Yarimo’tkazgichlarning xususiyatlari
.
Zamonaviy elektronika qurilmalari
yarimo’tkazgichli materiallardan tayyorlanadi. Yarim o’tkazichlar kristall, amorf
va suyuq bo’ladi. Odatda yarim o’tkazgichlarga solishtirma elektr o’tkazuvchanligi
s metallar va dielektriklar oralig’ida bo’lgan yarim o’tkazgichlar kiradi (ularning
nomi ham shundan kelib chiqqan). Xona temperaturasida ularning solishtirma
elektr o’tkazuvchanligi
=
ni tashkil etadi. Metallarda
=
,
dielektriklarda
esa
=
.
Yarimo’tkazgichlarning asosiy xususiyati shundaki, temperatura ortgan sari
ularning solishtirma elektr o’tkazuchanligi ham ortib boradi, metallarda esa
kamayadi. Yarimo’tkazgichlarning elektr o’tkazuvchanligi yorug’lik bilan
nurlantirish
va
hatto
juda
kichik
kiritma
miqdoriga
bog’liq.
Yarimo’tkazgichlarning xossalari qattiq jism zona nazariyasi bilan tushuntiriladi.
81
4.1-rasmda dielektrik, yarimo’tkazgich va metall o’tkazgichlarning (0 K
temperaturada) energetik diagrammalari farqi keltirilgan.
4.1-rasm. Dielektrik, yarimo’tkazgich va metall o’tkazgichlarning (0 K
temperaturada) energetik diagrammalari.
Taqiqlangan zona kengligi barcha dielektriklarda turlicha bo’lib, 8 eV gacha
yetishi mumkin. Mikrozarralarning harakati kvant mexanika qonunlariga
bo’ysunadi. Masalan, atomdagi bog’langan elektronlarda energiya faqat aniq,
kvantlangan qiymatlar olishi mumkin. Qattiq jismda bu energiya sathlari
taqiqlangan energiya sohalari bilan ajralgan zonalarga uyushadi. Pauli prinsipiga
ko’ra, elektronlar pastki sathda yig’ilib qolmay, turli energiya sathlarida
joylashadi. Buning natijasida zonadagi barcha energiya sathlari to’ldirilishi
mumkin. Bunday qattiq jism dielektrik bo’ladi. Bundagi elektron energiyasini faqat
birdaniga eng oxirgi kattalikkacha (taqiqlangan soha kengligicha, yoki, odatda
aytilishicha energiya tirqishigacha) o’zgartirish mumkin. Shuning uchun
dielektrikdagi elektronlar elektr maydonida tezlasha olmaydi va nolinchi
temperaturada (issiqlik uyg’otishlar bo’lmaganda) o’tkazuvchanlik nolga teng
bo’ladi (qarshilik cheksizdir).
Metallarda, aksincha, energiyaning yuqorigi to’lgan sathi zona ichida yotadi,
elektronlar energiyasi deyarli uzluksiz o’zgarishi mumkin va elektr maydon tok
82
hosil qiladi. Elektronlarning maydon bo’ylab tartiblangan harakatiga intensiv
tartibsiz harakat qo’shiladi. Elektronlarning maksimal energiyasi ularning
konsentratsiyasi bilan belgilanadi. Tipik metallarda bu kattalik elektron-volt
tartibidadir. Bu energiyaga mos temperatura ~
K. Shu sababli hatto absolyut
nol haroratda ham metalldagi elektronlarning bir qismi keskin harakatlanadi va
g’oyat yuqori effektli temperaturaga ega bo’ladi.
Yarimo’tkazgich — kichik energiya tirqishiga ega bo’lgan dielektrik.
Issiqlik harakati elektronlarni erkin zonaga (uni to’lgan valent zonadan farqli
ravishda o’tkazuvchanlik zonasi deyiladi) «uloqtirib» chiqargandan so’ng, u yerda
ular elektr maydonda tezlashadi. Shu sababli, odatda yarimo’tkazgichlar
temperaturaga keskin bog’liq bo’lgan kichik o’tkazuvchanlikka ega bo’ladi.
Yarimo’tkazgich o’tkazuvchanligiga, shuningdek, maxsus kirishmalar kiritish
orqali ta’sir ko’rsatish mumkin. Yarimo’tkazgich kristallar murakkab elektron
yarimo’tkazgich asboblar, jumladan integral sxemalar deb ataladigan asboblar
yaratish imkonini beradi. Hozirgi paytda shunday integratsiya darajasiga
erishilganki, millionlab alohida elementlar 1
yuzada joylashishi mumkin.
Bunday qurilma xuddi yagona kristallni hosil qiladi va shuning uchun ham
texnikaning yangi sohasini bejiz qattiq jism elektronikasi deyishmaydi
.
Yarimo’tkazgichlar
-
elektr
tokini
yaxshi
o’tkazuvchi
moddalar
(o’tkazgichlar, asosan metallar) va elektr tokini amalda o’tkazmaydigan moddalar
(izolyatorlar yoki dielektriklar) orasidagi oraliq vaziyatni egallagan moddalar sinfi.
Yarimo’tkazgichlarning xossalari va xarakteristikalari ularning tarkibidagi
kirishmalarning mikroskopik miqdoriga kuchli bog’langandir. Yarimo’tkazgich
tarkibidagi kirishma miqdorini protsentning o’n millionli ulushlaridan to 0,1-1 %
gacha o’zgartirib, uning elektr o’tkazuvchanligini millionlarcha marta oshirish
mumkin. Yarimo’tkazgichlarning boshqa bir muhim xossasi shundaki, ularda
elektr tokini o’tkazishda faqat manfiy zaryadlar - elektronlar emas, balki (qiymati
elektron zaryadiga teng) musbat zaryadlar - kovaklar ham qatnashadi.
83
Misol uchun yarim o’tkazgichning tipik vakili bo’lgan germaniyni qaraylik.
Uning tartib nomeri 32 va to’rtta elektron qobig’i mavjud: 1-qobig’ida 2 ta; 2-
qobig’ida 8 ta, 3-qobig’ida 18 ta, 4-qobig’ida esa 4 ta elektron joylashgan. Uchta
ichki qobiqdagi elektronlar turg’un bo’lib, kimyoviy reaksiyalarda ishtirok
etmaydi. Oxirgi to’rtinchi qobiqdagi elektronlar esa atom yadrosi bilan juda
kuchsiz bog’langan.
Aynan shu elektronlar elementning boshqa atomlarning nechtasi bilan
kimyoviy bog’lanishga kira olish qobiliyatini ko’rsatib mazkur elementning
valentligini aniqlaydi. Shuning uchun ham oxirgi qobiqdagi elektronlarga tashqi
yoki valentli elektonlar deyiladi. Tashqi qobiqda to’rtta elektroni mavjud bo’lgan
germaniyning valentligi to’rtga teng. Mazkur atomga boshqa atomlar
yaqinlashganida valent elektronlar boshqa atomning valent elektronlari bilan oson
ta’sirlashadi va kimyoviy bog’lanish hosil qiladi. Atom qobig’iga ma’lum energiya
berilganda atomning ionlashuvi ro’y berishi mumkin. Aynan so‘nggi qobiqdagi
elektronni ozod qilish uchun eng kam energiya taqozo qilinadi. Germaniy, kremniy
va yarim o’tkazgichlarning boshqa bir qancha vakillari kristall moddalar
hisoblanadi. Ularning atomlari ma’lum qonuniyatlarga muvofiq joylashgan bo’ladi.
Agar hech qanday kirishmalar mutlaqo bo’lmagan ideal yarimo’tkazgich
kristallni olsak, uning elektr tokini o’tkazish xususiyati xususiy elektr
o’tkazuvchanlik deb ataluvchi kattalik bilan aniqlanadi. Kimyoviy jihatdan toza
yarim o’tkazgichlar xususiy yarim o’tkazgichlar deb ataladi. Ularga bir qator
kimyoviy toza elementlar (germaniy-Ge, kremniy-Si, selen-Se, tellur-Te) va
kimyoviy birikmalar (galliy arsenidi– GaAs, indiy arsenidi-InAs, indiy antimonidi
- InSb, Karbid kremniy-SiC va xokazolar) kiradi.
Yarimo’tkazgich kristallda atomlar tashqi elektron qobig’i elektronlari
yordamida o’zaro bog’langan. Atomlarning issiqlik tebranishlari vaqtida issiqlik
energiyasi bog’lanish hosil qiluvchi elektronlar orasida notekis taqsimlangan
bo’ladi. Ayrim elektronlar o’z atomidan «uzilib ketish» va kristallda erkin ko’cha
olish imkonini beradigan yetarli miqdordagi issiqlik energiyasiga ega bo’lib olishi
84
mumkin (boshqacha aytganda, ular o’tkazuvchanlik zonasiga o’tadi). Elektronning
bunday «uzilib ketishi» atomning elektr neytralligini buzadi, unda «ketib qolgan»
elektron zaryadiga miqdoran teng musbat zaryad vujudga keladi. Elektrondan
bo’shab qolgan bu holatni kovak deyiladi. Bo’sh holatni (vakant joyni) qo’shni
bog’lanishdagi elektron egallashi mumkin bo’lgani sababli kovak ham kristall
ichida ko’chib yura oladi va u musbat zaryadli tok tashuvchilik vazifasini o’taydi.
Tabiiyki, bunday sharoitda elektronlar va kovaklar teng miqdorda vujudga keladi
va bunday ideal kristallning elektr o’tkazuvchanligini ham musbat, ham manfiy
zaryadlar bir xilda belgilaydi.
Agar asosiy yarimo’tkazgich atomi o’rniga tashqi elektronlar qobig’ida
asosiy yarimo’tkazgich atomiga nisbatan bitta elektron ortiq bo’lgan kirishma
atomi joylansa, u holda bunday elektron kristalldagi atomlararo bog’lanish tashkil
qilish uchun kerakmasdek, o’z atomi bilan zaif bog’langandek bo’lib qoladi. Uni
o’z atomidan ajratib yuborish va erkin elektronga aylantirish uchun yakka atomdan
ajratish uchun kerak bo’ladiganidan o’nlarcha marta kam energiya yetarlidir.
Bunday kirishmalarga donor kirishmalar, ya’ni “ortiqcha” elektron beradigan
kirishmalar deyiladi. (4.2 a-rasm)
Elektronidan ajralgan kirishma atomi, tushunarliki, musbat zaryadlanadi,
ammo bu holda kovak paydo bo’lmaydi, chunki faqat atomlararo to’lmagan
bog’lanishdagi elektron vakansiyasi kovak bo’la oladi, mazkur holda esa barcha
bog’lanishlar to’ldirilgan. Bu musbat zaryad o’z atomi bilan bog’langanligicha
(harakatsiz) qoladi vae lektr o’tkazish protsessida qatnasha olmaydi.
Yarimo’kazgichga tashqi elektronlar qobig’ida asosiy modda atomiga nisbatan
kamroq elektron bo’lgan kirishma kiritilsa, u to’lmagan bog’lanishlar, ya’ni
kovaklar paydo bo’lishiga olib keladi. Yuqorida aytilganidek, bu vakansiyani
qo’shni bog’lanishdagi elektron egallashi mumkin bo’lib, bunda kovak kristall
bo’yicha erkin ko’chish imkonini oladi. Elektronni “qabul qiluvchi” bunday
kirishmalarga akseptor kirishmalar deyiladi. (4.2 b -rasm)
|