ideyaları dərk etmək yolu ilə əldə edilir. Platon idrakı, dərk olunma prosesini
yada salma kimi təsəvvür
edirdi. Bu, onun irəli sürdüyü ruhun əvvəldən mövcud olması haqqında
tə‟limlə bağlıdır. Bu tə‟limə görə hər bir insanın ruhu onun bədənində
təcəssüm etməzdən əvvəl, yüksək səviyyəli dünyada mövcud olmuşdur.
Burada o ideyanın bütün mükəmməlliyi və gözəlliyini seyr edə bilirdi,
buna görə də indi onun üçün hissi hadisələr yalnız onların arxasında
gizlənən əsl mahiyyəti açmaq üçün bəhanədir.
Bu bəhanə vasitəsi ilə ruh ideyaları dumanlı şəkildə yenidən yada salır. Platonun
dövlət nəzəriyyəsi də onun insan və ruh haqqında tə‟limi ilə sıx əlaqəlidir. O mükəmməl insan cəmiyyəti yaratmağı
qarşısına məqsəd qoymuşdu. Lakin onun dövründə Yunanıstanda ictimai
həyat polislər- şəhər dövlətləri formasında idi. Buna görə də Platon ideal
dövlət yaratmaq planını irəli sürmüşdü. Platonun etikası kamil şəxsiyyətin
formalaşmasına deyil, daha çox mükəmməl insan cəmiyyəti yaratmağa
yönəlmişdir. Onun etikası fərdi deyil, sosial xarakter daşıyır. Buna görə də
özünün siyasi nəzəriyyəsi ilə qovuşmuş şəkildə çıxış edir.
Platon
insanları, onlarda ruhun hansı hissəsinin üstünlük təşkil
etməsindən asılı olaraq
üç tipə ayırırdı: zəkalı, affektiv (emosional) və itaət edən (hissi) . Ruhunda zəkalı tərəfin üstün olduğu insanlar gözəlliyi
və ideyanın müəyyən etdiyi qaydaları müşahidə etməyə və beləliklə də
yüksək xeyirxahlığa can atırlar. Onlar həqiqətə və ədalətə meyl edirlər.
Platon
bunları aqillər və ya filosoflar adlandırır və göstərirki ki, ideal
dövlətdə onlar başçı olmalıdır. Ruhunda affektiv hissə üstün olan insanlar
xeyirxah ehtiraslara (mərdlik, cəsurluq, borcu yerinə yetirmək cəhdi) ma-
51
lik olması ilə səciyyələnir. Dövlətin təhlükəsizliyini qoruyan olan əsgərlər
bu keyfiyyətlərə malik olmalıdır. Nəhayət