Individuallik esa shaxsning oziga xos xususiyatlari bolib, uning namoyon
bolishi tarbiya jarayonini amalga oshirishda bola shaxsini puxta organish, uning
yashash sharoitlaridan yetarli darajada xabardor bolish va ularning hisobga
olinishini
taqozo
etadi.
Odamning ijtimoiy mavjudot sifatida shaxsga aylanishi uchun ijtimoiy muhit
sharoitlari va tarbiya kerak boladi. Ana shular tasirida odam inson sifatida
rivojlanib
boradi
va
shaxsga
aylanadi.
Rivojlanish shaxsning fiziologik va intellektual
osishida namoyon boladigan
miqdor va sifat ozgarishlar mohiyatini ifoda etuvchi murakkab jarayondir.
Rivojlanish mohiyatan oddiydan murakkabga, quyidan yuqoriga, eski sifatlardan
yangi holatlarga otish, yangilanish, yangining paydo bolishi, eskining yoqolib
borishi,
miqdor
ozgarishining
sifat
ozgarishiga
otishini
ifodalaydi.
Rivojlanishining manbai qarama-qarashliklarni ortasidagi kurashdan iboratdir.
Bola shaxsining rivojlanishi inson ijtimoiy mavjudotdir degan falsafiy
talimotga asoslanadi. Ayni vaqtda inson tirik, biologik mavjudot hamdir.
Demak,
uning rivojlanishida tabiat rivojlanishining
qonuniyatlari ham muhim
ahamiyatga
ega. Shuningdek, shaxs bir butun mavjudot sifatida baholanar ekan, uning
rivojlanishiga biologik va ijtimoiy qonuniyatlar birgalikda tasir etadi, ularni
birbiridan
ajratib
bolmaydi.
Chunki shaxsning faoliyati, hayot tarziga yoshi, bilimi,
turmush tajribasi bilan
birga
boshqa
fojiali
holatlar,
kasalliklar
ham
tasir
etadi.
Inson butun umri davomida ozgarib boradi. U ham ijtimoiy, ham psixik
jihatdan kamolga yetadi, bunda bolaga berilayotgan tarbiya maqsadga muvofiq
bolsa, u jamiyat azosi sifatida kamol topib, murakkab ijtimoiy munosabatlar
tizimida oziga munosib orin egallaydi. Chunki rivojlanish
tarbiya tasiri ostida
boradi. Shaxsning fazilatlarini togri korish va bexato baholash uchun uni turli
munosabatlar
jarayonida
kuzatish
lozim.
Demak, shaxsni rivojlantirish vazifasini togri hal etish uchun uning xulqiga
tasir etuvchi omillar hamda shaxs xususiyatlarini yaxshi bilish zarur.
Shaxs psixologik jihatdan taraqqiy etgan, shaxsiy xususiyatlari va xatti
harakatlari bilan boshqalardan ajralib turuvchi muayyan jamiyat azosi bolib,
uning shakllanishi ijtimoiy munosabatlar jarayonida kechadi. Mazkur jarayonda
qatnashish asosida u jamiyat tomonidan tan olingan manaviy-axloqiy,
shuningdek,
huquqiy meyorlar mohiyatini ozlashtiradi. Jamiyatning
azosi sifatida uning
ijtimoiy va iqtisodiy taraqqiyotini ta‟minlovchi mehnat faoliyatini yolga qoyadi.
Shuningdek, shaxsiy ehtiyojlari, manfaatlarini qondirish yolida ham atrofdagilar
bilan
munosabatga
kirishadi.
Shaxs ijtimoiy muhitdan uzilgan holda mavjud bola olmaydi. Buning misoli
sifatida R.Kipling tomonidan yaratilgan asardagi Mauglini keltirish mumkin.
Garchi, inson bolasi bolsada, ijtimoiy munosabatlar jarayonida ishtirok etish
konikma va malakalari shakllanmaganligi bois odamlar hayotiga moslasha
olmaydi.
Bola yoshligidan oyin, mehnat va oqish faoliyatlarini tengdoshlari bilan
birgalikda tashkil etish asosida ijtimoiy muhitga moslasha boradi. Ijtimoiy muhit
bolaga borliqni
anglash uchungina emas, balki ozligini anglash uchun ham
imkoniyat yaratadi. Bolaning doimiy ravishda jamoa orasida bolishi, uning
jamoa
ta‟sirida
shakllanishi
unda
ijtimoiy
faollikni
yuzaga
keltiradi.
Sharq mutafakkirlari jamoaning shaxs kamolotini ta‟minlashdagi orni va
roliga alohida etibor berganlar. Xususan, Abu Ali ibn Sino ijtimoiy muhitning
shaxsni shakllantirishdagi rolini yuqori baholaydi. Tashqi muhit va odamlar
insonning borliq,
unda kechayotgan ozgarishlar, jarayonlar mohiyatini
anglashgagina emas, balki uning xulqida yaxshi va yomon sifatlarning
shakllanishiga ham sezilarli tasir etishi, shu bois bolalarni tarbiyalashda u
mansub
bolgan mikromuhit xususiyatini inobatga olishni takidlaydi. Bolani yomon
tasirlardan
saqlash
zarurligini
uqtiradi.
Shuningdek, alloma oqitish samaradorligini taminlashda bolalarga jamoa
asosida
bilimlarni
berishni
maqsadga
muvofiqligini
takidlaydi.
Abu
Nasr Forobiyning uqtirishicha, inson blshqalar bilan munosabatda
bolish, ularning yordami va qollab-quvvatlashlarini his etish ehtiyojiga ega. Ana
shu ehtiyojni qondirish yo„lidagi amaliy harakatlar insonni kamolotga
yetaklaydi,
deb hisoblaydi. Abu Rayhon Beruniy esa shaxsning rivojlanishida ozaro
yordam,
hamkorlik, odamlarga nisbatan xayrihohlik uning ijtimoiy muhitdagi roli va
ornini
belgilab beradi.
Dostları ilə paylaş: