzeti 2008–ci ildə yazırdı ki, təkcə müharibə başlayandan keçən
10 gün
ərzində ABŞ hərbi əməliyyatlara 5 mlrd dollar vəsait sərf
etmişdi. Dolayı və birbaşa hərbi xərclər isə bu müharibədə
b
əşəriyyətə 6 mlrd. dollara başa gəlmişdir ki, onun yarısı ABŞ–ın
payına düşür.
2003-
cü ilin yazında İraqa hücum zamanı əməliyyatın
m
ərkəzi Doxa (Qatar)şəhərində yerləşirdi. Hərbi əməliyyat sahə-
sind
ə bütün qüvvələrə ABŞ Mərkəzi komandanlığının komandanı
general
Tommi Frenks başçılıq edirdi. İyulda onu general Con
Abisaid
əvəz etdi.
Sonra çoxmilli silahlı qüvvələrə fasiləsiz olaraq aşağıdakı
şəxslər komandanlıq etmişdilər: Rikardo Sançes (2003, iyun–2004,
iyun).
Corc Keysi (2004, iyun–2008, fevral)
Devid Petrues (2007, fevral–2008, sentyabr)
Reymond Odierno (2008 sentyabrından)
Müharib
ə ərəfəsində İraqda ABŞ–ın hərəkətlərinə qarşı
müxalif
ət yarandı. 2003–cü ilin yanvarın 20–də Fransanın xarici
işlər naziri Dominik de Vilper elan edirdi ki, “Biz belə hesab edirik
ki, İraqa hərbi hücum ən pis qərar olacaqdır”. Bu dövrdə bütün
dünyada İraqda müharibəyə qarşı güclü etirazlar başladı. Fransız
alimi Dominik Peinyenin hesablamasına görə 2003–cü ilin yan-
varın 3–dən aprelin, 12–dək müharibə əleyhinə çıxışlarda 36
mi
lyon adam iştirak etmişdir. Bütün dünya üzrə 300 iri nümayişlər
baş vermişdir. 2003–cü ilin fevralın 15–də ən böyük nümayiçlər
keçirilmişdir.
214
Böyük Britaniya c
əmiyyətində də müharibəyə kifayət qədər
güclü müxalif
ət formalaşmışdı. Kütləvi məlumat vasitələrində Toni
Bleer v
ə ABŞ–ın siyasəti qətiyyətlə pislənirdi.2003–cü ilin fevralın
15–d
ə Londonda kütləvi antimüharibə nümayişləri keçiri-
lirdi.Müxt
əlif məlumatlara görə, çıxışlarda 750 mindən 2 milyona
q
ədər adam iştirak etmişdi.2003 –cü ilin martında Londonda ke-
çiril
ən sülh xalq assambleyasının konfransında baş nazirin dərhal
istefası tələb edildi. Toni Bleerin reytingi 35% - ə qədər düşdü.
Ölk
ə üzrə rəyi soruşulanlardan 62% - I Toni Bleerin İraqdakı
siyas
ətini müdafiə etmədiklərini bildirdilər.
ABŞ prezidenti C. B uş “S- 3” təyyarəsindən yerə enərək
t
əyyarə daşıyan “Avraam Linkoln” gəmisinin göyərtəsində döyüş
əməliyyatlarından qayıdanlar qarşısında çıxış edərək təntənəli
şəkildə bildirdi ki, “vəzifə yerinə yetirilmişdir”. Burada o faktiki
olaraq,
İraq müharibəsində ABŞ–ın qələbəsini elan etdi.
İraq bir neçə işğal zonasına bölündü: Bağdad “sünni üç-
bucağı”, İraqın şimal rayonları və Əl–Anbarın qərb əyalətləri. On-
ların hamısına ABŞ qoşunları nəzarət edirdi. Bağdadın cənubunda
yerl
əşən şiələrin yaşadığı rayonlar çoxmillətli divizyaların məsu-
liyy
ət zonası hesab edilirdi. Onun tərkibi Polşa, İspaniya, İtaliya,
Ukrayna v
ə bir neçə Mərkəzi Amerika ölkələrindən təşkil edil-
mişdi.
İraqın ucqar cənubunda yerləşən Bəsrədə Britaniya
kontingenti yerl
əşirdi. Müvəqqəti koalisiya inzibati idarəsinə
istefada olan general Cem Qarher başçılıq edirdi. Onu mayda Pol
Brener
əvəz etdi.
İnzibati idarənin əsas vəzifəsi hakimiyyəti yeni İraq höku-
m
ətinə vermək üçün lazimi şəraiti yaratmaq idi. Müvvəqəti inzi-
bati idra
ənin birinci vəzifəsi İraq ordusu və polisini buraxmaq idi.
Müharib
ə qurtardıqdan sonra İraqı öyrənmək üçün İşçi qrupu
f
əaliyyətə başladı. O, ilk növbədə kütləvi qırğın silahlarının axtarı-
şına başladı. 2004–cü ildə bu qrupa öz işini qurtardı, yekun hesa-
batda göst
ərdi ki, hərbi əməliyyatların başlandığı gündən İraqda
kütl
əvi qırğın silahları tapılmamışdır.
Döyüş əməliyyatları başa çatdıqdan sonra ölkədə partisan
müharib
əsi başlandı. May ayı ərzində partiyadakılar koalilisiya
215
qoşunlarına qarşı hücuma keçdi. İyun aylarında ABŞ silahlı
qüvv
ələri birinci əhəmiyyətli əməliyyat həyata keçirdilər. Bu
S
əddam rejimi devildikdən sonra ilk hərbi əməliyyat idi.O
“Yarımada üzrə zərbə” əməliyyatı adlandı. Əvvəllər partizanlar
əsasən Səddam Hüseyn tərəfdarlarından və BƏƏS partiyasının
f
əallarından təşkil edilirdi. Bu qruplaşmalar çoxlu sayda silah və
döyüş vasitələri ələ keçirdilər.
Koalisiyaya qarşı partisan hərəkatının təşkili 2003–cü ilin
payızında başa çatdı. Bu hərəkat müsəlmanların bayramı Ramazan
şərəfinə oktyabr–noyabr aylarında “Ramazan hücumu” adını aldı.
Bu dövrd
ə bir neçə ABŞ təyyarəsi vuruldu. 2003–cü ilin
noyabrında koalisyanın 110 hərbi qulluqçusu həlak oldu.
Üsyançılar
tipik
partizan
taktikasından–minomyotlardan,
sinayperl
ərdən, ölüməməhkum olanların hücumlarından istifadə
edirdil
ər. Mübarizə vasitələrindən biri də terror aktlarının
tör
ədilməsi idi. İlk belə terror aktı 2003–cü ilin avqustunda
İordaniya səfirliyində oldu. Terroristlər sonrakı dövrdə Bağdadda
BMT–nin m
ənzil qərargahını dağıtdılar ki, nəticədə ölənlər arsında
BMT–
nin İraq missiyasının rəhbəri Serjio Vneyr di Mello da var
idi. Ən müvəffəqiyyətli terror aktı Nasiriyyə şəhərində 2003–cü
ilin noyabrında İtalyan kontingentinin kazarmasında baş verən
partlayış idi.
Bu dövrd
ə koalisiya qüvvələrinin əməliyyatları uğurla davam
edirdi. Bir il
ərzində köhnə rejimin bir sıra xadimləri tutuldu.
İyulun 22–də Mosulda 101–ci hava–desant əsgərlərlə atışmada
S
əddam Hüseynin oğlanları Udey və Kusey həlak oldular. Dekab-
rın 13–də Tikrit rayonunda 4–cü piyada diviziyasının hərbi qulluq-
çuları S. Hüseynin özünü həbs etdilər. Belə hesab edirdilər ki, o
partizan h
ərəkatının ilhamvericilərindən və təşkilatçılarından biri-
dir. Lakin onun h
əbsindən sonra da partizan hərəkatı sönmədi.
2004–cü ilin fevral–
martında İraqda nisbi sabitlik yarandı.
Üsyançların hərbi aksiyalarının azalması nəticəsində beynəlxalq
k
oalisyanın itkisi aşağı düşdü. Lakin bu sabitlik aldadıcı idi. Artıq
2004–
cü ilin yazında ABŞ və onun müttəfiqlləri Bağdadı götür-
dükd
ən sonra sünni partizan hərəkatı və şiə müxalifəti ilə toqquş-
ma oldu.
216
2003–
cü ilin sonunda şiələrin dini və siyasi liderləri ümumi
seçkil
ər keçirilməsi və hakimiyyətin seçilmiş hökumətə verilməsi
t
ələbi ilə çıxış etdilər. onlar belə hesab edirdilər ki, ənənəvi olaraq
hakimiyy
ətdə olan süni azlıqdan (xüsusiilə S.Hüseynin hakimiyyəti
dövrü)yaxa qurtara, ölk
ədə siyasi hakimiyyəti öz əllərinə ala
bil
ərlər. Müvəqqəti koalisiya inzibati idarəsi seçkilərə qədər ölkəni
idar
ə etmək niyyətində idi. ABŞ–ın mövqeyi şiələrin bir qrupunda
narazılıq yaratdı. Onların ən radikal nümayəndələrindən biri olan
molla Mukatada–
Əs–Sədr xarici qoşunların İraqdan çıxarılması,
plüarist demoktarik islam dövl
ətinin yaradılması tələbi ilə çıxış
etdi.
Əs–Sədr “ Mehdi ordusu” adlanan silahlı dəstə təşkil etdi.
Bu qruplaşmanın köməyi ilə o çoxmillətli qüvvələrə qarşı üsyan
t
əşkil etməyi qərara aldı.
Şiələrin üsyanı Falludcadakı hadisələrlə üst–üstə düşdü.
Bağdadın qərbindəki bu əhali məntəqəsi 2003–cü ilin ortalarında
sünni müqavim
ət hərəkatının əsas dayağı hesab edilirdi. ABŞ
döyüşçüləri İraqda xeyli itki verdilər. yazın əvvəllərində buradan
82–ci hava–
desant diviziyası köçürüldü və o, dəniz piyadları hissə-
l
əri ilə əvəz edildi. Onlarla İraq camaatı arasında güclü toqquş-
malar oldu. Falludcaya ABŞ qoşunları nəzarət edə bilmirdilər.
Şiə üsyanı aprelin 4–də başlandı və sonrakı bir neçə gündə
İraqın cənub və mərkəzinindəki şəhərlərdə güclü toqquşmalar oldu.
Eyni zamanda aprelin 5–d
ən ABŞ piayda qoşunları Falludcaya hü-
cum etdil
ər. Lakin məlum oldu ki, əməliyyat üçün qüvvələr kifa-
y
ət deyildir.
Şiə üsyanlarının gözlənilməzliyi ABŞ silahlı qüvvələrinə mü-
əyyən qədər itki versə də, ABŞ qüvvələri aprelin sonunda müqa-
vim
ətin əsas ocaqlarını söndürə bildilər. Əs–Sədrdə yerləşən En–
N
əcəfdə də döyüşlər getdi. Nəhayət, «Mehdi ordusu» atəşin kəsil-
diyini elan etdi. Fallud
cada da qarşıdurmalar dayandırıldı. Xüsusi
İraq briqadası təşkil edildi ki, şəhərdə asayişə nəzarət etsin. Fal-
luqca üz
ərində nəzarəti itirdikdən sonra 2004–cü ilin iyulun 28–də
Müv
əqqəti koalisiya inzibati idarəsi bir neçə şiə şəhərində öz səla-
hiyy
ətlərini başda baş nazir Ayyad Allani olamqla İraq keçid höku-
m
ətinə verdi. Kağız üzərində İraqın xariclər tərəfindən işğalına son
qoyulmuş oldu. Beynəlxalq koalisiyanın qoşunları BMT TŞ–nın (8
217
iyun 2004–cü ild
ə qəbul etdiyi) qətnaməsi əsasında BMT–nin
mandatı ilə və yeni İraq hökumətinin xahişi ilə qaldılar.Yeni İraq
ordusu v
ə təşkili üzrə iş getməyə başladı. Danışıqlar tezliklə pozul-
du. İraq hökumətinin təkbaşına ölkəni idarə etməyi bacarmaması
n
əticəsində 2004–cü ilin noyabrın 8–də ABŞ İraq qüvvələrinin
birg
ə Falludcaya ikinci hücumu başlandı. ABŞ silahlı Qüvvələri
üçün bu Vyetnam müharib
əsindəki Hyue döyüşündən sonra ən
intensiv döyüş oldu. Falludca bu hücumun gedişində çox güclü
əzab çəkdi, lakin ayın axırına qədər onlar bütün koalisiya
qoşunlarına nəzarət edə bildilər. Lakin ayın sonunda süni partizan
h
ərəkatı özünün başlıca mərkəzindən məhrum oldu.
2005–
ci ilin yanvarın 30-da təhlükəsizlik tədbirlərinin güc-
l
ənməsi şəraitində İraqda yarım əsr ərzində birinci dəfə olaraq
çoxpartiyalı parlament seçkiləri keçirildi. Seçki baş tuta bildi.
Birl
əşmiş Şiə İraq Alyansı seçkilərdə qələbə qazandı və 48% səs
topladı. Apreldə keçid hökuməti təşkil edildi. Onun qarşısında
ölk
ənin konstitusiyasını hazırlamaq bir vəzifə kimi qoyuldu. Və-
ziyy
ət getdikcə pisləşməyə başladı. 2005–ci ilin payızında İraqa
g
ətirilmiş ABŞ–ın dəniz piyadaları sərhəd rayonlarında bir sıra
əməliyyatlar, o cümlədən “Matador”, “Polad pərdə” əməliyyatla-
rını keçirdilər. Bağdadda terror aktları həyata keçirildi. 700–dən
çox insan
terror aktının qurbanı oldu. Onların arasında yüksək
postlarda
əyləşən hərbi və dini İraq liderləri də var idi. Buna cavab
ola
raq ABŞ komandanlığı Bağdadda iri miqyaslı “İldırım” adlı
əməliyyat keçirdi. Bu əməliyyatda 40 min ABŞ və İraq hərbi
qulluqçusu iştirak edirdi.
Yeni konstitusiyanın hazırlanması prosesində şiə, kürd, digər
t
ərəfdən isə süni partiyaları içərisində ziddiyyətlər meydana çıxdı.
Sünnil
ər dövlətin federal quruluşu məsələsi ilə razılaşmırdılar.
H
əmçinin onlar BAAS partiyasının ləğvi və İraqın ərəb dünyasına
aid etm
əklə də razılaşmırdılar.Konstitusiya layihəsi əsasən şiə və
kürdl
ərin baxışlarını özündə əks etdirirdi.
İraq cəmiyyətində parçalanma konstitusiyanın qəbulu ilə
əlaqədar 2005–ci il oktyabrın 15–də keçirilən referendumda bir
d
aha özünü aydın çəkildə göstərdi.
218
Konstitusiyanın qəbulundan sonra dekabrın 15–də yeni
parlament seçkil
əri keçirildi. Ölkənin daimi hökuməti təşkil edildi.
Milli yığıncaqda ölkənin birləşmiş İraq Aliyansı yenidən qələbə
qazanaraq 128 yer tutdu. Bütün sünn
i partiyaları 58 yer, kürdlər
is
ə 53 yer aldılar. .
İraqda şiələrin hakimiyyətə gəlməsi islamın cərəyanlarına eti-
qad ed
ənlərlə şiələr arasındakı münasibətləri kəskinləşdirdi.
Sünnil
ər azlıq təşkil etsələr də, həmişə ölkənin siyasi elitasının
əksəriyyətini ənənəvi olaraq təşkil etmişlər. süniləri bürüyən əsas
t
əhlükə ondan ibarət idi ki, İraq ərazisində Şiələr və kürdlər öz
suveren dövl
ətlərini təşkil etsinlər. Belə olan təqdirdə ölkə özünün
əsas neft mənbələrindən məhrum ola bilərdi. 2006–cı ildə
beyn
əlxalq koalisiya qüvvələrinə qarşı mübarizə ikinci plana keçdi.
Dinl
ərarası münaqişə zəminində ölkədə həyəcanlar başladı.Şiə və
süni m
əscidləri dağıdıldı, çoxlu dinc iraqlıları oğurladılar və
öldürdül
ər. İraqda vətəndaş müharibəsi başlandı. C. Bu
administrasiyası bu formuldan qaçmağa çalışsa da, bu fakt idi.
Daxili münaqişələr nəticəsində 365 min iraqlı qaçqın vəziyyətinə
düşdü. Zorakılıq nəticəsində hər ay ölkənin 100–dən artıq
v
ətəndaşı həlak oldu.
2006–
cı ilin may ayının 20 də İraq birinci dəfə olaraq S.
Hüseyn rejimi devrildikd
ən sonra daimi milli hökumət təşkil etdi.
Baş nazir Nuri Məlik oldu. İyunun 7–də beynəlxalq koalisiya qüv-
v
ələri üsyançılarla mübarizədə böyük uğur qazandılar. Nəticədə
t
əyyarə zərbəsi nəticəsində həmin ilin iyulunda Mutanna əyaləti
üz
ərində ilk dəfə İraq ordusu onun təhlükəsizliyinin təmin edil-
m
əsinin öz üzərinə götürdü.
2006–
cı ilin sonunda ABŞ administrasiyası özünün İran siya-
s
ətində məcburi köklü dəyişiklər etdi. 2006–cı ilin yadda qalan
hadis
ələrindən biri də keçmiş İraq prezidenti Səddam Hüseynin
edamı idi.
2007–
ci illin yanvarın 10–da C. Buş İraqa qarşı ABŞ –ın yeni
strateg
iyasını elan etdi. Bunun qeyri–rəsmi adı “İrəliyə yeni yol”
adlandırdı.Lakin bu “Böyük dalğa” kimi məşhur idi.O, öz çıxışında
göst
əriridi ki, əvvəllər İraq məsələsində Böyük səhvlər buraxmış-
dır.İraqda daha çox müvvəfəqiyyətlər qazanmaq üçün çatışmayan
219
c
əhət həm qoşunun sayının, həm də ABŞ komandanlığının sərbəst
h
ərəkətinin lazımi səviyyədə olmamsaı idi. Sərhədləri qorumaq
t
ədbirləri gücləndirildi. Hərbi qulluqçuların sayı 21, 5 min nəfər
artırıldı. Bu tədbirlər uzunmüddətli xarakter daşımalı idi. C. Buş
qeyd edirdi ki, b
izi ağır və qanlı illər gözləyir. Bu həm İraq əhalisi,
h
əm də bizim hərbi qulluqçular içərisində yeni qurbanlara səbəb
olacaq.
İqtisadi böhranla yanaşı, ABŞ hökumətini ciddi narahat edən
probleml
ərdən biri İraqdakı vəziyyət idi. İraqdakı müharibəsinin
ABŞ üçün maliyyə, humanitar və beynəlxalq cəhətdən baha başa
g
əldiyi məlum oldu. 2008–ci ilin sonunda İraq müharibəsi ABŞ-a
1 trilyon dollara başa gəlirdi. ABŞ–ın İraqdakı əsgərlərinin sayı
126 min n
əfər idi. İraqda ABŞ–ın 4 min nəfər hərbi qulluqçusu hə-
lak olmuş, 30 min nəfəri yaralanmışdı. Müharibənin uzanması
ABŞ–ın beynəlxalq mövqelərinin zəifləməsinə, ona etimadın azal-
masına səbəb olmuşdu. Xüsusilə islam dünyasında ABŞ–a nifrət
artmışdı. 2008–ci ilin dekabrın 31-də 35 ölkədən olan əsgərlərin
İraqda qalmasının müddəti başa çatmışdı. Bu vaxta qədər xarici
qo
şunların İraqda olması BMT Təhlükəsizlik Şurasının qərarına
əsaslanırdı. 2008–ci ilin sonundan isə xarici qoşunların İraqda qal-
ması ikitərəfli sazişlə tənzimlənməli idi. ABŞ–la İraq arasında ora-
dakı Amerika əsgərlərinin statusu haqqında saziş 2008–ci ilin
payızında imzalanmışdı.Bu saziş ABŞ hərbiçilərinin İraq şəhərlə-
rind
ən 2009–cu ilin iyunun 31–dək çıxarılmasını nəzərdə tuturdu.
İraq hökuməti xahiş etməsə, 2011–ci ilin dekabrın 31–dək ABŞ
qoşunları İraq ərazisini tərk etməli idi. Sazişə görə, ABŞ qoşunları
İraq qanunlarına tabe deyildi, əgər qanun pozuntusu əsgərin yerləş-
diyi h
ərbi bazadan kənarda baş versə, istintaqda yerli hakimiyyət
orqanları iştirak edə bilərdi.
Əfqanıstandakı antiterror əməliyyatlarının da sonu görün-
mürdü. 2008–
ci ilin oktyabrında buradakı ABŞ əsgərlərinin sayı
t
əqribən 32 min nəfər idi. C. Buş hökuməti əsgərlərinin sayını 20–
30 min n
əfər artırmaq fikrində idi. İraqda və Əfqanıstanda aparılan
h
ərbi əməliyyatlar böyük xərc tələb edirdi.
ABŞ administrasiyasının yeni strategiyası kifayət qədər bir-
m
ənalı qarşılanmadı.Respublikaçı–senator Çorc Xahel onu “Vyet-
220
nam müharib
əsi zamanında olduğu kimi bu ən təhlükəli xarici
siyas
ət xətti” adlandırmışdı. 2007–ci ildə bir konqresdə İraqda aid
olan yeni
işlənib hazırlandı. 48 nəfər bu planın lehinə, 60 nəfər isə
əleyinə səs verdi.
Bağdadda ABŞ–İraq əməliyyatı “Qanun və intizam” adlandı
v
ə bu əməliyyat fevraldan noyabra qədər davam etdi. Əməliyyatın
başlanğıcında ABŞ qüvvələri şəhərin 20% - nə nəzarət edirdi. Dö-
yüşçülər xeyli dərəcədə öz fəaliyyətlərini genişləndirdilər. Yan-
varın sonu fevralın əvvələrində onlar bir neşə ABŞ təyyarələrini
vura bildil
ər. Müharibə başlandıqdan sonra İraqda həlak olan hərbi
qulluqçuların sayı 2007–ci ildə rekord həddinə çatdı. Onların sayı
901 n
əfər təşkil edirdi.
2008–ci ild
ə İraqda nisbi sabitliyin hökm sürməsinin səbəbi
“Mehdi ordusu” nun 2004–cü ild
ə məğlubiyyətindən sonra İranın
t
əsiri ilə onun 2007–ci ilin ortalarında yarım il atəşi kəsməsini elan
etm
əsi idi. 2008–ci ilin əvvəllərində bu müddət daha da uzadıldı.
Bu işdə molla Əs–Sədr Muktada–Əs sədrin böyük rolu olmuşdur.
“Əl–Qaida” təşkilatının yerləşdiyi yerlər Bağdad, Bəsrə, Mosul idi.
Xüsusil
ə Mosul, ABŞ Tədqiqat idarəsi direktoru Maykl Heydenin
fikrin
ə görə, ölkədə ən təhlükəli şəhər idi. 2008–ci ilin aprelində
koalisiya qoşunlarının komandanı Devid Petrens ABŞ
konqresind
əki çıxışındada göstərirdi ki, biz hələ bu tunelin axrına
g
əlməmiş və heç bir işıq görmürük. 2008–ci ildə iraqlılardan hər
ay öl
ənlərin sayı xeyli azaldı, 300 nəfərə yaxın idi. Beynəlxalq
koalisiya is
ə 2008–ci ildə 320 nəfər hərbi qulluqçu itirdi.
2009–
cu ilin yayında İraqı ABŞ–la müttəfiq ölkələrin sonun-
cu qoşun kontingenti tərk etdi. Avqustun 1–dən İraqda ancaq ABŞ
qoşunları qaldı.
İraqa müdaxilədə iştirak edən ölkələr aşağıdakılar idi:
1)
ABŞ–ın 250 min qoşun daxil olmuşdu. 2010–cu ilin av-
qustun sonu Barak Obamanın əmri ilə orada cəmi 50 min əsgər
qalmışdı.
2)
Avstraliya–2000 (2009–
cu ilin iyulunda çıxarıldı).
3)
Azərbaycan–250 (2008–ci ilin dekabrında çıxarıldı).
4)
Albaniya–240 (2003–
cü ilin aprelindən 2008–ci ilin
dekabrına qədər iştirak etmişdir).
221
5)
Ermənistan–50 (2005–ci ilin yanvarından 2008–ci ilin
oktyabr
ına qədər iştirak etmişdir).
6)
Bolqarısatn–490 (əsas hissəsi 2005–ci ildə, qalan hissə isə
2008–
ci ilin dekabrında çıxarılmışdır).
7)
Bosniya və Hersoqovin–40 (2005–ci ilin iyunundan
2008–
ci ilin noyabrna qədər iştirak etmişdir).
8)
Böyük Britaniya–45000 (2009–cu ilin iyulunda
çıxar-
mışdır)
9)
Macarıstan–300 (2003–cü ilin avqustundan 2005–ci ilin
martına qədər iştirak etmişdir)
10)
Honduras- 370 (2003–cü ilin avqustundan 2005–ci ilin
martına qədər iştirak etmişdir)
11)
Gürcüstan–2000 (2003–
cü ilin avqustundan iştirak etmiş,
Cənubi Osetiyadakı münaqişə ilə əlaqədar olaraq2008–ci ilin
avqustunda çıxarılmışdır)
12)
Danimarka–550 (2003–
cü ilin aprelindən 2007–ci ilin de-
kabrına qədər iştirak etmişdir)
13)
Dominikan respublikası - 300 (2004–cü ilin mayında
çıxarılımışdır)
14)
İslandiya–2 (2003–cü ilin mayında çıxarılmışdır)
15)
İspaniya–1300 (2003–cü ilin apreldən iştirak etmiş,
2004–
cü ilin 11 mart terror aktından sonra çıxarılmışdır)
16)
İtaliya–3200 (2003–cü ilin iyulundan 2006–cı ilin
noyabrına qədər iştirak etmişdir)
17)
Qazaxıstan–30 (2003–cü ilin sentyabrından 2008–ci ilin
oktyabrına qədər iştirak etmişdir)
18)
Latviya 140 (2004–
cü ilin aprelindən iştirak etmiş, 2008–
cü ilin aprelində tamamilə çıxarılmışdır)
19)
Litva–120 (2003–cü ilin iyunundan 2007–cü ilin avqus-
tuna qədər iştirak etmişdir)
20)
Makedoniya–80 (2003–cü ilin iyulundan 2008–cü ilin
noyabrına qədər iştirak etmişdir)
21)
Moldaviya–20 (2003–
cü ilin sentyabrından 2008–cü ilin
dekabrına qədər iştirak etmişdir)
22)
Monqolustan–180 (2003–cü ilin avqustundan 2008–cü
ilin sentyabrına qədər iştirak etmişdir)
222
23)
Niderland–1350 (2003–cü ilin iyulundan 2005–cü ilin
martına qədər iştirak etmişdir)
24)
Nikaraqua–230 (2003–
cü ilin sentyabrından 2004–cü ilin
fevralına qədər iştirak etmişdir)
25)
Yeni Zelandiya–60 (2003–
cü ilin sentyabrından 2004–cü
ilin sentyabrına qədər iştirak etmişdir)
26)
Norveç–150 (2003–cü ilin iyulundan 2006–cü ilin
avqustuna qədər iştirak etmişdir)
27)
Polşa–2500 (2003–cü ilindən, 2008–cü ilin oktyabrına
qədər iştirak etmişdir)
28)
Portuqaliya–130 (2003–
cü ilin noyabrından 2005–cü ilin
fevralına qədər iştirak etmişdir)
29)
Koreya respublikası–3600 (2003–cü ilin mayınadan
2008–
cü ilin dekabrına qədər iştirak etmişdir)
30)
Ruminya–730 (2003–cü ilin iyulundan 2009–cu ilin
iyuluna qədər iştirak etmişdir)
31)
Salvador–380 (2003–cü ilin avqustundan 2009–cu ilin
yanvarına qədər iştirak etmişdir)
32)
Sinqapur–160 (2003–
cü ilin dekabrından 2004–cü ilin
sonunadək iştirak etmişdir)
33)
Slovakiya–110 (2003–cü ilin avqustundan 2007–cu ilin
yanvarına qədər iştirak etmişdir)
34)
Tailand–420 (2003–cü ilin avqustundan 2004–cu ilin
avqustuna qədər iştirak etmişdir)
35)
Tonqo–60 (2004–
cü ilin dekabrından 2008–cü ilin
dekabrına qədər iştirak etmişdir)
36)
Ukrayna–1650 (2003–cü ilin avqustundan 2008–cü ilin
dekabrına qədər iştirak etmişdir)
37)
Filippin–50 (2003–cü ilin iyulundan 2004–cu ilin iyuluna
qədər iştirak etmişdir)
38)
Çexiya–300 (2003–
cü ilin dekabrından 2004–cü ilin
iyuluna qədər iştirak etmişdir)
39)
Estoniya–40 (2005–cü ilin iyulundan 2009–cu ilin
fevralına qədər iştirak etmişdir)
40)
Yaponiya–600 (2003–
cü ilin yanvarından 2006–cu ilin
iyuluna qədər iştirak etmişdir)
223
Ümumiyy
ətlə, 2003–cü ilin martın 27–də təşkil edilmiş
koalisiyada 49 ölk
ə iştirak etmişdir.
2010–
cu ilin dekabrın 6–na qədər İraq müharibəsində
ABŞ–dan 4432 nəfər ölmüş, 32 min nəfər yaralanmışdı. O
cüml
ədən ABŞ 2003–cü ildə 486, 2004–cü ildə 849, 2005–ci ildə
846, 2006–
cı ildə 822; 2007–ci ildə 804, 2008–ci ildə 314, 2009–
cu ild
ə 149, 2010–cu ildə 52 nəfər hərbi qulluqçu itirmişdi.
Koalisiyada iştirak edən 21 ölkənin hərbi kontingentindən
1s
ə 137 hərbi qulluqçu həlak olmuşdu ki, onlardan 179–u İngiltərə-
d
ən idi.
Hesablamalara gör
ə bu müharibə nəticəsində İraqda həlak
olmuş 733 158 nəfərdən 1446 063- ə qədəri dinc sakin idi. Ailə-
l
ərin 20,21 % - I həlak olmuşdur. İraqda isə o zaman 405 milyon
ail
ə var idi. Digər bir hesablamaya görə isə İraqdan 89 612–dən
97 840–a q
ədər dinc sakin həlak olmuşdu. Ümumdünya səhiyyə
t
əşkilatının hesablamasına görə isə 2006–cıı ilə qədər İraqdan
10400–d
ən, 223000 - ə qədər dinc əhali həlak olmuşdur. ABŞ–ın
İraqdakı əməliyyatına dair sənədlərdə isə göstərilir ki, 2010–cu ilə
q
ədər İraqdan 66000 dinc sakin həlak olmuşdur.
İraq müharibəsi zamanı fosforlu aşılayıcı bombalardan və
dig
ər kimyəvi silahlardan istifadə edilmişdir. Bu silahlar 150 metr
radiusda bütün canlıları məhv etmək gücünə malik idi. Təkcə Əf–
F
əlludca əməliyyatı zamanı 1200 partizan öldürüldü.Halbuki
BMT–nin q
əbul etdiyi konvensiyaya əsasən bu silahlardan istifadə
qadağan edilmişdi.
2004–cü ilin
əvvələrindən 2005–ci ilin ortalarına qədər 12
min iraklı terror aktı nəticəsində öldürülmüşdür. İraqda BMT–nin
ştab–mənzilindəki partlayış nəticəsində 2 Əlcazair və Misir
v
ətəndaşı, beş Rusiya diplomatı həlak olmuşdur.
Bu müharib
ə nəticəsində İraq regional dövlət kimi öz
əhəmiyyətini itirsə də, ABŞ–ın da qələbəsi o qədər də ürək açan
deyildi. Bu q
ələbə ABŞ–a böyük hərbi xərclər və xeyli insan itkisi
hesabına başa gəldi. ABŞ İraqda Səddam Hüseyn rejimini devirsə
d
ə, sülhə nail olmağı bacarmadı.
|